Familiereunie

Zaterdag

Rick en ik hebben heerlijk geslapen en gaan als eerste beneden ontbijt eten.  Daar hebben we gratis kaartjes voor en dit hotel had vroeger een lekker ontbijtbuffet.  Helaas niet meer, misschien is het omdat het hotel zo vol zit, maar alles is bijna leeg en de roereieren smaken naar cement.  Maar ach, we hebben wat in onze magen in ieder geval.

Na het vele in de auto zitten heb ik even een half uurtje sporten nodig.  Dat ga ik doen op de elliptical in de fitnessruimte van het hotel.  Altijd weer interessant hoe die eruit zien. Soms krijg je mooie nieuwe toestellen en gewichten.  Hier staan vier oude toestellen en geen enkel gewicht.  Al lezend en met een oog naar de film "Elektra" kijkend, die toevallig aanstaat, gaat het halve uur heel snel.

Rick heeft intussen Muskegon een beetje verkend en is gaan kijken bij het huis waar zijn grootouders vroeger woonden.  Dat was destijds een gegoede buurt, maar is nu helemaal in verval geraakt.  Om Muskegon heen liggen hier allerlei leuke toeristische plaatsjes, zoals Grand Haven, Holland en Saugatuck.  Muskegon is de afgelopen jaren wat opgekalifaterd, maar ze zijn er nog lang niet, terwijl de plaats prachtig aan het Muskegon Meer ligt.

We nemen onze spullen mee en gaan naar Ricks vaders (Dads) huis.  Daar treffen we mijn Dad aan, maar Kai en Saskia zijn samen gaan hardlopen.  Die twee hebben leuk veel aan elkaar op reisjes als deze.

Het is werkelijk schitterend weer en het uitzicht hier is prachtig. Ik zie zwanen in het meer zwemmen en allerlei zeil- en andere boten.  Ik ga buiten op het deck in het zonnetje zitten lezen.  Intussen smeden we ook de plannen voor de rest van de dag.

Met dit mooie weer heeft iedereen wel zin in een zeiltochtje.  We maken een picknick lunch, voor mij vers achtgranen brood met de superlekkere zalmpate van Ricks vader.  Dan rijden we naar de zeilboot, die maar een halve kilometer verderop aangemeerd ligt.

Er staat maar weinig wind dus we varen het Muskegon Meer over met de motor aan.  Eenmaal door het kanaal en op het Michigan Meer waait het ietsje en gaat het zeil op.  Het is zo mooi en ontspannend, ik zou hier wel uren kunnen dobberen. 

Na een uurtje draaien we om en heel langzaam door de minieme wind varen we terug.  In het kanaal maken we foto's van de mooie rode vuurtorens. Op het Muskegon Meer is het vrijwel windstil en gaat de motor weer aan.  Dad heeft een leuke zeilboot, Rusalka.  Vroeger had hij ook een motorboot, maar daar deed hij niets meer mee, dus heeft die verkocht.  Hij en Carol gaan nog wel regelmatig zeilen.

Eenmaal weer aan land gaan Saskia en ik naar de Meijer om wat veganistisch proviand voor haar te kopen.  We gaan vanavond barbecuen en wij eten witte vis uit het Michigan Meer met allemaal verse gegrilde groentes uit de omgeving.  Saskia eet een veggie burger in plaats van de vis.  Het smaakt allemaal zo lekker en vers!

De kinderen beginnen na het eten aan het maken van een veganistisch dessert voor morgen.  Rick en ik gaan op weg naar onze vrienden Brent en Tammy.  Zij hadden ook aangeboden bij hun te logeren, maar dat vonden we deze keer niet zo handig.  Wel jammer, want het zijn twee van de aardigste en gastvrijste mensen, die wij kennen.

We besluiten iets te gaan drinken bij de Lakeshore Tavern.  Dat blijkt een hartstikke leuk restaurant aan het water vlakbij ons hotel te zijn.  Wij wisten niets van het bestaan daarvan af.  We rijden met Brent en Tammy mee en onderweg zien we nog een paar leuke restaurants.  Dad en Carol gaan bijna nooit uit en iedere keer als we met Brent en Tammy zijn vinden we opeens allerlei leuke dingen uit in de omgeving.

We krijgen een tafeltje aan het water en de tijd vliegt!  We bestellen wat bruschetta en calamari om te delen en de conversatie gaat zo vlot dat het opeens half elf is!  Ricks ooms, tantes, nichten en neven hadden ons ook nog uitgenodigd om naar de pub in Ravenna te gaan.

Daarvoor heb ik geen fut meer, maar de anderen nog wel.  Ik zo graag meegaan, maar ken mijn lichaam en weet dat ik morgen dan geradbraakt zal zijn.  Het komt dus mooi uit dat we dicht bij het hotel zijn, dan kunnen ze mij daar afzetten.

Daar neem ik dus weer afscheid van Tammy en Brent.  Ik kijk nog wat televisie en zoek dan mijn bed op.  Rond twee uur hoor ik Rick de kamer binnenkomen.  Goed dat ik niet gegaan ben, dat zou veel te laat zijn geweest voor mij.

Zondag

Nou was ik zo verstandig gisteravond en toch "beloont" mijn lichaam mij door helemaal in de knoop te zitten als ik wakker word.  Gauw slik ik een paar Advils in de hoop dat die ietsje zullen helpen.  Duidelijk ontkom ik ook vandaag niet aan sporten.  Dat is meestal het enige echt helpende "medicijn".

Eerst rijden we even naar de McDonald's om ontbijt te halen.  Een egg mcmuffin smaakt beter dan dat spul in het hotel hebben we besloten.  De koffie van McDonald's is ook lekker.  Als dat op is gaat Rick naar Dads huis en ik naar de fitnessruimte.

Daar doe ik eerst een kwartier Max Capacity training en daarna een half uur op de elliptical.  Het is werkelijk een wonder hoeveel beter ik me daarna voel!  Ik bel Rick en op weg naar de familiereunie komen zij me ophalen.

Ieder jaar houdt de familie van Rick bij zijn oom en tante een familiereunie.  Meestal is het rond deze tijd en meestal zaten wij dan net in Aruba.  Omdat dat dit jaar dus niet het geval is, was dit de perfecte gelegenheid om er eens heen te gaan.

Ricks oom Dick en tante Mary wonen in een leuk groot huis op het platteland in het dorpje Ravenna.  Het is, zoals zo vaak met dit soort bijeenkomsten een "pot luck".  Wij hebben een schaal met verse groentes, een met vers fruit en het pindakaas met Rice Crispies en pretzels dessert, wat Saskia en Kai gisteravond maakten, mee. Zo heeft Saskia ook genoeg te eten.

Als we er aankomen zijn de meeste mensen al gearriveerd.  Het is alweer jaren geleden dat we elkaar gezien hebben, maar tegenwoordig hebben we ook veel contact via Facebook.  Zoveel zelfs dat ik sommigen van Ricks nichten een stuk beter heb leren kennen, dan voor Facebook. 

Het voelt dan ook niet alsof we elkaar al zo lang niet hebben gezien en we hebben door Facebook ook wel een idee wat er in de levens van de anderen speelt.  Het is dan ook meteen gezellig.  Rick is de oudste van de neven en nichten en daardoor horen Kai en Saskia bij de oudste "kleinkinderen" (al Dads broers en zussen zijn er met hun kinderen en kleinkinderen).

Na een half uurtje roept Mary iedereen op tot eten. De hele tafel staat vol met meegebrachte salades, gehaktballen en gekochte Lee's gefrituurde kip (zoiets als KFC, daar blijf ik ver van).  In ieder geval is er van alles voor iedereen.  Ik doe me vooral tegoed aan een heerlijke salade van tomaat, champignons en kleine stukjes bacon.  Die ga ik onthouden.

We kletsen wat met deze en gene en de uren vliegen voorbij.  Als sommigen aanstalten maken om te vertrekken, krijgen we de hele groep bij elkaar voor een foto.  We zijn met zijn dertigen en Rick heeft een wijdhoek lens op zijn toestel, zodat we er allemaal goed op passen.  Het worden erg leuke foto's.

Dad en Carol nemen afscheid en Saskia en Kai gaan met hen mee naar huis.  Rick en ik blijven nog wat na om met Dick en Mary en hun kinderen te kletsen.  Dan nemen ook wij afscheid en bedanken voor de gezellige middag.  Het was heel leuk iedereen weer te zien!

Ravenna is waar Ricks grootouders woonden en ik ben vroeger ook een aantal keren bij zijn grootmoeder daar geweest.  Zijn grootvader overleed net voor wij elkaar leerden kennen.  Nu we hier toch zijn wil Rick graag even weer zijn grootouderlijk huis zien en de graven van zijn grootouders bezoeken.

Op het kerkhof vallen ons de vele Nederlandse achternamen op.  Van der Laan en Verschuren zijn er een paar van.  Om de een of andere reden heb ik altijd wat met kerkhoven.  Gelukkig hebben de meeste mensen hier een lang leven geleefd, maar er is een steen hier, die me bijblijft.

Er staat een meisjesnaam op met de geboortedatum 13 juni 1960 en sterfdatum 10 september 1960.  Dat meisje is op mijn verjaardag een jaar voor ik werd geboren gestorven.  Onder haar data staat "daughters" (dochters) en dan nog een meisjesnaam en 12 april 1964.  Erg verdrietig, twee kinderen, die maar heel kort hebben geleefd.

Intussen is het weer opeens omgeslagen.  Het regent wat en is maar twintig graden.  Goed dat dat wachtte tot de reunie voorbij was.  Bij Dad thuis kletsen we en computeren.  Kai en Dad proberen uit te vinden hoeveel en welk percentage van verschillende nationaliteiten Kai in zijn bloed heeft.  We weten in ieder geval dat hij meer dan vijftig procent Nederlands is, want een van Ricks overgrootouders was Nederlands.

Voor ons avondeten halen we van de Main Street Pub and Eatery, vlakbij Dads huis.  Ik ben helemaal blij, want ze blijken sushi te hebben!  En het is nog lekkere sushi ook, wie had dat gedacht.

Na het eten haalt Dad een doos met nostalgische spullen te voorschijn.  Daarin zit ook veel oud geld, veelal munten, maar ook een 2 1/2 gulden biljet uit 1949.  Online zie ik dat die nu 7 euro waard zijn.  Toch leuk.

Net na negenen vertrekken Rick en ik voor de laatste nacht in Muskegon.  Ik probeer heel hard hem ervan te overtuigen de volgende keer te vliegen.  Ik zie enorm tegen de terugrit op en ben blij dat we hem weer in twee etappes maken!