Dolfijnen en andere stranddieren

Na vannacht heerlijk te hebben geslapen in het king bed met de fan draaiende boven ons hoofd, ben ik al voor zevenen klaar wakker.  Ik blijf nog liggen, want weet dat zo vroeg opstaan tot gevolg heeft dat ik ook erg vroeg moe word.  Ik doezel nog wat tot half negen en sta dan zachtjes, om Rick niet wakker te maken, op.  Ook de kinderen liggen nog in diepe rust.

Van thuis heb ik Starbucks Via oploskoffie meegenomen, zowel de ijskoffie met caramelsmaak, als de gewone.  Ik besluit die ijskoffie eens te proberen en die smaakt erg lekker, alleen doe ik er voortaan minder water in dan de instructies zeggen om wat sterkere koffie te hebben.  Met mijn ijskoffie en laptop ga ik op het balkon zitten.

Het is bewolkt met af en toe wat zon en het strand is nog heel rustig.  Er staat een man te vissen met drie hengels en dezelfde blauwe reiger, die we gistermiddag zagen, wacht geduldig tot hij een visje toegeworpen krijgt.  Dat gebeurt zo af en toe, geen wonder dat het dier precies weet, waar hij moet zijn.

Zo af en toe komt er een wandelaar langs en twee kayaken glijden door het rustige water.  En dan opeens zie ik de reden dat ik de Golf van Mexico zo mooi vind om vakantie aan te houden.  Twee vissende dolfijnen zwemmen vlak langs de branding.  De vogels zijn hier al zo mooi, maar de dolfijnen maken het helemaal af.  Ik maak er een paar foto's van en ook een vrij goed gelukt filmpje.


Na ongeveer 16 secondes zie je de dolfijnen (voor beter resultaat op vol scherm bekijken)

Na een uurtje staan ook Saskia en Kai op en Rick volgt niet veel later.  We eten ontbijt buiten en er komen zowaar nog een paar dolfijnen vlak voor ons huisje langs.  Duidelijk eten die ook hun ontbijt, want de rest van de dag zien we ze niet meer.

Saskia en Rick gaan, apart van elkaar, een stuk hardlopen op het strand.  Ik doe eerst een half uur acht oefeningen met Tabata stijl intervals.  Dat zal vast een grappig gezicht zijn vanaf het strand, maar met dit uitzicht gaat het lekker snel.  We hebben 8 pond gewichten meegenomen, die de oefeningen net wat zwaarder maken.

Na afloop maak ik me klaar voor een strandwandeling.  De blauwe reiger staat er nog steeds en gaat alleen een eindje opzij als ik dichterbij kom.  Ook de ibis is helemaal niet schuw.  Het zand is hier ontzettend fijn en ik zak er helemaal in weg.  Het loopt lekker en ik geniet.  Wat is strand toch heerlijk!

Als een visser mijn fototoestel ziet, zegt hij dat in aanslag te houden, want ze zagen een seconde geleden een manatee (zeekoe).  Verdorie, denk ik, weer gemist!  Vorige keer dat we hier waren schijnt er eentje vlak achter Katja en mij gezwommen te hebben.  Wij waren de enigen, die hem niet zagen.  De manatee laat zich ook dit keer helaas niet weer zien.  Ik hoop er zo eens een in het wild te zien!  Je kunt er niet ver hiervandaan ook mee snorkelen, maar daar heeft Rick geen interesse in.

Rick is bezig met het schrijven van een app voor Windows Phone en heeft daar een boek van Barnes and Noble voor nodig.  Daar is er een van in Clearwater, hier zo'n 16 kilometer vandaan.  Kai en ik besluiten mee te gaan, want daarna gaan we lunchen.  Saskia kiest ervoor thuis te blijven en op het strand te gaan liggen.

Terwijl de mannen Barnes and Noble onveilig maken loop ik naar de Publix.  Rick heeft de verkeerde thee gekocht, Saskia en ik hebben pleisters nodig voor onze tenen en vingers en mijn contactlensvloeistof  is bijna op.  Ik vind alles vlot.  Het valt me op dat ik hier piepjong ben in vergelijking met de rest van de clientele.   Dit is duidelijk gepensioneerden gebied wat je ook merkt aan het autorijden.  Mijn hemel wat een verschil met onze omgeving!

Rick en Kai staan nog in de rij om te betalen bij Barnes and Noble.  Ik ga eens naar de nieuw uitgekomen titels kijken, want ik heb zin in een lekker boek om op het strand te lezen.  Ik schrijf er drie op mijn hand tot hilariteit van Rick, die vindt dat ik mijn smartphone had moeten gebruiken.  Nou ja, soms is ouderwets handiger.

We rijden terug naar Clearwater Beach en besluiten daar bij Frenchy's te gaan lunchen.  We parkeren in de Surf Style parkeergarage voor slechts $2,50 per uur en lopen door die leuke winkel naar buiten.  We krijgen een tafeltje aan het terras bij Frenchy's en bestellen alle drie een grouper sandwich.  Ik heb de Caribische en die smaakt super!  Rick en Kai zijn dol op grouper, maar ik heb het nog niet vaak gegeten.  Misschien gaat daar nu verandering in komen, want dit smaakte naar meer.

Het is inmiddels helemaal zonnig en we kunnen niet wachten naar het strand te gaan. Jammer genoeg is Saskia daar net als wij terugkomen klaar mee.  Of misschien ook maar goed ook, want zelfs met SPF 85 is ze al rood!

De mannen en ik nemen de strandstoelen, koelbox en parasol mee naar beneden.  Ik moet zeggen dat het koele (maar net goed voor mij, ik hoef nauwelijks "door" te komen) water van de zee super aanvoelt.  Kai en Rick gaan met een bal gooien, maar ik ben benieuwd naar mijn nieuwe boek wat ik nog gauw op mijn Kindle gezet heb.

Net als ik mijn stoel opzet komen de vissers van gisteravond terug.  Zij gaan vissen voor aas voor de grotere vissen, die ze met hun kayaken verder op zee hopen te vangen.  We maken een praatje en ik grap dat hun vriend, de blauwe reiger, er niet is.  Wacht maar, zegt een van hen, zodra we iets vangen is hij terug.

Meteen met de eerste worp wordt ook de eerste vis gevangen.  Uit mijn ooghoeken zie ik iets aan komen vliegen.  Het is een witte reiger dit keer, die heel stiekem en bekwaam de net gevangen vis uit de emmer steelt.  Het lukt me een foto te maken net voor zijn gelukte missie en daarna vliegt hij met vis meteen weg.  De visser baalt, maar ik vond het wel heel gewiekst van die vogel!

Nu is de blauwe reiger ook terug en letterlijk niet meer weg te slaan. De visser doet herhaaldelijk een beroep op mij om in de gaten te houden dat zijn vangst niet weer gestolen wordt.  Het is vermakelijk hoe de reiger letterlijk naar de emmer probeert te sluipen, langzaam poot voor poot.  Een keer komt hij zo dichtbij dat ik er maar naartoe loop en hem wegjaag.  Althans een paar meter verderop jaag.

Eindelijk heeft de visser genoeg aas en laadt zijn kayak op om verder op zee te gaan.  Ik lees verder in mijn boek tot de wolken zich beginnen samen te pakken.  Rick en Kai zijn intussen ook uit het water en als het begint te spatten vinden we het tijd om naar binnen te gaan.  Zo hebben we toch een paar lekkere uurtjes strand en zee gehad.  Het weerbericht was zo slecht, maar viel alles mee.

We maken ons klaar voor het avondeten en dan rijdt Saskia ons naar Clearwater Beach.  Daar hebben we een reservering voor het terras van Britt's, maar het regent nu, dus we kiezen dan maar een tafeltje binnen.  Het decor van dit restaurant is heel modern en hun menu uitgebreid.  Er is ook een sushi menu en daar bestel ik natuurlijk van. 

Mijn voorgerecht wordt een trio tartar, zalm, tonijn en biefstuk tartaar, erg lekker.  De sushi rol, die ik bestel, is een van de lekkerste, die ik ooit heb gegeten.  Volgens mij is hun sushi chef Koreaans, want wat het zo bijzonder maakt zijn Koreaanse gepikkelde groentes. 

De anderen vinden hun eten ook lekker, behalve Saskia, die een interessant klinkende salade bestelde, die uit voornamelijk Chinese kool blijkt te bestaan.  Als de serveerder ziet dat zij nauwelijks gegeten heeft, haalt hij de salade van de rekening.  Saskia wil er niets anders voor in de plaats, eenmaal terug in de condo neemt ze een snack.

Nu is het lekker relaxen.  Morgen hebben we avontuurlijke plannen, zolang het weer meewerkt.

Foto's van vandaag staan hier.