Een erg zomerse dag

Gisteravond ging ik naar bed met de overtuiging dat ik Sharons core training klas ging doen. Bij het wakker worden sta ik echter met mezelf in tweestrijd. Gaandeweg gedurende de week zijn mijn schouders minder pijn gaan doen.

Nu wijt ik een groot deel daarvan aan het feit dat we nu een hogedrukgebied boven ons hoofd hebben hangen, maar ergens knaagt ook de mogelijkheid dat de vele schouderoefeningen, die we maandag tijdens personal training deden er ook wel iets mee te maken zouden kunnen hebben.

Sharon is dol op schouderoefeningen en heeft zelf dan ook prachtig gespierde schouders (nou ja, eigenlijk is ze helemaal prachtig gespierd, daar niet van). Ook tijdens de klas doet ze veel waar de schouders en nek bij betrokken worden. Ik overweeg dus: of de klas en ik pas de oefeningen aan, zodat mijn nek en schouders niet zo mee hoeven te doen, of zelf een routine bedenken zonder schouders.

Aangezien het mij toch altijd erg aan motivatie ontbreekt om in mijn eentje een gewichtenroutine te volbrengen, wordt het toch maar het eerste. En eigenlijk bevalt me dat heel goed, want voor iedere oefening is er wel een aanpassing te vinden.  Sharon heeft al gauw door dat ik mijn schouders wil ontzien en geeft me ook af en toe tips voor alternatieven.

Dat doet ze voor anderen ook en is wel het fijne van zo'n klein klasje. Bij de grotere sportscholen werken de trainers gewoon hun programma af en is er geen tijd om voor iedereen individueel iets anders te bedenken.

Na nog een half uur cardio op de crosstrainer vind ik het wel weer genoeg binnen zijn voor vandaag. De zon heeft zich inmiddels door de mistwolken gebrand en ik lijn Cosmo aan voor een wandeling door de buurt. Het fototoestel gaat mee, want ik moet nog een dagelijkse foto vinden voor het maandthema "Get outside".  Die vind ik in de vorm van een omgevallen paddestoel.  Door de nattigheid van de afgelopen week hebben heel wat paddestoelen wortel geschoten.

Op het Alles Amerika forum loopt een discussie over persoonlijke nummerplaten.  Virginia is de staat met de meesten daarvan, maar liefst 1 op de 6,18 auto's heeft er een las ik.  In onze buurt stikt het er ook van en ik besluit een paar foto's te nemen van voorbeelden.  Helaas vind ik vandaag geen echt inventieve, zoals de Virginia Tech fan, die ICHR4VT als nummerbord heeft.  Hieronder een paar foto's en ook van onze nummerborden.

Katja, die gisteravond pas na middernacht uit Blacksburg thuiskwam, en Kai zijn inmiddels ook op.  Katja heeft in Blacksburg gezien dat Panera's lekkere lemon chicken orzo soep terug is.  Die moeten we natuurlijk gaan halen.  Kai probeert hem ook maar begrijpt Katja en mijn liefde ervoor niet zo.

Naast Panera ligt Robeks en ik kan het niet laten een "Green V" te bestellen, sap van wortel, selderij en spinazie.   Katja bestelt een hazelnoot koffiedrankje.  Er werkt maar een meisje in de winkel en die heeft het buskruit niet uitgevonden.  Ze moet telkens vragen wat iemand ook weer zei en het duurt eeuwig voor ze de smoothies klaar heeft.

Grappig is nog dat er een beetje vreemde klant is.  Die stelt haar allerlei vragen, waaronder of de wortels (die winterpenen zijn) genetisch gemanipuleerd zijn.  Ze snapt er niets van en ik help hem maar uit de droom dat dit toch echt ook gewone wortels zijn, die wij in Europa in gerechten gebruiken.  Nou, zo groot had hij ze nog nooit gezien in de VS, zegt hij argwanend.  Tja, wij gekke Europeanen ook.

Eindelijk zijn wij aan de beurt en dan blijkt er niet genoeg selderij te zijn, want die heeft haar baas allemaal mee naar Viva Vienna genomen.  Dat is het jaarlijkse Memorial Day festival hier dat morgen begint.  Haar baas neemt niet op als ze hem belt, dus ik kies maar een ander drankje,  G Snap, met wortel, sinaasappelsap en gember. 

Het smaakt best lekker, maar echt tevreden ben ik toch niet.  Ik had echt zin in dat andere drankje.  Maar ja, ik had al betaald, dus iets anders proberen is ook niet verkeerd.  Alleen zit het me echt niet mee, want in de auto blijkt het dekseltje niet goed op de beker te zitten en het oranje spul vliegt alle kanten uit!  Lang leve de Resolve, die de vlekken gelukkig weer uit de beige kleden in de van haalt!

Het is heerlijk weer, heel warm, maar met een licht briesje wat wat verkoeling brengt.  Het deck ligt 's middags ook in de schaduw, wat fijn is op dagen als deze, wanneer het in de zon veel te warm en vochtig is.  Ik ga dus buiten de Washington Post lezen, iets wat wel in die krant mag, want al neem ik het me vaak voor, ik gun mezelf er nauwelijks de tijd voor.

Als de krant uit is, lees ik verder in mijn boek, een mysterie, die in de Provence speelt.  Tot het tijd is om met Katja naar Pro Nails 3 te gaan.  Gelukkig heb ik een afspraak gemaakt, want kennelijk wil iedereen voor het begin van het lange weekend mooie nagels.  Ik besluit eens heel andere kleuren te nemen, dus voor mijn handen kies ik, ter ere van het EK, oranje en voor mijn tenen blauwgroen.  Katja heeft roze en op haar tenen blauw.

Rick en Kai wachten ons al op bij thuiskomst, want we hebben een tafeltje bij Sweet Ginger gereserveerd.  Saskia zou eerst ook meegaan, maar werd uitgenodigd voor een feestje.  We hebben zo'n geluk met maar liefst vier goede Japanse restaurants in Vienna. 

Sweet Ginger is favoriet bij de mannen, want ze hebben ook Thaise en Chinese gerechten.  Katja en ik gaan natuurlijk voor de sashimi en sushi.  We delen een levende St. Jacobsschelp sashimi, die superlekker is.  Ook bestel ik een soft shell crab rol met verse soft shell crab.  Dat is een van mijn favoriete plaatselijke gerechten en nu in seizoen.  Een soft shell crab is een crab, waarvan de schaal nog niet hard is, waardoor je alles kunt eten.  Je moet ervan houden, maar Katja en ik zijn er dol op.

Levende schelpdieren

Viseitjes met kwarteleitjes

Morgen gaan we er met zijn allen op uit voor het lange weekend.  Ik las dat het dat in Nederland ook wordt.  Hier geen Pinksteren, maar Memorial Day, het wemelde vanavond al van de motoren voor Rolling Thunder zondag.  Allemaal een heel lekker zomers weekend toegewenst!