Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, mei 06, 2012

Bar Mitzvah en gezellig samenzijn

Zaterdag

Rick en ik staan bijtijds op, want de Bar Mitswa ceremonie waar we vanochtend uitgenodigd zijn is in Maryland.  Rick maakt een lekkere muffin met ei en kaas voor ons beidjes, we kleden ons keurig aan en gaan dan op pad.  Op zaterdagochtend is er gelukkig weinig verkeer, dus ruim op tijd komen we bij de Temple Beth Ami in Rockville aan.

Voor Rick is dit de eerste Bar Mitswa ooit en ook de eerste keer in een synagoge.  Ongeveer een kwart eeuw geleden heb ik ooit de Bat Mitswa van een vriendin van mijn zus meegemaakt, maar daar herinner ik me niets meer van.  Voor mij is het dus de tweede keer ooit in een synagoge.  Vreemd genoeg hebben we wel Joodse bruiloften bijgewoond, maar die waren niet in de tempel.

De Bar Mitswa ceremonie is voor Nathan, de 13-jarige zoon van een collega van Rick met wie hij al vanaf het begin samenwerkt en goed bevriend is geraakt.   Ik ken zijn vrouw ook van allerlei Microsoft functies.  We worden als eerste heel enthousiast begroet door Nathans moeder, Leslie. 

Binnen in de tempel raakt Jason, Nathans vader, zelfs een beetje geemotioneerd als hij ons ziet.  Vandaag gaan we zien hoe enorm belangrijk een Bar Mitswa is in het leven van een Joods kind en zijn familie.  Jongens van dertien zijn na de Bar Mitswa (en meisjes van 12 na de Bat Mitswa)  volwassen voor de Joodse wet en zullen zich aan de 613 wetten moeten houden.  Dit is dus een heel belangrijke dag en ritueel.  Ik had daar geen idee van!  Jason wijst ons de kant van de tempel, waar Nathans familie en vrienden zitten, want dit is een gedeelde ceremonie.

Aan de andere kant zitten de familie en vrienden van Brooke, een meisje uit de congregatie, die vandaag haar Bat Mitswa doet.  Zo kan Rick ook zeggen dat hij een Bat Mitswa heeft bijgewoond.  We krijgen een programma en lezen over een paar van de gewoontes.  Zo staat er in plaats van een altaar wat een ark wordt genoemd.  Een mooi versierde kast met twee deuren met daarachter de rollen van de Thora. 

Als iedereen zit, begint de dienst.  De cantor, die een prachtige stem heeft, speelt gitaar en begint een lied te zingen, Hine Matov.  Tot mijn grote verbazing ken ik dat lied en dat niet alleen, ik kan ook de woorden helemaal meezingen.  Ik moet even in mijn geheugen graven hoe dat komt en bedenk dan dat onze vierde klasleraar dit altijd onder begeleiding van zijn gitaar met ons zong.  Rick is helemaal verbaasd als hij mij mee hoort zingen, hi hi.

Dit is wel meteen het enige bekende in de hele ceremonie, die maar liefst twee uur duurt.  Nathan en Brooke krijgen beiden een "tallit" aangereikt door hun ouders.  Dit is een mooie lange sjaal met knopen, die te maken hebben met de 613 wetten van het Joodse geloof.  Die van Nathan vind ik heel erg mooi met blauw en zilver geborduurd.

De ceremonie is wel lang, maar ook erg indrukwekkend.  Er wordt veel gezongen, vooral door de cantor, die een prachtige stem heeft.  Voor de rituelen legt de rabbi heel goed de achtergrondgedachte uit.  Na een tijdje wordt de ark geopend en dragen Nathan en Brooke de verpakte thora naar buiten.  Nu moeten we voor het eerst opstaan. 

Duidelijk zijn de rollen van de Thora heilig.  Nathan en Brooke dragen ze onder begeleiding van de rabbi en assistent rabbi langs de aanwezigen en veel mensen raken ze met hun bijbel aan.  Sommigen van hen zie ik die bijbel daarna kussen. 

Nu komt het gedeelte waar Nathan en Brooke zich maandenlang op hebben voorbereid.  Ze hebben ieder een deel uit de Thora geleerd en leggen eerst uit, waarom juist dat deel.  Beiden willen ze betere mensen worden door hun passages na te leven.  De Thora wordt uit zijn "jasje" gehaald en opengerold.  Vervolgens lezen Nathan en Brooke om de beurt hun stukken eruit.

Ook Jason, Nathans vader, leest er een stuk uit.  Later vertelt hij dat hij daarvoor ook een paar weken les heeft moeten nemen.  Hij leest namelijk wel Hebreeuws, maar de Thora heeft geen klinkers en leestekens, dus hij moest de goede zangintonatie leren.  Heel interessant, allemaal, vind ik.  De Thora heeft voor mij iets mystieks.  Iets wat zoveel eeuwen geleden op is geschreven. 

Als Nathan en Brooke klaar zijn, denk ik dat de ceremonie wel aan het einde zal zijn.  Niets is minder waar, er wordt nog van alles gezongen en voorgelezen en ik begin me te vervelen.  Gelukkig zie ik in het Thora boek dat er passages zijn met uitleg over bepaalde onderdelen van het Joodse geloof en de geschiedenis daarvan.  Zo lees ik over de betekenis van Yom Kippur en over seksualiteit in de Thora en hoe de gereformeerde Joden daar tegenwoordig mee omgaan.  Nu vind ik het bijna jammer als het laatste gebed gezegd is!

Net voor het einde krijgen de kinderen nog van alles en nog wat van de Joodse gemeenschap, waaronder een reis naar Israel!  Mooi vind ik hoe de ouders hun kinderen toespreken met allerlei goede wensen voor de toekomst.  Al met al heel bijzonder om eens mee te maken.  Als we de zaal uitlopen krijgen we "Kiddush" aangereikt, wat lijkt op de Katholieke communie, een slokje wijn en een stukje challah brood.  Als er hier Joodse mensen meelezen, die zien dat ik e.e.a. verkeerd heb geinterpreteerd dan hoor ik het graag, want niet alles was ons even duidelijk.

Inmiddels heeft Rick me al toegefluisterd dat hij flinke trek heeft.  Mijn maag rommelt ook, dus we zijn heel blij de lekkere lunch uitgestald te zien.  Die is verschillende salades, bagels, cream cheeses, verse groentes en vers fruit.  Ik doe me tegoed aan een halve bagel met tonijnsalade en de overheerlijke lekker rijpe ananas. 

Na het eten feliciteren we Nathans ouders nog eens en gaan dan huiswaarts.  De vrolijke zon van vanochtend heeft plaatsgemaakt voor wolken en onderweg spettert het zelfs af en toe.  Dat was niet voorspeld!  De temperatuur is wel heel aangenaam, dat dan weer wel.

Wetend dat Katja het heerlijk vindt haar nagels te laten doen, heb ik voor ons een afspraak bij Pro Nails gemaakt.  Katja kan wel wat ontspanning gebruiken zo met haar examens en de stress met haar huisgenotes.  Saskia wil ook graag mee, dus we maken er een moeder-dochters uitje van.  De dames bij de nagelsalon staan er allemaal versteld van hoe groot de meiden zijn.  Ik kom hier al jaren, dus ze hebben ze min of meer zien opgroeien.

Met mooie nagels staan we een uurtje later weer buiten.  Ik heb dit keer donkerroze met glittertjes op mijn vingers, de meisjes allebei een schakering van roze.  Bij Starbucks halen we nog even wat ijsthee en gaan dan huiswaarts.

Daar doffen Rick en ik ons weer op, want voor het diner dansant van de Bar Mitswa wordt cocktailkleding vereist.  Ik moet even kiezen welke jurk ik aan wil trekken, want ik wil per se schoenen met open hak.  Mijn blaar speelt me nog steeds parten en ik wil het niet erger maken.  Het wordt dus mijn rode jurk, want daar kan ik mijn rode muiltjes onder dragen.

Het feest wordt in het Marriott hotel in Gaithersburg gehouden, zo'n drie kwartier rijden bij ons vandaan in Maryland.  We rijden dus voor de tweede keer vandaag over de brug onze buurstaat binnen.  Daar aangekomen krijgen we een plaatskaartje met de naam van een voetballer erop.  Nathan is een fervent voetballer en voetbalfan, dus alle tafels hebben een voetbal, voetbalschoenen en een grote foto van een profvoetballer erop als versiering.  Ik zie helaas geen Nederlandse spelers, alleen Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse.

Voor we aan tafel gaan is er een cocktailuur met heerlijke biefstukspiesjes als een van de snacks.  Vanochtend zag Rick maar een persoon, die hij kende van zijn werk, dus we hadden ons erop voorbereid hier vrijwel niemand te kennen.  Tot ons genoegen zijn er echter een heel aantal Microsoft medewerkers en hun partners, waaronder een stel waar wij het heel goed mee kunnen vinden.

Het wordt een gezellige avond.  Er is veel dansen tussen de gangen door (hoewel de kinderen aan de andere kant van de dansvloer gewoon een buffet hebben).  Nathans ouders houden een toespraak, waarin ze al Nathans goede kanten belichten.  Het is een jongen met veel interesses zo te horen.  Het wordt me steeds duidelijker hoe belangrijk zo'n Bar Mitswa is, want het heeft veel weg van een bruiloft, eigenlijk, maar dan met een dertienjarige in het voetlicht in plaats van een bruidspaar.

We beginnen met een heel lekkere verse salade van diverse groentes.  Voor mijn hoofdgerecht heb ik de zalm gekozen en Rick de biefstuk.  Die smaken erg lekker, mijn zalm is gelukkig niet droog wat vaak het geval is bij massadiners.


Als we onze laatste hap ophebben loopt het al tegen tienen.  Het feest is nog lang niet afgelopen, maar Rick en ik nemen afscheid, want we willen ook nog wat tijd met onze kinderen besteden vanavond.  Dat wordt weer zo gezellig dat we allemaal veel en veel te laat in bed liggen!

Zondag

De late avond van gisteren doet ons lang uitslapen voor ons doen.  Ik ben net op als om half elf de deurbel gaat.  Peapod is voor de verandering vroeg.  Rick en ik ruimen de boodschappen op en inmiddels is Kai ook wakker.  De meisjes liggen nog op een oor.

Rick en ik gaan naar Starbucks om ontbijt te halen.  Ik neem weer de chicken sausage wrap, want die vind ik echt heerlijk! Kai en Rick nemen de kalkoenbacon sandwich.  Voor Katja nemen we een skinny cinnamon dolce latte mee, al weten we niet, wanneer zij op zal staan.

Alweer klopt de weersverwachting niet.  Het zou een prachtig zonnige dag worden, maar is compleet bewolkt.  Het is wel warm genoeg om buiten op het deck te ontbijten, dus klagen doen we niet.  Het is tenslotte pas 6 mei.

Net als ik me klaarmaak om boven te gaan sporten, gaat de deurbel.  Mary Ellen en haar sheltie Marty komen vragen of Cosmo en ik zin hebben in een wandeling.  Nou, zeker!  Eerst laten we de honden even spelen in de achtertuin, zodat ze niet zo druk zijn onderweg.

Dit is heerlijk wandelweer, dus we maken er vijf kilometer van.  Dan wil Mary Ellen nog wat gaan hardlopen, maar dat trekt mijn enkel niet.  Ik ga dus toch ook nog maar naar boven voor een half uur intensief sporten op de crosstrainer.

Inmiddels is Katja ook op en besluiten we met zijn allen bij Noodles & Company te gaan lunchen, Ook Cosmo gaat mee, want honden mogen op terrassen van restaurants komen.  Omdat ik altijd zo weinig foto's van het hele gezin heb tegenwoordig, vraag ik de serveerster een foto van ons allen te nemen.  Die wordt erg leuk!


Direct na de lunch wil Katja op weg naar Blacksburg.  Dat lukt haar echter niet, want we kunnen Zorro nergens vinden!  Die heeft er een neus voor dat hij weer in het kooitje moet voor vier uur.  Na veel gedoe krijgen we hem eindelijk onder ons bed vandaan en nemen we weer voor even afscheid van Katja.  Gelukkig hebben de huisgenotes intussen het wel weer een beetje goedgemaakt, dus vreest Katja haar terugkomst daar niet meer.

De rest van de middag werkt Rick in de tuin en ik houd hem gezelschap en werk wat administratie bij.  Kai speelt de drum en Saskia is bij Alexandra.  Een lekker ontspannen zondagmiddag dus.  Kai gaat morgen weer voor een paar dagen terug naar Richmond, want hij heeft nog drie examens daar.  Onvoorstelbaar dat over een week voor beide oudsten het schooljaar alweer voorbij is!

Vandaag stond er een interessant artikel over de coffee shops in Nederland in het hoofdgedeelte van de Washington Post.  Denken jullie dat dit er ook doorheen komt?  Ik ben wel benieuwd naar de mening van de Nederlanders zelf, die geen coffee shop bezitten.

12 reacties:

Margreet zei

Leuk, zo'n Bar Mitzvah. Hier wonen heel veel Joodse gezinnen, waarvan de meesten naar een Joodse school gaan. We zien de gezinnen regelmatig lopen in vol ornaat.
Ook op de openbare school zijn veel Joodse kinderen en zo zijn onze jongens al vaak voor een Bar of Bat Mitzvah uitgenodigd. Ruben zit er dit jaar middenin, hij heeft nog 2 uitnodigingen liggen. Het zijn soms inderdaad net bruiloften en wat de jongens ook mee naar huis krijgen als bedankje: van sweaters en t-shirts tot een goudvis aan toe! Ik heb mij door een Joodse kennis het een en ander uit laten leggen en het hele geloof is erg interessant, vind ik. Ik had daar geen idee van.
Hier is ook de laatste schoolweek van de oudste ingegaan, snel gaat het allemaal.

Anoniem zei

Wat een leuk weekend.
Interessant om te lezen van de Bar/Bat Mitzvah. Je staat er eigenlijk niet bij stil wat voor rituelen er allemaal zijn.

Fijn voor Katja dat de lucht weer wat opgeklaart is, even volhouden en dan ziet ze ze waarschijnlijk nooit meer.
Maar inderdaad net wat je schreef, misschien moet ze zelf ook eerder aan de bel trekken als iets haar stoort.
Een fijne week gewenst, Bea

Anoniem zei

Wat interessant om zo'n Bar Mitzvah mee te maken. Je leest wel dat het heel belangrijk is maar je weet eigenlijk niet hoe het er allemaal aan toegaat.
Wat lekker voor Katja dat de kou weer een beetje uit de lucht is. Kan ze haar aandacht op haar testen richten. Ik hoop voor haar dat ze volgend jaar wat meer geluk heeft met flatgenoten.
Ik vraag me af of die "wietpas" er echt gaat komen. In Maastricht laat 1 coffeeshop het tot een rechtszaak komen. Dus het is afwachten.
Groet,
Anja L.

Anja zei

Leuk om zo’n Bar Mitzvah mee te maken.
Tjee, alweer de laatste schoolweek, wat gaat de tijd toch snel.

marianne zei

Leuk dat je de Bar/Bat Mitzvah zo uitgebreid beschreven hebt. Ik had er geen idee van dat het zo'n belangrijk moment was.

De coffeeshops volg ik niet echt. Volgens mij hebben ze vooral in het grensgebied veel overlast van drugstoerisme. Dus daar kan ik me wel iets voorstellen bij die wietpas. Maar of ie er ook voor de rest van het land komt, geen idee.

Wat gaat zo'n schooljaar snel. Hopelijk valt voor Katja die laatste week een beetje mee.

Sandrah zei

Wat leuk om een Bar Mitzvah bij te wonen. Ook ik had er geen idee van dat er zoveel bij komt kijken.

Wat naar dat Katja zo is aangevallen via Facebook. Hopelijk vallen de laatste dagen mee voor haar.

Sandra

Nina zei

Bijzonder voor Rick en jou om dan zoveel mee te krijgen van een geloof/cultuur waar je niet veel van afweet! :)

En wat een gezellig weekend hebben jullie gehad.

Wat betreft de 'wietpas' zoals het hier genoemd wordt...ik hoop niet dat dat echt ingevoerd gaat worden. Ik begrijp niet dat mensen daar heil in zien, om zo het drugsge/misbruik terug te dringen, want je helpt de drugsverkoop alleen maar (verder) de illegaliteit in. De echte incidenten met drugs en buitenlanders, vonden volgens mij plaats met paddo's. Die zijn altijd al illegaal. Ik vind het terecht dat coffeeshophouders het hanteren van de wietpas zien als discriminatie en dat er dus coffeshophouders zijn in Limburg die het aan willen laten komen op een rechtszaak. Ik hoop dat daaruit nar voren komt dat de wietpas gewoon weer wordt afgeschaft, het is een belachelijk idee. En nee, ik ben nog nooit in een coffeeshop geweest!

syl zei

Bar Mitzvah, vond het erg leuk om er over te lezen. Ben momenteel bezig in het boek Donderdagskind en dat speelt in de tweede wereldoorlog, met heel veel joodse gebruiken. Dit maakt alles weer iets duidelijker!

Heel vervelend voor Katja, dat het niet lekker loopt. Op die leeftijd kunnen meiden ook nog zo gemeen en ondoordacht hun mening geven en zich mee laten slepen. Niet dat alle volwassenere personen het beter doen, maar hoe ouder je wordt, hoe wijzer (bij mij toch whaha).
Maar kan mij heel goed voorstellen dat terug gaan eerst niet bovenaan haar verlanglijstje stond. Nog even volhouden!

Die wietpas, wat een gedoe, heb nog nooit geblowd en nog nooit in zo'n coffeeshop geweest. Trekt mij ook helemaal niet, maar duidelijk een heleboel andere mensen wel ;-)

Er zal heus overlast geweest zijn, ze zijn er al zo lang mee bezig in de grensstreken. Of het de oplossing is, dat weet ik ook niet. Er zijn een aantal coffeeshops, die bewust wel verkocht hebben zonder wietpas, om zo een proefproces uit te lokken.
De regeling die hun nu opgelegd is, verplicht een besloten klantenkring opbouwen blijkt namelijk qua wet- en regelgeving niet helemaal waterdicht te zijn. Iets wat door een minister besloten is, blijkt niet altijd goedgekeurd te worden door een rechter. Dus willen ze een proefproces, om te kijken hoe een rechter oordeelt.
Of het gaat lukken..... tja, wie had er 10 jaar geleden gezegd dat je nu nergens in een uitgaansgelegenheid meer mag roken. Dat hebben ze ook aangevochten en tot nu toe krijgen ze niet echt gelijk en mag er nog steeds niet gerookt worden. Tijden veranderen hè.....

Groetjes Sylvia

Tineke zei

Leuk je beschrijving van Bar Mitzvah.
gezellig dat je gezin compleet was dit weekend. Wat een lange zomer hebben Kai en Katja, gaan ze een zomerbaantje zoeken?
De meeste toeristen komen gewoon voor ons land; ik kan niets zinngs zeggen over de wietpas, in de pers komt naar voren dat men vreest dat de straathandel zal toenemen.

naomi zei

Hallo

Wat leuk om te lezen over de Bar Mitswa. Ik heb er wel iets over gehoord maar zoveel qua rituelen kende ik niet. Thanks voor je uitgebreidde verslag.

Fijn dat je nog tijd hebt gevonden om te tutten met meiden en op zondag met zijn allen te lunchen. Echt quality time. En dat ze over een week al klaar met school zijn zo snel. Maar ook een teken dat er toch ooit de zomer aan moet komen. Ik hoop dat de zomer NL ook weet te vinden.

En over de wietpas ik denk dat niet lang blijft. Want veel wiet gebruikrs willen zich lid maken van een shop. Ze willen niet bekend zijn als gebruiker en zo gaan veel shops falliet. En de criminaliteit en drukte op straat war dus veel illegaal verhandeld wordt.

Liefs Naomi

Petra zei

@Margreet - Ik vind het ook erg interessant. Jee, twee bar mitzvahs, maar liefst! Inderdaad net een bruiloft was het.

@Bea - Zoveel symboliek in dat geloof, erg mooi wel. Katja neemt dingen gauw van mensen.

@Anja - Ik ben ook benieuwd, het lijkt mij een erge ommekeer in beleid in het tolerante Nederland.

@Anja - De tijd vliegt gewoon!

@Marianne - Wij ook niet, we hebben zaterdag veel geleerd.

@Sandra - Ik hoop het ook, gelukkig kan ze altijd uitwijken naar de rescue squad.

@Nina - Inderdaad, hoe voorkom je dan illegale handel. Ik ben benieuwd hoe het verder verloopt.

@Tineke - Katja heeft een baantje voor twee maanden als gezondheidsadviseuse bij een padvinderskamp. Kai gaat een maand naar Oostenrijk voor zijn studie.

@Naomi - Inderdaad het was weer even "quality time" dit weekend.

Sally zei

Weer een gezellig weekend en hoe apart en bijzonder om zo'n joods feest te mogen meemaken.

En absoluut onvolwassen gedrag van Katja's roommates om via FB (!!)hun grieven kenbaar te maken en nog wel zo vlak voor het eind evh schooljaar. Meiden kunnen zo 'bitchy' zijn. Kan me voorstellen dat Katje het helemaal gehad heeft met ze. Blij dat de lucht nu weer wat geklaard is.

WBt de wietpas ik heb het allemaal niet gevolgd maar denk niet dat het helpt tegen de overlast.