Zomertijd alweer!

Vrijdag

Rick is al naar zijn werk als ik opsta, maar ik zie dat Saskia nog in bed ligt.  Het blijkt dat zij wel even naar school is geweest, maar duizelig en wat misselijk was, dus is ze weer terug en in bed.  Ook Katja en Kellin liggen nog in diepe rust, want die gingen erg laat naar bed na alles voor hun vlucht en cruise klaargemaakt te hebben.

Voor ik met Sharon en Tom de gewichtenroutine ga afwerken doe ik alvast mijn twintig minuten cardio van vandaag bij de sportschool.  De gewichtenroutine is weer flink afzien, maar gaat lekker snel.  Meteen na afloop zeg ik iedereen gedag en ga huiswaarts, zodat ik zoveel mogelijk tijd met Katja door kan brengen.

Daar zijn de meisjes inmiddels op en Katja al vrijwel helemaal ingepakt.  Saskia voelt zich ook wat beter en we besluiten nog even gauw naar de mall te gaan.  Kellin en Katja hebben een paar dingen te doen bij kledingwinkels en Saskia neemt mij mee naar Vans.  Daar kopen we leuke gymschoenen voor de lente voor haar.

Op de terugweg rijden we door Vienna waar Katja bij Walgreens nog wat reistoiletspullen wil kopen.  Terwijl de meisjes hun spullen daar bij elkaar rapen, haal ik een nieuwe zak eten voor Cosmo bij buurwinkel Petco.  Zeer efficient gaat dat zo, als ik terugben in Walgreens zijn de dames klaar om af te rekenen.

Het gaat allemaal gesmeerd qua tijd en we hebben nog tijd om te gaan lunchen.  Katja kiest daar Panera voor.  Ze hebben een nieuwe salade, zalm met spinazie, couscous, feta en olijven.  Katja en ik nemen die allebei.  Hij is erg lekker, maar we zijn het erover eens dat we de volgende keer de dressing er apart bij zullen vragen.

Thuis komt Rick ook net aanrijden.  We laden Kellins en Katja's bagage in de van en Katja neemt afscheid van Saskia.  Die zou eerst ook meegaan naar het vliegveld, maar moet om vijf uur werken en het zal ons waarschijnlijk niet lukken voor die tijd terug te zijn.

De meisjes vertrekken namelijk vanaf BWI en met vrijdagmiddagverkeer kan dat een stuk langer duren om heen te rijden dan de twee vliegvelden hier in Virginia.  We nemen de route door Washington, want daar halen we de derde "K" op. Keri studeert medicijnen aan de universiteit van George Washington en is helemaal toe aan vakantie na een zwaar kwartaal.

Op de heenweg rijd ik en Rick doet nog wat werk.  De drie "K"'s (ik noem ze maar niet KKK) kletsen er lustig op los achterin.  Natuurlijk hebben ze helemaal zin in hun cruise en wij benijden ze wel, maar ze hebben het allemaal verdiend na heel hard werken. 

Rick vond dat ik te vroeg weg wilde gaan, maar moet die woorden toch terugnemen als we nu al, rond twee uur, regelmatig in de file komen te staan.  Over een uur zou dat nog een stuk erger zijn, ik heb weleens een vlucht vanuit BWI gemist, ondanks heel vroeg vertrek uit Washington.

Dit keer komen we zelfs voor het openen van de balie van Spirit Airlines aan.  De meisjes halen alvast hun boarding passes uit de machines en wegen dan hun bagage ook maar even.  Bij Spirit blijk je maar 40 lbs gratis mee te mogen nemen en zowel Katja als Kellin heeft een paar pond meer. 

Gelukkig heeft Keri een stuk lichter gepakt, dus die neemt wat van de spullen van de anderen over. Uiteindelijk wegen alle drie de koffers precies 40 lbs wat de dames natuurlijk weer dubbel doet liggen.  Die gaan een leuke week tegemoet met elkaar!

Terwijl we staan te wachten wordt de rij langzaamaan langer.  Vooraan staat een in zwart geklede lange man, die erg op ons lijkt te letten. Niet verwonderlijk, want opeens vraagt hij mij na ik Katja weer eens iets in het Nederlands vroeg of ik uit Nederland kom. 

Hij blijkt ook Nederlands te zijn, maar heeft daar al sinds zijn vierde niet gewoond en is voornamelijk in Spanje opgegroeid. Hij woont sinds zijn 19e in de VS.  Niet heel anders dan mijn verhaal, hoewel ik als kind minder tijd buiten Nederland heb gewoond dan hij.  Toch grappig hoe je overal Nederlanders tegenkomt!

Eindelijk kunnen de koffers worden ingecheckt en is het tijd om afscheid te nemen.  De rij voor de veiligheidscontrole is erg kort en voor we het weten zijn ze uit het zicht verdwenen.  In Miami gaan ze bij een vriend van Kellin logeren en morgenmiddag vertrekt de cruise.  Ze gaan o.a. de Cayman Islands en Jamaica bezoeken.

Het is al later dan Rick en ik gedacht hadden, dus we bedenken in Washington te gaan eten.  Daar zijn natuurlijk honderden restaurants, maar een favoriet van ons is het Belga Cafe.  Ik maak er een reservering voor 18 uur, maar we parkeren na enig zoeken de van al net na vijven in de kleurrijke Capitol Hill buurt.

We kunnen kiezen voor een tafel of eerst een drankje aan de bar.  We kiezen voor het laatste.  Er staat een lekkere cocktail van gember likeur met mousserende wijn op het menu en die neem ik.  Rick kwijlt over de uitgebreide lijst van Belgische biertjes en maakt uiteindelijk een keus daaruit.

Nu we hier dan toch zitten besluiten we ons eten ook aan de bar te bestellen.  Waarom niet?  Het is gezellig en geen ander eten dan aan een tafeltje.  Een van de dingen waar ik zo dol op ben hier zijn de Hollandse (of grijze hier) garnaaltjes.  Alleen weet ik dat ik die speciaal moet bestellen, want ze staan niet op het menu.

Gelukkig kan de keuken een salade met de garnaaltjes bereiden, maar dat zal een kwartiertje duren.  Geen probleem, intussen delen Rick en ik wel de "sigaartjes", gevuld met crab en kip, heerlijk!  De garnalensalade is dat ook en vrij groot.

Als hoofdgerecht heeft Rick de reerug en ik neem het voorgerecht filet Americain.  We delen daarbij een portie frietjes met drie verschillende smaken mayonnaise.  We smullen, zo lekker is het allemaal!  Na afloop praat ik nog even met de chef, Bart.  Hij heeft nu ook een tweede restaurant wat we binnenkort hopen te bezoeken.

Al met al een heel leuk einde van de dag en goed begin van het weekend.  Op de terugweg zien we dat ze begonnen zijn het Washington Monument in de steigers te zetten. 

 

Meike aan haar dagelijkse schoonmaakbeurt van Cosmo

Zaterdag

Al heel vroeg hoor ik Saskia bezig.  Zij gaat vandaag haar eerste SAT doen.  De resultaten van deze test zijn belangrijk voor de colleges waar zij zich gaat opgeven.  Saskia is er dan ook al een tijdje flink zenuwachtig voor.  Gelukkig kan ze hem nog een paar keer overdoen als de resultaten niet goed zijn.

Rick en ik slapen nog wat uit.  Na het ontbijt begint hij aan de nieuwe magnetron, die gisteren bezorgd is.  Die heeft nog heel wat werk nodig voor hij geinstalleerd kan worden.  Eerst wilde Rick daar iemand van Sears voor huren, maar dat kostte bijna net zoveel als de magnetron zelf!  Van buren hoorde Rick dat de installatie ook makkelijk zelf kan worden gedaan, gelukkig, want dat zou idioot zijn!

Na mijn ontbijt doe ik de 100-10 routine en vertrek dan naar de sportschool.  Tijdens het uur cardio lees ik met plezier mijn heel grappige nieuwe boek "Build A Man" van Talli Roland. 

Het is vandaag prachtig lenteweer met zo'n vijftien graden.  Samen met Rick installeer ik de nieuwe magnetron en dan hebben we zin ergens op een terrasje te gaan lunchen.  We strijken neer bij Sweet Leaf.  Aan een tafeltje in de zon eten we onze sandwiches.  Die van mij is met gerookte zalm, spinazie, kappertjes en cream cheese. Het gaat er allemaal goed in.

Thuis heb ik nog even om lekker in de zon voor te zitten lezen.  Daarna vertrekken we naar de mall, want we hebben kaartjes voor de IMAX 3D van Oz, the Great and Powerful.  We zijn wat vroeg en Rick stelt voor aan de bar bij TGI Friday's een biertje te drinken.  Vind ik goed, want zij hebben Blue Moon en dat is mijn favoriete bier.  Het is hier ook altijd erg gezellig aan de bar, we zijn bijna te laat voor de film na gezellig met de mensen daar gekletst te hebben.

De film overtreft mijn verwachtingen.  Ik vind James Franco leuk om naar te kijken en het verhaal loopt ook goed.  Vooral het einde is echt om van te genieten.  Een fijne Disney film, die ik wel vaker zal willen zien.

Later dan we dachten staan we weer buiten.  De magen rommelen en we zijn in de mall, dus waarom niet ook hier eten.  Seasons 52 is hier ons favoriete restaurant.  Buiten het restaurant zien we al mensen wachten, dus we verwachten een lange wachttijd.

De wachttijd voor een tafeltje bedraagt echter maar ongeveer een half uur en daar kunnen we mee leven.  Ze zullen mij opbellen als onze tafel klaar is.  Dat is een beter systeem dan de "beeper" die veel restaurants gebruiken, want zo hoef je niet in het restaurant te blijven wachten.

Rick stelt voor iets te gaan drinken bij buurrestaurant Gordon Biersch aan de bar.  Hij kent daar de bartenders (hoe noem je die mensen in het Nederlands?).  Rick neemt een biertje en ik een lekkere Sauvignon Blanc, mijn favoriete witte wijn. 

Na zo'n veertig minuten gaat mijn mobieltje inderdaad, onze tafel is klaar.  Seasons 52 is een enorm populair restaurant.  Alles wat op hun menu staat is gezond, eerlijk en lekker en onder de 475 calorieen.  Ik zou hier weken met plezier kunnen eten!

Vandaag wordt mijn voorafje weer mijn favoriet, de tonijn met komkommersla.  Rick neemt de uiensoep, die hij duidelijk ook heel lekker vindt.  Mijn hoofdgerecht is filet mignon met asperge, champignon en geroosterde aardappel.  Rick heeft gamba's met champignon risotto.  Alles is even lekker, geen wonder dat deze keten zich alsmaar meer uitbreidt!

Thuis worden we begroet door een hele groep tieners, die meteen de basement in verdwijnen.  Er wordt beneden gemusiceerd en gezongen.  Wat dat betreft lijkt Saskia erg op haar zus.  Wij "oudjes" gaan op tijd naar bed, want we verliezen vannacht een uur.

Zondag

Vanochtend is het dus zomaar opeens tien uur in plaats van negen uur.  De komende drie weken bedraagt ons tijdsverschil met Nederland dus maar vijf uur.  Ik heb net gezien dat we op onze vertrekdag uit Duitsland daar nog op de valreep de overgang van winter- naar zomertijd mee zullen maken.

Gisteren opperde Rick om eens gezellig samen ergens te gaan brunchen vanochtend.  Vooral omdat we eigenlijk al wisten dat we door het uur verschil later zouden opstaan dan gewoonlijk.  Op Yelp keken we naar menu's en de keuze viel op Clyde's.

Na eerst even mijn 100-10 routine te hebben gedaan, rijden we naar het gezellige restaurant.  Er staat van alles lekkers op het menu, dus het is even kiezen.  Ik neem de huevos rancheros, gepocheerde eieren met tomaten en zwarte bonen op maistortilla's, zeer smakelijk!  Rick neemt de corned beef hash wat er ook goed uitziet. 

Enige minpuntje is dat hun koffie zo slap is dat hij naar slootwater smaakt.  Vroeger was dat bij vrijwel alle restaurants hier het geval, maar met de komst van Starbucks is de koffie ook een stuk sterker geworden.  Maar ach, met een kop of vier achter de kiezen heb ik mijn caffeine ook wel weer binnen.

Het is inmiddels weer prachtig weer en na wat huishoudelijke taken verplaatsen Rick en ik ons naar buiten.  Hij gaat er planten snoeien en ik ga lekker lezen.  Vandaag ga ik mijn 10000 stappen op de Fitbit niet halen, want ik voel me honderd procent lui!

Halverwege de middag komt bloglezeres Soraya even langs met haar drie dochtertjes.  Soraya woont in Michigan en zij zijn hier dit weekend voor een voetbaltoernooi van haar zoon niet ver bij ons vandaan.  Ze genieten hier erg van het lenteachtige weer, want bij hen ligt nog een halve meter sneeuw.

Het is erg leuk Soraya te ontmoeten en we kletsen voor op het bankje in de zon alsof we elkaar al jaren kennen, terwijl de meisjes zich vermaken met Cosmo.  Die vindt dat prachtig en krijgt zo flink wat beweging.  Ik voel me meteen niet meer schuldig dat ik hem vandaag geen lange wandeling geef.  Als de meisjes weer vertrokken zijn is Cosmo helemaal buiten adem en drinkt wel een minuut lang water!

 

Uit de recycling bak stelen is ook een favoriete bezigheid van Cosmo en hij weet heel goed dat hij stout is!

Zo lui als ik ben, want ik lees een heel boek uit daar in het zonnetje, zo ijverig is Rick.  Na het snoeien van de struiken voor vertrekt hij naar de achtertuin om o.a. de hot tub schoon te maken.  Pas rond half zes als de zon achter de huizen is verdwenen ga ik naar binnen.  Al vind ik het nooit fijn een  uur te verliezen dat langer licht blijven is wel heerlijk aan de zomertijd!

We bestellen Zpizza voor het avondeten en kijken lui onderuitgezakt naar tv, waaronder Once Upon A Time.  Dit heerlijke weekend is helaas alweer bijna voorbij.  Morgen ga ik weer netjes sporten, maar dit dagje rust was ook wel even erg lekker.