Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, oktober 14, 2013

Columbus Day

Vandaag is het hier in de VS een beetje een obscure feestdag, Columbus Day.  De kinderen leren op school dat op deze dag in oktober Columbus Amerika ontdekte en hier kwam met de schepen de Nina, de Pinta en de Santa Maria.  De feestdag heeft ook heel wat oppositie, want tenslotte was Amerika al ontdekt door de oorspronkelijke bewoners.

In ieder geval heeft Saskia geen school, maar moet Rick wel naar zijn werk.  Hij vertrekt ook wat later dan gewoonlijk, want zijn klanten werken voor de federale regering en de helft daarvan zit nog steeds thuis vanwege de sluiting van de regering en de andere helft heeft vandaag dus vrij.

De meisjes en ik slapen langer door, zij zelfs bijna tot het middaguur.  Zo lang houd ik het niet vol en om half tien zit ik aan het ontbijt.  Van de vrolijke zonneschijn en blauwe lucht buiten word ik helemaal blij.  Eindelijk zijn de wolken van tropische storm Karen verdreven!

Vanwege Columbus Day wilde Sharon liever de personal training naar morgen verzetten, dus ik doe een uur interval boven op de elliptical.  Als ik daarmee klaar ben zijn de dames ook op.

Als we allemaal gedoucht en aangekleed zijn gaan we met zijn drieen lunchen bij het Mosaic District.  Katja heeft Le Pain Quotidien gekozen, ook goed voor Saskia, want daar zijn veel veganistische gerechten.

Het restaurant is duidelijk heel populair.  We vinden alleen nog plek aan de lange communal table (ik zie op de Nederlandstalige website dat die daar ook zo genoemd wordt, vreemd).  Katja en ik weten al wat we willen, hoewel er veel lekkers op het menu staat en ik me iedere keer weer voorneem iets nieuws te proberen.

Wij bestellen de zalm tartine en Saskia de zoete erwtensoep.  Die laatste vindt zij niet zo lekker.  Ik neem er ook een hapje van en ben het met haar eens, nogal een vreemde smaak.  Gelukkig heeft Saskia thuis ook al wat gegeten. 

Het is, ondanks de zon, toch vrij fris en als de meisjes wat dingen bij Target willen halen kijk ik er naar een nieuwe zomerjas.  Die heb ik, behalve een felgeel regenjack, eigenlijk niet en dat regenjack vind ik maar lelijk als ik mensen rondleid.  Ik vind een leuk halflang blauwgroen jack met capuchon, sportief, maar ook redelijk netjes.

Dan gaan we op weg naar de dierenarts om Zorro te halen.  Alleen krijgt Katja onderweg een telefoontje dat Zorro, ondanks zijn kap, het toch voor elkaar heeft gekregen een van zijn hechtingen los te bijten.  Dat belooft niet veel goeds! 

De dierenarts vertelt hem nog eens onder zeil te zullen brengen en die hechting weer te maken.  We kunnen Zorro dus duidelijk nog niet ophalen.  Katja gaat op zoek naar een dierenarts in Roanoke, want morgen moet Zorro daar ook weer door gezien worden om zeker te zijn dat zijn wond goed geneest.

Met een boodschappenlijstje van beide meisjes ga ik dan maar gauw even naar Whole Foods.  Katja wilde graag bosbessen, maar die zijn nergens te bekennen, elke andere bes wel.  Vreemd, want zo laat in het seizoen is het niet. 

Zodra ik het huis weer binnenloop vertelt Katja dat de dierenarts net heeft gebeld dat Zorro weer "gemaakt" is.  We rijden naar de dierenarts en daar blijkt Zorro toch wel erg onrustig te zijn in zijn draagtas.  Katja moet vanmiddag nog helemaal naar Roanoke rijden met hem, dus we wachten toch maar even om met de dierenarts te praten. 

Die stelt Katja gerust dat Zorro nog onder de invloed van de verdoving is en inderdaad wordt hij al gauw weer rustig.  Katja krijgt medicijnen voor hem mee en een spray om de vlooien uit haar appartement te halen. 

Intussen heeft Katja ook uitgevonden dat het vlooienprobleem in haar vorige huis in Blacksburg zo erg was dat de meisjes er een week niet konden wonen.  Kennelijk had een van de zwerfkatten, die zij "geadopteerd" hadden erge vlooien en dat werd een plaag. 

Ze waren alleen even vergeten dat alles aan Katja door te geven, die natuurlijk ziedend is, want had ze het geweten dan had Zorro zijn staart nog (en hadden we een dure operatie kunnen vermijden).  Geen wonder dat veel verhuurders geen huisdieren toelaten. 

Als Katja's vroegere huisbaas dit alles te weten zou komen, zouden die meisjes in twee minuten op straat staan, want alleen huisdieren waar hij weet van had waren toegelaten en hij rekende $250 per jaar voor Zorro.

Enfin,  Zorro gaat mee naar huis en Katja pakt in.  We nemen afscheid en ze begint aan de rit terug naar Roanoke.  Wat een weekend heeft zij gehad met ups en downs!  Bij de dierenarts kreeg ze ook nog een email van het hoofd van de rescue squad in Christiansburg, waar Katja al jaren trouw iedere week vrijwillig een twaalf uur durende dienst draaide, dat ze haar vleugels uit moet gaan slaan. 

M.a.w. tijd om je "baan" bij ons op te geven, wat Katja rauw op haar dak valt.  Ze laat mij de email lezen en die is meer vaderlijk dan wat Katja erin leest.  Ze woont nu tenslotte drie kwartier rijden van het station, het is vrijwillig en ze begint volgende week met een vrij zware baan.  Maar ja, Katja heeft daar natuurlijk ook veel vrienden, ik kan me voorstellen dat het moeilijk is voor haar.

Thuis laden we Katja's auto in en nemen afscheid.  Dat Katja haar hoofd er toch niet helemaal bij had blijkt wel als ik een uurtje later haar laptop nog in de kamer zie liggen.  Gelukkig kan Rick die vrij makkelijk naar haar sturen en heeft ze ook nog een Surface tablet.

Buiten zag ik dat er een aantal vlinders op onze vlinderstruik zaten, dus ik haal mijn telefoon om foto's te maken.  Er zijn twee monarchs en een paar andere vlinders, een waarvan ik niet kan identificeren.  Zo mooi!

 
 

Laura's moeder sms-te me intussen of ik thuis ben.  Ze wil even langskomen.  Even ben ik bang dat ze boos is over het feit dat de drie meisjes in een queen bed hebben geslapen (ze hadden een opblaasmatras mee, maar waren te moe om die op te blazen).  Gelukkig is dat niet zo, integendeel, ze brengt een doosje met lekkere chocolaatjes van Cocoa Vienna en wat vers geplukte appels.

We kletsen wat, natuurlijk over het weekend van de meisjes, maar ook over de regering, want Lois werkt daarvoor en zit dus al bijna twee weken zonder salaris thuis.  Het is en blijft een belachelijke situatie.  Zelfs Christine's man, die niet officieel voor de regering werkt, wordt na 31 oktober niet meer uitbetaald en het valt nog te bezien wat de gevolgen voor Ricks werk zijn.  Het werkt door in alle lagen van de bevolking.

Ook van Kaylee krijgen we een bosje tulpen als dank voor het chaperone zijn in New York.  Zonder ons was dit reisje voor de meisjes niet doorgegaan en wij waren anders ook niet naar de stad gegaan, maar hebben ons natuurlijk, zoals in mijn vorige blog te lezen is, prima vermaakt.

Rick neemt eten mee van Plaka Grill en we eten het kijkend naar The Voice.  Ik ben even benieuwd of er nu in Nederland ook "battles" zijn tussen twee zangers van een coach en aan het einde daarvan kan een andere coach de "verliezer" voor zijn of haar team kiezen.  Ik moet zeggen dat ik deze rondes net zo leuk vind als de blinde rondes.







10 reacties:

Anoniem zei

Wat een gedoe met de staart van de kat. Ik hoop dat de staart snel geneest. as vrijdag beginnen de baettle's van de Voice of Holland. Ik be benieuwd wie er doorgaan naar de live shows. Volg je de Voice of Holland vanuit Amerika?

Groetjes susan

Anoniem zei

Petra, wat ik mij afvraag is dat er zo veel mensen, die voor de regering werken nu thuis zijn en geen salaris ontvangen: dus buiten hun wil om komen deze mensen misschien met problemen te zitten vooral op financiëel gebied. Krijgen zij dan hun salaris achteraf uitbetaald?
Wat vriendelijk van de moeders van Saskia's vriendinnen om jou te bedanken voor het oppassen op hun dochters tijdens het weekend in New York.
Nog groeten van Hilde uit B.

Marion2 zei

Communal table? Ik heb dat woord nog nooit gehoord en zou niet weten wat het betekent. Inderdaad geen Nederlands woord, dus.

Hier beginnen vrijdag de battles bij The Voice, maar ik weet niet hoe het precies gaat. Ik kijk altijd de blind auditions, de battles sla ik over (vind ik niet leuk) en aan het eind kijk ik weer wel.

Sneu voor Katja van haar baantje. Maar het lijkt me ook wel veel om vol te houden als ze straks een volledige baan heeft.

Vreselijk onverantwoord die shut down. Ik woon natuurlijk niet in Amerika en ben ook niet op de hoogte van de omstandigheden van mensen, maar wat ik begrijp is dat Obama een ziektekostenverzekering wil invoeren. Aangezien de VS een staatsschuld heeft van triljarden is dat op dit moment te duur en daarom gaat de oppositie niet akkoord. Dat is democratie, lijkt mij. Waarom neemt Obama dan zijn verlies niet? Dit helpt het land toch alleen maar verder de afgrond in en gaat ten koste van zoveel mensen? Zo wordt het toch alleen maar lastiger om ooit zo'n verzekering in te voeren? Is hij soms bang voor kiezersverlies?

Anoniem zei

Vreselijk die vlooien, ik moet zeggen dat we er dit jaar ook meer last van hebben gehad en mijn Reusje is allergisch en de middeltjes hielpen niet zo goed.
Mooie vlinders.
Sterkte met al dat gedoe rond de regering. Zouden ze zelf ook geen salaris krijgen?
Groet, Bea

Anja zei

In Nederland keek ik ook naar The Voice, dat wil ik hier ook gaan doen mooet even uitvogelen wanneer en op welke zender.
Inderdaad een weekend met ups en downs voor Katja. Hopelijk geneest de staart van Zorro snel en goed.
Prachtige vlinderfoto’s heb je gemaakt.

Anoniem zei

Wat zielig voor Zorro en ook zielig voor Katja... hoop dat ze het snel een plaatsje kan geven....

Hier heet een communal table dus gewoon de stamtafel....

Battles beginnen vrijdag, maar ik vind / vond alleen de voorrondes leuk en nu dat ik weet dat alles wat The Voice (NL) betreft doorgestoken kaart is vind ik het niet meer leuk.

Groetjes,
Evelyn
(nog bedankt voor Moerman info)

jolanda zei

In Nederland is er een Le Pain Quotidien kookboek uit. Ik zag het van de week liggen en moest al aan je denken.

Een communal table... nooit van gehoord. Wel van de stamtafel waar de kranten ed. op liggen en iedereen kan aanschuiven.

Tja, Katja heeft dadelijk met haar baan haar handen vol. Zeker als ze ook nog wil studeren om de toelating voor med school te doen. Onze hond heeft een vlooienallergie, 1 beet is al genoeg en dan hij heeft weken last van jeuk, met name in zijn lies. Hij bijt het dan helemaal kapot daar.

De Voice begint vrijdag aan the battles hier, ik weet niet of ze die regelwijziging nu gaan toepassen. Dat zou het wel spannender maken.

Petra zei

@Susan - Nee, dit is The Voice hier in de VS. Ik kan de NL versie hier niet ontvangen (en denk ook niet dat ik zou kijken)

@Hilde - Dat is nog niet bekend. Hopelijk worden ze achteraf betaald, maar daar moet een resolutie voor aan worden genomen.

@Marion - Communal table is een grote tafel waar iedereen aan zit, niet specifiek voor een bepaalde groep. Stamtafel heet het kennelijk in NL. Er is hier in de VS een enge ultraconservatieve beweging, de "Tea Party" en die houden feitelijk het land gegijzeld. Ik houd mijn hart vast en met mij miljoenen anderen. Enige hoop is dat ze zich nu zo onpopulair hebben gemaakt dat er in 2014 uitgestemd worden.

@Bea - Ja, tot woede van de bevolking worden zij wel uitbetaald.

@Anja - Het is op 4, NBC, maandag en dinsdag

@Evelyn - Meen je dat nou? Doorgestoken kaart? Hier is het daar volgens mij te massaal voor.

@Jolanda - Dat kunnen "stelen" maakt het zeker spannender.

Anoniem zei

Mooi die vlinders op de foto's.
Goh, dat ze dat Katja niet in persoon kunnen zeggen ipv email. Ja, er is zoiets als "circling the drain" zoals ze Bart zeiden op het state park toen hij twijfelde over wat hij zou doen. Ooit is het goed geweest en moet je verder. Als ze er nog vrijwillig wat bij wilt doen is er in de buurt ook vast wel wat te vinden.
Annemiek

Petra zei

Ja, dat was ook wat die Joe bedoelde en zo las ik zijn email ook. Voor Katja was het natuurlijk emotioneler, maar vandaag heeft ze met hem gesproken en was het dus precies wat ik erin las. Wat ik ook gisteravond niet wist is dat Katja hem eerst emailde met vragen over hoe nu verder.