Rondje gesloten monumenten

Saskia heeft vandaag een late start en Rick is al naar zijn werk vertrokken als zij mijn kamer binnenloopt.  Ze voelt zich helemaal niet lekker en heeft het dan weer koud, dan weer warm.  Oh jee, en inderdaad, koorts. 

Saskia kruipt onder de wol en ik meld haar ziek op school.  Gelukkig zijn alle cijfers, behalve wiskunde, tot nu toe heel goed, dus hopelijk heeft een dagje uitzieken niet zoveel gevolgen.

Buiten op het deck nuttig ik mijn yoghurtje en koffie.  Het is weer heerlijk zomers weer.  Het zal vandaag zelfs dertig graden worden, heel warm voor begin oktober!  Ik ben dan ook van plan er met volle teugen van te genieten.

Maar eerst moet er gesport worden.  Eigenlijk wilde ik naar de sportschool gaan, maar met Saskia ziek thuis besluit ik toch maar weer de elliptical boven te kiezen.  Een uur interval daarop gaat snel met de Kindle en internet op mijn telefoon.  Wat deed ik vroeger toch zonder?  Oh ja, een boek vasthouden waarvan de pagina's telkens omsloegen als ik het even losliet.

Als ik gedoucht en gekleed ben is het alweer lunchtijd.  Ik check hoe het met Saskia gaat en die heeft ook wel een beetje trek.  Ik vraag haar waar ze zin in heeft en dat is Panera.  Ik haal voor haar bonensoep en een groentesandwich en voor mezelf kippesoep en een tonijnsaladesandwich op tomaat-basilicumbrood.

Dat Saskia echt ziek is blijkt wel uit het feit dat ze nog steeds in bed ligt.  Minder ziek zou ze al beneden tv liggen kijken.  Gelukkig eet ze haar lunch wel en laat mij uit haar raam zien dat Rick haar nieuwe nummerborden op haar auto heeft geschroefd. 

Daar staat HAWTSAS  op (een zuidelijke uitspraak van "hot" en Sas met een dubbele entendre, want haar vrienden noemen haar schertsend "sauce" en "hot sauce" is zoiets als Tabasco.  "HOT SAS" en "H0T SAS" waren al weg, dus dit was een leuk alternatief.

Na de lunch en Saskia voorzien te hebben van meer drinken, gaan Cosmo en ik op weg naar Washington.  Ik wil graag zelf zien hoe de afgesloten monumenten erbij liggen.  Ik heb van de nieuwsberichten geen idee of een rondleiding erlangs zelfs nog mogelijk is, namelijk.

Voor de verandering is er nauwelijks verkeer op de I-66 en binnen twintig minuten rijd ik de stad binnen.  Ik ben van plan dichtbij het Jefferson Memorial te parkeren, maar vind al snel uit dat die parkeerplaatsen geblokkeerd zijn.  Ook andere gewoonlijk makkelijk te bereiken parkeerplekken zijn door de National Park Service geblokkeerd omdat ze deel maken van het Nationale Park dat de National Mall is.

Ook andere wegen rond de National Mall zijn om onverklaarbare redenen afgesloten.  Maar op Independence Avenue vind ik opeens een heel aantal open plekken.  Eerst denk ik dat dit iets is om te onthouden, tot ik me bedenk dat het hier gewoonlijk veel drukker is als de regering open is.  Weliswaar zijn er meters, dus niet gratis, maar dat geeft niet.  Ik betaal $4 voor twee uur en begin dan mijn wandeling met Cosmo.

Het Washington Monument is natuurlijk sowieso al dicht, maar er staan ook hekken voor het World War II Memorial en niemand loopt er binnen.  Ook de fonteinen werken natuurlijk niet.  Toch zijn er nog heel wat toeristen om te fotograferen. 

 
Bij het Vietnam Memorial hebben mensen de hekken genegeerd en er lopen een heel aantal vlakbij het monument.  Hopelijk is dat volgende week, mocht alles dan nog gesloten zijn, ook het geval, want dan gaan wij dat ook doen. 

Het Lincoln Memorial wordt bewaakt door een politieagent, dus niemand durft die hekken voorbij te gaan.  Dit alles verbroedert wel, veel mensen maken even een praatje en natuurlijk krijgt Cosmo  ook weer de nodige aandacht. 

Bij het Koreaanse monument lopen veel mensen ook gewoon langs de hekken.  Ik vind het ook echt heel raar dat deze openluchtmonumenten zo zijn afgesloten.  Gewoonlijk loopt hier vrijwel nooit iemand van de National Park Service. 

Aan de overkant bij het Tidal Basin is het Martin Luther King Jr. Memorial natuurlijk ook afgesloten.  Dat niet alleen, maar het pad langs het Tidal Basin hier ook.  Het monument dat het minst te zien is, is het Franklin Delano Roosevelt Memorial. 

Gelukkig is het wel mogelijk de andere kant om langs het Tidal Basin te lopen naar het Jefferson Memorial.  Alleen is dat slechts tot de trappen toegankelijk, erin gaan is niet mogelijk.  Ik besluit dan ook niet dat hele pad af te lopen, want het is heel warm en ik weet zeker dat Cosmo dorst heeft. Al met al is een rondleiding mogelijk al zijn de monumenten enkel van wat verderaf te bekijken.

We lopen dus terug naar de auto.  Onderweg hoor ik opeens een paar dames Nederlands spreken met elkaar.  Ik merk op dat het jammer is dat alles is gesloten.  Zij blijken hun kinderen hier te bezoeken, zo te zien studenten.  Ze vragen of ik weet wat wel open en te bezoeken is en ik geef ze advies, want er is natuurlijk ook genoeg wel open en interessant.

Terug bij de van geef ik Cosmo een bak water, die er goed ingaat.  Dan gaat hij op de achterbank liggen en ik maneuvreer mijn weg uit de stad.  Alleen is dat vandaag een heel stuk makkelijker, want er is nauwelijks verkeer de hele weg terug naar huis.  Het is echt te merken dat zoveel mensen met onbetaald verlof zijn op het moment.

Saskia is gelukkig weer op en lijkt ook wat beter.  Ik ga nog buiten op het deck zitten lezen tot Rick thuiskomt met het avondeten van Plaka Grill.  We eten de gyro's lekker buiten op.  Dan gaat Rick het gras maaien en dat is me teveel lawaai.  Het wordt na zonsondergang ook al gauw te koel buiten.

Binnen is het lekker grappige tv kijken.  Rick moet aan een project voor het State Department (Ministerie van Buitenlandse Zaken) werken en gaat daarvoor naar beneden.  Saskia gaat tijdig naar bed, hopend morgen weer beter genoeg voor school te zijn.  Dat betekent dat de tv "van mij" is.

Foto's van vandaag staan hier.