Meadowlark Gardens en Zoofari

Helemaal blij word ik wakker. Niet alleen schijnt de zon weer uitbundig, maar ik heb ook een erg leuke dag voor de boeg. De vochtige zuidelijke lucht van de afgelopen dagen is vertrokken en daarvoor is een droge, koelere lucht in de plaats gekomen. Het zal vandaag lekker opwarmen, maar als ik Cosmo uitlaat is het nog verrassend koel. Zonder jas en met korte mouwen is het rillen geblazen.

Omdat ik niet precies weet wanneer Saskia met haar examen klaar zal zijn, ga ik na mijn ontbijt gauw naar de sportschool. Daar doe ik een uur cardio en ga dan nog even langs het postkantoor. Gelukkig keek ik vanochtend wanneer de rest van de betaling voor ons huisje in Florida ontvangen moet zijn. Dat blijkt 20 mei te zijn, oeps! Ik stuur de money orders Priority Mail en dat moet als het goed is zaterdag, de 19e, aankomen. Op het nippertje, dus!

Niet veel later belt Saskia of ik haar op kan komen halen. Ze weet niet hoe ze het examen (dat vier uur duurde) heeft gedaan. Behalve multiple choice moest ze ook twee essays schrijven. Daarvan denkt ze er een in ieder goed te hebben gedaan. We zullen zien. Dit examen telt niet mee voor haar cijfer, maar kan haar extra college credits opleveren als ze het goed maakt.

Omdat we vanavond heerlijk gaan eten, besluit ik een heel lichte lunch te maken van cottage cheese met Tabasco en oranje en rode paprika reepjes. Als ik het klaar heb gemaakt, ziet het eruit als een zon. Lekker vrolijk en het smaakt ook erg lekker.

Al een tijdje neem ik me voor Meadowlark Botanical Gardens weer eens te bezoeken. Dit park ligt dichtbij, hier in Vienna nota bene, en ik kom er eigenlijk veel te weinig. Na de entree van $5 te hebben betaald, loop ik met mijn fototoestel het park in.  Om te beginnen lijkt er niet zoveel te zien, maar dan vliegt een felblauwe bluebird het pad op en begint een worm te pikken.  Er zijn allerlei bluebird nestkastjes in het park, dus wie weet is het om jongen te voeren.

Onderweg zie ik zonnende schildpadden, prachtige libelles en waterjuffers, bloeiende waterlelies en nog veel meer.  Het is altijd een lust om hier rond te lopen!  Na een uurtje heb ik het kleinste rondje gelopen.  Ik zie dat ze aan de gang zijn met de Koreaanse tuin, die dit weekend geopend zal worden.  Ik ben benieuwd.
Een van de medewerksters roept ons naar een broedkastje.  Daarin zit een nestje bluebirds.  Die vogeltjes zijn schattig, maar moeten nog even groeien voor ze zo mooi zullen zijn als hun ouders.  Die ouders blijken dichtbij toe te kijken, want niet veel later gaan ze beiden het kastje binnen.=
Blij met de hoeveelheid natuur, die ik ook vandaag weer "gesnoven" heb, ga ik huiswaarts.  Kai, die vanochtend in Richmond een orientatie over zijn studie in Oostenrijk had, komt ook net weer aanrijden.   Katja volgt al snel.  Zij gaan vanavond met ons mee naar Washington.
Vanavond wordt namelijk de jaarlijkse Zoofari bij de National Zoo gehouden.  Meer dan honderd restaurants, wijngaarden en brouwerijen hebben er standjes, waar je hun gerechten en drankjes kunt proeven.  De helft van de opbrengst ervan komt ten goede aan de dierentuin.

We zijn er net voor de opening van half zeven en kunnen alvast een wijntje of biertje halen.  Katja is nu ook oud genoeg, dus wij nemen beiden een wijntje en Rick bier.  Kai moet het nog met water stellen voor een jaar.  Om half zeven gaat de dierentuin open, althans het gedeelte waar de eet- en drinkstandjes langs staan. 

Veel dieren krijgen we niet te zien, daar moet je fors voor bijbetalen, dus dat doen we dan liever gewoon gratis overdag.  De enige dieren waar we langskomen zijn de prairiehondjes, die met dit lawaai in hol blijven, de lemurs, ook nergens te bekennen, en de alligator, die wel nieuwsgierig naar ons kijkt.

Het eten is weer voortreffelijk.  De lekkerste kleine hapjes!  Eigenlijk beginnen we min of meer met dessert, want we komen vlakbij Georgetown Cupcake binnen.  De dames van wie die bakkerij is hebben een eigen show op TLC.  Die winkel heeft altijd een heel lange rij, dus dit is de perfekte kans hun cupcakes te proberen.  Aan het einde zien we dat we goed hebben besloten, want ze zijn al gauw uit"verkocht".  Ik heb een red velvet met witte frosting en hij smaakt werkelijk hemels!

We lopen verder en het valt me op dat er dit keer heel veel verschillende vichysoisses en gazpachos zijn.  Precies wat ik lekker vind.  Onvoorstelbaar hoe een aardbeigazpacho heel pittig kan smaken.  Verder zijn er genoeg vishapjes, ook mijn ding.  De anderen smullen van van alles en nog wat en af en toe raken we elkaar kwijt.  Kai en ik blijven voornamelijk bij elkaar en Rick en Katja. 

Bij Belga Cafe maak ik een praatje met chef Bart (de partner van Greet de Keyser voor mijn Vlaamse lezers).  Hij vertelt dat de tomaat met grijze garnalen weer op het menu staat, dus we moeten er spoedig weer gaan eten.  We kunnen hier ook Deep 9 proberen, een jenever met smaakjes waar Rick dol op is.

Het wordt steeds drukker en langzamerhand raken we ook wel verzadigd.  Alles smaakt even lekker en intussen proeven Katja en ik ook allerlei lekkere wijnen.  Het is weer een heel leuke avond, vooral ook om met onze twee oudsten te doen.  Zij hebben het zo goed gedaan op school dit jaar, een traktatie zoals deze is een leuke beloning.

Tegen negenen kunnen we echt geen hap meer eten en gaan we huiswaarts.  Het hele gezin is weer compleet voor een paar dagen, dus daar ga ik even heel erg van genieten!

Karin (MT) vroeg naar het verhaal van hoe ik Rick heb ontmoet.  Dat kun je hier lezen.
Om te laten horen hoe hij klinkt heb ik een filmpje van mijn zingende cardinaaltje gemaakt:


Foto's van Meadowlark Gardens staan hier.

Foto's van de Zoofari staan hier.