Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, augustus 13, 2012

Dag 10 Aruba: Mangel Halto en Oranjestad

Net voor achten gaat Ricks wekker af.  Ik ben al een tijdje wakker, maar hoef nog niet op te staan.  Rick, Katja en Saskia zouden vanochtend gaan duiken.  Alleen voelt Katja zich nog steeds helemaal niet goed.  Haar buik doet pijn en ze is misselijk.  Dit is al sinds vrijdagavond gaande, dus ik maak me wel zorgen dat het om een bacterie zou kunnen gaan.

In ieder geval gaat Katja niet mee duiken, maar Rick en Saskia vertrekken op tijd.  Ik sta niet veel later op en eet een paar beschuiten met smeerkaas als ontbijt.  Ik loop achter met foto's en blog, dus laad die ook even op, in de hoop dat Kai intussen op zal staan, want hij wilde mee naar de fitness.

Kai heeft echter late vakantie-eritis en slaapt uitgerekend vandaag uit.  Ik vertrek dus naar beneden, maar de liften zijn idioot langzaam en een ervan werkt niet.  Na vijf minuten wachten besluit ik de trap te nemen.  Elf verdiepingen naar beneden, goed voor het Fitbit totaal, ik kom vlakbij de fitnessruimte weer naar buiten. Van hieruit kun je niet naar binnen, helaas, want ik bedacht dat elf verdiepingen trappen lopen een goede oefening zou zijn.

Vandaag staat er weer een dubbele Tabata training op mijn programma.  Ik doe die in het rek en strek gedeelte, waar verder niemand is.  Zo kan ik de tv ook lekker op mijn eigen keuze instellen.  Vorige week was dat NBC en de Olympische Spelen, maar nu vind ik niets interessanters dan CNN. 

Tot een moeder met twee kleintjes binnenkomt.  Ik schat het jongetje rond de zes jaar en het meisje ongeveer vier.  De moeder overvalt me met de vraag of ik naar de tv kijk.  Antwoord is "ja", want zo is mijn routine minder saai.  Zij instrueert haar kinderen dan maar gewoon op de bank te zitten, terwijl ma sport.

Daar zitten ze dan, twee schattige kleintjes met een saai programma als CNN.  Ik heb meteen met ze te doen en zo erg wil ik het nare nieuws van de wereld ook weer niet horen.  Ik vraag de kleintjes waar ze graag naar kijken en het antwoord is PBS Kids.  Het jochie vertelt me enthousiast dat hij gisteren dat kanaal heeft gevonden, dus ik geef hem de afstandsbediening.

Onder het genot van Sesamstraat met Elmo ga ik verder met mijn routine.  Ik vermaak me enorm met deze twee kinderen opeens onder mijn vleugels. Moeder kwam nog wel even vragen of ik het echt wel goed vind en ja, dat vind ik.  Deze twee doen me zo aan mijn neefje en nichtje denken, ik mis ze spontaan.  Voor ik het weet ben ik klaar met mijn oefeningen en zeggen beide, heel goed opgevoede Amerikaantjes, tegelijk "thank you for letting us watch PBS Kids!".  Smelt!

Boven verwacht ik Kai aan te treffen, maar die is in geen velden of wegen te zien.  Katja weet ook niet waar hij is en voelt zich niet goed genoeg om met ons mee te gaan, waar we ook heen zullen gaan.  Ik ga eens kijken in de Westin Workout ruimte en daar tref ik Kai op de fiets.  Hij heeft nog een kwartier te gaan en staat daarop, tot mijn ergernis, want ik zie onze tijd om te snorkelen steeds minder worden.

Kai wil dolgraag naar Mangel Halto om te snorkelen, maar dat is nog zo'n twintig minuten rijden.  Voor je dan in het water bent en snorkelt gaat er nog wat tijd verloren.  Dit is ook de eerste keer dit jaar dat ik autorijd op het eiland en ik moet weer even de weg vinden.  Na een keer misgereden te zijn vinden we de mooie baai.

We lopen naar het strandje, maar een oudere Arubaan wijst ons naar de andere kant van de mangroven en het rif.  Hier hebben we al vaker gesnorkeld, maar de stroom is erg sterk en ik had gehoopt het minder sterk te vinden aan de kant van het strand.  Daar is echter volgens deze lokale zwemmer niets te zien.

Kai en ik zwemmen dus naar het rif, waar de golfslag flink is en de stroming ook.  Je moet echt wel goed kunnen zwemmen om hier te snorkelen.  Wij kunnen dat wel, maar heel lang zouden we het niet vol kunnen houden.  Het is wel prachtig helder water en we zien mooie papegaaienvissen en meer.  H

Helaas hebben we maar heel beperkt tijd en na een half uurtje moeten we weer terug.  Dezelfde man, die ons het rif wees, is er weer als we uit het water komen.  Hij zit duidelijk om een praatje verlegen en kletst honderduit over zijn werk en familie.  Op een gegeven moment moet ik hem gewoon afkappen, want wij moeten om een uur bij Bugaloe zijn voor de lunch.

Op de terugweg hebben we gelukkig geen verkeer en komen net voor enen weer bij het hotel aan. We bellen Katja of ze zin heeft om mee te gaan lunchen en zij zegt van wel, dus we wachten op haar.  Als zij eenmaal beneden is, voelt ze zich toch niet goed genoeg.  Zij gaat in de schaduw liggen in het zwembad en heeft verder geen zin in eten of drinken.

Wel vertelde Katja nog dat Rick al om half een had gebeld dat ze terug waren.  Aangezien Rick en Saskia in geen velden of wegen te bekennen zijn, nemen Kai en ik aan dat ze bij Bugaloe op ons wachten.  Dat is inderdaad het geval.  Gelukkig heeft Saskia inmiddels gegeten en heeft Rick een portie bitterballen verorberd, want hij was te laat vanochtend om nog ontbijt te halen bij Dunkin Donuts.  We laten ons de lekkere verse stokbroodjes weer goed smaken.

Na een uurtje ontspannen in het zwembad maken we ons klaar om naar Oranjestad te gaan.  Ieder jaar kopen de kinderen daar wat souvenirs voor henzelf en vrienden en bezoeken we Gemani voor een huwelijksverjaardagscadeautje van Rick voor mij.

We lopen langs de kraampjes en Kai en Saskia kijken naar dingen, die hen interesseren.  Katja is achtergebleven in het hotel, maar had verder geen wensen.  Saskia koopt houten schildpadjes voor haar vriendinnen en haarzelf.  Kai kiest een I "hartje" ARUBA t-shirt voor zijn vriend Josh. Intussen maak ik wat foto's, ook weer van de kleurrijke "Nederlandse" geveltjes.

Bij Gemani vragen we naar Max, die ons vorig jaar ook goed geholpen heeft.  Sinds ik een armband ben verloren en het onze verzekering niet lukte die na te maken voor dezelfde prijs als we bij Gemani betaalden zijn we overtuigd van de goede prijzen hier. 

Vandaag is het extra bijzonder, want ik mag van Rick alvast mijn cadeau voor onze 25ste huwelijksverjaardag volgend jaar uitkiezen.  Wij willen die namelijk gaan vieren waar we onze huwelijksreis hielden en niet op Aruba.  Rick weet echter dat de prijzen hier echt goed zijn, vandaar.

Rick krijgt van Max een Gemani baseball cap, waarop geborduurd staat: "Where the men leave lighter and the women leave brighter".  Dat gaat vandaag zeker op!  Ik krijg een paar mooie oorbellen van Rick en kan niet wachten tot volgend jaar (natuurlijk niet alleen om het sierraad, laten we wel wezen!).  Max is erg blij met Rick en behalve de baseball cap krijg ik ook nog een paar oorbelletjes met Caribische topaas.


Met dit alles is de tijd toch sneller gegaan dan we dachten.  We wilden eigenlijk ook nog alle boodschappen om mee terug naar huis te nemen doen, maar dat gaat niet lukken.  Wel stoppen we nog gauw bij Superfood om wat spullen voor zieke Katja mee te nemen en nog wat andere dingen, zoals waterflesjes, die als sneeuw voor de zon lijken te verdwijnen.

Katja voelt zich zeker niet in staat om mee uit eten te gaan, dus we bestellen een lichte soep voor haar van Blossoms, het Aziatische restaurant in het hotel.  Ik breng die gauw naar boven en Katja eet het dankbaar op.  Hopelijk wordt ze gauw beter, want dit speelt nu al sinds vrijdagavond, dus echt balen voor haar!  We hebben ook al zo weinig tijd als volledig gezin, dus we vinden het allemaal een domper.

Onze reservering voor het avondeten is bij Marandi. Dit restaurant aan het water stelt nooit teleur, ook vanavond niet.  We krijgen een tafeltje met mooi uitzicht en het eten is voortreffelijk.  Ik heb een heerlijke sashimi en daarna een heel bijzondere salade van pastrami, gefrituurde escargots en meer.  Super lekker, allemaal!  Kai heeft nog ruimte voor een toetje, waarvan ik een paar hapjes neem.

Mijn pastrami en escargots salade 

Onderweg bellen we Katja en wekken haar, maar ze voelt zich wel beter, hopelijk is dat een doorgaande trent.  Kai en Saskia gaan naar boven om daar te lezen en tv te kijken.

Rick en ik gaan naar het casino.  Ik heb nog geld van een paar avonden geleden en besluit te spelen tot ik blut ben.  Dat gebeurt niet, ik heb zelfs een hele $5 meer na ongeveer een uur spelen.  Eerder had ik zelfs $50 meer, maar daar hebben we het maar niet over.  Met een kleine inzet is het leuk Black Jack spelen in ieder geval. 

Boven treffen we de kinderen in bed aan.  Hopelijk voelt Katja zich morgen een stuk beter.  Anders ben ik bang dat ze een bacterie heeft opgelopen.  Enfin, eerst maar weer een nachtje slapen. Het is natuurlijk veel minder leuk zonder Katja allemaal. 

Foto's van vandaag volgen later.

8 reacties:

Coralie zei

Wat vervelend dat Katja ziek is, toch een domper op de vakantie. Hoop dat ze zich vandaag weer wat beter voelt en mee kan op stap.
Ongelofelijk dat je spullen bij het zwembad kunt laten liggen! Veilig idee.
Het eten klinkt weer heerlijk, echt genieten!

Anoniem zei

Wat een heerlijke vakantie en het is voor mij ook een beetje vakantie om dat allemaal te lezen op de blog en de foto's te bekijken.
Voor Katja is het natuurlijk minder aangenaam om uitgerekend juist nu ziek te zijn en voor jullie om haar te missen tijdens jullie activiteiten en etentjes.
Petra, al proficiat voor jullie 25ste huwelijksverjaardag volgend jaar en naar waar ging de huwelijksreis toen?
Nog verder een prettige vakantie en beterschap voor Katja.
Groetjes van Hilde uit B.

Petr@ zei

Hè, wat sneu dat Katja ziek is. Hopelijk geen bacterie maar gewoon door vermoeidheid na die drukke kampweken.

Lief van je om die kleine kinderen tv te laten kijken. Ben benieuwd of ze anders ook zo stil waren blijven zitten. Die van mij vast niet ha ha.

Leuke traditie, om elk jaar wat moois te kopen bij de juwelier. En gelijk voor jullie jubileum volgend jaar. Draag je dit sieraad al of wacht je ook echt een jaar?

Anoniem zei

Hallo Petra,

Jullie zijn nog lekker op vakantie en genieten, zoals ik lees. Vervelend dat Katja niet helemaal lekker is.

Wij zijn afgelopen weekend terug gekomen van ook een zeer geslaagde vakantie met hoog zomers weer.

Groetjes,

Anika

Anoniem zei

Hopelijk zal Katja snel beter zijn, balen. Voor de rest wel een fijne vakantie en knap dat je het zo bijhoudt om elke dag nog te bloggen.
Annemiek

Anoniem zei

Goh wat jammer voor Katja en natuurlijk voor jullie dat ze zich niet lekker voelt.
Hopelijk is het vandaag beter en kan ze toch nog wat genieten.
Wat een fijne man heb je toch, zo romantisch.
Groetjes, Bea

naomi zei

Hallo

Jammer dat Katja ziek is. Balen maar denk dat ze de rust wel kan gebruiken. Lekker even gewinkeld in Oranje stad.

Het I love Aruba sign lijkt op die van amsterdam staat hij vlakbij Renaissance hotel (heb ik ooit in gelogeerd).

Verder we hebben besloten om in november 10 dagen naar San Francisco te gaan en deze stad te verkennen. Ben benieuwd en veel zin in.

Liefs Naomi

Petra zei

@Coralie - Ja, het is redelijk veilig daar, alleen niet op sommige stranden met minder toeristen.

@Hilde - Onze huwelijksreis was naar Hawaii, dus daar willen we volgende zomer naar terug.

@Petra - Op dat sieraad moet ik toch echt een jaar wachten, anders zou ik het niet leuk vinden.

@Anika - Fijn dat jullie een leuke vakantie hebben gehad. Zal wel weer even wennen zijn om in het gareel te komen.

@Bea - Ja, Rick is heel goed in romantisch zijn en ik vind dat maar wat leuk :).

@Naomi - Van dat IAMSTERDAM heb ik in februari ook foto's gemaakt. Lekker naar San Francisco, leuke stad ook.