National Gallery of Art met Saskia

Bah, ik word weer wakker met veel pijn in mijn schouders en nek, resulterend in een flinke spanningshoofdpijn.  Zodra ik opsta voelt het wel wat beter, maar het vergt grote discipline om na mijn yoghurt ontbijt de van in te stappen naar de sportschool.

Voor het eerst in maanden woon ik Sharons core training klas weer eens bij.  Het is leuk om als lang verloren "lid" verwelkomd te worden.  Het is gelukkig niet zo druk, dus we kunnen intussen lekker kletsen.  Dat maakt altijd dat de tijd een stuk sneller gaat.  Intussen werken we hard met een bal en tabata (twintig seconden oefening, tien seconden rust).   Zoals altijd helpt het sporten erg en ik voel me na afloop stukken beter.

Het halve uur cardio na Sharons training gaat ook heel snel voorbij.  Mijn hemel, ik zit helemaal in het tweede "Vijftig Tinten" boek!  Thuis geef ik mezelf tot half twaalf om verder te lezen.  Dan moet ik onder de douche.  Saskia en ik hebben vanmiddag namelijk plannen om naar Washington te gaan.

Na de lunch lopen wij met zijn tweetjes naar het Vienna metrostation.  Zo fijn dat dat maar een kwartiertje lopen is en onderweg vertelt Saskia mij van alles. Ik koop een Smartrip kaart voor Saskia, want die gaat vast nog vaker naar de stad.

De trein staat al klaar.  Achter ons zit een Amerikaans stel dat duidelijk nog nooit in Washington is geweest.  Het kleine kaartje dat ze hebben helpt duidelijk niet, want ze willen bij Rosslyn uitstappen.  Ik kan het niet laten en vraag waar ze heen willen.  Dat is de Mall.  Ik raad ze aan bij McPherson Square uit te stappen en geef nog wat meer adviezen.  Rosslyn zou veel te ver weg geweest zijn. Zij zijn er heel dankbaar voor dat ik ze ervoor behoed heb te vroeg uit te stappen.

Sas en ik stappen uit bij Smithsonian en staan dan weer zomaar op de National Mall.  Aan de ene kant de obelisk van het Washington Monument, aan de andere de koepel van het Capitool, ik zal waarschijnlijk nooit genoeg van die aanblik krijgen!

Saskia wil graag naar de National Gallery of Art. We lopen eerst door de beeldentuin van dit museum, waar interessante dingen staan en mensen pootje baden in de grote vijver met fonteinen.  Een kleintje met een Washington DC zonnehoedje ligt diep in slaap in haar buggy en ik kan niet laten er een foto van te maken.

Saskia heeft aangegeven moderne kunst het leukst te vinden, dus we gaan eerst het oostelijke gebouw in.  Ik had gehoopt dat de Miro tentoonstelling er nog zou zijn, want die was echt leuk geweest voor haar.  Helaas is die echter weg en verder is er niet veel interessants te zien in dit gebouw.  Het is ontworpen door de beroemde architect I.M. Pei, maar hij heeft er niet erg aan gedacht dat een museum ook veel tentoonstellingsruimte nodig heeft.

Via de lichtjes tunnel lopen we naar het westelijke gebouw.  Onderweg kopen we een flesje water in het cafe en kijken we in de grote winkel.  Saskia koopt een leuk paar oorbelletjes.  Ik zie een aantal leuke kalenders, maar heb geen zin om die mee te sjouwen, dus koop niets.

In het westelijke gebouw hangt de klassieke kunst en in tegenstelling tot het moderne gebouw zijn hier eindeloos veel galerijen.  We bewonderen eerst de vele impressionisten, waaronder een heel aantal Monets en ook een paar van Goghs, onder anderen zijn zelfportret.  

Er is een speciale tentoonstelling van de stillevens van Willem van Aelst.  Ik blijf het zo knap vinden dat men zo'n vierhonderd jaar geleden zo kon schilderen.  Alsof je de stukken fruit zo van het schilderij zou kunnen pakken. 

Saskia heeft geloof ik alweer genoeg kunst gezien voor een middag.  Ik wil nog wel even langs de Nederlandse meesters en haar Ginevra di Benci, het schilderij van Leonardo da Vinci in dit museum, laten zien.  Daar staat een docente, die interessant vertelt over de achtergrond daarvan en hoe Leonardo een van de eersten was, die met olieverf schilderde.


Op de terugweg naar het metrostation lopen we nog eens door de beeldentuin.  We bewonderen de werken, die we op de heenweg niet zagen, waaronder een peinzende haas en een "trap" van stoelen.  Ik moet inwendig wel lachen om Saskia, die nu duidelijk verveeld is.  Ach, in ieder geval hebben we een gezellig cultureel uitje gehad met zijn tweeen.

De trein komt al aanrijden, als wij het perron opkomen en niet veel later lopen we weer door de buurt naar huis.  Saskia maakt intussen plannen om met vriendinnen naar de film Kung Fu Panda 2 te gaan, die vanavond in het park bij het Community Center gedraaid zal worden.

Zodra Rick thuiskomt, gaan wij op weg naar U-Haul.  Daar halen we een aanhangwagen op, want we willen morgen een bank en stoel naar Katja in Blacksburg gaan brengen.  De aanhangwagen is een flink ding en Rick moet eraan wennen ermee te rijden.

We besluiten een hapje te gaan eten bij Clare and Don's Beach Shack hier vlakbij.  Het parkeren gaat niet bepaald makkelijk, maar het lukt Rick uiteindelijk de van en aanhangwagen dwars over een paar plaatsen te zetten. 

Er is nog net een tafeltje vrij op het terras van dit gezellige restaurant dat ons altijd in Florida doet wanen.  We delen dan ook de gerookte makreel dip, die we voor het laatst in Clearwater Beach aten.  Als hoofdgerecht kan ik het niet laten zoals altijd de ceviche te bestellen.  Lekker fris smaakt het met garnalen, tomaat, ui en citroen. 

Thuis maneuvreert Rick de aanhangwagen op de oprit.  Buurman Chuck biedt aan te helpen de meubelen erin te dragen en zo staat hij klaar om morgenvroeg te vertrekken.  Ik zie ernaar uit Katja weer te zien!

Foto's van vandaag staan hier.