Vogels bij Great Falls

De kou duurt hier maar voort.  Het is wel lekker slapen in zo'n koude kamer, maar even rillen bij het opstaan.  Gelukkig heeft Rick de koffie alweer voor me klaarstaan.  Op tv is er van alles over de grote sneeuwstorm, die we woensdag zouden moeten krijgen.  Ik moet het altijd eerst nog zien, want men houdt ervan erg opgewonden te doen en dan gebeurt er helemaal niets.

Vandaag is het tenminste staalblauwe lucht en zonnig, hoewel met een harde koude wind.  Toch ben ik van plan om naar Great Falls te gaan met Cosmo.  Als ik Sharon dat tijdens ons uur personal training vertel verklaart ze me voor gek.  Veel te koud, maar ik doe gewoon mijn skibroek aan en pak me dik in.  Ik snak naar lekker in de zon buiten zijn!

De personal training is weer flink inspannend en het uur vliegt voorbij.  Na nog een half uur cardio ga ik gauw naar huis en maak me klaar om de natuur in te gaan.  Alleen steekt er opeens een enorme doorn in mijn oog en dat zijn de drie volle wasmanden met Saskia's schone was, die de hal boven ontsieren.

Eigenlijk is haar was doen een van de weinige huishoudelijke taken, die Saskia zelf moet doen.  Dat lukt in zoverre dat ze de was wast en droogt, maar daarna stapelt die zich enkel op.  Saskia heeft het ook wel heel erg druk en ik besluit voor ik op pad ga de doorn maar even te verwijderen door haar was op te vouwen.

Volgens mij is dit de grootste was, die ik in mijn leven heb opgevouwen!  Het verbaast me dat Saskia nog een kledingstuk in haar kamer heeft liggen!  Het neemt bijna een half uur in beslag en dan liggen er keurige stapeltjes in de gang.  Die mag Saskia straks als ze uit school komt wel zelf wegleggen.

Zodra Cosmo "Great Falls" hoort, staat hij al bij de deur.  Onderweg haal ik een dunne bagel met tonijnsalade bij Manhattan Bagel om in de natuur op te eten.  Het is nooit te koud om te picknicken met mooie natuur om je heen, tenslotte.

Voor ik de weg naar Great Falls inrijd zie ik opeens mijn dagelijkse themafoto voor me.  De gele stoplichten staan op rood en op de achtergrond is de lucht knalblauw.  De perfecte primaire kleuren!  Helaas springt het licht net op groen als ik een foto wil nemen.  Deze gelegenheid wil ik niet voorbij laten gaan, dus tot Cosmo's ongenoegen keer ik om en steek weer over om de foto te maken.  Hij is goed gelukt, al zeg ik het zelf.

Bij de ingang van het park koop ik een nieuwe National Parks Pass. De foto voorop zou zo van mij kunnen zijn.  Het is een kayaker, die (volgens mij) van een van de watervallen van Great Falls afkomt.  De National Parks Service gebruikt foto's van amateurs voor de passen, dus het zou zomaar kunnen, want ik heb weleens zo'n foto ingestuurd.

Vrijwel meteen nadat ik de van heb geparkeerd en mijn sandwich eet, zie ik wat blauws voorbij vliegen.  Bluebirds!  Ik ben dol op die kleine felblauwe beestjes en eentje blijft heeft vriendelijk in een boom dichtbij zitten, zodat ik een aantal mooie foto's kan maken.  Dat begint goed!

Even later tijdens de wandeling hoor ik getik boven me.  Het blijkt een specht te zijn met een prachtig rood kopje.  Helaas gaat hij de hele tijd de schaduw in, dus ik krijg maar een paar goede foto's.  Echt genieten is dit weer, ondanks dat de bomen nog zo kaal zijn.

De vorige keer dat ik hier was zag ik het adelaarsnest niet.  Later zag ik een nest aan de overkant van de rivier bij Scotts Run, dus dacht dat het Great Falls paar daarheen verhuisd was.  Maar vandaag is het nest er weer en het adelaarspaar zit erop.  Of ze hebben het opnieuw gebouwd, of ik heb niet goed opgelet.  Het andere nest is dan misschien van een van hun afstammelingen, wie zal het zeggen.

De watervallen zijn wat mij betreft op hun mooist.  Er zit genoeg water in de rivier voor mooie watervallen en het water is blauwgroen van kleur.  Ik ga naar uitkijk 3, die het beste overzicht heeft.  Hier is ook niemand, dus ik blijf een half uurtje mijmeren.  Dit water is zo eeuwig, wat er ook gebeurt het stroomt door.  Cosmo gaat er maar bij liggen, goeiigerd.  Filmpje hier.

Tegen drieen begin ik het toch wel erg koud te krijgen, dus we gaan gauw terug naar de van.  Ik neem de express lanes terug, want er staat een file op de Beltway (ringweg rond Washington).  Later hoor ik op de radio dat een vrachtwagen een lading aarde op de snelweg heeft gedumpt.  Blij dat ik die file niet heb getrotseerd!  Daar heb ik die dollar wel voor over.

De afslag van de express lanes is dichtbij de Target waar ik nog even wil stoppen voor wat boodschappen.  Ik koop o.a. een paar zakjes witte chocolade M&M's voor Naomi.  Ze hebben ook weer nieuwe Paasversieringen binnen gekregen waar een erg leuk tulpenvaasje tussenzit.  Dat gaat ook mee voor het decor thuis.  Het postkantoor ligt praktisch naast de Target, dus ik besluit de M&M's ook meteen maar op te sturen. 

Thuis bemerk ik weer dat de verwarming het niet doet!  Rick heeft vanochtend het verwarmingsbedrijf weer eens gebeld, want de afgelopen dagen is het telkens weer koud binnen. Zij hadden beloofd om de maker te bellen en ons het resultaat te laten weten.  Niets meer van gehoord en ook vandaag kreeg Rick de belofte dat ze zouden bellen.  Niet, dus.  Misschien tijd om naar een ander bedrijf te zoeken.

Gelukkig verwarmt het weer als ik een aan en uit knopje op en neer beweeg.  Bovendien is er altijd nog de haard, die ook lekker veel warmte geeft.  Ik moet altijd zo lachen hoe de katten daarvoor gaan liggen.  Die gaan hem nog missen als het warmer wordt!

Rick komt thuis met kabobs van Friends voor het avondeten.  De buurmannen en hij zijn helemaal opgewonden over de sneeuwstorm.  De sneeuwblazer komt naar buiten en er wordt nieuwe benzine voor gehaald.  Ik moet het nog steeds zien gebeuren, want zoals gewoonlijk is de regen/sneeuw grens onzeker in dit gebied.  Dat er een flinke storm komt merk ik wel aan mijn lichaam, helaas, het is alsof er een zwaar, pijnlijk juk op mijn schouders rust.

Foto's van vandaag staan hier.