Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, november 30, 2013

Kerstparade

Oh, het was koud vannacht, ik wil bijna mijn warme bedje niet uit!  Veel kouder dan gewoonlijk eind november, ik hoop niet dat dit een voorbode van een heel koude winter is.  Om half negen gaat de deurbel en Rick gaat naar beneden om te kijken wie het is.  Ik blijf nog liggen en doezel wat verder, maar een kwartiertje later hoor ik lawaai op het dak.

Dat kunnen geen eekhoorns zijn en ik ga Rick vragen wat er aan de hand is.  Ik was dus straal vergeten dat ze vandaag het dak dicht gaan maken, zodat er geen eekhoorns meer in kunnen komen.  Ze installeren wel vallen waardoor eventuele dieren, die al op onze zolder verkeren, naar buiten kunnen, maar geen beestjes kunnen meer naar binnen.

Saskia gaat met haar vriendin Laura naar de mall voor Black Friday.  De rest van ons eet gauw ontbijt en dan gaan we naar Reston.  We parkeren bij Ricks kantoor en lopen vervolgens naar Market Street waar de Holiday Parade langs zal komen.  Wonder boven wonder vinden we nog een plekje aan de rand van de stoep.


Een paar minuten later begint de parade.  Het is kleurig en leuk, al zit er een vrouw naast ons, die de hele tijd "Happy Holidays!!!" schreeuwt.  Volgens Rick en mij heeft ze na deze parade geen stem meer over.  Enthousiast zijn is leuk, maar dit is van het niveau als het mijn vrouw was zou ik gauw ergens anders gaan staan en haar niet kennen!
 
Er staat een fikse wind en het is tegen het vriespunt, dus berekoud om stil te staan.  Rick en ik gaan een paar keer het hotel naast ons binnen om op te warmen.  Katja en Kai hebben echter de honden ook mee.  Cosmo heeft een dik genoege vacht, maar Django rilt.  Katja en Kai gaan met de dieren een plaatsje in de zon zoeken, maar daar staat iedereen hutje mutje en ik wil goed zicht voor mijn foto's.

Rick en ik houden het dus in de kou uit.  Ik ben er ook echt wel helemaal op gekleed en behalve mijn gezicht heb ik er verder weinig last van.  Het waait zo hard dat de meeste ballonnen op houten rijdende plateaus zijn bevestigd.  Alleen de laatste ballon vliegt laag over.
Deze (enige losse) ballon kwam in de boom tegenover ons vast te zitten
 
Na een uurtje komen Santa en Mrs. Claus langs en is de parade afgelopen.  Ik betwijfel dat ik de anderen volgend jaar weer mee zal krijgen, maar ik vind het een leuke "Black Friday" traditie.

Bij Cosi halen we lunch.  Het is er zo druk dat we het mee naar huis nemen. Hun brood is een dun knapperig deeg en daartussen heb ik tandoori kip.  Heel jammer, dat we hier in Vienna geen Cosi hebben, anders was ik daar vaak te vinden.

Thuis gaan de drie kinderen met zijn allen naar de mall voor Sinterklaas inkopen.  Rick en ik zijn daar al klaar mee.  Wij storten ons op het huis binnen voor Kerst te versieren.  Lees: Rick draagt alles naar beneden van de zolder en ik versier de Kerstboom voor en de rest van de kamers en trap.  Alles bij elkaar neemt dat toch weer een paar uurtjes in beslag.

Als alles er weer lekker kerstachtig uitziet gaan we naar Tysons Corner om Frozen te kijken.  Saskia gaat niet mee, zij heeft plannen vanavond.  Dat vinden we natuurlijk allemaal jammer, maar laten het verder onze pret niet bederven. 

Op Black Friday, zoals vandaag wordt genoemd hier in de VS met allerlei koopjes overal, is de mall een gekkenhuis.  Wij omzeilen die drukte echter als echte Northern Virginians.  We nemen eerst de expres tolbanen van de I-495 en geven daarna de auto af aan de valet.  Dat kost wel een paar dollars meer, maar hebben het ervoor over om de stress van de file, die de parkeergarage inloopt, te vermijden.

Gelukkig zijn we vroeg, want de bioscoopzaal zit vol.  En terecht, Frozen is een echte Disney klassieke musical film.  Alleen vind ik de liedjes niet halen bij de andere films van dit caliber, dat is wel jammer. Verder vind ik hem fantastisch en na afloop breekt er een spontaan applaus uit.  Al doen wij daar niet aan mee, we hebben toch weer van deze film genoten. 

Inmiddels is het ruim etenstijd en Katja verzuchtte dat ze zin in een biefstuk had.  Wildfire heeft die en ondanks de drukte lukt het er een tafel te reserveren.  Het is niet vaak dat ik zin heb in biefstuk, maar vandaag is dat wel het geval. 

Mijn filet mignon bestel ik met een korst van blauwe kaas, gegrilde spruitjes (met hazelnoten, ontzettend lekker!) en gegrilde champignons.  De spruitjes en champignons zijn voldoende om met de anderen te delen en Katja en Rick genieten ook van de champignons.  De spruitjes zijn echter voor mij alleen, niemand krijg ik daar warm voor, terwijl ze echt ontzettend lekker zijn!

De rest van de avond besteden we gezellig met zijn allen, kletsend, tv kijkend en wenslijstjes makend.  Voor we het weten is het na middernacht en gaan we gauw naar bed!
Django voelt zich al helemaal thuis

Foto's van de parade staan hier

donderdag, november 28, 2013

Thanksgiving

Een van de koudste Thanksgiving dagen, die ik me kan herinneren, daagt.  Wel zijn regen, sneeuw en wind verjaagd en een knalblauwe lucht en stralende zon lachen me toe als ik mijn ogen opendoe.  Rick is al op, bezig met zijn grote diner van vanavond voor te bereiden.

Met wat moeite verlaat ik mijn warme bed.  Gelukkig wacht beneden een lekkere pot koffie en we eten als ontbijt de overheerlijke brioche met cranberries.  Ik doe er Devon double cream op, zo ontzettend lekker!

Intussen kijken we naar de Macy's Thanksgiving parade.  Ieder jaar weer traditie op Thanksgiving en zoals ieder jaar verzuchten we weer dat we die eens live willen meemaken.  Eens moet dat ervan komen.


Op mijn sportschema vandaag staat een dubbele Max Capacity training.  Het gaat snel zo naar de kleurrijke ballonnen in New York kijkend. Daarna doe ik boven nog een half uur op de elliptical en dan is het weer genoeg voor vandaag.

Katja belt dat zij onderweg is.  Ik dek de tafel feestelijk en in de keuken zijn Saskia en Rick hard bezig met koken.  Saskia maakt onder anderen een veganistische chocolade pie, broodjes en soep.  Het zal ons eten niet ontbreken vanavond!

Kai en ik vertalen nog wat Duolingo, terwijl de footballwedstrijden aanstaan.  Dat hoort er volgens Rick ook bij, al spelen de Washington Redskins, het enige team waar ik een beetje in geinteresseerd ben, niet. 

Tegen vieren komt Katja met Zorro en haar nieuwe hond Django.  Django heeft Katja uit het asiel gehaald.  Hij was bijna geeuthaniseerd omdat hij hartworm heeft.  Katja heeft hem dan ook letterlijk van de dood gered.  Django krijgt nu medicijnen en moet als het goed is helemaal genezen.

Cosmo en Django kunnen het meteen heel goed vinden.  Django begint meteen aan een botje van Cosmo en voor we het weten hebben we twee tevreden knauwende honden.  Na afloop wordt er lekker geragd.  De katten worden door Django genegeerd, maar kijken zelf voorzichtig de kat uit de boom.

Zorro heeft de rit dit keer zonder zijn staart open te bijten overleefd.  Inderdaad is ongeveer de helft van zijn staart weg, maar het valt me mee hoeveel ervan over is.  Hij voelt zich duidelijk ook meteen thuis, want Katja zegt dat hij hier socialer is dan in haar appartement.

Met vereende krachten maken we de rest van het maal.  Ik ben afwaster, zodat Rick, Kai en Saskia plaats hebben om te koken.  Mijn bijdrage aan de maaltijd is het kloppen van de slagroom voor de pumpkin pie en daar ben ik erg goed in, al zeg ik het zelf, ha ha.
Wij willen ook wel wat kalkoen!

Rond zeven uur zou de kalkoen klaar moeten zijn, maar Ricks thermometer wijst nog te koud aan.  Tijd om de hulplijn van Butterball te bellen, dus.  Ja, je leest het goed, er is een hulplijn om een perfecte Butterball kalkoen te braden. 

Dit jaar zijn er voor het eerst ook mannen daar om hulp te bieden.  Ik lach me rot!  Het blijkt dat Rick de oven op een te lage temperatuur heeft gezet en krijgt het heel logische advies die te verhogen en te wachten tot de interne temperatuur 165 graden Fahrenheit bedraagt, dus het is nog even wachten voor we kunnen eten.

Tegen achten kunnen we eindelijk aan tafel.  Het moet gezegd, al is het niet mijn favoriete eten, de kalkoen is erg lekker mals.  We hebben er twee soorten stuffing bij, aardappelpuree, zoete aardappelen met marshmallows, mais, haricots verts, geroosterde worteltjes, cranberrysaus en meer. 

We smullen, al zijn Saskia en ik het erover eens dat we het deze ene avond in het jaar lekker vinden.  Het is ook erg gezellig want iedereen heeft elkaar veel te vertellen na zo lang niet als compleet gezin samen te zijn geweest (de laatste keer was in San Francisco). 
 
De kinderen en ik doen de afwas, al doen zij het merendeel want ik heb enorme hoofdpijn.  Ik baal dat ik gisteren geen massage heb kunnen krijgen.  Rick snijdt de rest van de kalkoen en doet ze in zakjes in de vriezer.  Hij zal nog wekenlang kalkoen met mosterd en boter sandwiches meenemen als lunch.  Zo mogelijk vindt hij die nog lekkerder dan het maal vanavond.
 
Nu zitten we gezellig bij de tv uit te buiken.  Straks nog een (heel klein voor mij!) stukje pumpkin pie met slagroom en dan hebben we weer volop van deze Thanksgiving genoten.  Heerlijk nog twee dagen met iedereen thuis in het vooruitzicht.  Ik zie Saskia ook helemaal opleven en zij heeft ook een paar erg smakelijke veganistische gerechten gemaakt.
 
Het spreekt vanzelf dat ik enorm dankbaar ben, vooral dit jaar na vorige week met Saskia in het ziekenhuis, dat we met zijn allen gezond om de tafel zaten.  Ook dat de kinderen het onderling zo goed met elkaar kunnen vinden, al heb ik dat met mijn broers en zus ook, het is toch niet altijd een vanzelfsprekend iets. 
Zo schattig die twee honden samen!
 

woensdag, november 27, 2013

Sneeuwbuien

Vannacht kon Saskia niet slapen en daardoor heb ik ook slecht geslapen.  Pas na enen viel ik in slaap en Saskia ook.  Zij moet vanochtend weer om zes uur op en ik was natuurlijk bang dat ze zich zou verslapen.  Ieder uur heb ik de klok beneden horen slaan tot het dan eindelijk zes uur was.  Inderdaad ging Saskia's licht niet aan en zij was mij dankbaar voor het wekken.

Nu kan ik dus eindelijk even goed slapen tot Rick opstaat en zich klaar maar voor zijn werk.  Zowel Rick als Saskia hebben vandaag een halve dag vanwege de Thanksgiving feestdag morgen.  Kai en ik eten samen ontbijt, ook weer erg gezellig.

Het duurt dan ook even voor ik mezelf ertoe kan zetten om te gaan sporten.  Het is weer ijskoud weer met regen en af en toe wat sneeuwvlokken.  Christine belt en we hebben elkaar zoveel te vertellen dat ik mijn tienduizend stappen allang heb tegen de tijd dat we elkaar een fijne Thanksgiving wensen en ophangen.

Inmiddels loopt het al tegen lunchtijd.  Kai en ik gaan vandaag bij de vrij nieuwe (althans in Tysons Corner) bakkerij Paul lunchen.  Ik waan me weer even in Parijs hier!  Als mijn lunch kan ik het niet laten hun sesambroodje met gerookte zalm te bestellen.  Kai neemt er een met salami en cornichons.  Ook neem ik een groot brioche brood met cranberries mee voor ons ontbijt morgen.

Het is een heel gezellig restaurant

Intussen is de regen overgegaan in natte sneeuw.  Wat ziet dat er dan meteen anders uit.  Het verkeer vandaag is verschrikkelijk dus het is maar goed dat het niet blijft liggen.  Met de harde wind is het wel ijskoud!  Een van de koudste Thanksgiving weken, die ik me kan herinneren.  De ski resorts in de omgeving gaan zelfs voor het eerst in 13 jaar in november al open.

Omdat Ricks traditionele Thanksgiving maal niet bepaald veganistisch is, heeft Saskia ook een aantal gerechten uitgekozen om te maken morgen.  Daar halen we de ingredienten en nog wat andere laatste spullen voor bij Whole Foods.  Daar is het een drukte van jewelste, maar er zijn meer dan genoeg kassa's open, dus uiteindelijk gaat het toch snel.
Bijna tien centimeter regen viel er voordat het sneeuw werd

Laura zou vanmiddag komen om Saskia en mij een massage te geven, maar zij belde vanochtend af vanwege een ernstige migraine.  Het is alsof mijn lichaam het weet (maar ik denk dat het met het weer en de slechte nacht te maken heeft) en ik heb steeds meer pijn.

Thuis besluit ik dan ook gewoon bij het warme vuur te blijven en alvast online wat Kerstinkopen te doen.  Ik kijk naar de finale van America's Next Top Model en via Uitzendinggemist naar Tussen Kunst en Kitsch.

Als avondeten laten we van Curry Mantra 3 bezorgen.  Heerlijk weer een Indiaas restaurant dat bezorgt in de buurt te hebben.  Het waait zo hard dat de stroom een paar keer uitvalt, maar gelukkig komt die ook vrijwel meteen weer aan.  Het is anders met de gashaard.  Die gaat plotseling helemaal uit en is met geen mogelijkheid weer aan te krijgen.

Zoals ieder jaar bakt Rick vanavond zijn "pumpkin pie"s.  Morgen komt Katja ook thuis en zullen we voor het eerst in maanden weer als gezin compleet zijn.  We zullen er ook tijdelijk twee dieren bijkrijgen, want behalve Zorro heeft Katja sinds een paar dagen ook Django, een hond, die zij tijdelijk heeft, maar wat ik zo hoor van haar zal dat gauw permanent worden.

dinsdag, november 26, 2013

Gezellig uit eten = hoe een koude regenachtige dag omvliegt

Gisteravond werd er een "winter weather advisory" uitgeroepen voor ons gebied vanochtend.  Rick is zoals gewoonlijk eerder op dan ik en vertelt dat er wat ijs op het deck ligt.  Gelukkig blijkt het alles mee te vallen, alleen de takken e.d. zijn wat ijzig, maar de wegen niet.  Rick en Saskia vertrekken dan ook op tijd naar werk en school.

Natuurlijk moet het zo hard regenen (er wordt vandaag en morgen 5 tot 10 centimeter heel koude regen verwacht) als onze tapijten net schoon zijn.  Ik maak Cosmo's poten dan ook extra goed droog na zijn wandeling!

Met zulk slecht weer zegen ik gewoon onze elliptical boven.  Ik hoef niet door de koude regen en een parkeerplaats te zoeken, die op zulke dagen overdekt moeilijk te vinden zijn bij de sportschool.  Telefoon en Kindle gaan mee naar boven en ik stel het apparaat in op een uur interval.   Al lezend gaat dat redelijk snel voorbij.

Kai is inmiddels ook op en ik vraag hem Cosmo een langere wandeling te geven.  Ik maak me gauw klaar, want ik heb met Karin afgesproken te gaan lunchen om haar verjaardag van vorige week nog te gaan vieren.  Het was een mijlpaal verjaardag dus we gaan naar een "sjiek" restaurant ervoor.

Na Karin bij haar thuis opgehaald te hebben rijden we naar 2941.  We komen nog even in de file terecht, want het Thanksgiving verkeer is al begonnen en met dit slechte weer is het nog erger.  Bij het restaurant neemt de valet de van om te parkeren en rennen wij gauw naar binnen.

Dit restaurant is heel modern van binnen met heel hoog plafond en van grond tot dak ramen.  Het is echter tegelijkertijd ook heel gezellig met haardvuur, moderne kunst en lampen.  Ik heb gereserveerd en we krijgen een tafeltje met zicht op het meer waar het restaurant aan ligt.


De serveerder is ontzettend aardig en het wordt een fantastische maaltijd met eten waarbij mijn opa zou zeggen dat de engeltjes op onze tongen piesten.  Karin neemt ravioli gevuld met een heel zachte fonduekaas en geschaafde paddestoel.   Ik proef er ook een van en, nou ja, wat ik hierboven schreef, dus.

Mijn keuzes zijn de biefstuk tartaar van het "small bites" (kleine hapjes) menu en de herfstsalade.  Die laatste is wel heel bijzonder, want behalve pinda's, koolsalade en pinda vinaigrette wordt die ook geserveerd met zoetzoute popcorn er bovenop.  Een heel speciale combinatie, die erg goed werkt.  Karin neemt hier een hapje van en is het met mij eens.


Als dessert raadt de serveerder de apple pie sundae zo aan dat we besluiten die samen te delen.  Ik laat ook vallen dat het Karins verjaardag is en daarvoor wordt een heerlijk mousse gebakje met kaarsje erin gebracht.  Ook krijgen we een paar versgemaakte donut holes.  Veel te veel zoets voor mij, dus ik neem een paar hapjes en laat de rest aan Karin over.

Als laatste vragen we nog wie de artiest is, van wie mooie en kleurige abstracte werken in het restaurant hangen.  Dat blijkt Jose Alvarez te zijn, hoewel men nu kennelijk niet weet of dat zijn echte naam is.  "Jose Alvarez" is namelijk gearresteerd voor identiteitsdiefstal en zit nu in de gevangenis en niemand weet hoe hij echt heet, ook de regering niet!

Bijna twee uur later verlaten we het restaurant meer dan voldaan.  Ik maak nog een foto van de mooie fonteinen, die vandaag extra mooi zijn door de ijsafzetting.  Dan rijd ik Karin weer naar huis en kunnen we terugkijken op een bijzondere lunch.


Op de terugweg naar huis stop ik eerst bij het postkantoor voor Kerstpostzegels.  Maar het Vienna kantoor wordt gerenoveerd en ze hebben niets meer, inclusief postzegels.  Volgende winkel is de tweedehandskledingwinkel, die Sharon me aanraadde om een nieuwe lange jurk te zoeken voor het jaarlijkse Kerstgala van Ricks bedrijf.   Ook daar is niets van mijn gading.  Als laatste kijk ik nog even bij de winkel ernaast, die Dansko schoenen verkoopt, maar driemaal is scheepsrecht en niets, nada, noppes.

De natte kou gaat me letterlijk door merg en been en thuis zet ik meteen de gashaard aan.  Kai is helemaal blij, want hij is geselecteerd door Duolingo.com om te helpen de Nederlands-Engelse categorie op te zetten.  De rest van de middag help ik Kai met vertalingen, maar ik moet zeggen dat hij het zonder mijn hulp ook prima doet.

Rick belt dat hij met een stel vrienden gaat eten in Washington.  Saskia gaat met Kaylee en Laura bij Tara Thai in Vienna eten en dat betekent dat Kai en ik samen zullen eten.  Dat komt me goed uit, want ik wil graag met Kai over Saskia praten.  Ik denk dat haar broer en zus haar goed zullen kunnen helpen met alle laatste high school jaar stress, die Saskia op het moment voelt.

We besluiten naar Sweet Ginger te gaan.  Dit restaurant, wat nog steeds geen eigen website heeft, is wat we hier "Asian Fusion" noemen.  Je kunt er gerechten van verschillende Aziatische cuisines bestellen, waaronder Thais, Koreaans, Vietnamees en Japans.  Ze hebben ook een heel goede sushi bar. 
Inktvis sashimi

Van die laatste bestel ik allerlei lekkers.  Kai is geen sushi man en neem de loempia's met eend en als hoofdgerecht korianderbiefstuk.  Dat ziet er ook erg lekker uit.  Intussen heb ik een van de beste gesprekken met Kai, die ik ooit heb gehad.  We maken ons allemaal zorgen om Saskia en ik vind het fijn te zien hoe Kai en Katja ook echt om hun zusje geven.

Het regent nog veel harder als we weer naar buiten stappen.  Echt een avond om gezellig bij de haard te zitten of liggen.  Cosmo is ook helemaal blij Kai weer bij zich te hebben en de twee liggen gezellig naast elkaar.  Morgen is een korte dag voor Rick en Saskia en dan kan het lange weekend beginnen.

maandag, november 25, 2013

Schone tapijten en geadresseerde kerstkaarten

Saskia is vanochtend al vroeg weg.  Nu ze alle eerste uren vrij heeft neemt ze de gelegenheid waar om de Psychologie leraar te assisteren. Saskia heeft dit jaar geen psychologie, maar diezelfde leraar, haar favoriet, voor Combating Intolerance.  Hij zal ook een aanbeveling voor haar colleges schrijven.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik maak een lekker warm ontbijt en laat Cosmo heel snel uit.  Gisteren ging de verwarming beneden weer telkens uit.  Rick en ik zijn ervan overtuigd dat dat door de wind komt, al bleef de monteur vorige winter beweren van niet. 

Vandaag is het nog koud, maar vrijwel geen wind en je raadt het al, de verwarming blijft aan.  Toch maak ik een afspraak om die monteur weer terug te krijgen.  Als hij het echter nog niet kan vinden is het misschien eens tijd voor iemand anders.

Na nog wat dingen van mijn Kerstlijstje afgewerkt te hebben ga ik naar de sportschool.  Ik besluit mijn halve uur cardio voor het uur personal training te doen.  Het is anders altijd al zo laat voor ik klaar ben.

Sharon heeft weer een intens uur voor me in petto en omdat ik goed ben opgewarmd gaat het ook heel goed vandaag.  Voortaan ga ik dus proberen de cardio eerst te doen.  Op de terugweg haal ik een kop linzensoep bij Plaka Grill voor mijn lunch.

Na gedoucht en me warm aangekleed te hebben wacht ik op de tapijtenreinigingsman.  We gebruiken hier al jaren een eenmansbedrijfje voor.  Hij maakt de tapijten heel goed schoon, vooral die hier in de familie room heeft het nodig. 

Al maak ik Cosmo's poten zoveel mogelijk schoon, toch speelt hij het klaar om het bruin te maken met het beetje modder wat er nog aanzit.  Nu ziet het er weer mooi grijs uit, zoals toen we het lieten leggen.

Terwijl de tapijten worden schoongemaakt maak ik me nuttig en adresseer onze kerstkaarten.  Dat vind ik altijd een pokkenwerkje wat een paar uur in beslag neemt.  Maar ja, ik vind het ook erg leuk om kerstkaarten te ontvangen, dus even doorbijten.  Ik gebruik een "gouden" stift om het er feestelijk uit te laten zien.   Nu nog postzegels erop plakken en ze kunnen de deur uit.

Intussen is Mr. Virginia Floors ook klaar en ruikt het heerlijk in huis van de schone tapijten.  Ik heb een hekel aan tapijt, maar zo net schoon zijn ze wel weer te doen.  Ik betaal en wens de goede man een fijne Thanksgiving.  Ik hoop ook dat hij nog lang zijn bedrijfje volhoudt, want het ziet er altijd piekfijn uit na zijn bezoek.

Met deze kou vind ik het moeilijk Cosmo zijn vertier met een lange wandeling te geven.  In plaats daarvan doen we training sessies met kunstjes binnen.  Ook is de Kong bal, die ik hem voor zijn verjaardag gaf, helemaal goed.  Ik doe er koekjes in en die zijn er zelfs voor Cosmo best moeilijk uit te krijgen.  Hopelijk wordt het snel weer hondenwandelweer!


Rick komt thuis met Vietnamees eten van het nieuwe Viet Aroma.  Voor mij de vis pho en die is eerlijk gezegd beter en voller, dan die van Pho Thang Long.  Er zitten meer groentes in en ook verschillende soorten vis.  Toch vind ik Pho Thang Long's soep nog steeds heerlijk voor de lunch.

En nu is het wachten op Kai, die vanavond thuiskomt voor Thanksgiving.  Ik heb hem net gebeld en hij is onderweg.  Ik ben er blij om, want het weer zal morgen en overmorgen slecht zijn.  We hebben een "winter weather advisory" morgenochtend door mogelijke ijzel.  Hopelijk valt het allemaal mee, maar als ik mijn spieren moet geloven komt er inderdaad heel wat aan!

zondag, november 24, 2013

Vrieskou

Zaterdag

Duidelijk zijn we alle drie nog moe van de korte nacht gisteren.  We staan pas ver na tienen op.  Gauw eet ik ontbijt en ga dan boven een uur op de elliptical voor ik mezelf eruit kan kletsen.  Het vergt in het weekend altijd weer heel wat zelfdiscipline.  Om het wat anders te maken doe ik dit keer eens een variatie aan omhoog en naar beneden in plaats van een interval.

Saskia voelt zich gelukkig, behalve een lichte verkoudheid, weer goed.  Zij gaat met Laura naar de film "Catching Fire".  Die wil ik ook graag zien, maar Rick is er niet in geinteresseerd, dus misschien wordt dat een keer een doordeweeks uitje alleen. 

Rick en ik gaan lunch halen bij Baja Fresh.  Ik kies twee taco's met garnalen.  Niet voor niets adverteren ze ermee dat dit vers "fast food" is.  Het smaakt heel lekker en gezond en ze hebben vier verschillende soorten salsa en pico de gallo erbij.

Na het eten lopen we even de Safeway naast het restaurant binnen om de Thanksgiving kalkoen te kopen.  Die is bevroren en volgens Rick heeft hij wel tot donderdag nodig om te ontdooien.  Als ik zie dat Rick een gigantische 20 pond kalkoen kiest, verbaast me dat niets.  Rick vindt het altijd lekker om na Thanksgiving nog wekenlang kalkoensandwiches als lunch mee naar zijn werk te nemen. 

Buiten voor de Safeway staat zoals ieder jaar belringer van het Leger des Heils.  Vandaag staat er ook een groepje jongeren met Leger des Heils schorten aan muziek te maken.  Het klinkt erg vals, maar ze hebben er duidelijk plezier in en halen ook heel wat op voor het goede doel. 

Ieder jaar maak ik voor ons en andere familie een fotokalender.  Omdat Thanksgiving dit jaar laat valt, besluit ik daar nu vast aan te beginnen.  Het duurt de hele middag voor ik de juiste foto's heb gevonden en voor iedere maand een leuke collage heb gecreeerd, maar dan ben ik ook tevreden en bestel ze.

Inmiddels is het weer compleet omgeslagen.  Was het vanochtend nog veertien graden, nu is het tegen het vriespunt en er staat een ijskoude wind.  Nu de bladeren dan helemaal van de bomen zijn is een pluspuntje dat we mooie zonsondergangen kunnen zien vanuit onze cul de sac.  Vanavond is dat ook het geval en rillend ren ik naar buiten om een foto te nemen.


Voor het avondeten gaan we het nieuwe Indiase restaurant hier vlakbij te gaan proberen.  Curry Mantra 3 heet zo, omdat het het derde Curry Mantra restaurant is.  De andere twee zijn in buurplaatsjes.  We hebben al eerder van hun menu laten bezorgen, maar het restaurant zelf nog niet bezocht.

Het blijkt een klein, maar heel gezellig restaurant te zijn.  Het heeft echt een Indiase atmosfeer en er eten ook een aantal mensen uit dat land.  Dat is altijd een goed teken.  We bestellen een heerlijk voorafje met spinazie, yoghurt, druiven en rozijnen. 

Ook mijn zalm tikka is erg smakelijk, maar volgende bestel ik mijn gewoonlijke saag paneer (spinazie met Indiase kaas) weer.  Rick probeert eens geit en die smaakt wel goed, maar hij moet botjes kluiven en dat is niets voor hem.  De volgende keer gaan we dus beiden weer voor onze favorieten, maar dit restaurant gaat op het lijstje van Indiase favorieten.

Zondag

Door de harde wind gaat onze verwarming weer telkens uit dus het is berekoud als we vanochtend beneden komen.  Wat Rick ook probeert, de verwarming blijft niet aan.  Gelukkig hebben we de gashaard, maar de monteur, die dacht dit probleem vorig jaar opgelost te hebben, moet duidelijk weer komen.

Het vriest flink en met de wind voelt het buiten als -15!  En dat voor november, ik hoop niet dat dit een voorbode van hoe koud de winter gaat worden is.  In Vienna is de Turkey Trot vanochtend gehouden en het is een drukte van jewelste bij Starbucks met families, die een warm drankje komen halen om op te warmen.

Mijn Americano vraag ik weer met pepermuntsiroop.  Rick neemt ook een sandwich van Starbucks, maar ik duik Panera in voor hun breakfast power sandwich.  Het verwarmt ons allemaal goed in ieder geval.

Het is werkelijk veel te koud voor mij om buiten te zijn, helaas voor Cosmo.  Ik laat aan Rick zijn wandelingen over en die zijn begrijpelijk, want Rick is verkouden, ook niet lang.  Voor mijn beweging doe ik een half uur interval boven op de elliptical.  Wat is het toch ideaal om dat ding te hebben!

Rick vertrekt naar de mall om een Sinterklaascadeautje en nieuwe shirts te kopen.  Met dit weer is de mall verschrikkelijk druk, maar dat vindt Rick volgens mij wel leuk.  Hij zegt dat hij dan in de Kerststemming komt.  Ik erger me dan alleen aan slenterende mensen dus blijf lekker thuis.

Op zo'n koude dag heb ik enorme zin in mosterdsoep en laat ik daar nou nog een pak van hebben.  Een lekkere bak soep en een paar mandarijntjes zijn een prima lunch.  Terwijl ik zit te eten zie ik dat er een gat in het kruis van een van mijn favoriete sportbroeken zit.  

Vorige week heb ik een nieuwe broek bij Target gekocht, die heerlijk zat gisteren.  Ik besluit daar nog een paar van te gaan halen.  Tenslotte loop ik de helft van het gros van de dagen in een sportbroek en is het geen wonder dat ze na een paar jaar versleten zijn. 

Om bij Target te komen hoef ik gelukkig geen moment de ijskoude wind in, gevoelstemperatuur vandaag is -10!  Ik stap in onze garage de van in, stoelverwarming aan en vlakbij de ingang van Target parkeer ik in de overdekt garage bij de winkel.  Op zulke dagen zijn die gemakken ideaal.

In de winkel is het flink druk, maar de rij bij de kassa gaat snel.  Nu Target zo dichtbij is valt het me op dat ik makkelijker met een paar dingen vertrek, dan vroeger.  Toen was het een uitdaging om zonder meer dan $100 te besteden de winkel te verlaten. 

Dat gevoel van "nu kopen want ik kom hier bijna nooit" is er niet meer.  Dat heb ik nu nog alleen maar met IKEA, een bezoek aan die winkel is ook weer eens "hard nodig", maar dat zal wel volgend jaar worden.

Winterweekends zijn niet compleet zonder een bezoekje aan de bioscoop.  Rick vindt dat we Free Birds moeten gaan kijken, want die is alleen leuk voor Thanksgiving.  Het gaat over een paar kalkoenen, die de eerste Thanksgiving in 1621 zo weten te draaien dat er pizza uit de toekomst wordt gegeten. 

Een heel leuk verhaal met goede en lieve animatie, kinderen zowel als volwassenen genoten er duidelijk van en Rick en ik ook, kinderlijke zielen dat wij nog steeds zijn. Ik vind bovendien, als niet-kalkoenliefhebster het idee om pizza te eten voor Thanksgiving helemaal goed.  Rick lacht me echter uit als ik dat voorstel. Ach, nou ja, het was het proberen waard.

Geinspireerd door al die pizza in de film bestellen we vanavond voor ons avondeten wel makkelijk van Zpizza.  Morgen gaan we de Thanksgiving week alweer in.  Ik zie er enorm naar uit weer met zijn vijven te zijn over een paar dagen!
Zo diep hoop ik vannacht ook te slapen

zaterdag, november 23, 2013

Nachtje ER

Gisteravond kwam Saskia opeens lijkbleek en duizelig naar beneden.  Ze kon niet meer op haar benen staan en ik heb gauw de dokter gebeld.  Die raadde aan haar naar de EHBO van het ziekenhuis te brengen.

Rick reed zo snel mogelijk naar Fairfax Hospital wat gelukkig maar een minuut of tien rijden van ons huis is.  Daar kregen we een rolstoel om Saskia in te zetten.  Na haar ingecheckt te hebben en alle verzekeringsinformatie gegeven te hebben werden we naar een kamer gebracht.

Daar werd Saskia aan allerlei monitors gelegd, er werd bloed afgenomen en een EKG gemaakt.  Langzaam kwam de kleur weer terug en ging de duizeligheid weg.  De dokter kwam vertellen dat er niets gevonden was, maar dat ze haar toch tot vijf uur vanochtend wilden houden ter observatie.

Omdat Rick verkouden is en ook een drukke werkdag voor de boeg had, besloten we dat ik bij Saskia zou blijven en Rick thuis zou gaan slapen tot wij opgehaald konden worden.  We kregen een rustigere kamer met deur en ik kreeg een (heel kort, want kinder ER) bed naast dat van Saskia. 

Rick bracht nog wat toiletspullen en daarna deed ik het licht uit.  Saskia probeerde te slapen, maar ik heb daar zelfs geen poging toe gedaan.  Tot vier uur heb ik mijn Kindle gelezen.  Daarna ben ik gaan vragen hoe het ontslaan uit ziekenhuis om vijf uur in zijn werk zou gaan, want ik wilde zodra het kon naar huis.

Een paar minuten later kwam de nachtdokter binnen.  Zij vertelde dat we nu al naar huis konden, want alles duidde erop dat er gelukkig verder niets mis was met Saskia.  Rick haalde ons op en uitgeput rolden we om vijf uur onze bedden in. 

Het was me het nachtje wel, maar zoals altijd viel me weer op hoe ontzettend vriendelijk iedereen was.  Ik moest ook telkens eraan denken dat dit nu ook Katja's wereld is.  Weliswaar meer op de ambulance, maar ze is toch ook vaak in de ER (emergency room).

Om elf uur word ik wonder boven wonder toch uitgerust wakker.  Rick is al naar zijn werk, ik heb hem niet eens horen douchen!  Ik maak een paar gepocheerde eieren en wacht tot Saskia een uurtje later ook opstaat.

Gelukkig voelt ze zich helemaal goed, maar we hebben haar toch ziek gemeld op school.  Ik stel voor om samen ergens te gaan lunchen (of in Saskia's geval dus brunchen).  Saskia kiest daar Panera voor.  Het wordt een gezellige moeder-dochter lunch, die ik veel vaker zou willen doen!

Als ik Saskia vraag wat ze hierna wil doen is het antwoord, zoals van vrijwel elke tiener, natuurlijk: naar de mall.  Ik heb daar ook wel zin in, want ik zoek een lang vest zonder knopen, die op het moment erg in zijn hier. 

In Tysons Corner lopen we als eerste de Urban Outfitters binnen.  Op het moment is dit Saskia's favoriete kledingzaak en ze vindt er ook nu  weer een paar leuke dingen.  Ook vind ik er direct mijn vest!  Het heeft een beetje een Indiaans patroon in groen, zwart en wit.

Santa's plek in de mall (hij had pauze)

Verder heb ik nog gebreide maillots op mijn lijstje staan.  Meike, onze poes, heeft namelijk met haar nagels een paar gaten in de enige daarvan, die ik nu heb, gemaakt.  Bij Macy's blijkt dat maillots hier "sweater tights" worden genoemd.  Ik koop er een paar met patroon en een effen zwarte.
Saskia griezelt van deze barbecue!

Als laatste kunnen we het niet laten bij Bath and Body Works binnen te gaan.   Altijd een beetje gevaarlijk, want al die lekkere lotions, zeep en kaarsjes zijn zo leuk.  Met een tas vol geurtjes lopen we een half uurtje later weer naar buiten.


Blij met onze "buit" gaan we huiswaarts.  Men noemt winkelen hier vaak "retail therapy" en dat ging vandaag zeker op voor ons.  Saskia verkleedt zich meteen in haar nieuwe outfit, die erg leuk staat.  Zij heeft het verjaarsfeestje van Aoife vanavond.

Rick en ik hebben zin in "comfort food" en dan komt bij ons beiden meteen Pazzo Pomodoro bovendrijven.  Er zijn daar nog twee stoelen aan de gezellige bar en we doen ons tegoed aan een schaal met drie soorten prosciutto erop als voorafje.  Dat is veel te veel en we nemen ongeveer de helft mee naar huis om er dit weekend nog van te snoepen.

Als hoofdgerecht neem ik weer de door inkt van de inktvis zwartgemaakte pasta met gegrilde gamba's, knoflook en zongedroogde tomaten.  Erg lekker is het weer.  Rick heeft een van hun pizza's en ook hij smult.

Thuis kijken we nog even tv, maar we zijn beiden moe van de doorwaakte nacht en gaan al gauw naar boven.  Alleen kan ik opeens de slaap niet vatten.  Tot Flapjack lekker warm op me komt liggen, dan val ik ook eindelijk in slaap.

donderdag, november 21, 2013

Sinterklaas lootjes trekken

Vannacht heb ik werkelijk heerlijk geslapen!  Pas om half zeven word ik voor het eerst wakker, ongekend voor mij.  Rick moet weer vroeg weg, maar Saskia hoeft pas om tien uur naar school.  Er is een of andere vergadering voor de leerkrachten en school begint dus later dan gewoonlijk.

Dat geeft Saskia dan ook tijd om huiswerk te maken, want gisteravond had ze weer flinke hoofdpijn.  Met Mineral Ice heeft ze wel goed geslapen.  We hebben beiden de massage vanmiddag hard nodig!

Na twee gepocheerde eieren met kaas en een aantal koppen koffie begin ik aan mijn sportroutine van vandaag.  Ik heb besloten weer eens een dubbele Max Capacity training te doen en intussen tv te kijken, want dan gaat het lekker snel.  Ik blijf dus thuis sporten vandaag, want bij de sportschool staan saaie sportzenders aan.

De 32 minuten met gewichtenoefeningen zijn inspannend en snel voorbij.  Eigenlijk zou ik nu nog een half uur cardio moeten doen van mezelf, maar daar kan ik de motivatie niet voor vinden.  Ook omdat ik allerlei sms-jes van Rick, Katja en Kai krijg.  Ik besluit vandaag de cardio te laten zijn voor wat het is.

We hebben namelijk een paar dagen geleden besloten om de zaterdag na Thanksgiving, als iedereen toevallig thuis is, toch weer Sinterklaas te gaan vieren.  Eerst dachten we het voor het eerst dit jaar niet te doen, want het was vorig jaar zo'n gedoe met Skype.  Maar nu is iedereen volgend weekend bijeen en kan het dus dit jaar toch nog.

Daarvoor moeten echter lootjes getrokken worden en dat is weer moeilijk als niet iedereen thuis is.  Ik bedacht me weleens van Lootjestrekken.nl gehoord te hebben en inderdaad dat is een heel makkelijke en handige manier om lootjes te trekken. 

De sms-jes zijn omdat vooral Rick het Nederlands niet helemaal begrijpt, maar niet veel later hebben we allemaal de naam van de persoon waarvoor we een cadeautje en gedichtje moeten verzorgen.  Een ideale website is dat Lootjestrekken.nl!

Inmiddels is het lunchtijd en bewolkt en koud.  Tijd voor een bak pho!  Bij Pho Thang Long vraag ik een tafeltje en bestel behalve bak vissoep ook hun verse soda limeade.  Nou, ik heb een nieuw favoriet drankje hier!  Heerlijk verfrissend en duidelijk gemaakt met verse limoenen.


In ditzelfde winkelcentrum bevindt zich ook Michaels.  Vooral met Kerst vind ik deze hobbyzaak erg leuk.  Ik vind er vandaag een paar Kerstvlaggetjes voor voor het huis, extra blauwe lichtjes voor "Santa's" landingsbaan straks, een paar magnetische schrijfblokken voor op de ijskast en vloeibare zeep met Kerstgeur.

Daarna rijd ik naar Target.  Nog altijd vind ik het heerlijk er een zo dichtbij te hebben! Vroeger was het twintig minuten rijden met goed verkeer.  Hier haal ik een paar netten Kerstverlichting, van Philips nog wel.  Ook heb ik een nieuwe sportbroek nodig en Target heeft ze met langere lengtes.  Hun Champion merk is goedkoop en van heel goede kwaliteit.
Dit zag ik ook, welke idioot kleedt zijn kat of hond in een Kerstman hoed en baard?

Mijn laatste stop van vandaag is Rite Aid om mijn medicijnen op te halen.  Inmiddels komt de zon voor het eerst vandaag even tevoorschijn.  Ik lijn Cosmo aan voor zijn wandeling.  Iedere dag zijn de bomen kaler.  Zondag schijnt het heel hard te gaan waaien en dan zal het wel gedaan zijn. 
Nog wat laatste kleuren
 
Saskia en ik hebben beiden met smart op Laura gewacht deze week.  Ik telde letterlijk de dagen, want het voelt al meer dan een week alsof er messen tussen mijn schouderbladen steken.  Laura begint vandaag met Saskia, die ook heel wat knopen heeft.

Daarna ben ik aan de beurt en Laura verzucht dat het inderdaad wel heel erg is nu.  Het ergst dat zij het bij mij mee heeft gemaakt.  Geen wonder dat ik me telkens zo miserabel voelde.  Het is dan ook flink afzien op de massagetafel en nog krijgt Laura de knopen niet helemaal los.  Gelukkig kan ze volgende week woensdag ook komen, want ik heb nu zeker wekelijks een massage nodig.

Rick heeft intussen kabobs besteld van Friends Kabob.  Hun zalmkabob is altijd weer perfect bereid.  De haard gaat aan en de tv ook en het wordt bankhangen.  Hopelijk zorgt de massage ervoor dat de messen morgen minder aanwezig zijn in mijn rug! 

woensdag, november 20, 2013

Ricks verjaardag

Deze hele week heeft Rick het al beredruk op zijn werk en vandaag, zijn verjaardag, is niet anders.  Voor dag en dauw is hij al vertrokken en wilde vanochtend nog niets aan vieren doen.  Rick is geen ochtendmens en heeft altijd ook zijn cadeaus pas 's avonds willen openen.

Dat is gunstig voor mij, want een van zijn cadeautjes is nog niet aangekomen, al had dat gisteren moeten gebeuren.  Gelukkig zie ik op de site van UPS dat het voor het einde van de dag bezorgd zal worden.

Saskia voelt zich alweer niet lekker, hoofdpijn en keelpijn dit keer.  Ik meld haar wel laat, maar haal haar toch over op te staan en te kijken hoe ze zich dan voelt.  Al dat schoolverzuim brengt het risico van slechtere cijfers mee en dat kan ze nu niet hebben.  De colleges kijken vooral naar de cijfers van dit semester. Gelukkig voelt Saskia zich na haar ontbijt wel goed genoeg om naar school te gaan. 

Als Saskia vertrokken is doe ik gauw een uur op de elliptical.  Het is weer schitterend zonnig, maar koud weer.  Het is dat ik veel te doen heb, anders had ik Cosmo voor een lange wandeling de natuur in genomen.  Nu moet hij het met een groot rondje door de buurt doen.

Daarna rijd ik naar Tysons Corner.  Voor het geval mijn cadeautje toch niet op tijd aankomt ga ik bij de Microsoft Store kijken voor Rick.  Ik vind er een klein statiefje voor zijn telefoon om met de camera daarin te gebruiken en koop wat X-Box punten voor hem, die laatsten zijn altijd in trek.


Ook bij Brookstone kijk ik nog even rond, maar daar zie ik niets toepasselijks.  Wat ik wel zie is een rek met "Sand", potten met zand en een mini-zandbak.  Wat zullen we nou hebben?  Voor $40 (ieder $19,99) kun je zo'n zandbak en een pot zand kopen om er mini-zandkasteeltjes mee te maken.  Op zich best grappig, maar wat een prijzen!

Mijn maag rommelt inmiddels en ik besluit bij Seasons 52 te gaan lunchen.  Al hun gerechten zijn licht en gezond en ik bestel een flatbread met drie soorten paddestoelen, knoflook en spinazie.  Het smaakt me zeer goed.

Als laatste bij de mall haal ik de van tevoren bestelde zes cupcakes op van Crumbs.  Intussen heb ik een aantal bierzaken afgebeld om te kijken of ze Delirium Noel hebben.  Daar is Rick dol op en hij kon het tot nu toe nog nergens vinden.  Whole Foods heeft het inderdaad nog steeds niet, maar Total Wine and More wel.

Daarvan is er een niet ver van de mall in McLean.  Total Wine and More zaken zijn enorm, dus het duurt even voor ik het bier gevonden heb.  Blij met een lekkere verrassing na een drukke dag straks voor Rick ga ik huiswaarts.

Na alles voor vanavond klaargemaakt te hebben is het tijd voor mijn kapbeurt.  Die is weer hard nodig, mijn pony is veel te lang en hangt constant in mijn ogen.  Onder het genot van een glaasje wijn wacht ik tot de kleur, die Carmen heeft aangebracht, intrekt.  Daarna knipt Mona mijn haar en kan ik er weer een paar weken mee door.
Prachtige zonsondergangen op het moment

Rick komt na zijn lange dag thuis en ik overhandig hem zijn biertje.  Daar is hij blij verrast mee.  Na even ontspannen gaan we met zijn drieen naar Chef Geoff's.  Saskia zal terug rijden, zodat Rick zich tegoed kan doen aan een paar van hun Belgische biertjes.

Het wordt een gezellige en lekkere maaltijd.  We bestellen drankjes, voor Saskia thee, en toasten op Ricks gezondheid.  Rick en ik delen een voorafje van kleine crabcakes.  Voor mijn hoofdgerecht neem ik mosselen in wijnsaus, ook precies genoeg en lekker.  Rick heeft een lekkere biefstuk en Saskia een vegetarische risotto, die er ook goed uitziet.

Als "taart" hebben we natuurlijk thuis de cupcakes, maar ik heb bij het maken van de reservering verteld dat Rick jarig is.  De serveerster komt voor die gelegenheid met een bord met een brandend kaarsje en een doosje bonbons erop.  Erg leuk en een goed idee, want meestal wil de jarige geen extra dessert als er thuis nog taart wacht.

Voor die "taart", lees cupcakes, heb ik een vijf en een vier kaars gekocht.  Die steek ik aan en Saskia en ik zingen "Happy Birthday" voor Rick.  Saskia weerhoudt zich van een cupcake, ik neem een vijfde van die van mij (degene rechtsonderaan, koffie caramel, superlekker, maar veel te veel voor mij in een keer!). 

Dan is tijd voor de cadeautjes.  Saskia heeft een cocktailglas met speciale ijsblokjes voor Rick.  Ik een verzameling van wensen van hem.  Een soort mand met cadeautjes, maar dan een tas.  Ze vallen allemaal goed in de smaak.

Rick geniet van zijn cupcakes en nog een Delirium Noel, want het restaurant had helaas toch niet zoveel lekkere biertjes als hij had gehoopt.  We kijken de rest van de avond allerlei tv sitcoms waar Rick van houdt. Hoe kort ook, Rick heeft naar eigen zeggen van zijn verjaarsviering vanavond genoten.

dinsdag, november 19, 2013

Verlate verjaardag Cosmo

Het is alweer schitterend zonnig met een staalblauwe, net als gisteren.  Alleen is er een groot verschil in temperatuur!  Gisterochtend kon ik Cosmo zonder jas uitlaten, vandaag moet er een winterjas aan, want het is maar een graad of vijf met een harde wind.

Saskia heeft helaas weer hoofdpijn en ik meld haar weer laat op school.  Het is dinsdag en dit is voor het eerst deze week dat ze weer last heeft.  Dat is vooruitgang en hopelijk hebben Laura's massages daar mee te maken.  Laura komt weer op donderdagmiddag, voorlopig houden we het even op wekelijkse massages.

Na mijn ontbijt ga ik naar boven om een uur interval op de elliptical te doen.  Met mijn smartphone en Kindle mee natuurlijk, lezend en het internet surfend is de enige manier waarop ik zo'n uur doorkom!

Voor vanmiddag heb ik een lijstje van boodschappen af te werken in Vienna en Cosmo mag mee.  Ik ben maar blij dat hij geen kalenders kent, want ik ben met al het gedoe vorige week zijn zevende verjaardag vrijdag, de 15e, straal vergeten!  Dat ga ik vandaag ruimschoots goedmaken.

Maar ik begin met een dunne bagel met tonijnsalade bij Manhattan Bagel voor mijn lunch.  Cosmo wacht geduldig in de van.  Hij vindt het altijd prachtig om mee te mogen en kijkt zijn ogen uit naar iedereen, die voorbij komt, inclusief andere honden.

De volgende stop is Walgreens.  Hier ga ik op zoek naar een leuke kaart voor Rick voor zijn verjaardag morgen.  Heel veel keuze is daar niet in, ik vind er maar twee, die niet zoetsappig met gedichtjes zijn.  Gelukkig is een daarvan wel heel erg leuk, dus die gaat mee.

Naast Walgreens ligt Petco en ik neem Cosmo mee naar binnen om zijn verjaarstraktaties uit te zoeken.   Dat doet Cosmo heel graag en heel zorgvuldig.  Alles moet besnuffeld worden.  Grappig is dat hij duidelijk voorkeuren laat blijken.


Zo koop ik een kleine bully stick en een organische snack, die ook goed voor de tanden is, nota bene in Nederland gemaakt.  Om te spelen gaat er een knaloranje piepende Kong bal mee naar huis.  Natuurlijk hoort er bij een verlate verjaardag ook een feestmaal en daar kies ik een lekker klinkend blikje voor.

In de auto doet Cosmo zich al te goed aan de organische snack.  Ik heb vanavond weer het Nederlandse clubje en ben aan de beurt voor een voorafje.  Ik heb besloten sushi mee te nemen en haal die bij Giant.  Ik kies drie verschillende soorten, met groentes, gerookte zalm en pittige tonijn. Hun sushi heb ik nog nooit op, dus ik ben benieuwd.

Gisteravond stelde mijn buurvrouw Chris op Facebook voor vanmiddag een stuk te gaan wandelen.  Natuurlijk was ik daar meteen voor te vinden en om vier uur bellen Cosmo en ik aan bij Chris en PJ, haar golden retriever van acht. 
Nog steeds een mooie boom voor ons huis
 
Cosmo en PJ kennen elkaar al, dus er wordt even snuffelend begroet en dan kunnen we op pad.  We lopen door Nottoway Park en het is ondanks de frisse wind lekker om buiten te lopen.  Chris heeft vier dochters van ongeveer de leeftijd van onze kinderen en we hebben ruimschoots gesprekonderwerpen over hen en andere dingen.

Na een uurtje zijn we, net voor zonsondergang, terug.  Dat was leuk, vinden we beiden en spreken af over twee weken weer te gaan.  Ook voor de honden is het natuurlijk heerlijk zo'n extra wandeling, het plezier straalde van hun lijven af.

Rick brengt mij met mijn bord vol sushi naar Karin en met haar rijd ik mee naar Monique.  Daar wordt het weer erg gezellig en vooral veel lekker eten!  Sushi en brie vooraf, een Marokkaanse stoofschotel met groene salade en quinoa salade en toe een heerlijke vruchtentaart van Pie Gourmet

Intussen spelen en knuffelen we ook met de tien weken oude Duitse herder pup van Monique.  Wat een schatje is dat!  Ik zou zo weer een puppy willen, maar ja, ook wel weer erg veel werk.

maandag, november 18, 2013

Een goed begin van de week

De zon schijnt vrolijk de kamer binnen en ik ben voor de verandering klaarwakker en op als Rick naar zijn werk vertrekt.  Hij komt enthousiast nog even vertellen dat het buiten wel lente lijkt, zo zacht is het.

Tijdens mijn ontbijt check ik mijn email en daar zie ik dat ik de resultaten van mijn bloedonderzoek van vrijdagmiddag online kan bekijken.  Dat betekent dan in ieder geval dat er niets ernstigs is gevonden.  Ik zoek het op en inderdaad, helemaal goed!  Ik zat er dit weekend toch wel wat over in, dus het is een goed begin van de week.


Voor mijn personal training sessie met Sharon doe ik alvast een kwartier cardio.  Erna zal ik daar vandaag geen tijd voor hebben.  Het uur gewichten gaat zoals iedere week ook lekker snel en ik ben blij erna klaar te zijn.  Misschien toch maar vaker ervoor cardio doen, dan ben ik ook gelijk opgewarmd voor de gewichten.

Thuis maak ik me gauw klaar, laat Cosmo even uit en rijd dan naar Reston.  Daar haal ik Anja en Lia bij Anja thuis op om samen te gaan lunchen bij het Reston Town Center.  Nadat ik in persoon (we zijn al Facebook vrienden) met Lia kennis heb gemaakt gaan we op pad.

Eerst zouden we naar het Thaise restaurant gaan, maar dat heeft geen terras en met twintig graden op 18 november willen we natuurlijk buiten eten.  We gaan dus naar Mon Ami Gabi waar ik Anja de vorige keer ook al heennam, maar zij vond het zo lekker dat een tweede keer geen straf is. 

We krijgen een tafeltje op het terras waar het niet zo druk is als ik had verwacht, maar er zitten ook een aantal anderen, dus we zijn niet de enigen.  Alle drie bestellen we een salade.  Voor mij dezelfde als vorige keer, want die vond ik heerlijk.  Twee kleuren lof met geroosterde peer en Roquefort, ieder hapje smaakt even goed.
De salade
 
Na de lunch lopen we nog even door het Town Center.  De ijsbaan is alweer open en schaatsen een paar kinderen met hun ouders.  Het is natuurlijk wel twintig graden en er liggen wat plassen op het ijs, want met die warmte is het moeilijk helemaal bevroren te houden.

Eenmaal weer bij Anja thuis gaan we met een koud drankje op haar deck zitten.  Daar staat de zon op en ik heb het gewoon warm in mijn topje met korte mouwen.  Lia moet na een uurtje naar huis en ik blijf nog even met Anja kletsen. 

We kunnen het zo goed met elkaar vinden en hebben veel gemeen.  Om een uur of vier neem ik afscheid en hebben we alweer een volgend "avontuur" in de agenda staan.  Ik vond het ook erg leuk Lia te ontmoeten en hoop dat we binnenkort eens met zijn drieen kunnen gaan geocachen, zodat ik ook eindelijk eens leer hoe dat te doen!

Thuis lijn ik Cosmo aan voor een korte wandeling door de buurt.  We lopen door het bos achter het zwembad en staan opeens oog in oog met een vos.  Cosmo is gewoon te perplex om te blaffen, ha ha.  De vos maakt meteen rechtsomkeerts en verdwijnt in het struikgewas.

Met Annette had ik afgesproken om haar vanmiddag te bellen.  Zij heeft er al heel wat telefoontjes opzitten vandaag, maar voor we het weten zitten we meer dan een uur aan de telefoon.   Ik zou weer eens willen dat ik dichterbij was, maar er zijn plannen om dingen samen te ondernemen.

Rick heeft vanavond een bowling uitje met zijn collega's en Saskia heeft haar avondeten al op.  Ik ben dus alleen en wat beter na zo'n lekker warme dag dan sushi?  Ik bestel mijn favorieten bij Yama.

Alleen is het nu al om half zes donker en dan vind ik het niet fijn om te rijden met mijn nachtblindheid.  Gelukkig Saskia bereid om chauffeur te zijn.  Dit restaurant is niet voor niets zo populair.  Het is heel verse sushi voor een goede prijs.  Ik smul er thuis dan ook van.

Rick komt moe thuis, hij vond het bowlen leuk, maar had er eigenlijk geen tijd voor.  Hij heeft een heel drukke week deze week en klinkt alsof hij verkouden aan het worden is.  Gauw geef ik Rick Zicam in de hoop dat de kop in te drukken.  Overmorgen is hij jarig en daar moet hij natuurlijk gezond voor zijn.

zondag, november 17, 2013

Een bewogen weekend

Zaterdag

Misschien doordat er geen licht van de zon door de lamellen komt slapen we vanochtend langer uit dan gewoonlijk. Het is inderdaad veel somberder weer dan voorspeld, hoewel de regen van vannacht is vertrokken. Flapjack en Cosmo komen mij op en naast me op bed begroeten, doet me aan de kinderen denken toen ze klein waren.

Na het ontbijt en allerlei gecomputer vind ik eindelijk de motivatie om te gaan sporten.  Boven op de elliptical doe ik een uur interval.  Ik heb ook een leuk boek dus blijf er nog iets langer op om dat uit te lezen.

Intussen sms-t Katja dat ze vannacht flink ziek is geweest.  Ze heeft een soort buikgriep met koorts.  Dan zou ik zo graag dichterbij zijn om haar in de watten te leggen!  Gelukkig voelt ze zich halverwege de dag alweer wat beter, want ze moet morgen werken. 

Rick stelt voor om bij Panera te gaan lunchen.  Daar is het gezellig druk en flikkert het "haardvuur".  Nieuw op hun menu is een champignonsoep.  Daar ben ik doorgaans dol op en bestel er een bak van.  Helaas is deze niet mijn favoriet, hij is me te zuur. 

Het is alweer, voor ons doen althans, een tijdje geleden dat we naar de bioscoop zijn geweest en deze ietwat sombere dag leent zich daar goed voor.  Dat hebben meerdere mensen gedacht, want het is beredruk bij Tysons Corner

De film, die wij willen gaan zien, About Time, is gelukkig niet zo druk en we krijgen goede zitplaatsen.  Het is precies het soort film waar ik van houd, romantisch, grappig en soms ontroerend en een goed lopend verhaal (al ziet Rick er wel een paar inconsistente gedeeltes in). 


Na afloop gaan we kijken waar we een hapje kunnen gaan eten.  Door de drukte staan overal rijen, maar we zien twee barstoelen open bij Coastal Flats.  Ik bestel hun gegrilde gamba's met Mediterranese orzo salade en gestoomde spinazie.  Altijd erg lekker, Ricks zalm gaat er ook goed in.

Rick is deze week jarig en wil voor de verandering eens cupcakes van Crumbs in plaats van een taart.  Om ze uit te proberen delen we een van hun red velvet cupcakes thuis.  Die is erg lekker en dat zegt wat voor mij, want ik ben niet zo'n zoet liefhebster.

Zondag

Ook vandaag blijven we langer liggen dan gewoonlijk, aangezien Rick en ik beiden niet goed hebben geslapen.  Flapjack ligt alweer bovenop mij te spinnen en dat is zo lekker warm!  Cosmo wordt daar jaloers op en jaagt Flapjack weg.

Als eerste iedere dag check ik mijn telefoon en daar tref ik vanochtend een heel verdrietig bericht.  De man van mijn vriendin Annette in San Antonio heeft zijn lang en heel dapper gevecht met kanker toch nog onverwachts verloren.  Hij is laat gisteravond vredig ingeslapen sms-te Annette mij. 

In april, toen ik hen in San Antonio bezocht, was Fred ook al ziek, maar gelukkig nog goed genoeg om mee uit eten te gaan.  Ik ben blij dat ik hem toen gezien heb.  Annette is een van de sterkste vrouwen, die ik ken, en in gedachten ben ik bijna constant bij haar.  Ik hoop dat alle steun, die ze van familie en vrienden en van virtuele vrienden en kennissen via het internet krijgt, haar door deze heel zware tijd zullen helpen.

Zoals bijna iedere zondag halen we ons ontbijt bij Starbucks.  De kalkoenbacon, ei en kaas sandwich voor Rick en mij beiden en als drankje bestel ik een Americano met pepermunt siroop.  Jammer, dat ze die siroop niet het hele jaar door hebben.  Ik vind hem zo lekker!

Met moeite zet ik me na het ontbijt ertoe drie kwartier op de elliptical te doen.  Waarom zou het in het weekend toch zoveel moeilijker zijn mezelf daartoe te motiveren?  Waarschijnlijk omdat er toch meer ritme in de weekdagen zit, ook voor Rick en Saskia.
Opgestaan, plaats vergaan, denken Meike en Flapjack

Ondanks het alweer sombere weer is de temperatuur buiten wel lekker.  Ik neem Cosmo mee voor een lange wandeling door de buurt en het bos hier vlakbij. Ik moet de hele tijd aan Annette denken en heb constant een brok in mijn keel, even de natuur in helpt.

Het ruikt overal echt naar herfst.  Het gros van de bomen is nu kaal, maar af en toe is er nog een mooie te vinden.  Ik neem dan ook een aantal foto's.  Als de zon niet schijnt zijn de kleuren ook mooi "diep".
Het oranje van de boom met de pompoenen en kransen van de buren vind ik mooi
 
Saskia en Rick werken ondertussen aan van alles en nog wat in huis.  Saskia is begonnen aan haar essay voor haar college aanmeldingen.  Ze moet zich voor 1 januari aanmelden en dan krijgen we weer de spannende tijd met wachten op de begeerde "je mag hier komen studeren" brief van een van die scholen.

Als afsluiting van het weekend stelt Rick voor weer eens een nieuw restaurant proberen.  Die schieten hier als paddestoelen uit de grond!  Dit is een Mexicaans restaurant, Cyclone Anaya.  Het is druk, maar we vinden twee stoelen aan de bar.  Mijn halve quesadilla met garnalen en spinazie is best lekker, maar volgende keer neem ik maar weer de gegrilde vistaco's. 

Vanavond is onze favoriete serie, Once Upon A Time, er weer.  Even ontsnappen naar een andere wereld.  Disney heeft hier een goede serie mee.  Grappig genoeg hebben Rick en ik geen van beiden datzelfde met het nieuwe Once Upon A Time in Wonderland.

Foto's van de wandeling staan hier.

vrijdag, november 15, 2013

Doktersbezoek

Vrijdag alweer, deze week is toch nog omgevlogen.  Saskia heeft nu dus ieder eerste "uur" (een uur duurt bijna twee uur bij haar op school) vrij.  Hopelijk gaat dat ook helpen met haar hoofdpijnen, want gedeeltelijk was het natuurlijk ook (te) laat naar bed gaan en dan heel vroeg op moeten.

Na mijn ontbijt vertrek ik zoals gewoonlijk naar de sportschool.  Het is een stuk warmer vandaag en ik hoef slechts een trui aan over mijn t-shirt.  Het uur cardio gaat snel voorbij.  Op de terugweg haal ik een dunne bagel met ei, kaas, champignons en asperges bij Manhattan Bagel voor mijn lunch.

Die eet ik voor in het zonnetje op en moet me dan klaarmaken om naar de dokter te gaan.  Het is hoog tijd voor wat ze hier een "well check up" noemen.  Op aanraden van een vriendin ga ik vandaag een nurse practitioner bij Vienna Family Medicine bezoeken. 

Je ziet de blaadjes gewoon verkleuren aan onze maple

Na de nodige formulieren te hebben ingeleverd word\ ik naar achteren geroepen door een verpleegster.  Ik voel mijn bloeddruk alweer stijgen, ik heb al een tijdje last van "white coat anxiety".  En ja, hoor, hij is weer te hoog, ook de tweede keer.

De nurse practitioner blijkt een heel aardige vrouw te zijn.  We praten over mijn bloeddruk en kijkend naar mijn familiegeschiedenis raadt ze me aan er toch wat aan te doen door middel van een pilletje.  Ik heb lang tegengegaan om er wat tegen te slikken, maar denk dat het inderdaad verstandig is dat nu wel te gaan doen.

Verder is het een prettig bezoek.  Na afloop moet ik nog even bloed af laten nemen en dan ben ik weer "vrij".   De recepten zijn al naar de Rite Aid verzonden en ik kan ze daar vrijwel meteen ophalen, erg handig. 
Deze bloemen bloeien nog steeds in onze tuin!

Vanavond ben ik uitgenodigd bij Kirsten voor een avondje met wijn en hapjes met vrouwen uit de buurt.  Rick brengt me erheen en er blijken een heel aantal mensen, die ik ken te zijn.  Sommigen zie ik nog regelmatig, zoals Claudia en anderen heb ik al jaren niet gezien, sinds Katja en Kai van school zijn.

Er zijn lekkere hapjes en het wordt erg gezellig.  Ik klets onder anderen bij met Claudia en Sandy, wiens dochters precies even oud zijn als Katja en Kai.  Helaas heb ik ook nog wel erge last van mijn schouders en nek en hoofdpijn, dus ik vraag Rick me om half negen op te komen halen. 

Nu kan het weekend beginnen.  Ik vond het een vrij moeilijke week, ook vanwege redenen niet geschikt voor dit blog, dus ben blij dat hij voorbij is.