Lunch met een blogvriendin

Een groot voordeel van de lange wandelingen in DC is dat ik heerlijk slaap!  Alleen blijft het 's nachts weer zo warm dat de airconditioning het niet trekt en ik het, zodra ik wakker word, snikheet heb.  Dat helpt wel met bijtijds opstaan, in ieder geval.  Rick is natuurlijk al vroeg op, omdat hij naar zijn werk moet, en het lukt Saskia ook niet uit te slapen.

Na het ontbijt doe ik een zestien minuten durende Max Capacity routine.  In intensief sporten heb ik vandaag geen zin en ook geen tijd voor, want ik heb in DC afgesproken met een Neder-Amerikaanse medeblogster.   Ik loop naar de metro en na die kilometer ben ik alweer helemaal doorweekt.  Gelukkig staat de trein al klaar en die is lekker koel.

Een kwartiertje voor ik met Cisca heb afgesproken, stap ik weer helemaal droog bij Metro Center uit. Cisca is hier voor de conventie van de National Alliance to End Homelessness.  Een jaar geleden ontmoetten we elkaar voor het eerst en lunchten bij Zaytinya.  Het wordt dus al bijna traditie, want ook dit jaar kiezen we dit restaurant, een van mijn favorieten in de stad, weer.

Cisca komt net aanlopen, als ik bij het restaurant aankom.  Het is elf uur, want Cisca heeft een vroege lunchpauze.  Zaytinya gaat pas om half twaalf open, dus we halen een thee bij Starbucks ernaast.  Voor mij een passion ijsthee en voor Cisca een warme earl grey.  Buiten op het terrasje drinken we het, diep in gesprek, op, en dan is het restaurant ook open en krijgen we een tafeltje bij het raam.  Het is te warm om buiten te eten, helaas.

Onze monden staan werkelijk de hele twee uur niet stil!  Nou ja, ok, om de heerlijke dingen, die ons in het restaurant voorgezet worden te eten natuurlijk wel.  Want het is weer voortreffelijk!  We bestellen vier "mezze", kleine gerechtjes bedoeld om te delen. 

De watermeloensalade met feta, olijven en een heel lekkere dressing is al voortreffelijk.  Daarna krijgen we falafel, ze zijn klein, maar fijn!  De volkoren couscous met groentes, champignons en harissa bouillon is mijn favoriete gerecht hier.  Als laatste krijgen we forel met een olijftapenade, ook weer om je vingers bij af te likken. 

Cisca is een toetjesmens en bestelt als dessert de erg lekker uitziende Griekse yoghurt.  Ik wil niet achterblijven, al ben ik meestal niet zo'n zoetekauw en heb ik eigenlijk al genoeg gegeten.  Ik heb echter van iemand gehoord dat hun olijfolieijs heerlijk is. 

Daar ben ik dus wel nieuwsgierig naar en wil dat bestellen.  Het gerecht komt met nog twee andere smaken, ik kies roos-frambozenijs en walnotenijs.  Het olijfolieijs is inderdaad bijzonder, heel anders dan "gewoon" ijs, maar ook weer een heel subtiel smaakverschil.  Ik krijg het bij lange na niet op, maar ben toch blij het geprobeerd te hebben.

Precies op tijd voor Cisca zijn we klaar.  Ons gesprek echter nog niet, dus ik loop nog even mee naar het hotel, waar haar conferentie wordt gehouden.  Daar nemen we afscheid met de belofte de conversatie op Facebook voort te zetten.  Het lijkt ons namelijk zo leuk om te proberen een aantal van ons "Oostkust" Neder-Amerikaanse bloggers bij elkaar te krijgen.  Daar gaan we aan werken.

Op mijn terugweg naar de metro bedenk ik me dat ik nog een "motieven/patronen" foto nodig heb.  Ik kijk links van me en zie daar het mooie gebouw van de National Portret Gallery liggen.  Ik weet toevallig dat het atrium daar een interessant geblokt golvend dak heeft. 

Zoals alle Smithsonian musea is entree hier gratis (en hier is geen enkele veiligheidscontrole, grappig genoeg), dus ik loop binnen en direct door weer naar "buiten" op de binnenplaats.  Daar maak ik mijn foto van de dag en verlaat het museum dan weer.  De portretten heb ik al vaak gezien en verder zijn er geen interessante tentoonstellingen op het moment, hoewel ik wel heel snel door de gang beneden loop, waar o.a. een heel close up foto van Hillary Clinton hangt.

Alweer heb ik geluk dat mijn trein net aan komt rijden, want buiten het spitsuur kan het een kwartier duren voor de volgende trein komt.  Dit keer doet de airco het niet goed in de wagon en het is superwarm!  Tijdens mijn wandeling terug naar huis klets ik bij met mijn zus, die ook van warme temperaturen geniet in Massachusetts.  Zij zijn dan ook vaak op het strand dichtbij hun huis te vinden.  Een strand mis ik hier wel een beetje, maar ach, je kunt niet alles hebben, natuurlijk.

Saskia wordt net opgehaald voor haar tweede rijles en ik ga wat boodschappen doen in Vienna.  Om te beginnen gooi ik de van vol.  Bij de Shell krijg ik 30 cent per gallon korting door onze Giant punten.  Een prima programma vind ik dat.  Dan haal ik bij de ABC winkel een nieuwe fles Aperol.  Aperol spritz vind ik met deze zomerse hitte zo'n lekkere cocktail!

Natuurlijk is het ontzettend aardig van Laura's ouders dat ze Saskia zomaar een week mee op vakantie namen.  Daar willen we ze ook voor bedanken en hebben bedacht dat een fruittaart van de Pie Gourmet wel in goede aarde zal vallen.  Ik kies een kersentaart, want die vindt iedereen lekker (later hoor ik van Saskia dat ze die aan het strand ook aten, dus helemaal goed).  Op het raam van de Pie Gourmet zie ik dat een medewerker hier meer in zijn mars moet hebben, dan alleen taart verkopen:

Thuis ga ik op het deck zitten lezen. Ik heb een boek wat ik moeilijk kan neerleggen, Firefly Beach. Ik zet de fan aan en luister naar de cicadeconcerten en voel me heerlijk ontspannen. Ik ben wel blij dat mijn rondleiding van vanmiddag naar donderdagochtend is verzet. .

Als Saskia terugkomt van haar les rijdt zij ons naar Tysons Corner.  Bij Barnes and Noble kopen we de rest van de Pretty Little Liars boeken, waar Saskia dol op is.  Ook moeten wij allemaal, leerlingen, leraren en ouders van haar school het boek Divergent lezen.  Ik vind het maar niets dat wij ook mee moeten doen als ouders, tot ik online lees waar dat boek over gaat.  Het lijkt me net zo spannend als de Hongerspelen, dus ga het na dit boek ook lezen.  Ondanks mijn Kindle vind ik het nog heerlijk om in een boekenwinkel rond te snuffelen!

Op de terugweg gaan we naar CVS, want we hebben weer eens een toiletpapiercrisis.  Saskia houdt de deur open voor een oude dame, die haar heel dankbaar is en ik ben trots op mijn jongste.  Alleen heeft ze daardoor haar mobieltje niet goed vast en laat het vallen.  Gevolg: gebroken scherm dat niet meer werkt.  Wat een straf voor een goede daad!  Gelukkig heeft Rick een verzekering afgesloten voor de mobieltjes van de kinderen.

Saskia en ik brengen samen de kersentaart (lijkt erg op een vlaai, trouwens) naar Lois en Jim.  Die zijn er helemaal blij mee.  Ze vertellen ook nog over de moord, die niet ver van hun vakantiehuis plaatsvond.  Het lichaam van die vrouw is een paar dagen geleden gevonden, maar haar vriend, de moordenaar, is nog op de vlucht.  Eng, hoor!

Rick heeft onderweg naar huis nog wat toiletpapier gekocht, dus voorlopig zitten we helemaal goed!  Hij heeft ook al in de auto een bestelling gedaan voor Thais eten, wat spoedig wordt bezorgd.  Ik heb de Pad Thai, erg lekker.  Vanavond kijken we America's Got Talent, waar zeker zeer getalenteerde mensen tussen zitten!

Foto's van vandaag staan hier.