Meer Kerstversieringen en een beetje Sinterklaas

Zaterdag

Heerlijk, we zijn pas halverwege dit vierdaagse weekend!  Het is, zoals verwacht, scherp kouder bij het opstaan en er staat een fikse wind.  Blij dat we gisteren  de voortuin hebben versierd!

Omdat ik gisteren Sharons klas heb gemist, wil ik vandaag de "Resist a Ball" klas van Julie weleens proberen.  Na het ontbijt haast ik me dus naar de sportschool.  Er zijn een aantal bekenden, die meedoen en het wordt een leuke klas. 

Leuk, omdat er gelachen wordt, maar ook gesmeekt of we al klaar zijn met een oefening!  Oef, zeg, die Julie is een harde leermeesteres.  Ik ben echt wel wat gewend, maar de squats gaan zo lang door tot mijn dijen in brand lijken te staan.  Dat is pas de eerste oefening, de rest van het uur is net zo.  Deze klas ga ik vaker doen!

Ondanks dat we al wat cardio deden tijdens de klas, doe ik na afloop nog een half uur op de crosstrainer.  Net als ik klaar ben, gaat mijn mobieltje.  Het is Christine.  Zij moet even spuien over allerlei familieperikelen.  Voor veel mensen hier is Thanksgiving dan wel het feest van de dankbaarheid, maar ook het weekend waarop familie wat teveel kan worden.  Tenslotte komt men hier meestal een aantal dagen of langer logeren vanwege de afstanden.

Thuis heeft Rick niet stil gezeten en veel van de Kerstversieringen voor binnen van zolder gehaald.  Volgens hem hebben Kai en hij het warme water opgemaakt met hun lange douches, dus hij raadt me aan even te wachten voor ik eronder spring.  Intussen zet ik dan maar vast de Kerstboom voor op.  Ik ben dol op deze boom, want hij staat binnen de tien minuten.

 

Hij staat weer gezellig

Als ik me opgefrist heb, rijden Kai en ik naar Panera, zijn keuze voor de lunch.  Rick geniet nog van zijn kalkoensandwiches, maar die liefde voor die vogel deel ik niet.  Ook op Panera's menu staan allerlei kalkoensandwiches.  Amerikanen zijn ook dol op deze vogel als vleeswaar voor op het brood.  Ikke niet, met veel plezier bestel ik een sandwich met tonijnsalade!

We zijn niet de enigen, want het restaurant zit propvol.  Wij nemen onze lunch dus maar terug naar huis.  Op weg naar de uitgang zie ik Louisa en Denise, kennissen uit de buurt, die ik al lang niet meer heb gezien.  Louisa was Kai's wiskundelerares in middle school en geeft haar ex-leerling een grote "hug" (omarming).  Kai weet geloof ik niet wat hem overkomt.  We kletsen even bij en zullen elkaar volgende maand weer vaker zien bij diverse feestjes.

Na het eten beginnen we serieus aan de Kerstversieringen binnen.  Ik hang de groene slingers langs de trap met rode strikken.  Daarna doe ik de gourden en rode slingers in de Kerstboom en de voornamelijk rode en gouden ballen en versieringen.  De echte boom heeft geen kleurschema, maar "mijn" boom voor wil ik elegant en zoveel mogelijk tweekleurig houden.

Natuurlijk word ik regelmatig "geholpen" door Snickers en Flapjack, die het allemaal maar bar interessant vinden.  Flapjack ligt onder de boom en als de ballen erin hangen glinsteren die zo mooi dat daar wel een pootje tegenaan moet.  Gelukkig lijkt hij alleen in het begin geinteresseerd, althans dat was vorig jaar het geval.  Het is gewoon zo'n koddig gezicht, die kat in de boom en ach, al die ballen zijn vervangbaar.

 

Op heterdaad betrapt!

Een uurtje later zien de keuken, woonkamer, eetkamer en familiekamer er ook weer heel gezellig Kerstig uit.  De sokken hangen weer boven de haard en de Delfts blauwe Sinterklaas staat op de tafel. 

Met zijn allen Sinterklaas vieren gaat dit jaar voor het eerst niet lukken, helaas.  We hopen het nu virtueel te doen volgende zondag.  Eens kijken of dat gaat lukken, we hebben in ieder geval al namen getrokken.  Katja en Kai hebben ook pepernoten, marsepein en letters mee gekregen, zodat ze die avond (en daarvoor vast ook) mee kunnen snoepen.

De rest van de middag adresseer ik Kerstkaarten.  Terwijl ik het adres van mijn vriendin Pat in New Jersey opzoek, zie ik dat zij zowaar online is op Facebook.  We hebben alweer een tijd niet met elkaar gesproken, dus ik schrijf haar een berichtje. 

Van het een komt het ander en voor we het weten hebben we afgesproken dat ik 16 december naar haar rijd en we dan de 17e de bus naar New York City zullen nemen, daar overnachten en dan de 18e weer terug naar New Jersey.  Het is alweer vele jaren geleden dat ik de Kerstversieringen in New York zag, dus ik heb er helemaal zin in!

 

Onze trap, ik zag die altijd in films en ieder jaar vind ik het weer super hem zo te versieren

Met dit koude weer hebben we zin in comfort food.  Kai kiest het nieuwe Indiase restaurant in Vienna, Turmeric.  Warm is het helaas zeker niet in dat restaurant, maar het eten is wel heel erg lekker!  Rick en ik bestellen beiden saag (spinazie en mosterdbladeren), ik met de Indiase kaas en Rick met kip.  Kai heeft een pittig kipgerecht.  Daarbij krijgen we ook lekkere naan met knoflook.

Het seizoen met Kerstfilms is weer begonnen.  Op het Hallmark kanaal is er iedere zaterdag en zondag een compleet nieuwe film, maar 24 uur per dag programma's met een Kerstthema.   De film van vanavond vind ik erg leuk.  Soms zijn ze wat zoetsappig, maar ach, 't is the season.

 

De voortuin

Zondag

Rick is er weer als eerste uit vanochtend en meteen voor warme drankjes naar Starbucks vertrokken.  De Americano gaat er vanochtend bij mij bijzonder goed in, moet ik zeggen.  Ik ben er extra blij mee, omdat Kai graag wil ontbijten bij Crepe Amour en hun koffie is net slootwater!

De crepes zijn er echter voortreffelijk!  Iedere keer als we er eten waan ik me weer in Quebec City.  Dit keer neem ik weer de "Atlantico" met spinazie, gerookte zalm en een klein beetje cream cheese.  Kai houdt meer van de zoete crepes met Nutella en fruit, terwijl Rick een soort crepe omelet met kaas, ham, tomaat en champignons neemt.  Allemaal erg lekker op deze koude morgen.

Thuis probeer ik of Mary Ellen misschien tijd heeft voor een wandeling met de hondjes.  Zij heeft het echter druk met collegeaanmeldingen van haar zoon.  Rick daarentegen heeft ook wel zin in een (erg, want het is maar een paar graden boven nul met een straffe wind) frisse neus.  Hij doet ook nog eens geen winddicht jack aan, terwijl ik dik ingepakt ga.  Die man voelt geen kou!

We lopen door het park naar Cottage Street, want we willen zien of de tuin met alle opblaasfiguren al "versierd" is.  Dat blijkt niet het geval, maar verderop vinden we een tuin, die werkelijk heel kitsch versierd is.  Er staan allerlei pinguins, flamingo's en ander spul.  Zoals Rick zegt lijkt het wel of iemand Kerstversieringen op het gras heeft overgegeven.  Daar moet ik hartelijk om lachen!

 

Na een kilometer of vier zijn we weer thuis.  Kai en Saskia zitten al te wachten om naar de mall te vertrekken.  Als Rick en ik gedoucht en klaar zijn, vertrekken we.  Het doel is ons Sinterklaascadeautje voor degene, die we gisteren getrokken hebben, te kopen. 

Op die manier kan Kai zijn cadeautje hier laten en degene, die hem getrokken heeft, Kai's cadeautje meegeven.  Ik heb het "geluk" Katja getrokken te hebben, dus ik zal een pakje op moeten sturen.  Ik heb ook al een idee voor haar en denk eigenlijk wel binnen de kortste keren klaar te zijn.

Dat valt echter tegen.  Het budget is onder de $20 en ik weet dat Katja Fire & Ice heel erg leuk vindt, maar hun sieraden zijn ver boven dat bedrag tot mijn teleurstelling.   Ze hebben wel heel erg mooie dingen.  Ik denk dat ik daar ook maar een aantal van op mijn lijstje ga zetten.

Een beetje doelloos loop ik door de mall. Wat nu, dan, de meeste dingen, die ik zie, zijn ver over budget.  Saskia wilde eerst naar Target en ik heb nu spijt dat ik dat ook niet door heb gezet.  Daar zijn zoveel leuke dingen in die prijsklasse te vinden.

Gelukkig hebben de anderen kennelijk ook wat tijd nodig, want ik krijg geen sms-en of telefoontjes dat ze klaar zijn.  Uiteindelijk slaag ik bij Brookstone.  Ik schrijf hier maar niet wat het is, want ik weet niet of Katja meeleest.  Waarschijnlijk niet, maar voor de zekerheid.  Ze gaat het zeker leuk vinden.

Intussen is mijn maag flink gaan rammelen.  Ik besluit eens in de Food Court te gaan kijken of er iets lichts te eten valt.  Wasabi is aanlokkelijk, maar daar staat een rij.  Een nieuw standje heet Mixing Bowl en heeft Koreaans "fast food".  Dat is heel gezond en licht, dus wordt mijn keuze.  Ik neem de salade "wrap" met pittige tofu, spinazie, kimchi, champignons en pittige saus.  Het is erg lekker en ik voel de vitamines gewoon mijn lichaam ingaan.

Terwijl ik al dat lekkers aan een tafeltje zit te eten, zie ik Rick langslopen.  Kai heb ik ook al eerder gezien, maar Saskia nog niet.  Rick is ook klaar met shoppen en gaat een kipsandwich halen bij een van de andere standjes.  Hij moet ook nog een batterij voor zijn horloge vinden.

Niet veel later ben ik klaar met eten en zie mijn kans schoon.  Het Kerstfeest van Ricks kantoor is volgende zaterdag en natuurlijk weer gala.  Ik zou het liefst iets nieuws vinden daarvoor, want dat is alweer even geleden.  Bij Macy's kijk ik rond en vind een mooie pantalon.  Net als ik denk die aan te gaan passen, belt Kai dat hij ook klaar is.  Ik laat de pantalon opzij leggen voor morgenmiddag.

Vlak na Kai's telefoontje belt Saskia ook dat zij klaar is.  We spreken af elkaar op de tweede verdieping bij de roltrap naar boven te ontmoeten.  Saskia en ik vinden elkaar meteen, maar waar die mannen nou blijven?  Na tien minuten besluit ik Rick toch maar even te bellen.  Blijkt dat Kai en hij bij de roltrap naar beneden staan te wachten, aan de andere kant.  De auto staat op de derde verdieping, dus een roltrap naar boven.  Wie zei dat mannen zo logisch dachten?

Intussen is de zon weer helemaal de baas over de hemel.  Dat betekent dat het niet meer zo heel koud is.  Gauw versier ik dus ook het deck.  Ook hier vallen de nodige "slachtoffers" en ik vraag Saskia een paar dingen mee te nemen van Michaels.  Zij moet voor de derde dag achtereen werken van half vijf tot tien uur. 

Rick en ik hebben er geen moeite mee, behalve dat Saskia iedere keer tot sluiting moet werken.  Dat en om vijf uur weer op voor school is geen goede combinatie voor iemand, die dit komende kwartaal alleen maar A's wil halen.  We drukken Saskia op het hart haar managers te laten weten dat ze op schoolavonden niet zo laat mag werken van ons.  Zij ziet natuurlijk dollartekens, maar klaagt ook steen en been, want na haar werk vanavond moet ze nog schoolwerk doen!

Een Kersttraditie is dat ik fotokalenders maak voor mijn zus en haar gezin en voor ons.  Jarenlang deed ik dat bij Kodakgallery.com, maar Kodak heeft dat aan Shutterfly doorgegeven.  Daar heb ik wel onze Kerstkaarten besteld, die er goed uitzien, maar hun kalenders zijn een stuk kleiner, dan die wij altijd hadden.

Tijd om een site op te zoeken met grotere kalenders en dat is Snapfish.com.  Hier hebben ze zelfs grotere kalenders, dan wij gewend zijn.  Dat niet alleen, maar tot middernacht morgen is er een korting van 55% op alle bestellingen.

Om te beginnen ga ik door al mijn foto's van het afgelopen jaar en upload de leukste met mensen erop.  Dat zijn er zo'n 145.  Die kan ik ook meteen afgedrukt krijgen, dus daar maak ik ook gebruik van.  Daar loop ik een paar jaar mee achter, helaas, maar 2012 zal er zijn voor het nageslacht.

Als eerste maak ik een kalender voor de familie in Massachusetts.  Dat gaat zo makkelijk dat ik er echt plezier in heb.  Ik denk dat ze hem leuk gaan vinden.  Ook die van ons wordt leuk en ik maak dit jaar geen fouten met "verjaarsmaanden" (ieder gezinslid is de ster van zijn of haar verjaarsmaand).  Ik ben heel benieuwd naar het eindresultaat.

Kai gaat pas morgenochtend terug naar school om het afgrijselijke "zondag na Thanksgiving" verkeer te ontlopen.  De I-95 staat al de hele dag muurvast, dus een goede beslissing van hem!  Morgen moet Kai dan om half acht weg, maar dat is best te doen.

Vanavond bestellen we makkelijk Zpizza.  De mannen verdwijnen daarna naar de basement en ik kijk weer Kerstfilms op het Hallmark kanaal.  Die van vanavond is lekker romantisch.  Heerlijk, zo'n vroege Thanksgiving, ik heb het gevoel zeeen van tijd te hebben voor Kerst en we kunnen nu al zo helemaal van de sfeer genieten!

PS: Ik kan om de een of andere reden geen reacties achterlaten op mijn vorige blog, dus hier zijn die:
@Tineke - Weet je het zeker? Anika kan de foto's zien en zij heeft ook geen Facebook.  Veel mensen (inclusief wij ;)) vinden het juist bijzonder om zulke precies op muziek versierde huizen te zien.  Inderdaad, moeilijk om de "kinderen" te laten gaan, maar ook ook wel natuurlijk.  Hier natuurlijk geen Sinterklaas, na Thanksgiving "mag" Kerst.
@Anika - Het was echt leuk, die parade.  Michaels is een winkel met alleen hobbyspullen.  Ik denk niet dat er een equivalent is in Nederland.  Ik zal Rick vertellen dat hij niet de enige is die vergat de oven aan te zetten, zal hem veel beter doen voelen!
@Petra - Ja, hopelijk gaat het ook allemaal lukken die graduation, want nu boeken familieleden al hotels.  Oef! 
@Naomi - Kai heeft Assassin's Creed voor Kerst gevraagd. Hij heeft er nu geen tijd voor.  Daarna zal hij ervan genieten, zonder twijfel!
@Ineke - Nooit teveel Kerstspullen, toch?  Ik stuur ieder jaar weer veel terug de zolder op, maar kan het toch niet kwijt.
@Anja - Inderdaad, erg Amerikaans, hoewel ik vandaag met tegenzin naar de mall ging.  Gelukkig vielen de menigtes mee.