Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, mei 13, 2013

Moe, maar toch een leuke en drukke dag

Gisteren voelde ik me de hele dag al moe en vandaag word ik weer heel moe wakker.  Ik voel me ook niet optimaal, trekkingen in mijn spieren, m.a.w. een fibrodag.  Met moeite kom ik mijn bed uit.  Het is ook vreemd koud voor de tijd van het jaar, misschien is het daardoor.

Rick heeft intussen al ontbijt gehaald bij Starbucks.  Hij vertelde het "Pay Check" verhaal van gisteren aan Gabe, de gewoonlijke barrista, die er erg om moest lachen.  We eten samen ontbijt en dan neemt Rick afscheid om naar het vliegveld te gaan.  Hij moet voor zijn werk in Orlando zijn, wat zou ik graag meegaan!

In plaats daarvan sleep ik mezelf naar de sportschool in de hoop dat beweging meer energie geeft.  Tot mijn verbazing lukt het uur personal training me goed en ik voel me ook een stuk beter na afloop.  Na nog een half uur op de ARC Trainer voel ik me tenminste weer een beetje mens.

Helaas duurt dat niet zo lang.  Terwijl ik Cosmo uitlaat loop ik werkelijk te huiveren!  Dat op 13 mei, heel erg ongewoon voor dit gebied.  Ik kijk dan ook met smart uit naar het einde van de week wanneer de temperaturen eindelijk echt boven de 24 graden gaan blijven.

Thuis voel ik me toch wel erg vaatdoekerig en zou het liefst vanmiddag gewoon thuis blijven luieren.  Maar de van heeft een beurt nodig en die wil ik gedaan hebben voor we er weer 800 kilometer in rijden naar Blacksburg en terug.  Maar goed ook blijkt later, want mijn remblokken zijn bijna op.

Er zijn behalve de gewoonlijke beurt nog wat andere dingen kapot in de van, die intussen alweer zes jaar oud is.  Bij Koons Tysons Toyota vertel ik mijn service adviseur daarover en hij zegt te denken alles over een uur of twee klaar te kunnen hebben.

De garage heeft een shuttle, die naar Tysons Corner mall rijdt, en ik besluit die te nemen.  De chauffeur heet Oscar en blijkt getalenteerde voetbalspelers te trainen.  Hij komt oorspronkelijk uit El Salvador, maar woont hier duidelijk al sinds heel jong getuige zijn accentloze Engels.

We hebben een werkelijk heel interessant gesprek over wereldvoetbal.  Hij weet ook erg veel over Nederlands voetbal.  Hij vertelt ook de Nederlandse methode bestudeerd te hebben en delen daarvan met zijn klanten te trainen.  Oscar werkt zeven dagen per week en daar bovenop doet hij die trainingen, petje af!

Voor de deur van Macy's word ik afgezet.  De kleuren deze lente zijn erg vrolijk.  Ik zie veel oranje ook, zou goed geweest zijn voor een paar weken geleden.  Alleen ben ik vandaag niet van plan hier bij Macy's te winkelen. 

Mijn eerste stop is Athleta.  Van deze keten heb ik wel vier leuke winterjurken en ik hoop net zoveel succes te hebben met hun lentecollectie.  Rick heeft me voor Kerst ook een Athleta lentejurk gegeven, die ik pas een paar weken geleden voor het eerst aan wilde doen.  Oeps, hij stond van geen kanten!  Gelukkig hangt er een kaartje aan dat hij ten allen tijde geretourneerd kan worden.

Dat is geen probleem inderdaad en ik mag of het geld meenemen of kijken of ik iets anders kan vinden.  Dat laatste hoop ik dus.  Helaas hebben ze in de lentecollectie een stuk minder rekening gehouden met vrouwen een "cleavage", zoals ze hier zo netjes zeggen, oftewel een voorgevel.

Daardoor vind ik maar weinig flatterends.  Na veel gepast te hebben staat de laatste combinatie opeens heel erg leuk.  Precies mijn kleuren voor het topje en een zwart "denim" skort dat mooi afkleed.  Ik zie mezelf hier zelfs nog wel een rondleiding in geven. 

Deze combinatie kost iets meer bij elkaar dan de jurk, dus ik gebruik mijn moederdagcadeau ook alvast om de rest bij te leggen.  Tijd om verder te shoppen.  Natuurlijk stikt het in de mall van de kledingzaken en mijn oog valt op een combinatie van een rok en topje bij een winkel waar ik nog nooit iets heb gekocht, Chico's.

Het is me al eerder opgevallen dat maxirokken in zijn.  Hier zie ik een kobaltblauw en witte rok in de etalage met een kobaltblauw topje erop.  Die moet ik aanproberen!  En inderdaad, het staat heel leuk, kleed goed af en zit lekker. 

Ook de medewerksters vinden het duidelijk oprecht een goede combinatie. Soms krijg je het gevoel dat zij alles leuk vinden om maar te verkopen, maar ik hoor een van hen een klant vertellen dat wat zij aanheeft misschien beter in een andere kleur kan.  M.a.w. het staat niet, lees ik daar dan in (en dat doet het ook niet).

Er is ook nog een leuke rode driekwart broek, die 40% is afgeprijsd.  Daarop kies ik een zwart topje met witte polka dots.  Ik heb al heel lang weer eens polka dots willen dragen en hier is het dan.  Blij reken ik af en zal Ricks moederdagcadeaus met plezier gaan dragen.

Het enige wat nu nog mist zijn wat nettere sandalen.  Mijn dagen van goedkoop schoeisel zijn met al mijn voetproblemen voorbij.  Verderop zie ik een nieuwe Ecco winkel.  De wandelsandalen daarvan heb ik al en die lopen lekker.  Tot mijn vreugde hebben ze ook de perfecte zwarte sandalen voor mijn voeten!

Net als ik afreken belt John, de service adviseur van Toyota, dat er toch meer dingen mis zijn met het DRAAKJE dan gedacht.  Hij stelt voor dat ik een leenauto mee naar huis neem, zodat zij alles morgen kunnen maken.  Natuurlijk hangt er ook weer een flink prijskaartje aan, maar veilige remmen en dergelijke zijn toch wel heel belangrijk.  Ik geef dus het groene licht die te maken.

Alleen is het nu net na half vier en de shuttle terug naar de garage komt ieder uur op het halve uur.  Die heb ik net gemist en ik ben klaar met winkelen en voel me nog steeds niet optimaal.  Bij het eerste telefoontje naar de garage om te vragen of er een vroegere shuttle kan komen krijg ik een ongeinteresseerd persoon aan de lijn, die me vertelt te wachten tot half vijf.

Na Rick in Orlando te hebben gebeld met het fijne nieuws over de remmen bedenk ik me dat ik echt niet nog drie kwartier hier in de mall wil rondhangen.  Ik bel de garage terug en vraag naar John, de service adviseur, denkend dat hij die shuttle wel voor me zal kunnen regelen.  Dit keer tref ik een veel aardigere receptioniste, die belooft me te bellen als de shuttle me op komt halen.

In plaats daarvan krijg ik een kwartiertje later een telefoontje van Oscar dat hij weer voor de Macy's op me wacht.  Hoera!  Oscar heeft me nog een feitje over Nederland te vertellen, wij zijn het langste volk ter wereld.  Toch leuk dat hij er zoveel vanaf weet, echt een aardige man.

John geeft me binnen de papieren voor een leenauto en die haal ik bij de verhuurafdeling op.  Na de nodige handtekeningen te hebben gezet en de auto op krassen nagekeken te hebben, rijd ik in een zilverkleurige Toyota Highlander weg.  Een SUV, dus, niet iets waar ik aan gewend ben, maar hij rijdt lekker.

Saskia is al naar haar werk en ik ben weer blij met onze huisdieren, zodat ik niet in een leeg huis terechtkom.  Gauw neem ik Cosmo uit en neem ook gelijk een foto van akeleien in de tuin van onze buren voor mijn dagfoto.

Als ik terugkom zie ik een grote doos op de stoep voor de voordeur staan.  Het zijn allerlei verrassingen uit Nederland van Naomi.  Zo ontzettend leuk!  Er zit van alles Oranje in, bordje, servetten, pepermunt, tijdschriften.  En mijn favorieten: de koninklijke tuinkabouters.  Die vindt iedereen in Nederland vast helemaal fout, maar hier in den vreemde zijn ze hartstikke grappig.


Vanavond ben ik dus alleen voor het avondeten.  Ik voel me niet lekker en dan heb ik eigenlijk alleen maar trek in lichte Aziatische gerechten.  Mijn keuze valt op de wakame soep (werkelijk zo lekker!) en General Tso's Surprise van Sunflower.  Het smaakt me allemaal prima.

Na het eten kijk ik een dubbele episode van Hell's Kitchen.  Intussen krijg ik ook tussenrapporten voor Saskia van sommige vakken.  Blij met de resultaten ben ik niet.  Het lijkt of zij de "senioritis", die veel laatste jaars high school studenten krijgen, nu al heeft. 

Saskia lijkt academisch helemaal afgebrand. Ze kan het zo goed, maar kan zichzelf niet motiveren.  Ik herken dat goed van vroeger, maar in Nederland telden dingen als huiswerk doen e.d. meestal niet mee.  Hier dus wel, helaas.  En ook wordt er gekeken naar het hele "GPA" over de vier jaar high school.  Voor Katja is dit een heel goed systeem, voor Saskia een stuk minder.  Hopelijk kan ze het toch allemaal nog voor elkaar krijgen.

8 reacties:

Margreet zei

Ze hebben hier ook geen zin meer, ik ook niet trouwens! Ik heb zin in de zomer!

Anoniem zei

Leuke rok en nette schoentjes.
Jammer dat Saskia het even niet heeft. Komt vast wel goed.
Het is niet zo eenvoudig om alles op de rit te zetten, ze werkt ook best veel.
Groet, Bea

Marion2 zei

Wat vervelend van Saskia. Het hoort erbij, geloof ik, dat het soms niet zo geweldig gaat. Hopelijk kunnen jullie haar weer op de rails krijgen.

Het klinkt als een geslaagd winkeluitje. Heerlijk, als je allemaal dingen naar je zin kunt vinden. Maar afkledende kleding heb jij niet nodig, lijkt me.

Ik raak onderhand ook 'gedeprimeerd' door het weer (12 graden, regen en wind en geen vooruitzichten op beter weer). Nog even volhouden maar.

Anoniem zei

surZou een bezoekje aan een podoloog ook iets voor jou zijn? Die kijken heel goed naar je voeten en maken zo nodig een zooltje op maat. Ok je voelt je dan misschien even een dame op leeftijd maar het heeft mij enorm geholpen... (toen 43)
Ellen uit Friesland

Anoniem zei

Erg leuke combinatie heb je uitgezocht..ook lekker makkelijke moderne schoentjes...
Hier heb ik nog niet gezien ,dat lang in de mode is..komt zeker nog overwaaien.
Akeleien zijn erg leuke bloemetjes..die zichzelf ook voort zaaien..tenminste als je ze in het voorjaar niet omschoffeld...
Heb in mijn tuin ook veel akeleien staan,die nu bloeien...prachtig gezicht vind ik dat..
Toevallig zag ik van de week bij een tuincentrum spierwitte akeleien in pot staan en daar ik die niet had,gelijk 3 gekocht, hopelijk heb ik er het volgend jaar meer.
Beterschap voor je
.Hier zou het ook wat warmer worden..we wachten het wel af...

Groetjes Joke

jolanda zei

Ik ben dol op Ecco. Maar ook Rieker en Geox zijn fijn voor lastige voeten. Kennen ze die merken daar ook?

Saskia lijkt me in jouw verhalen een ijverige studente. Is het toch niet de combinatie van school, werk, vriendje, sociale contacten, maandelijkse ongemakken zoals in Duitsland dat het haar te zwaar valt te focussen en te prioriteren? Al had ik op mijn 16e/17e ook zo'n periode, ik leerde wel maar het bleef niet hangen. En ik vond overal aan meedoen en oppassen ook leuker. Tot mijn klasseleraar keihard tegen me zei dat ik moest ophouden met die flauwekul of ik moest een carriere als babysitter na streven... werkte goed die wake-up call. Beter als die van mijn ouders.

Anoniem zei

Nog even voldhouden die senior!!

Annemiek

Petra zei

@Margreet - Nou, ik ook!

@Bea - Ja, volgens mij heeft ze te veel hooi op haar vork, maar niet zo makkelijk minder te maken.

@Marion - Nou, met de jaren zien bepaalde delen van mijn lichaam er beduiden minder strak uit ;). Ik klaag niet over ons weer als ik jou zo lees!

@Ellen - Tot nu toe gaat het met betere schoenen wel goed.

@Joke - Grappig dat er zoveel kleuren akelei zijn. Een mooie plant is het inderdaad.

@Jolanda - Ja, ze heeft veel op haar bord. Nog iets meer dan een maand en dan is het zomer en slaken we een zucht van verlichting.

@Annemiek - INderdaad