Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, juni 26, 2012

Epcot en Debby

Maandag

Na het wilde weer van gisteren zijn we verbaasd wakker te worden door de zon, die de kamer binnenschijnt. Buiten raast de wind zo mogelijk nog meer dan gisteren en de zee is een woeste kolkende massa. We hebben nog steeds een tropische storm waarschuwing en er wordt voor vandaag weer erg veel regen voorspeld.

Wij hebben vandaag Disney op het programma staan en besluiten dat door te laten gaan. We hebben al restaurantreserveringen voor Epcot en de attracties in dat park zijn allemaal binnen. We halen ontbijt en koffie bij de Starbucks drive thru en gaan dan op weg.
Tot net na Tampa blijft het droog en laat de zon zich af en toe zien, maar dan komen we in een van de regenbanden van Debby terecht, die met ons meereist naar Orlando. Doodeng vind ik het soms, want de vrachtwagens rijden nog net zo hard en veroorzaken enorme spray, waardoor Rick regelmatig nauwelijks iets kan zien. Ook voelen we de wind aan de auto trekken.
In de stromende regen rijden we Walt Disney World binnen. Kennelijk weerhoudt het weer weinig mensen ervan de parken te bezoeken, want er komen drommen auto’s naar Epcot. Gelukkig kunnen we nog wel op de dichtstbijzijnde parkeerplaats staan, dus kunnen naar de ingang lopen.
Optimistisch nemen we paraplu’s mee, die feitelijk onbruikbaar zijn. Binnen een paar minuten ben ik doorweekt en is mijn paraplu kapotgewaaid! Ben ik even blij dat ik alleen mijn waterdichte fototoestelletje meeheb en niet mijn SLR! De anderen zijn er niet veel beter aan toe en eenmaal in het park sprinten we naar de dichtstbijzijnde winkel om poncho’s te kopen. Gelukkig zijn die heel ruim voorradig!
Ietsje droger, maar niet veel, bekijken we de wachttijden voor de attracties. Zoals altijd staat er bij Soarin nu al verreweg de langste rij met een wachttijd van 50 minuten. Daar gaan we dus een Fast Pass voor halen, die we net voor de lunch zullen kunnen gebruiken.
Nu we hier toch in het Land Paviljoen zijn gaan we meteen ook de film Circle of Life kijken. Dat lied vind ik altijd zo mooi en de film ook. Rick en ik willen eigenlijk ook het ritje langs de gewassen, die hier verbouwd worden, maken, maar dat vinden Kai en Saskia saai, dus dan maar niet.
Tot onze verbazing (en genoegen) is het inmiddels buiten vrijwel droog. Alleen heeft Kai canvas schoenen aan en daarin soppen zijn voeten. Gelukkig is er een standje dat Crocs verkoopt en daar kiest Kai een paar zwarte slippers uit. Die zijn van plastic, dus veel comfortabeler.
Dan is het tijd voor mijn favoriete attractie in dit park: Journey to Imagination met het paarse draakje Figment. Figment staat ook op mijn dashboard in de van (DRAAKJE), zodat hij ook iedere dag met mij meerijdt. Gelukkig beginnen we alweer goed op te drogen, want binnen staat overal de airco hard aan, brr! Na het Figment ritje spelen we nog wat met de grappige spelletjes daar en Kai gaat op zoek naar een korte broek, want zijn lange spijkebroek is ook doorweekt.
Die vindt hij niet bij deze winkel, dus zijn broek moet nog even nat blijven. Onze volgende keuze is Nemo and friends, waar een vrij lange rij voor staat, maar die gaat snel. Het is een schattig ritje in een schelp wat eindigt met Nemo en zijn vriendjes in het echte aquarium van het Zee Paviljoen.
We hebben nog wat tijd voor onze Fast Pass voor Soarin en besluiten naar Turtle Talk with Crush te gaan. Dit vind ik altijd hilarisch, want “Crush” ziet het publiek duidelijk en speelt daar heel leuk op in. De man, die het doet, heeft er ook de perfecte stem voor. We noemen elkaar nu de rest van de dag “dude”, ha ha!

Een filmpje met Crush
Een Fast Pass is toch wel de manier om Soarin te doen. De wachttijd bedraagt inmiddels 130 minuten!   Wie gaat er nu meer dan twee uur in de rij staan? Wij kunnen zo door, ons “vliegtuig” in en boven Californie gaan “soaren”. Het is wel duidelijk waarom dit ritje zo populair is. Ik krijg spontaan weer zin om in Californie op vakantie te gaan!
Door Innoventions, waar niet veel te beleven is, lopen we naar het World Showcase waar we om half twee gereserveerd hebben bij het Noorse restaurant. Dat is een van onze favorieten, al zijn Kai en Saskia te oud om de Disney prinsessen, die er ook rondlopen, te waarderen. Toch gaan ze braaf op de foto met Belle en poseert Saskia gedwee met de andere vier prinsessen. Ariel, de zeemeermin, krijgt Kai zelfs ook zo ver met haar op de foto te gaan, omdat ze dan drie roodharigen zijn.
Het eten is erg lekker, maar enorm veel! Er is een uitgebreid buffet als voorafje met allerlei soorten vis en salades. Dan komt het hoofdgerecht. Kai en Rick hebben een flinke portie gehaktballen met puree en groente. Gelukkig zijn mijn zalmcakejes maar klein en de erbij geserveerde tomatensoep erg licht. Want...er volgt ook nog een flink dessert, waar alleen Kai nog plaats voor heeft, al proef ik wat van de overheerlijke chocolade mousse. Rick en ik zijn het erover eens dat we ruim voldoende hadden gehad aan het buffet alleen. Het smaakte allemaal wel superlekker.
Eigenlijk wilden we direct na de lunch het Maelstrom bootritje hier in Noorwegen doen, maar daar staat een lange rij voor, dus halen we maar een Fast Pass voor een half uurtje later. We kijken wat rond in de Noorse winkel waar we jaren geleden de grote trol, die in onze foyer staat, hebben gekocht. Nu verkopen ze alleen nog de kleinere trollen.
We hebben nog tijd voor het bootritje in het Mexicaanse paviljoen waar vrijwel nooit een wachttijd voor is. Ook dit keer niet en Donald en de andere twee Caballeros vermaken ons terwijl we naar het moois wat Mexico te bieden heeft kijken. 

Op weg naar de uitgang zien we de Mexicaanse Donald Duck in kostuum. Er staat een lange rij om met hem op de foto te gaan, maar het lukt ons hem van bovenaan de trap te zien en fotograferen.  Hij is, behalve de Disney prinsessen, de enige Disneyfiguur, die we vandaag zien.
Intussen regent het weer, dus de poncho’s worden weer tevoorschijn gehaald. Kai, die net een beetje opgedroogd was, wil nu echt op zoek naar een korte broek. Hij heeft zijn pijpen wel opgerold, maar dan zit zijn broek te strak.
Na met een bootje langs de Noorse trollen en vikings gevaren te hebben lopen we dan maar naar de grote Mouse Gear winkel. Als deze enorme zaak geen korte broeken heeft, hebben ze ze nergens. Terwijl Rick met Kai naar kleding zoekt, kan ik het niet laten de sieradenafdeling te bezoeken. Ik wil weleens kijken welke bedels, die aan mijn Pandora armband passen, ze hebben.
Vorige keren heb ik al een Eeyore en een Donald Duck gescored (die ze overigens nu niet meer lijken te hebben). Nu zijn er o.a. de koets van Assepoester en Tinkerbell, maar die vind ik beiden te groot. Mijn keuze wordt tussen een bedel met een Mickey hoofdje van groene steentjes of eentje in de vorm van een Mickey hoofdje. Die laatste wordt het, want die past mooi bij mijn Donald hoofdje.
Kai heeft intussen een makkelijke en sportieve grijze korte broek gevonden en heeft zich al verkleed. Nu hebben we alleen wel een aantal tassen met natte spullen en andere dingen om mee te sjouwen. Bij Guest Relations hoort Rick dat er bij het Camera Center kluisjes te huur zijn. Handig, daar hebben we nooit eerder gebruik van gemaakt. Ik check ook maar gelijk de reservering voor het avondeten, die gelukkig ook helemaal in orde is.
Na de spullen in het kluisje te hebben gelegd sluiten we aan in de rij van Spaceship Earth. Deze attractie in de bal van Epcot is de laatste jaren steeds meer gemoderniseerd. Na afloop krijgen we een korte enquete op onze computer en naar aanleiding daarvan wordt onze eerder genomen foto op ons “toekomstbeeld” geprojecteerd. Alleen heeft Rick om de een of andere reden gaten in zijn hoofd, tot onze grote hilariteit.
We lopen verder naar de Universe of Energy en volgen daar Ellen’s (de Generes) droom langs onder anderen dinosaurussen en leren zo veel over energie. Dit is een al wat oudere attractie, maar hij blijft leuk. Helaas is Test Track tot de herfst gesloten en in Mission Space heeft niemand zin, dus we houden het hierbij qua attracties.
Het is al na vijven en we hebben zin om de “landen” te gaan bezoeken. In Duitsland neemt Rick een biertje en ik proef drie verschillende wijnen, waaronder appelwijn, die ik nog niet eerder heb gedronken. De jongen, die het schenkt, hoort mij Nederlands praten en begint een gesprek in het Duits. Dit lijkt mij een uitstekende kans voor Kai om zijn Duits een beetje te oefenen, dus ik vertel de jongen dat Kai zijn taal studeert. Hij vraagt Kai een aantal dingen, waarop Kai zelfverzekerd antwoordt. Dat gaat wel goedkomen straks in Oostenrijk!
Kai en Saskia vinden nog een leuk t-shirt en een boek in de Duitse winkel. Rick kijkt bij de biersteins, maar concludeert dan dat hij daar al genoeg van heeft. Ook in de winkel van Japan besteden we langere tijd. Daar kiest Saskia een Pokemon pluche dier voor Laura.
Inmiddels is het alweer tijd voor onze reservering bij Chefs de France in Frankrijk. Mathieu uit Parijs wordt onze serveerder en ik heb Kai beloofd Frans te praten, dus doe dat ook. Mathieu vindt dat duidelijk leuk, dus het is weer even een goede oefening voor mij.
Het eten en de bediening zijn beiden voortreffelijk. We bestellen kaas en pate als voorafje en Saskia en ik de St. Jacobsschelpen met gnocchi in een Provencaalse saus, heerlijk! Ook Rick en Kai vinden hun gerechten lekker, maar hun eend (Rick) en kip (Kai) komen met botten. Ik ben blij die niet besteld te hebben, want kluiven is niets voor mij.
Al eerder vandaag hebben we besloten te blijven voor Illuminations, Reflections of Earth. Deze vuurwerk en lasershow vinden we allemaal zo mooi dat we er wel een heel late avond voor over hebben. Het lijkt minder druk dan andere keren en we vinden een plek met heel goed uitzicht dichtbij Engeland. Ik krijg er altijd een brok van in mijn keel, vooral van de prachtige muziek. Veel te snel naar mijn smaak is het weer voorbij.

We hebben eerder vanmiddag wel even de grote Mouse Gear winkel bezocht, maar er nog niet uitgebreid rondgekeken. Vooral Saskia wil dat nog graag doen. Het helpt ook de vertrekkende menigte wat uit te dunnen. Saskia en ik slagen inderdaad goed. Ik heb een nieuwe pijama nodig en ze hebben een leuke met een zoenende Mickey en Minnie. Ook kan ik het niet laten een paars Tinkerbell t-shirt te kopen.
Dan is het toch echt tijd om weer afscheid van Epcot te nemen. Ik ben zo blij dat we gegaan zijn! De dag is voorbij gevlogen en we hebben allemaal genoten. De regen viel mij ook erg mee, want ik vreesde voor de hele dag plenzen. Op de terugweg blijft het zelfs voornamelijk droog en tegen middernacht rollen we onze bedden in na een heerlijke Disney dag.
Dinsdag
Na de late avond van gisteren blijf ik wat langer liggen.  Rick is er nota bene eerder uit dan ik.  Dat is deze week nog niet voorgekomen.  Al schijnt de zon, de tropische storm waarschuwing is nog steeds van kracht en aan de zee of windkracht is dan ook helemaal niets veranderd.
Gisteravond hebben we eigenlijk de beslissing al genomen om een dag vroeger dan gepland naar huis te gaan.  We hebben leuke dingen gedaan en genoten van deze week, maar het is gewoon geen strandweer en om de hele dag in het huisje te hangen zien we ook niet zitten.  
Debby zal morgen ook over Noord-Florida heenkomen in al haar furie.   Wij zullen vandaag daar al door zwaar weer moeten rijden en morgen schijnt dat nog erger te worden. Daar komt bij dat Kai vrijdagavond naar Oostenrijk vertrekt en hij kan die extra dag om zich voor te bereiden ook goed gebruiken.  Kortom, alle reden om deze vakantie helaas wat in te korten.
Nu het droog en zonnig is gaan Rick, Kai en ik een strandwandeling maken.  Rick loopt eerst een stuk met de wind mee hard en komt ons dan weer tegemoet.  Kai wil terug naar huis, maar ik loop nog een end verder om mijn 10000 stappen voor vandaag te krijgen.  Het gros van de dag zullen we tenslotte in de auto zitten.
De terugweg is mijn echte sporten, want ik loop tegen Debby’s sterke wind in.  Er zijn windvlagen van meer dan 80 kilometer per uur en wij zitten hier nog redelijk ver van het centrum van de storm af nota bene.  De stranderosie is dan ook enorm en we vrezen voor de schildpaddennesten.  Hopelijk hebben vrijwilligers een aantal kunnen redden, want anders zijn ze allemaal in zee gespoeld.  
Ook horen we op het nieuws het verdrietige verhaal van een moeder manatee (zeekoe), die door de storm is gedood en haar twee kleintjes hielden zich angstvallig aan haar vast.  Gelukkig zijn de twee kleintjes wel gered en oud genoeg om zonder moeder te overleven.
De zon is inmiddels weer verdwenen en wat zijn we blij met onze overdekte parkeerplaats, want af en toe komt het met bakken uit de hemel.  Dat gepaard met zware windvlagen maakt zelfs dat we onder dit afdak niet helemaal droog blijven.  Had ik met de zon vanochtend nog even twijfels over ons besluit te vertrekken, die zijn nu wel helemaal weg.  Ik vind het maar eng weer!
Met zijn vieren hebben we binnen het uur de van ingepakt en het huisje zo achtergelaten als afgesproken.  Dat wil zeggen alle bedden afgehaald, een was in de wasmachine en de vaat in de afwasmachine en die aan.  Ik moet zeggen dit was een heel gerieflijk onderkomen.  Wie weet huren we dit nog wel een keer in de toekomst.
We gaan nog even voor een laatste strandlunch naar Clearwater Beach.  We kiezen dit keer de Crabby’s aan de Beachwalk uit.  Natuurlijk “moeten” we nog een keer de gerookte visdip eten en ik maak mijn lunch een dozijn oesters en een bakje fruit.  Die lage prijzen voor oesters ga ik weer missen!
Rond half twee beginnen we aan onze rit.  We hopen vanavond tot Atlanta te komen, maar dat zal van het weer afhangen, want zoals al geschreven dat ziet er erg uit ten noorden van ons.  Rick koopt eerst nog wat extra zekeringen bij Advance Auto Parts en dan gaan we serieus op weg.
Het eerste gedeelte is het droog, maar ik zie op mijn radar app het zware regengebied rap naderen.  Net voor de regen begint zien we een storm chaser voertuig voor ons rijden.  Heel bijzonder en ik maak een aantal foto’s uit het raam.  We hopen alleen dat ze hier niet rijden, omdat er tornado’s worden verwacht waar wij doorheen rijden!
En plotseling bevinden we ons dan inderdaad in de tropische stortbuien van Debby.  Mijn hemel, wat een regen!  Alles om ons heen is overstroomd, de interstate 10 is gesloten, maar onze interstate 75 gelukkig niet.  Wel komt Rick heel plotseling in diep water te rijden, heel gevaarlijk met de snelheden die mensen hier nog rijden!  
Ze hebben dan wel hun knipperlichten aan, maar dat maakt 120 km/u rijden in omstandigheden waar je bijna geen hand voor ogen kunt zien niet ok.   En niet alleen auto’s doen dat, maar achttienwieler vrachtwagens ook!  We zien op de tegenliggende weghelft daar dan ook eentje van op zijn kant liggen, vele kilometers file veroorzakend.   Dan baal je in dit weer!
Gelukkig is het aan onze kant rustig.  Het plenst en plenst, hoeveelheden regen, die we van ons leven nog niet gezien heb en wij zijn hier in de VS wel wat gewend!  Helaas moeten Kai en ik toch echt een pitstop maken en Rick rijdt naar een Shell station.  
Meestal zijn de pompen wel overdekt, maar moet je door de regen naar de winkel of toiletten.   Laat dit station nu net een overdekt pad naar de ingang hebben!  Wat een geluk!  Rick denkt van de stop gebruik te maken om dan ook maar gelijk benzine bij te tanken.   Alleen valt net als hij wil betalen de electriciteit uit.  Daarna blijft de pomp zichzelf maar rebooten, dus we rijden maar door.  De tank is toch nog half vol.
Eindelijk, eindelijk wordt de regen minder en als we de grens met Georgia overgaan is het zelfs bijna droog.  Bij Valdosta stoppen we bij een LonghornSteakhouse om te eten.  Nu is het helemaal droog, al waait het nog hard.  Mijn filet mignon met zoete aardappel en verse groentes gaat er bijzonder goed in.  Kai en Saskia hebben hetzelfde besteld, Rick heeft een grotere biefstuk.
We hadden de hoop vandaag Atlanta te bereiken, maar door het slechte weer zijn we minder opgeschoten, dan we wilden   Het zal nu ergens tussen Macon en Atlanta worden.  Uiteindelijk halen we toch bijna Atlanta.  FIjn, dan hoeven we morgen weer ietsje minder ver.
Bij een Fairfield Inn and Suites krijgen we een kamer met twee queen bedden en een extra bed.  Het zal morgen nog een flinke rit zijn, dus we gaan gauw slapen.

Foto's van gisteren bij EPCOT staan hier.
Foto's van vandaag staan hier.

15 reacties:

Cisca zei

Ondanks de weerperikelen vind ik dit een heerlijk feelgood logje... Goede reis naar huis verder morgen.

Nog een paar jaar en dan gaan we ook!

Margreet zei

Tjee, wat een weer inderdaad. Hier ook extreem weer: veeeeel te warm, al dagenlang 105.
Gelukkig vermaken jullie je goed en ook wel prettig een dagje eerder terug, vooral voor Kai dus. Hoop dat de terugreis morgen goed verloopt.

Karla zei

Wauw zeg watveen horrortocht, dit hebben wij in 2005 ook meegemaakt, niet leuk. Maar gelukkig alles overleefd.

Danielle zei

Wat ontzettend jammer van het weer, maar zo te lezen hebben jullie genoeg leuke dingen kunnen doen.
De auto van de stormchasers is volgens mij ( en mijn dochter) de TIV. Wij volgen fanatiek de stormchasers op Discovery Channel :)

Anoniem zei

Jammer van de vele tropische storm en regenbuien.
Zelfs in ons Nederlandse RTL-journaal lieten ze gisteravond het slechte weer in Florida zien en er werd bij gezegd dat er in Florida in 2 dagen zoveel regen gevallen is als een derde van wat jaarlijks in Nederland valt. Niet leuk om met de auto door heen te moeten rijden, maar soms is het niet anders.
Hopelijk komen jullie weer thuis in mooi weer.

Groetjes,

Anika

naomi zei

Hallo

Als eerste wat is Èpcot toch geweldig (sorry een spaans toetsenbord doet raar met de E) Ik ben ook echt grote fan van dat park. Ook al is het met droog weer toch een stuk beter te doen dan met al die regen. Maar lang leven de poncho. Ik verbaas me dat je hebt kunnen reserveren voor eten in Norway is toch altijd heel druk met de prinsessen. Jammer dat test track dicht is. Is mijn grote favorite en ik weet nog de eerste keer in Ellens energy attractie dat ik zei tegen Roberto als we deze doen zijn we 45 minuten bezig. Zonder wachtrij. Hij nee joh dat kan toch niet zo lang in een attractie. Wij bij binnen gaan de tijd opgenomen en je bent echt zo lang bezig. Geweldig gemaakt. En ik vindt de landen ook geweldig.

En dan de terugreis echt balen van het weer en hoop maar dat jullie vandaag een betere rit krijgen en niet weer zo vel rot weer. Doe het rustig aan en veiligheid voor alles. En wens Kai een fijne tijd in Wenen.

Liefs naomi uit een heet maar niet zo zonnig Gran Canaria komt door een zandstorm uit de Sahara. Er hangt dus zand voor de zon maar maakt het heel benauwd en wordt vanmiddag 38 graden. Dus lekker het zwembad in en verder niets.

Anoniem zei

Als ik het nieuws hoor hebben jullie er goed aan gedaan om eerder weg te gaan.
Ik dacht ook de TIV van Sean Casey te herkennen. Dan moeten jullie toch wel heel dicht bij de storm zijn geweest.
Geniet nu maar van het warme weer thuis!
Groetjes,
Anja L.

Anoniem zei

Balen van het weer maar jullie hebben er zeker het beste van gemaakt zo te lezen. Goeie terugreis nog,
Groet, Evelyn

Anoniem zei

Wow, wat een verhaal.
Wel fijn dat jullie een leuke dag gehad hebben in Epcot.
Ik hoop dat de reis verder goed gaat.
Groet, Bea

Suus zei

Hoi Petra,

ik ben weer helemaal bijgelezen. Jeetje... wat een storm... Jammer dat de vakantie daardoor iets korter is, maar ik begrijp je keuze. Aan de andere kant is het wel een keer een andere vakantie. Ik hoop dat jullie zonder ongelukken en zonder files weer veilig thuiskomen!

Ik ben het helemaal met je eens voor wat betreft Soarin'! Wij hebben hem in Californie zelf gezien. We sloegen hem steeds over, niet wetende wat het voor attractie was. Tot we een Canadees stel spraken die helemaal lyrisch waren. Toch de wachtrij gewaagd... 30 min, dus viel mee. En ik kwam er helemaal stil uit... totaal overdonderd door de schoonheid van deze attractie. Ja... mijn favoriet der favorieten zeg maar. We hebben hem die vakantie iedere dag nog gedaan, en toen we twee jaar later weer gingen, hebben we hem weer bij ieder bezoek aan California Adventure gedaan. Prachtig!

Een goede reis nog dit laatste stuk!

Groetjes,
Suus

marianne zei

Heftig weer zeg, dat is toch niet helemaal waar je aan denkt bij een vakantie in Florida :-(. Gelukkig is het bij jullie thuis warmer. Goede reis naar huis!

Marieke zei

Leuk om jullie belevenissen in Epcot te lezen. In 1992 ben ik er ook geweest en ik zou graag nog eens terug gaan. Figment was er toen ook al en omdat ik hem zo leuk vond heb ik een knuffelbeest van hem gekocht.

Goede reis terug verder. Het weer klinkt wel heel heftig.

marianne zei

Niet echt wat je je voorstelt bij een strandvakantie in Florida :-(. Gelukkig is het bij jullie thuis beter. Goede reis!

Petr@ zei

Gelukkig is Epcot niet in het water gevallen. Het klinkt echt als een superleuk park. En nog goed voor de talenkennis ook! Leuk dat Kai zo zelfverzekerd Duits spreekt. Gaat helemaal goed komen met hem in Oostenrijk.

Ik zag de beelden van Florida op het nieuws. Vreselijk, al dat water. Kon daar maar een beetje van naar Colorado gebracht worden.

Hopelijk is het tweede deel van de autorit ook goed verlopen, zonder al te veel last van Debby.

Petra zei

@Cisca - Wij gingen voor het eerst met Katja toen ze anderhalf was. Het gaat zo leuk zijn met die kleintjes!!

@Margreet - Hebben jullie nog last van de branden? Dat is hier ook groot nieuws natuurlijk.

@Karla - Inderdaad toch altijd weer een fijn gevoel om veilig aan te komen.

@Danielle - Het kan helemaal zo zijn, ik vind het niet goed terug op het internet.

@Anika - Ja, op sommige plekken is meer dan een halve meter gevallen. Ik heb nog nooit zulke overstromingen gezien van alleen de regen van een dag!

@Naomi - De Canarische eilanden liggen ook wel dichtbij de Sahara. Hopelijk hebben jullie nog wel een paar lekkere zonnige dagen. Ik herinner me die dagen nog uit Senegal, als de wind de andere kant uitstond.

@Anja - Het was een flinke storm, maar gelukkig geen tornado's. De ergste regen, die wij ooit hebben gezien dat wel.

@Evelyn - Ja zeker, een beetje regen houdt ons niet tegen (nou ja, om naar pretparken te gaan dan).

@Bea - Zoals we hier zeggen: "Never a dull moment" ;)

@Suus - Soarin is prachtig inderdaad. En ja, een avontuurlijke vakantie zonder dat we er iets voor hoefden te doen, ha ha!

@Marianne - Niet alleen warmer, maar er wordt een "excessive heat advisory" afgegeven voor vrijdag. Van de regen in de woestijn, ha ha!

@Marieke - In 1992 was het de oorspronkelijke Figment attractie. Ergens laat jaren negentig besloot Disney Figment weg te halen en er iets veel saaiers voor in de plaats te zetten. Dat liep helemaal niet, dus een paar jaar later werd de huidige attractie geboren. Als jij er dus nu heengaat zie je iets heel anders, maar gelukkig is onze geliefde Figment weer terug :).

@Petra - Ja, wat een contrast, al die overstromingen in Florida en dan de branden en droogte in Colorado. Laat weer zien wat een enorm land het is.