Kai terugverhuizen

Rick heeft vannacht in de basement geslapen, want hij moest al om half zes op en hij gunde mij een goede nachtrust na de pijndag. Die krijg ik ook inderdaad, pas na achten word ik goed uitgerust wakker! De pijn is ook een heel stuk minder gelukkig. Het is echt de lage druk, die me parten speelt op zulke dagen.

Saskia en Rick zijn dus vertrokken als ik opsta, ik heb alleen Cosmo en Flapjack als gezelschap. De andere twee katten zie ik niet, maar dat gebeurt wel vaker. Het komt geen moment bij me op dat zij misschien nog in hun "slaap"kamer vastzitten.  Pas als ik terugkom uit Richmond realiseer ik me dat.  Arme Meike en Snickers hebben de hele dag in het donker gezeten!

Na mijn ontbijt neem ik mijn telefoon mee naar boven.  Al sportend op de crosstrainer daar speel ik maar liefst met elf mensen Wordfeud!  De tijd vliegt gewoon!  Voor ik het weet is er een half uur voorbij.  Zo gaat het nog meer ongemerkt, dan als ik lees!  Na een uur vind ik het wel weer genoeg cardio voor vandaag en spring onder de douche.

Precies volgens mijn schema ben ik om half elf klaar om richting Richmond te rijden.  Ik sms Kai dat ik eraan kom en begin aan de 165 kilometer lange rit naar het zuiden.  Die loopt eerst door Old Town Fairfax en er zijn andere leuke dingen te zien onderweg.  Bij Occoquan draai ik echter de saaie I-95 op, waar ik verder vrijwel de hele weg op blijf.

De I-95 heeft aan weerszijden enkel bomen.  Er is vrijwel niets anders te zien die hele 100+ kilometers.  Dat maakt het een heel saaie weg, al kun je goed opschieten, ware het niet dat dit het wegwerkzaamheden seizoen is.  Ik kom dus al vrij snel in de file te staan, omdat een wegbaan is afgesloten.  Gelukkig duurt het niet lang en ik schiet toch aardig goed op.  De rit duurt langer dan gewoonlijk, maar om half een sta ik voor Kai's VCU gebouw.

Daar is het een drukte van jewelste, want het is de een na laatste dag dat studenten kunnen verhuizen.  Zaterdag om tien uur gaat het gebouw op slot en dan moet iedereen en hun spullen eruit zijn.   Ik parkeer even dubbel om op Kai te wachten, want we gaan eerst lunchen.  Helaas komt er al gauw een politieauto achter me staan en de agent beveelt me met luidspreker door te rijden.  Kai is nog in geen velden of wegen te bekennen, dus tijdens mijn blokje om bel ik hem weer.

Als ik weer voor zijn gebouw ben, staat Kai er gelukkig en stapt in.  Hij heeft een cafe in Carytown op het oog voor de lunch.  Iedere keer hier in Richmond neem ik me weer voor een keer echt te komen om de stad te verkennen.  Het ziet er allemaal namelijk erg leuk en kleurig uit.

We parkeren in de gratis garage en lopen dan Cary Street op.  Het 3325 West Cary Street Cafe ligt even verderop.  Hier hebben we al eerder geluncht vorig jaar, zie ik.  We nemen plaats aan een tafeltje op hun terras.  Ze hebben een lekker ogend menu, ik kies de salade Nicoise, die ik nota bene lekkerder vind, dan de dure, die ik met de chirurgen vorige maand at.  Kai geniet ook van zijn luxe tosti met verschillende kazen en rode paprika.

Na het eten is het tijd om ten eerste een parkeerplaats dichtbij Kai's kamer te vinden.  Dat valt nog niet mee, we moeten de hoek om en een blok verderop gaan staan.  Met dit mooie weer maakt dat niet zoveel uit.  We prijzen ons zeer gelukkig dat het niet regent! 

VCU geeft grote gele rijdende bakken aan de studenten om hun spullen te verhuizen.  Ideaal, alleen zijn er lang niet genoeg.  Kai en ik splitsen op om te proberen er een te bemachtigen.  Ik ga binnen staan en hij buiten.  Kai heeft als eerste succes en we nemen het ding mee naar boven.  Zonder zou het verhuizen zeker tien keer zo lang duren, want er zijn spullen als een ijskastje, magnetron en allerlei electronica, die dan een voor een naar de auto gedragen zouden moeten worden.


Met deze bak hoeven we maar twee keer heen en weer voor zijn spullen.  De derde keer halen we zijn fiets op, waarvoor ik het rek voor achter op de van meeheb.  Terwijl we bezig zijn bedenk ik me hoe dit schooljaar is omgevlogen!  Het lijkt werkelijk wel gisteren dat ik hem hielp naar deze kamer te verhuizen en dat ons restaurant voor de lunch door de aardbeving hard heen en weer schudde!

Kai heeft nog een examen, dus ik neem afscheid van hem en begin aan de terugweg.  In Uptown Richmond had ik een leuk straatje gezien met onder anderen roze en blauwe huisjes naast elkaar.  Een van mijn Facebook vriendinnen spaart foto's daarvan, dus ik maak er een paar.  Het is een erg kleurrijk buurtje.  Grappig toch hoe roze en blauwe zo vaak naast elkaar staan, in vrijwel elk stadje hier vind ik wel zo'n combinatie.

De terugweg verloopt redelijk.  Ik kom weer in de file te staan door wegwerkzaamheden.  Eigenlijk had ik om half vijf een kappersafspraak, maar die heb ik gelukkig naar morgen verzet.  Ik had me helemaal verkeken op hoe lang dit alles ging duren, vooral met het verkeer. 

Niet veel later zie ik op de tegenliggende weghelft ook nog een erg ongeluk, wat natuurlijk "rubbernecking" tot gevolg heeft aan onze kant (het langzamer gaan rijden en een file veroorzaken om te kunnen zien wat er gaande is).  Zo mooi als ik de rit naar Blacksburg (Virginia Tech) altijd vind, zo saai vind ik de weg naar Richmond (VCU)!

Opgelucht rijd ik na een uur of twee onderweg te zijn geweest onze oprit weer op.  Het is toch altijd weer veel verkeer en zo'n naar ongeluk doet me ook weer realiseren dat er maar een fout voor nodig is om levens in een klap compleet te veranderen.  Bah!  Gelukkig komt Kai heelhuids thuis, nu Katja nog.

Beiden hebben het bijzonder goed gedaan dit semester.  Katja weet haar eindcijfers al en die zijn allemaal B+ of hoger.   Dat is heel fijn voor haar, want ze zal straks een heel goed GPA nodig hebben om bij een Medical School aangenomen te worden.  Zij zal morgen Michelle Obama horen spreken tijdens de Commencement Ceremony van Virginia Tech. 

We zijn allemaal moe van de dag en laten Thais eten bezorgen.  Mijn vissoep is heerlijk pittig.  Soms kan Aziatisch eten ook echt "comfort food" zijn.  Het wordt vanavond lekker tv kijken, allerlei seizoens finales, waaronder de Big Bang Theory.

Foto's van Richmond staan hier.