Adelaars bij Great Falls

Vannacht ben ik toch maar weer boven gaan slapen. De airconditioning werkte weer naar behoren en ik heb heerlijk gemaft. Uitgerust word ik dan ook wakker en word weer vrolijk van het weer. Met mijn koffie en yoghurt ga ik op het deck zitten, waar de cardinaal zijn ochtendlied fluit.

Vandaag heb ik Max Capacity op mijn sportagenda staan. Ik besluit die training voor de verandering is in de sportschool te gaan doen. Voorheen deed ik dat niet, omdat ik bang was dat het piepje van de timer anderen zou ergeren. Maar ik zet het geluid van mijn mobieltje gewoon lager en de anderen hebben toch vrijwel allemaal hun muziek in hun oren. Ik gebruik er dit keer ook 12 pond gewichten bij, zodat ik mijn spieren helemaal vermoei.

Na afloop van de twintig minuten durende routine, ga ik nog 55 minuten (oftewel zolang tot mijn 10000 stappen zijn voldaan) op de crosstrainer. Ik ben helemaal blij met Wordfeud, want gaat de tijd zo lekker snel! Rick merkte op dat hij minder hard zou sporten, als hij zo afgeleid zou worden, maar dat is bij mij niet het geval zie ik aan mijn hartslag.

Intussen sms-t Saskia dat ze wat boodschappen nodig heeft. Na een hard nodige en verfrissende douche ga ik met boodschappenlijst Vienna in. Eerst trakteer ik mezelf op een dunne bagel met tonijnsalade van Manhattan Bagel. Het is tenslotte beter om met een volle maag boodschappen te doen.

Bij de Giant bedenk ik me dat het met dit weer wel lekker zou zijn te grillen. Ik sms Rick met de vraag waar hij zin in heeft. Dat worden hamburgers. Ik koop de benodigdheden daarvoor en besluit er een gele en oranje paprikasalade bij te maken. Alleen het vlees haal ik bij Whole Foods. Dat is betere kwaliteit en hun zalmburgers vind ik niet te versmaden, dus die koop ik voor mezelf.

Het is zulk fantastisch weer dat ik echt de natuur in wil. Kai is daar ook wel voor te vinden en we kiezen Great Falls, zodat we het adelaarsnest weer kunnen bekijken. Na de mooie rit en mijn pas te hebben laten zien, parkeer ik de van. We lopen naar de dam en klimmen op de rotsen vanwaar we het nest kunnen zien.

We hebben geluk, want beide ouders zijn op het nest. Het is erg ver weg en goede foto's zijn onmogelijk, maar met onze verrekijker kunnen we goed zien dat ze erg bezig zijn. We gaan erbij zitten en slaan het nest zeker een half uur gade. Beter nog zou zijn als ze onze kant op zouden komen vliegen, maar ze blijven op het nest. Ik neem me voor straks bij het bezoekerscentrum te vragen of ze weten hoeveel jongen er in het nest zitten.

Kai en Cosmo worden ongedurig, dus we lopen terug naar de watervallen. Onderweg zien we een paar watervogel"gezinnen" rondzwemmen. Zo schattig, die kleintjes! Ook zijn er een aantal parende insekten te zien, waaronder waterjuffers, die zo vliegen, erg knap! De natuur is zich duidelijk aan het voortplanten. Tot Kai's vreugde schieten er een paar prachtige oranje hagedissen over ons pad. Ze zijn te snel voor mijn fototoestel en voor Kai's handen.

De watervallen zitten voller dan de vorige keer dat ik hier was. Toen kwamen er kayakers naar beneden en ik denk dat ze dat vandaag niet zouden doen. Wel vliegen de blauwe reigers af en aan, net zo goed een mooi gezicht. Kai krijgt honger, want hij stond pas om twaalf uur op en at een ontbijtreep, dus ik koop een hot dog voor hem bij de snackbar.

Terwijl hij die opeet ga ik naar boven het bezoekerscentrum binnen. Daar vertelt de ranger mij dat ze denken dat er twee jongen in het nest zitten. Zeker weten ze het niet, want het nest ligt verscholen en is niet makkelijk te zien vanuit de lucht. Als ik zo kijk naar de webcam van de Decorah adelaars, zijn die jongen al aardig groot. Ik ben benieuwd, wanneer ze beginnen met uitvliegen.

Terug in Vienna stoppen we bij Rite Aid om Kai's en Saskia's acne medicijnen op te halen. Saskia blijkt ook nog een aantal zalfjes te gebruiken, waarvan ik het bestaan niet afwist (Rick ging vorige keer met haar naar de dermatologe).

De rest van de middag gaan we op het deck zitten computeren.  Alleen Saskia niet, want die blokt voor haar AP examen Wereldgeschiedenis dat morgen zal worden afgenomen.  Omdat ze vorig kwartaal zo lang ziek was, moet ze heel wat bijstuderen.  Ze leert al dagen tot laat in de avond, hopelijk werpt het zijn vruchten af. 

De burgers smaken extra lekker, omdat we ze buiten kunnen eten.  Helaas lukt het Katja toch niet om vanavond thuis te komen, dus haar zalmburger blijft over.  Ze had een vergadering over haar baan bij het Padvinderskamp, die begin juni begint.  De vergadering liep uit en Katja wil liever niet zo laat nog rijden.  Ik geef haar geen ongelijk.

We zitten nog lekker een tijdje buiten, want nu zijn de muggen er nog niet.  Wel heb ik vandaag weer de vliegende termieten op ons deck aangetroffen.  Die maken me altijd nerveus, want termieten kunnen veel schade aan een huis aanrichten.  Ik ga toch maar weer een inspectie regelen.

Karin L. vroeg hoe ik hier verzeild ben geraakt. Het verhaal daarover staat hier.

Foto's van Great Falls staan hier.