Vakantieachtig weekend

Rick kan duidelijk beter tegen laat naar bed gaan, dan ik.  Om een uur of acht hoor ik hem al opstaan en zie hem vanuit mijn ooghoek in zijn hardloopkleding de kamer uitlopen.  Ik besluit mezelf vandaag een rustdag te geven.  Pas om kwart over negen verlaat ik ons gerieflijke bed.

Voor de tweede keer in even zoveel weken hebben we een wc papier crisis.  In alle vier de badkamers is er geen velletje meer te bekennen!  Ik besluit Safeway dus maar mijn eerste stop van de dag te maken, nog zelfs voor ik ontbijt eet. 

Met het pak rollen loop ik langs de Starbucks en kan het niet laten mezelf dan ook maar op een ontbijtwrap met spinazie en feta en een venti ijskoffie met caramelsyroop te trakteren.  Het is enorm druk, de barista's hebben hun handen vol, maar hebben duidelijk plezier in hun werk en maken met iedereen een praatje.

Rick heeft dezelfde gedachte gehad, maar dan bij de Starbucks in Vienna.  Samen eten we aan de decktafel.  Rick vertelt dat hij oog in oog heeft gestaan met een vos vanochtend.  Helaas had hij geen fototoestel mee, want het was een erg mooi exemplaar.  De vossen zullen nu ook wel jongen hebben, dus zullen we ze waarschijnlijk weer meer zien lopen.

Bij het Northern Virginia Massage Center wacht Roger me al op.  Zijn manier van masseren is veel minder hardhandig dan Laura's, maar toch helpt het goed.  Ik voel de knopen gewoon loskomen en dat is goed, want ik had weer flinke last van mijn nek en schouders.

Net als de massage klaar is sms-t Rick.  Katja, Kai en hij hebben honger en willen in Vienna gaan lunchen.  Prima!  Saskia heeft vannacht Alexandra te logeren gehad en kennelijk slecht geslapen, want ze is terug naar bed gegaan. 

De lunchkeuze valt na enig overleg, want er zijn zoveel mogelijkheden, op Noodles & Company.  Voornamelijk omdat we met dit lekkere weer buiten willen zitten.  Daarin zijn we niet de enigen en we moeten even wachten tot er een tafel vrijkomt.  Ik kies dit keer de Bangkok Curry met garnalen en Katja, zoals wel vaker, hetzelfde.  Kai neemt de Indonesian Peanut Saute met kip, die er ook lekker uitziet.  Rick haalt burrito's met Chipotle, want hij is niet zo'n Noodles fan.

Het is erg gezellig in Vienna.  Veel wandelaars, fietsers en mensen, die een ijsje komen halen bij een van de vele ijszaken.  Die zien er zo lekker uit dat we bij Plush Gelato, tegenover Noodles, een gelato gaan halen. 

Via Foursquare heb ik een coupon voor een gratis kinderijsje, wat twee bolletjes is.  Precies genoeg voor mij, ik neem koffie en citroen.  Katja neemt ook een kinderijsje en Rick en Kai grotere bakjes.  Het smaakt ontzettend lekker, vooral het citroenijs smaakt precies zoals ik het me van de ijssalon vroeger in Amersfoort herinner.

Al een tijdje ergeren Rick en ik ons aan de spinnen, die hun webben tussen onze horren en ramen van de family room hebben geweven.  Die ramen zijn hoog en van binnen kun je niet bij de buitenkant.  Nu worden ramen hier om de een of andere reden niet zo snel vies, maar van die webben willen we af. 

Rick klimt dus op de ladder en ik help hem de horren eraf te halen.  Daarna zet hij de hogedrukspuit op de ramen en weg zijn de webben.  Samen zetten we de horren er weer op en nu kunnen we weer helder naar buiten kijken. 

Natuurlijk is Flapjack nieuwsgierig

Na de rest van de middag lekker lui op het deck gezeten te hebben, gaan we met het hele gezin naar Coastal Flats voor een vroeg avondeten.  Hier verkopen ze bioscoopkaartjes met een flinke korting, dus die nemen we mee, want we willen The Avengers gaan zien.  Vanwege het mooie weer is het erg rustig in de mall, dus we denken ons niet te hoeven haasten.

We delen eerst de gevulde eieren als voorafje en ik bestel daarna een van hun verrukkelijke garnalencocktails.  Dat is een maaltijd op zichzelf en heerlijk licht en zomers.  Omdat we al kaartjes hebben (denken we) lopen we maar een kwartier voor de aanvang van de film de bioscoop binnen.  Helemaal verkeerd ingeschat, want The Avengers blijkt uitverkocht.

Niet getreurd, we willen ook allemaal Dark Shadows zien.  Johnny Depp is inderdaad hilarisch in deze film, maar ik weet eigenlijk niet goed wat ik ervan moet denken.  Het is een typische Tim Burton film, maar ik had op meer grapjes gehoopt. 

Zondag

Al om half acht komt Katja onze kamer binnen om afscheid te nemen.  Ze gaat weer voor een paar dagen terug naar Blacksburg, waar ze vanmiddag een "wild water" training heeft met het Rescue Squad.  Ze leren dan drenkelingen te redden uit snelstromend water.  Lijkt mij ook erg interessant.

Katja met haar groepje vandaag, zij is de enige vrouw

Rick en ik slapen nog wat uit en dan gaat hij voor een snel loopje, terwijl ik lui mijn email, Facebook en andere dingen online lees.  Dit alles lekker buiten op het deck, want over het weer dit weekend valt niets verkeerds te zeggen. 

Als Rick terug is rijden we naar Starbucks voor ons zondagse ontbijt.  We zijn inmiddels al oude bekenden daar en hoeven niet eens onze drankjes te noemen.  Voor mij een ijs"Americano", maar met extra espresso erin om het lekker sterk te maken. 

Al krantlezend eten we het buiten op.  Opeens slaakt Rick een kreet en ik ben blij dat ik niet in mijn groene stoel zit, als ik zie waar hij op wijst.  Er zit een grote groene spin in een keurig web vast aan de achterkant van mijn stoel.  Gauw probeer ik er een foto van te nemen, want zo'n mooi web zie je niet vaak. 

Helaas voor mevrouw Spin moet het ook weer stuk, want de oude kist, waar ze het web aan de andere kant bevestigd heeft, is helemaal verrot en wordt door Rick en Kai naar de stoep voor ons huis gedragen.  Daar zal hij met de grof vuil ophaal, die iedere week langskomt, worden opgehaald.  Opeens hebben we weer heel wat meer plaats op het deck, zo.

Rick vond ook nog een baby bidsprinkhaan

Na bij Safeway nog wat boodschappen gehaald te hebben, eten we lunch en vertrekken daarna naar Washington.  Rick heeft zich opgegeven voor de Tough Mudder race in september en die is tien mijl lang.  Ik verklaar hem eerlijk gezegd voor gek, maar hij gaat het met een team van maar liefst 35 mensen van zijn werk doen. 

Om te laten zien hoe lang tien mijl toch is, gaan we mijn rondleiding op de Mall lopen vanmiddag.  Het is heel druk in de stad, want er is van alles gaande, waaronder de Graduation van George Washington University op de Mall.  Toch vinden we makkelijk een plek op de parkeerplaats dichtbij het Jefferson Memorial.

We gaan de wandeling wel bijna helemaal andersom doen, dan wat ik meestal loop.  We beginnen bij het Jefferson en lopen dan langs de Mall en de musea naar het Capitol.  Het is heerlijk weer, al komen er zo af en toe wolkenvelden overdrijven.  Er is vrijwel geen luchtvochtigheid en er staat een verkoelende bries.  Bij het Capitool laat ik Rick de stopcontacten waar de verschillende nieuwsorganisaties gebruik van maken zien. 

Via Pennsylvania Avenue lopen we daarna naar het Witte Huis.  Onderweg komen we langs de nieuwe Parijse bakkerij Paul en daar wil ik al een tijd naar binnen.  Hun baguettes zien er allemaal heerlijk en echt Frans uit, maar we hebben natuurlijk al geluncht.  Dan zie ik dat ze mini croissantjes hebben, dus daar bestel ik er een van.  Het meisje achter de kassa geeft ons er drie, want ze moeten op.  Ze zijn werkelijk heerlijk, dus met zijn tweeen hebben we ze zo op!

Rick wil eens kijken bij een standbeeld/oorlogsmonument van General William Tecumseh Sherman op weg naar de achterkant van het Witte Huis.  Ik ben er ook benieuwd naar, want loop er altijd langs.  Tot mijn genoegen ontdek ik dat langs dit monument lopen een kortere weg naar het Witte Huis is, dan ik altijd loop.  Die ga ik voortaan nemen!

Dan beginnen we aan het rond"je" monumenten.  Ik vertel Rick toch wel veel dingen, die hij niet wist, merk ik.  Bij het Lincoln Memorial laat ik hem ook de plek waar Martin Luther King zijn speech hield zien.  Het Martin Luther King Jr. Memorial is zelfs helemaal nieuw voor Rick en we zijn het er over eens dat Dr. King er erg ongenaakbaar bijstaat met zijn armen over elkaar.  Het is niet mijn favoriete monument aan de Mall moet ik toegeven.

Na iets meer dan drie uur zijn we terug bij de auto. Het was voor mij ook weer erg leuk om dit met Rick te doen en ook heel anders, want met mijn klanten loop ik niet hand in hand, hi hi. We hebben wel iets minder dan mijn gewoonlijke rondleiding gelopen en daarom "maar" 7,5 mijl, ietsje meer dan 12 kilometer.  We hebben allebei enorme dorst, dus Rick stopt onderweg bij een 7-Eleven en daarna halen we avondeten bij Whole Foods.

Voor de komende dagen wordt regenachtig weer voorspeld, dus we willen nog even lekker barbecuen.  Het wordt kipsate met mais en gegrilde asperges.  Voor het eten maakt Rick een heel  zomerse Aperol spritz cocktail voor mij en hij geniet van een lekker Chimay biertje.  Het was weer een weekend met heel veel sterretjes!

DC foto's van vandaag staan hier.