Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, december 30, 2013

Terugblik op 2013

Voor ons doen deze vakantie zijn Rick en ik op tijd op.  Hij maakt koffie, terwijl ik ontbijt "maak" (lees wafels in de toaster stop).  We eten gezellig samen ontbijt, de kinderen genieten nog van hun warme bedden.

Vandaag is mijn laatste personal training sessie van het jaar.  Sharon en ik hebben het over de gebeurtenissen van het afgelopen jaar.  Ook zij had een aantal mijlpalen, waaronder de college graduation van haar oudste en de high school graduation van haar jongste zoon. 

Ons jaar was een aanschakeling van mijlpalen, althans zo voelde het.  Kai werd in april 21, al was hij niet hier in de VS om dat met ons te vieren.  Toen hij weer terug was en in de Whole Foods bier wilde kopen realiseerde ik me pas dat hij dat nu ook legaal in de VS kan doen.

Ook in april ging ik naar San Antonio en ontmoette daar voor het eerst in achttien jaar Kate.  Verder ben ik er dankbaar voor om nog een paar keer gezellig met Annette en haar man Fred gegeten te hebben.  Helaas is Fred in november na een moedig gevecht tegen kanker overleden.

In mei behaalde Katja haar diploma van Virginia Tech.  Wat een happening was dat en wij vonden het super om mee te maken.  Ook heel erg leuk om een paar dagen met mijn schoonzusje door te brengen, die we veel te weinig zien.

Daarna onze grote reis waar we al jaren naar uitkeken, Hawaii met zijn vijven voor ons 25-jarig huwelijksfeest.  Zoveel indrukken en mooie momenten en de wetenschap dat vakanties met zijn vijven steeds schaarser gaan worden.  Dit keer moest Katja al meteen de dag na terugkomst terug naar school.

De zomer vloog voorbij met allerlei rondleidingen en daardoor ook leuke mensen ontmoeten.  Tijdens de heetste week van het jaar met gevoelstemperaturen van meer dan veertig graden had ik maar liefst vier rondleidingen, waarvan twee met jonge kinderen. 

Toch bleef iedereen vrolijk. Nou ja, met uitzondering van het kleine 11-jarige meisje dat halverwege de monumenten snikte dat ze wel zeker een zonnesteek zou krijgen.  Ik had zo met haar te doen, maar gelukkig was er geen zonnesteek en bracht de metro uitkomst zodat we niet het hele traject hoefden te lopen en toch de belangrijkste gebouwen bezochten.

In augustus gingen we naar Michigan voor de familiereunie van Ricks kant van de familie.  Het was weer leuk iedereen te zien en onze vrienden daar ook, al hadden we daar wel meer tijd mee willen hebben. 

Ook zagen we Rascal, Ricks vaders bichon frise daar voor het laatst.  Helaas moesten mijn schoonvader en zijn vriendin een paar dagen na ons bezoek afscheid nemen van hun trouwe maatje.  Dat was voor beiden natuurlijk erg moeilijk.

Rick en ik vierden op 20 augustus officieel ons 25-jarig huwelijksfeest met een lekker etentje in Washington en een nachtje in het hotel waar we ook onze huwelijksnacht doorbrachten.  Die lijkt zeker geen vijfentwintig jaar geleden!

Kai's laatste collegejaar begon eind augustus en Saskia's laatste high school jaar begin september.  Ik reisde af naar Chicago waar ik een paar superleuke en fantastische dagen doorbracht met Karin.  Hopelijk gaan wij in de toekomst nog meer avonturen samen beleven, stay tuned.

Oktober bracht de Comic Con in New York.  Aangezien Saskia en haar vriendinnen te jong waren om een hotelkamer te huren "moesten" Rick en ik wel mee als chaperones.  Katja kwam ook die kant op en we bezochten o.a. het 9/11 Memorial voor het eerst. 

Saskia had haar kostuum dus al voor Halloween, Harley Quinn, en Rick en ik besloten ook als nar te gaan wat een leuke foto van ons drieen opleverde.

Katja kreeg het goede bericht dat zij was aangenomen voor een volletijdsbaan als advance life support op de ambulances van het ziekenhuis van Roanoke.  Zij verdient daarmee een goed salaris en zo staat ons oudste kind echt op haar eigen benen.

Opeens begonnen we dan aan de laatste twee maanden van het jaar.  Voor mijn verjaardag gaf Rick mij een reisje naar Charleston, South Carolina, waar ik mijn eerste vriendin hier in de VS, Melanie, na vele jaren weer zag.  Dat niet alleen, maar we hadden ook meteen een heel leuke paar dagen. 

De herfstkleuren waren dit jaar ook bijzonder mooi en daarvan genoot ik met o.a. Anja, die hier nu de komende paar jaar in de buurt woont.  Vooral Burke Lake was, zoals ieder jaar, prachtig.

Met Thanksgiving verraste Katja ons door het hele weekend thuis te kunnen zijn.  We vierden dan ook toch weer een paar dagen later met zijn vijven Sinterklaas met leuke gedichten.  Een late Thanksgiving betekent een kort Kerstseizoen hier en de weken voor Kerst vlogen dan ook voorbij.

We kapten onze eigen boom traditioneel om in de bergen en zetten een record voor hoe snel we die uitzochten.  Gelukkig paste hij net in de kamer, al moest Rick er een stukje afzagen. 

Saskia werd zomaar even achttien en kreeg een tattoo voor haar verjaardag.  Ik moest er even aan wennen om drie volwassen kinderen te hebben, maar vind het inmiddels steeds handiger.

Het lukte Katja ook Kerstavond en een groot deel van Kerstdag thuis te zijn en we genoten van lekker eten en leuke cadeautjes met zijn allen.  Ik deed nog een dubbele rondleiding twee dagen later en we gingen met Kai en Saskia gezellig naar de musical Elf! 

En nu staan we aan de vooravond van de laatste dag van het jaar en we kunnen, al heb ik een aantal erg persoonlijke mindere dingen buiten dit blog gelaten, terugkijken op een overwegend goed jaar.  Ik moet toegeven dat ik bijgelovig ben en toch wat huiverig aan het jaar 2013 begon.  Dat bijgeloof is nu dus een stuk minder.

Na de personal training haast ik me naar huis.  Rick is al naar Party City geweest om dingen voor morgenavond te kopen en wij vertrekken weer naar Wegmans, dit keer voor de Oud en Nieuw inkopen.  Het is niet zo druk als met Kerst, maar nog steeds een stuk drukker dan in de gemiddelde supermarkt op een weekdag.

We beginnen weer met de lunch. Dit keer probeer ik eens de "skinny" rolls.  Die zijn eigenlijk sushi, maar gerold in rijstpapier dus geen rijst.  Ik vind ze heerlijk, want eet meestal toch om de rijst heen en zo krijg je de smaken van de tonijn en groentes e.d. veel beter mee.


Morgenavond hebben we ons traditionele feest met een buffet om middernacht en daar doen we dus inkopen voor.  Het duurt dit keer helemaal niet lang om alles te vinden, hoewel het voor mijn gevoel een half uur neemt voor ik eindelijk zie waar de rozijnen voor de oliebollen zijn. 

Deze winkel is zo enorm, maar ook wat chaotisch opgezet.  Waarschijnlijk zit daar ook een marketing strategie achter, want zo kom je langs allerlei andere produkten, natuurlijk.  Enfin, na minder dan een uur, een record voor ons, zijn we klaar om naar de kassa te gaan.

"Wauw, jullie rekening loopt wel heel snel op!", roept Hailey, de kassajuffrouw.  Nou, dat is zeker het geval, maar dit is dan ook ons grote feest ieder jaar en we krijgen meer dan dertig gasten.  Morgen wordt het weer een drukke dag met lekkere hapjes maken.

Mijn nagels zien er intussen niet uit en gewoonlijk zou me dat niet veel kunnen schelen, maar ja, morgen toch wel een groot feest en gastvrouw.  Na Rick geholpen te hebben de boodschappen weg te leggen ga ik dan ook naar Pro Nails 3.

Daar maakt Tracy (niet haar echte naam, want die is Vietnamees, net als "Mary" en "Kathy" daar) mijn handen weer keurig.  Tracy vertelt ook dat ze geen Oud en Nieuw vieren zoals wij dat doen, maar het Vietnamese nieuwjaar (wat hetzelfde is als het Chinese nieuwjaar).  Toch bijzonder hoe al die verschillende bevolkingsgroepen hun eigen feesten hebben hier.

Om Saskia te helpen met haar cijfers op school gaan we bijlesleraren huren.  Het bedrijf dat mij werd aangeraden stuurt daartoe een man, die komt kijken wat er precies nodig is.  Farouk is zeer bekwaam, we zijn allemaal onder de indruk van hoe professioneel hij is. 

Hij benoemt ook precies wat Saskia nodig heeft en volgende week begint zij met vier uur (twee uur voor twee vakken) bijles.  Hopelijk gaat het allemaal werken, want er komt natuurlijk ook een kostenplaatje (zeg maar "plaat") bij kijken.  Ik zal zo blij zijn Saskia in haar cap en gown haar diploma op zien te halen, zo zo blij!

Het is al laat en we bestellen avondeten van Curry Mantra 3.  Hun spinazie met Indiase kaas gerecht vind ik enorm lekker.  Morgen de laatste dag van het jaar.  Ik wens iedereen een heel fijne jaarwisseling en een heel gelukkig, gezond en vooral vrolijk 2014!
Stoelverwarming

zondag, december 29, 2013

Over een dubbele rondleiding, een elf en een regenachtige zondag

Vrijdag

Oef, na al het uitslapen van de afgelopen week voelt het opstaan om acht uur wel erg vroeg opeens!  Gelukkig heeft Rick na mijn douche de koffie al klaar staan, die me weer helemaal wakker maakt.  Ik maak ook een paar gepocheerde eieren voor mijn ontbijt en dan gaan we op pad naar Washington.

We hebben ruim de tijd genomen, omdat je hier nooit weet wat het spitsverkeer gaat doen.  Kennelijk zijn nog veel mensen vrij, want het verkeer is heel rustig en ruim een half uur voor ik heb afgesproken zijn we al in de stad.

Rick heeft nog niet ontbeten en gaat koffie en een sandwich halen bij Starbucks.  Ik neem van de gelegenheid gebruik dan nog maar even van het toilet gebruik te maken.  Alleen is dat helemaal geblokkeerd door de spullen van een zwerver.  Ik moet er overheen klimmen om binnen te komen. 

Deze Starbucks is vaker een toevluchtsoord voor daklozen.  Heel aardig van het personeel om ze zo uit de kou te laten, maar misschien kunnen de spullen voortaan wel buiten blijven.  Ik geef de man wel geld voor een koffie en daar is hij erg dankbaar voor.

Rick brengt me even later naar het McPerson Square metrostation waar M. en H. al staan te wachten.  We maken kennis en beginnen aan de wandeling langs de monumenten.  Het is wel koud, maar er is felle zon en een staalblauwe lucht.  Mooier kan het eigenlijk niet.

We beginnen met het kerkje van de presidenten, maar dat is helaas gesloten.  Dan langs het Witte Huis, eerst de voorkant, dan de achterkant.  Ook bekijken we de nationale Kerstboom en de kleine boompjes en de leuke minidorpjes met treinen.  Dat laatste doet me een beetje aan Madurodam denken.


Wij lopen verder de Mall op.  Wreaths Across America heeft niet alleen bij Arlington National Cemetery kransen gelegd, maar ook bij de oorlogsmonumenten hier.  Ook staat er bij het Vietnam Veteranen Monument een kerstboom met allemaal kaarten geadresseerd aan de mensen, die op de muur staan. 

Intussen warmt het lekker op en is het, schat ik, een graad of tien.  Ik kan zelfs mijn jas open doen.  Na ongeveer drie uur hebben we alle monumenten gezien en wijs ik M. en H. het cafe in Smitsonian Castle en neem afscheid van hen.  Zij gaan vanmiddag nog Arlington Cemetery bezoeken.

Zelf dacht ik bij Mitsitam in het American Indian Museum te gaan lunchen.  Daarheen lopend zie ik een enorme rij om het Air and Space Museum binnen te komen staan.  Het is gigantisch druk in de stad vandaag! 

Zo ook bij Mitsitam, zo druk zelfs dat ik rechtsomkeerts maak.  Daar vind ik helemaal niets aan en besluit de metro terug naar McPherson Square te nemen en te zien of er bij de Old Ebbitt Grill plaats aan de bar is.  Ook hier is het een gekkenhuis, arme Tony en Mark hebben hun handen vol.

Wonder boven wonder gaan er net twee mensen weg van de bar en ik neem een van hun krukken over.  Ik bestel de crabcake, die er heel goed ingaat. Voor ik mijn tweede groepje van vandaag ga begroeten wens ik Tony en Mark nog een heel fijne jaarwisseling.  Hopelijk kom ik er volgend jaar weer vaak eten met Nederlandse en Belgische toeristen.

Vanmiddag ga ik een groepje bekenden rondleiden.  Zij zijn Ricks vroegere vrienden en vriendinnen van Copenhagen International School en hun echtgenoten.  Een van hen is Deens en op bezoek bij een van de plaatselijke dames.  Zij is nog nooit in Washington geweest en dus vroeg men mij of ik een rondleiding kon geven.

Uiteindelijk is het een groepje van zes geworden, inclusief Rick.  Het is leuk, maar ook een beetje spannend om de rondleiding aan bekenden te geven en in het Engels, terwijl ik hem vanochtend in het Nederlands deed.  Gelukkig gaat het allemaal prima en hebben ze niets dan lof.

Het zou ook echt geen mooier winterweer kunnen zijn en Karen, de Deense, fotografeert erop los.  Ook de anderen, die in deze omgeving wonen, zijn zeer geinteresseerd en een paar verzuchten dat ze veel te weinig in de stad komen om er de mooie monumenten en gebouwen te zien.  Bill, die hier al zijn hele leven woont, zegt dat dit de eerste keer ooit is dat hij er een rondleiding heeft gedaan.

Tegen de tijd dat we bij het Lincoln Memorial zijn gaat de zon onder.  Dat maakt het licht op het Washington Monument prachtig.  We genieten er allemaal met volle teugen van.  Zodra de zon echter achter de horizon verdwijnt vliegt de temperatuur ook omlaag.
Ondanks de handverwarmers, die Nanette meeheeft voor iedereen, wordt het toch al gauw te koud.  We besluiten om het Martin Luther King Jr. Memorial als laatste te bekijken en het Thomas Jefferson kunnen we van hieruit ook aan de overkant van het Tidal Basin zien liggen.  Het enige monument dat we dus helemaal overslaan is Franklin Roosevelt's.  Ach, zo heeft Karen nog een reden om terug te komen.

Nu wordt het zaak een restaurant te vinden dat zeven mensen kan herbergen zonder van tevoren gereserveerd te hebben.  Gezien de drukte in de stad vrees ik dat dat niet makkelijk gaat worden.  Ik probeer eerst Mark bij Old Ebbitt, maar hij zegt dat het er nog steeds een gekkenhuis is en zo'n grote tafel gaat niet lukken.  Tja, vragen staat vrij, al verbaast het me niets.

Dan belt Rick Elephant & Castle zonder veel hoop, maar wonder boven wonder kunnen we er om zes uur terecht.  We moeten er nog helemaal heen lopen, in mijn geval hobbelen, want nu doen mijn voeten na 25000 stappen toch wel pijn en komen er keurig op tijd aan.

Het is lekker warm en gezellig in het restaurant en de groep is ook geanimeerd.  Ondanks dat ik ze pas een paar keer ontmoet heb voel ik me altijd helemaal thuis bij deze mensen.  Misschien omdat we allemaal wonen in Europa gemeen hebben, maar er is nooit gebrek aan conversatiestof. 

We bestellen drankjes en ik probeer weer "mijn" martini van vodka, bloody Mary mix en Old Bay seasoning.  De barkeeper komt me vragen hoe ik dat precies bedoel en brengt dan een heel erg lekkere cocktail.  Die klinkt de anderen ook goed in de oren en voor ze het weet moet ze er nog drie maken. 

Het eten is ook erg lekker.  Veel van de anderen proberen de verschillende "poutines" (friet met kaas en jus uit Quebec).  Dat is mij echter te zwaar en ik bestel een heel pittige kerriekip flatbread.  Een goede keuze, want hij is zeer smakelijk.  Als dank voor de rondleiding betalen de anderen voor mijn maaltijd, heel aardig.

Pas tegen negenen nemen we afscheid en brengt een taxi ons naar de garage waar Rick zijn auto geparkeerd heeft.  Zonder oponthoud gaan we huiswaarts, waar ik niet veel later mijn bed induik, helemaal rozig van de hele dag buiten.
Cosmo diep in slaap na een zware dag

Zaterdag

We slapen lekker uit, ik eigenlijk langer dan ik had gewild.  Daardoor heb ik maar een half uur om te sporten.  Het is echter zulk stralend weer dat ik mezelf er niet toe kan krijgen binnen op de elliptical te gaan.

In plaats daarvan lijn ik Cosmo aan, die maar al te graag een half uurtje mee gaat stappen door de buurt.  Het is gewoon bijna warm te noemen met een graad of veertien weer opeens.  De temperatuur schommelt deze winter wel heel erg!

Na een lekker wandeling maak ik me gauw klaar om naar de schouwburg te gaan.  Ik trek een feestelijke jurk en laarzen aan, want de meeste mensen steken zich hier voor het theater in het net.  Ook Saskia heeft een jurkje aan en Kai en Rick een nette broek en trui.

Eerst eten we met zijn vieren lunch bij Panera en dan gaan we op weg naar het Kennedy Center in Washington.  Ieder jaar proberen we in de Kersttijd een Kerstshow te bezoeken.  Vaak is dat de Notenkraker in het Warner Theatre en soms A Christmas Carol in het Ford's Theatre, maar dit jaar is het iets nieuws, Elf the Musical.

We zijn van tevoren gewaarschuwd dat het erg druk zal zijn, omdat er meerdere populaire shows tegelijk spelen.  Die waarschuwing was niet overdreven want zelfs als we ruim drie kwartier voor de aanvang aankomen rijden we al in de file de parkeergarage binnen.

Gelukkig is dit een gigantisch complex en we vinden met gemak een parkeerplaats.  Via een aantal roltrappen komen we in de Hall of Nations aan waar de vlaggen van alle landen ter wereld hangen.  We reserveren vast drankjes voor de pauze en kopen wat flesjes water en gaan dan wachten tot we de zaal in mogen.
Hall of Nations

We hebben goede zitplaatsen op de eerste verdieping en ik ben heel benieuwd, want de film Elf is niet mijn favoriet.  De musical is echter superleuk gedaan met veel humor ook voor volwassenen.  De tijd vliegt en voor we het weten is het pauze. 

Onze van tevoren bestelde drankjes staan al klaar en dat is maar goed ook, want er staan lange rijen om iets te kopen.  Aangezien er alleen water mee naar binnen mag moeten die mensen heel snel drinken, want de pauze duurt maar een kwartier.

Ook de tweede helft van de musical is ontzettend onderhoudend en het einde vrolijk en kleurrijk.  Ik neem me meteen voor in het komende jaar vaker naar het theater te gaan.  Het is toch wel erg leuk zo'n live professionele musical! 

Het blijkt dat we precies goed geparkeerd hebben en minder dan tien minuten na afloop rijden we de snelweg naar huis alweer op!  Bij Pie Gourmet stoppen we even om een paar taarten voor vanavond te kopen en dan hebben we een paar uur rust thuis voor het volgende evenement. 

Dat is een potluck diner bij Nanette thuis met ongeveer dezelfde groep mensen als gisteren.  We beginnen met ontzettend lekkere voorafjes van verschillende soorten gemarineerde haring en gerookte zalm. 

Als hoofdgerecht heeft Nanette heerlijke biefstuk en gepofte aardappelen.  Kari heeft een salade mee en Karin een gerecht met broccoli en kaas.  Het smaakt allemaal even goed!  Ook onze meegebrachte Pie Gourmet vruchtentaarten krijgen veel lof.   Het is alweer ontzettend gezellig en pas om elf uur nemen we afscheid!

Zondag

Het mooie weer van gisteren heeft helaas plaatsgemaakt voor harde regen vandaag.  Ben ik even blij dat ik geen rondleiding heb vandaag!  Dit is ook eindelijk een dag zonder specifieke plannen, ook weleens lekker.

Eigenlijk blijf ik veel te lang liggen, maar het bed is zo comfortabel.  Toch moet ik mezelf er weer toe gaan zetten vroeger op te staan!  Rick is daar veel beter in en de meeste dagen eerder op dan ik. 

Door de plenzende regen rijden we naar Starbucks voor ons zondagse ontbijt.  Met lekker warme koffies en (na enige verwarring over welke we wilden) ook de juiste sandwiches gaan we niet veel later huiswaarts.  Daar is Kai ook op en we eten gezellig met zijn drieen ontbijt.  Saskia ligt nog op een oor, die maakte het gisteravond ook laat.

Vandaag staat er een uur interval op de elliptical op mijn programma.  Gisteravond gaf Nanette mij als dank voor het rondleiden het boek "Photographing Washington, a Digital Field Guide".  Daarin staan allerlei tips over het fotograferen van de bekende plekken waar ik ook vaak ben.  Ik lees het door en vind er een paar goede ideeen, die ik me voorneem een volgende keer in werking te stellen.

Het wordt verder een rustige regenachtige middag, waarin ik onder anderen eindelijk dit blog schrijf.  De afgelopen paar dagen had ik er geen tijd of puf meer voor.  Dank aan degenen, die tot hier al hebben gelezen.

Voor deze vakantie hebben we een lijstje van films, die we willen zien.  Bovenaan staat Saving Mr. Banks, maar die speelt alleen bij AMC in Tysons Corner.  We hebben de mall tijdens de Kerstdrukte zoveel mogelijk gemeden, maar vandaag gaat het er toch van komen voor de film niet meer speelt.

We vertrekken vroeg om zeker te zijn van een parkeerplaats, die gelukkig, ondanks de grote drukte, snel gevonden is.  Ik heb voor Kerst een Swatch horloge gekregen waarvan de band veel te wijd is, dus die ga ik eerst laten verkleinen.  Rick houdt intussen een plaatsje vrij aan de bar van TGI Friday's om voor de film een biertje en wijntje te drinken. 

De film speelt in het IMAX theater en dat betekent dat we een gereserveerde stoel hebben.  We hoeven dus niet vroeg al naar binnen om maar de beste plaats te krijgen, heel handig.  De voorfilms zijn al begonnen als we binnenlopen en er zijn een aantal films die ik graag wil gaan zien volgend jaar.

Saving Mr. Banks is alles wat ik ervan verwacht had.  Een bewogen verhaal en duidelijk dat het verhaal van Mary Poppins P.L. Travers zeer na aan het hart lag.  Ik moet toegeven dat ik een paar keer echt even een traantje weg moest pinken.  Heel erg aan te raden, deze film, vooral als je van Disney houdt zoals wij.

Het is al kwart over zeven als de film klaar is en Rick stelt voor om bij Cafe de Luxe te gaan eten.  Kai komt ons daar ontmoeten en al onze gerechten zijn naar genoegen.  Mijn spinazie orzo had wat kruidiger kunnen zijn, maar de gegrilde zalm is dan weer perfect bereid.

Als de rekening komt schrikt Rick zich een hoedje, die is wel heel hoog voor drie personen, dat kan toch niet?  Hij overhandigt hem aan mij en ik zie meteen dat Kai's biefstuk er maar liefst vier keer op staat!  Geen wonder! 

De serveerder neemt de rekening terug met allerlei verontschuldigingen en gaat het rechtzetten.  Even later komt hij terug en nog is het veel te hoog.  Blijkt hij maar een van die vier biefstukken eraf gehaald te hebben, grrr.  Drie maal is scheepsrecht en de derde keer is de rekening dan eindelijk correct.  Maar goed dat Rick eerst even keek, want vaak genoeg schuift hij gewoon zijn credit card toe, denkend dat het wel goed  zit!

Zo, en nu even de Boer Zoekt Vrouw aflevering van vanavond kijken.  Volgens mijn opa zou er nu een man op de hoek van de straat staan met evenveel ogen als er nog dagen in het jaar zijn.  Ieder jaar moet ik daar in de laatste dagen van december aan denken, want als kind verwachtte ik dan buiten een monster te zien staan.  Ongelooflijk dat 2013 alweer bijna afgelopen is!

donderdag, december 26, 2013

Boxing Day

Er staat vandaag niets op het programma en we slapen ruim uit.  Ik blijf zelfs nog wat langer liggen, want zoals wel vaker komt Flapjack net als ik op wil staan bovenop mij liggen.  Zo lekker dat warme kattenlijfje en hij is oh zo aanhalig.

Beneden heeft Rick de koffie al klaar staan en maakt Saskia een heel lekkere smoothie met haar Vitamix.  Wat een handig ding is dat inderdaad!  Binnen de paar minuten is alles gepureerd en klaar.  Een sneetje Kerststol met Devon cream erbij maakt een zeer smakelijk ontbijt.

Voor mijn sportroutine staat vandaag een dubbele Max Capacity training op mijn programma.  Het neemt even voor ik me daartoe kan zetten, maar dan gaan de 32 minuten met acht verschillende oefeningen toch wel snel.

Rick is inmiddels in de basement bezig met zijn nieuwe speltafel in elkaar zetten en opruimen.  Dat laatste hebben we ons gisteren al voorgenomen.  We wonen in januari vijftien jaar in dit huis (voor ons beiden het langst achtereen dat we ooit in een huis hebben gewoond) en ik krijg het gevoel uit dit toch flinke huis te groeien.  Het is hoog tijd dat we eens flink aan het opruimen slaan.

Mijn doel is om van boven naar beneden door het huis te gaan en de boel te organiseren.  Ik begin met de sportkamer boven.  Daaruit haal ik maar liefst zes zakken met boeken, oude video's, cassettes (!) en meer naar beneden en ik ben nog niet klaar.  Een deel zal naar liefdadigheid gaan en een deel is gewoon te oud en kan weg.

Niks geen opruimen voor Snickers en Flapjack

We lunchen van de overgebleven lekkernijen van Kerstavond.  Dit keer doe ik me tegoed aan een van de pasties.  Die mogen dan "mini" zijn, voor mij is het een hele lunch!

Er zijn op het moment een heel aantal films, die we willen zien.  We willen echter ver van de drukke mall blijven en kijken wat er bij Fairfax Corner speelt.  De keuze is tussen de Hobbit en The Secret Life of Walter Mitty.  Het wordt uiteindelijk de laatste, omdat we vanavond ook nog naar lichtjes willen gaan kijken.

Kai gaat ook gezellig mee en we krijgen geen spijt van de keuze.  Het is een onderhoudende film met grappige, maar ook menselijke elementen en mooie beelden van Groenland en IJsland onder anderen.  Rick zegt ook dat Ben Stiller veel van zijn eigen stunten deed, heel knap.

Als de film klaar is lopen we door het gezellig versierde Fairfax Corner naar Coastal Flats.  Hier moeten we een kwartiertje op een tafel wachten, maar dat is kort voor dit restaurant.  We delen een voorafje van gevulde eieren en als hoofdgerecht heb ik gegrilde gamba's met Mediterranese orzo.  Heel erg lekker!
De lekkerste gevulde eieren, die ik ooit heb gegeten

Het is mooi droog weer, al vriest het een paar graden, perfect weer voor de lichtjes bij Meadowlark Gardens dus.  Daar is het flink druk, maar net als vorig jaar zijn we onder de indruk van hoe mooi ze het hebben gedaan.  Het is alsof je door een verlicht sprookjesbos loopt met dieren en lichtjes, die op muziek dansen. 

Het is alleen wel door merg en been koud!  Ik heb een dikke jas en handschoenen aan en toch kan ik op een gegeven moment niet wachten terug naar binnen te gaan.  Mijn vingertoppen doen gewoon pijn van de kou!  Toch is het leuk dit een jaarlijkse traditie te maken, het is tenslotte in Vienna en heel dichtbij.

Morgen zal ik ook weer de hele dag buiten zijn met twee monumentenrondleidingen achter elkaar!  Vanavond dus maar op tijd naar bed en hopen dat het morgen iets op gaat warmen (volgens het weerbericht wel).

Meer (en betere) lichtjes foto's staan hier.

Filmpjes:



Geluiden alsof je in het bos loopt





woensdag, december 25, 2013

Kerstdag

Vannacht heb ik heerlijk geslapen in mijn nieuwe pijama, hoewel ik het er, heel ongewoon voor mijn doen, af en toe koud in had.  Het vroor dan ook flink buiten en werd lekker koud in onze kamer.  Diep onder het dekbed was het echter goed te doen.

Zo goed, dat ik met schrik wakker word als ik een van de meisjes in de gang hoor.  Naast mij is Ricks plek in bed ook al onbezet.  Oh jee, ik heb de Kerstversieringen voor de kinderen nog niet naast hun deuren gelegd, omdat Saskia nog niet naar bed was toen ik ging slapen.

Nu de kinderen volwassen zijn overhandig ik ze het engeltje (voor Katja), de Kerstman (voor Kai) en de sneeuwpop (voor Saskia).  Voor Kai en Saskia had ik oorspronkelijk een dubbele besteld, die ik in vorige jaren al had gegeven, en zij krijgen er dus twee.  Niet te geloven dat ik dit jaar als laatste pas wakker werd!

Rick heeft beneden al Kerstmuziek opstaan en heeft Snickers ervan moeten weerhouden er met de kattenkruid speeltjes van de andere katten vandoor te gaan.  De koffie staat al klaar als we eindelijk beneden mogen komen van Rick.  Duidelijk is Santa geweest, alle stockings zijn vol (al had ik daar gisteravond ook een deel in, toch is het altijd weer magisch zo'n feestelijke kamer vol cadeautjes te zien).

We beginnen met de dieren hun cadeautjes te geven.  Het wordt giechelen om Zorro en Snickers met hun kattenkruid.  Meike en Flapjack komen pas later genieten.  Django knauwt meteen zijn botje op, maar Cosmo heeft daar pas later geduld voor.  In ieder geval is het allemaal een groot succes.

Dan is het tijd om de cadeaus van "Santa" een voor een te openen.  Rick begint en zijn "Santa" (ik) heeft hem een GoPro gegeven.  Ik zag daar iemand mee op zijn hoofd tijdens de Tough Mudder.  Je kunt er zelfs onder water mee filmen!

Voor mij heeft Santa een nieuwe Tamron 18-270 mm lens voor mijn DSLR gebracht.  Het is feitelijk dezelfde, die ik al jaren gebruik, maar met veel verbeteringen, waaronder een stuk lichter.  Ook had mijn oude problemen met donkere hoekjes op de foto's.  Toch houd ik die natuurlijk nog achter de hand, want ik fotografeer er al jaren heel tevreden mee.

Katja krijgt een paar laarzen, Kai een bluetooth koptelefoon en Saskia het apparaat dat ze al een paar jaar wil, de Vitamix.  Dit apparaat doet van alles en nog wat en Saskia is er zo blij mee dat ze het omarmt.  Het zal niet snel gebeuren dat ik dat met een keukenapparaat zou doen, maar ik hoop dat Saskia er alle plezier van gaat beleven, dat ze voorziet!

Dan is het de beurt aan de kleinigheden in de stockings.  Die bestaan vooral uit lekkernijen en voor diegenen van ons oud genoeg ook een paar mini-alcoholische drankjes.  In mijn stocking zit ook een pluche rood cardinaaltje, dat met een druk op zijn rug het typische liedje dat ik in de lente zo graag hoor, zingt.  Ook krijg ik een rollertje dat in mijn tas past om mijn telefoon en laptop scherm schoon te maken.

Als de stockings uitgepakt zijn eten we een lekker ontbijtje.  Rick, Kai en ik smullen van de Kerststol, voor mij met Devon double cream.  Katja houdt er niet van en heeft een croissant met ei, Saskia een boterham met pindakaas en banaan.


Met verse koppen koffie en thee gaan we de cadeautjes onder de boom uitpakken.  Zoals ieder jaar duurt dat een paar uur, want alles wordt uitgebreid bekeken en uitgeprobeerd.  Hoogtepunt is de speltafel, die Kai en Saskia samen voor Rick hebben, we kunnen niet wachten die te gaan uitproberen!

Saskia is ook o.a. heel blij met een deken met een foto van Flapjack, die ik heb laten maken.  Kai krijgt een heel aantal Duitse en Russische dingen. Katja opent vooral veel kleding, maar ook een cadeaubon om Django training te geven en ook Rick heeft deze Santa heel goed verwend.  Regelmatig springt hij op en zegt "awesome". 

De kinderen hebben zeker hun best gedaan dit jaar.  Behalve de speltafel hebben ze leuke dingen voor elkaar en ik krijg van Katja een sneeuwvlok bedel van Pandora en van Saskia een Kerstman.  Rick geeft me nog een molentje (anders, dan die van gisteren) en nu zijn mijn twee armbanden vol.  Ik wil eigenlijk wel erg graag aan een derde beginnen.  Ik vind het zo bijzonder dat elk bedeltje een betekenis heeft en leuk om te verzamelen.

Kai geeft me weer eens een heel ander cadeau: een twee maanden lidmaatschap voor Lumosity.com.  Ik had een boek met geheugenspelletjes op mijn lijst en Kai besloot dat een stapje verder te nemen. Het is inderdaad erg leuk om te doen!

Rick is natuurlijk mijn voornaamste Kerstman en alle cadeautjes klein en groot zijn heel erg leuk.  Ik krijg glazen en glasverf en kwasten. wat me een heel leuke nieuwe hobby lijkt. Ik graveerde altijd glazen in, maar dat doet teveel pijn aan mijn vingers.  Ik hoop dat nu dus te gaan verven.

Verder krijg ik een mooie nieuwe tas, een boek over bijzonder eten in de wereld, een kalender van Josephine Wall, een favoriete fantasy kunstenares.  Mijn favoriete cadeautje, behalve de lens dan natuurlijk, is echter een nieuw Swatch horloge.  In ieder geval is Santa weer zeer vrijgevig geweest!

Als we klaar zijn met uitpakken is het een paar uur later en lunchtijd.   Dat wordt een lichte lunch van overblijfselen van gisteravond.  Katja moet vanavond nog terugrijden, dus we willen niet te laat ons Kerstdiner eten. 

Lawrence komt Saskia haar Kerstcadeautje geven en blijft een tijdje.  Katja gaat nog even met Leah de honden uitlaten.  Verder hangen we gewoon binnen, genietend van onze cadeautjes en het samenzijn.  Het vriest buiten de hele dag en ik kan mezelf er niet toe zetten te sporten. Dat komt morgen wel weer.

Tegen vieren gaan we aan het Kerstmaal beginnen.  Als voorafje maak ik crabcocktail met een sausje van mayonnaise, ketchup en whisky.  Hoofdgerecht is ham met puree, zoete aardappelfrietjes, groene asperges en broodjes.  Het smaakt allemaal heel erg lekker en is gezellig dat Katja nog voor het diner kan blijven.

Onder het genot van koffie eten we na afloop dessert.   Voor de niet-veganisten is het een mini chocolade mousse van melk en pure chocolade.  Saskia geniet van een veganistisch bakje pure chocolade ijs.  De mousse van Wegmans is werkelijk ieder klein hapje een genot!

Na het eten neemt Saskia afscheid van Katja en gaat erop uit met vrienden.  Katja pakt haar laatste spullen in en vertrekt dan al gauw.  Zij moet morgenochtend om acht uur alweer aan het werk.  Ik ben blij dat zij Django nu heeft, wat een schat van een dier en hij volgt haar (net als Cosmo met mij) als een schaduw. 

Onze Kerstfilms vanavond zijn de Santa Clause 3 en National Lampoon's Christmas Vacation.  Beiden al vaak gezien, maar nooit verveelt het.  Ik vind het ook extra leuk dat ik een paar jaar geleden Chevy Chase in een hotel in Washington zag.

En zo zijn onze Kerstdagen weer voorbij.  Wij vieren vooral Kerstavond en Kerstdag, morgen is het Boxing Day.  Dan vlucht "iedereen" naar de malls voor koopjes en om dingen te ruilen.  Tweede Kerstdag hebben we hier ook echt niet nodig, Kerstavond neemt die plaats in.  Vroeger vond ik tweede Kerstdag altijd vreselijk, dus het is een verbetering zo.

Allemaal een fijne tweede Kerstdag toegewenst, ik hoor graag van mensen, die die leuker vinden dan de eerste en ook wat die tweede Kerstdag dan zo anders maakt. "Vrij zijn" telt niet, dat is iedereen hier thuis ook (niet iedereen in de VS, wel te verstaan!).  Mijn herinneringen eraan zijn, nou ja, mijn herinneringen...

Meer foto's van vandaag staan hier en hier (spelen met de nieuwe lens).

dinsdag, december 24, 2013

Kerstavond

De zon is terug en daardoor word ik meteen een stuk vroeger wakker dan gewoonlijk.  Rick ligt nog lekker te slapen dus ik doezel nog wat en moet weer in slaap zijn gesukkeld, want als ik mijn ogen weer opendoe is Rick al opgestaan.

Dat niet alleen, hij is ook al op pad om ontbijt te halen bij Starbucks en Panera.  Gisteravond hebben de twee oudsten al laten weten wat ze graag wilden.  Iedereen behalve Saskia, die het gisteravond laat maakte, is op als Rick terugkomt.

We eten gezellig ontbijt en dan gaan Rick, Kai en ik op weg naar de German Gourmet.  Hier ben ik al jaren niet geweest en ik ben blij verrast als ze ook allerlei Nederlandse spullen blijken te verkopen.  Ontbijtkoek en Douwe Egberts, bijvoorbeeld, maar natuurlijk ook allerlei produkten, die niet per se Nederlands zijn, maar wel bekend uit de supermarkten daar.

Met een mandje vol, vooral met verschillende soorten worsten en mosterd voor Kai en Rick en nog een aantal andere lekkernijen.  Van de Nederlandse spullen neem ik echter enkel een rolletje Wilhelmina pepermunt mee (ik heb nog DE koffie thuis).

Mijn uur sporten wordt vijfentwintig minuten, want ik heb Katja beloofd bij een sushi restaurant te gaan lunchen en dat willen we niet te laat doen met het Kerstavondbuffet vanavond in het vooruitzicht. 

Rick wil thuis blijven om in te pakken en andere dingen voor te bereiden, maar Kai en Saskia gaan wel mee.  Erg leuk om weer eens met alle drie de kinderen te lunchen!  Helaas is het wel erg druk en bij Sushi Yoshi is er geen plaats. 

Gelukkig hebben we meerdere sushi restaurants vlak bij elkaar.  Bij Sweet Ginger krijgen we het laatste niet gereserveerde tafeltje.  Waarom gaan al deze mensen op Kerstavond sushi eten als lunch???  Grapje, hoor, wij doen het tenslotte ook.

Toen we bij de German Gourmet waren vond Cosmo de weg naar onze kast waar de dierencadeautjes en lekkernijen verstopt waren.  Natuurlijk vond hij zijn traktatie en maakte de hele zak soldaat!  Daar moet ik dus nog een van hebben. Ook was ik gisteren vergeten de crab voor de cocktail morgenavond te kopen.

Giant ligt tegenover het restaurant dus we gaan er nog wat laatste boodschappen halen.  Natuurlijk bedenken de dames ook meteen een aantal spullen, die ze nog nodig hebben, en wordt het toch weer een flink mandje vol.

Op weg naar huis zien we dat er "flurries" vallen, zo'n mooi woord voor af en toe een sneeuwvlok.   Die gaan zelfs af en toe over in een heuse sneeuwbui. Liepen we dit weekend nog zonder jas, nu is het tegen het vriespunt.  Het voelt zo wel veel meer als Kerstmis.

De kinderen hebben nog nooit mijn favoriete Kersthuis in de buurt gezien, dus we rijden nog even langs het "candy cane" huis.  Dit blijft toch wel het uniekste huis gedurende de dag.

De rest van de middag brengen we gezellig met zijn allen door.  Kai laat Katja zien hoe Duolingo in zijn werk gaat en Saskia kijkt naar gekke filmpjes op haar laptop.  Rick pakt nog cadeautjes in en ik maak een grappige Jib Jab Kerstkaart. 


Intussen is het een hele uitdaging om de honden rustig te houden, die de hele tijd met elkaar willen spelen.  Django krijgt een hartwormbehandeling en moet een maand heel rustig aandoen.  Als hij zich te druk maakt bestaat er de kans dat de hartwormen in zijn bloedstroom terechtkomen en dat kan fataal zijn. Gelukkig is het van nature een vrij rustige hond.

Met een kop eggnog met rum kijken we met zijn allen naar de Polar Express en beginnen dan aan het prepareren van het Kerstavondbuffet.  Dit is Ricks traditie en ik laat hem en de kinderen het buffet klaarmaken, terwijl ik de tafel dek.  Het is zo gezellig weer eens met zijn vijven!  Ik probeer van ieder moment te genieten en nog niet aan morgenavond als Katja weer terugmoet te denken.

Het wordt een heerlijke en gezellige maaltijd van warme hapjes en vleeswaren, kaas en vis.  Bij Katja en mij gaat vooral de caviaar er heel goed in.  Ook de pasties zijn weer erg lekker, hoewel ik daar maar een halve van op kan.  In ieder geval snullen we allemaal, inclusief Saskia, die o.a. een erg lekkere veganistisch macaroni met kaas heeft gemaakt.
 
Na het eten komt Leah even voor fotografe spelen, zodat we voor het eerst in jaren weer eens een familiefoto voor de Kerstboom hebben.  Ze neemt er zelfs meerdere en ze worden erg leuk.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10152103174250590.1073742143.731210589&type=1&l=59cd952689
Klik op de foto voor meer familiefoto's

Op Kerstavond maken we traditioneel de cadeautjes van Rick's en mijn familie open.  Die liggen onder de boom voor en een voor een pakken we ze uit.  Ik word weer erg verwend, een molen en een wijnglas "Pandora" bedeltjes van mijn schoonzus en oorbellen (mijn zus) en een ketting (mijn schoonvader) van Josephine Wall.  Ook de anderen zijn heel blij met hun cadeaus.

Als laatste openen we de jaarlijkse Kerstpijama's, al zijn die allang niet meer met een Kerstthema.  Ik heb voor Rick een fleece batman pijama, Katja krijgt een satijnen rood gestreepte pijama (wilde ze graag) en Kai en met een zwart t-shirt en rood zwart geruite flanellen broek.  Saskia krijgt, ook op verzoek, een flanellen blauw geruit nachthemd.  Voor mij heeft Rick een mouwloos topje met mijn naam erop en een korte broek, zomerpijama, dus, dat is wat ik het hele jaar door draag.

Katja gaat naar Leah's huis om een Kerstfilm te kijken en wij kijken naar Uncle Buck, een oude getrouwe, maar hij blijft leuk.  De tijd gaat snel en straks zullen we naar bed moeten anders kan Santa niet langskomen.  Nog even de melk, kuch, Baileys neerzetten en dan:
Twas the night before Christmas, when all through the house
Not a creature was stirring, not even a mouse.
The stockings were hung by the chimney with care,
In hopes that St Nicholas soon would be there.

The children were nestled all snug in their beds,
While visions of sugar-plums danced in their heads.
And mamma in her ‘kerchief, and I in my cap,
Had just settled our brains for a long winter’s nap.

When out on the lawn there arose such a clatter,
I sprang from the bed to see what was the matter.
Away to the window I flew like a flash,
Tore open the shutters and threw up the sash.

The moon on the breast of the new-fallen snow
Gave the lustre of mid-day to objects below.
When, what to my wondering eyes should appear,
But a miniature sleigh, and eight tinny reindeer.

With a little old driver, so lively and quick,
I knew in a moment it must be St Nick.
More rapid than eagles his coursers they came,
And he whistled, and shouted, and called them by name!

"Now Dasher! now, Dancer! now, Prancer and Vixen!
On, Comet! On, Cupid! on, on Donner and Blitzen!
To the top of the porch! to the top of the wall!
Now dash away! Dash away! Dash away all!"

As dry leaves that before the wild hurricane fly,
When they meet with an obstacle, mount to the sky.
So up to the house-top the coursers they flew,
With the sleigh full of Toys, and St Nicholas too.

And then, in a twinkling, I heard on the roof
The prancing and pawing of each little hoof.
As I drew in my head, and was turning around,
Down the chimney St Nicholas came with a bound.

He was dressed all in fur, from his head to his foot,
And his clothes were all tarnished with ashes and soot.
A bundle of Toys he had flung on his back,
And he looked like a peddler, just opening his pack.

His eyes-how they twinkled! his dimples how merry!
His cheeks were like roses, his nose like a cherry!
His droll little mouth was drawn up like a bow,
And the beard of his chin was as white as the snow.

The stump of a pipe he held tight in his teeth,
And the smoke it encircled his head like a wreath.
He had a broad face and a little round belly,
That shook when he laughed, like a bowlful of jelly!

He was chubby and plump, a right jolly old elf,
And I laughed when I saw him, in spite of myself!
A wink of his eye and a twist of his head,
Soon gave me to know I had nothing to dread.

He spoke not a word, but went straight to his work,
And filled all the stockings, then turned with a jerk.
And laying his finger aside of his nose,
And giving a nod, up the chimney he rose!

He sprang to his sleigh, to his team gave a whistle,
And away they all flew like the down of a thistle.
But I heard him exclaim, ‘ere he drove out of sight,
"Happy Christmas to all, and to all a good-night!"
 
VROLIJK KERSTFEEST!

maandag, december 23, 2013

Kerstboodschappen

Het plenst van de regen als ik opsta, al is het nog steeds vreemd warm.  Ik heb Sharon gevraagd of we vandaag de personal training eerder konden zetten, zodat Rick en ik onze boodschappen op tijd kunnen gaan doen.  Gelukkig kon dat en na mijn ontbijt rijd ik dus naar Anytime Fitness.

Als eerste geef ik Sharon haar Kerstcadeautje, een leuk beschilderd wijnglas en een fles Sauvignon Blanc.  Ik weet dat dat haar favoriete wijn is, we delen die voorkeur.  Ze is er dan ook erg blij mee.

Het uur personal training gaat snel voorbij en dan haast ik me door een druk Vienna terug naar huis.  Rick en ik nemen de jaarlijkse boodschappenlijst voor het Kerstavondbuffet en de Kerstmaaltijd en nog een lijstje van Saskia mee en gaan op weg naar Wegmans.

Het is daar zo druk dat het verkeer er geregeld moet worden.  Wij gaan echter de overdekte parkeerplaats in waar vrijwel altijd nog plaats is en zo ook vandaag.  Op de parkeerplaats boven zagen we een file aan auto's zoekend naar een plekje.

We beginnen met onze lunch uit te zoeken.  Helaas hebben ze mijn favoriete baguette met tonijnsalade niet meer.  Die wordt nu op meergranen brood geserveerd, ook niet verkeerd, dus die kies ik met een bakje rode linzen chili.  We nemen een tafeltje boven met uitzicht over deze enorme winkel, althans op zijn hoogst een derde ervan.


Na het eten splitsen we op.  Rick begint aan de rechterkant van de winkel en ik aan de linkerkant.  Zo gaat het lekker snel, al is het enorm druk in de gangpaden.  Gelukkig is iedereen in een goed humeur en helpt elkaar spullen vinden, want het is hier wat onhandig gesorteerd vind ik altijd.

Het duurt een uurtje en dan zijn we bijna klaar.  We gaan alleen nog wat desserts uitzoeken.  We banen ons een weg door de menigte en dan zie ik zomaar een paar bekenden onze kant opkomen!

Het zijn Anja en Marcel, die ook nog net voor hun kinderen komen boodschappen doen.  Wat een toeval!  En zo maakt Rick in de supermarkt kennis met Marcel, grappig.  We hopen heel snel in het nieuwe jaar met zijn vieren uit eten te gaan.

Gelukkig zijn er zeker vijftien kassa's open en staan we al snel weer bij de van.  Thuis helpen Kai en Saskia alles wegleggen en dan vertrekt Rick naar de mall.  Dat is volgens hem zijn traditie, nou hij liever dan ik, want het is mij overal veel te druk!

UPS komt en brengt mijn grote cadeau voor Rick.  Nu is het nog steeds wachten op een paar cadeautjes voor de meisjes uit het Verenigd Koninkrijk en Singapore.  Ik had niet door dat ze van zover kwamen toen ik ze bestelde. Het maakt niet veel uit, we kunnen die altijd nog later geven.

Vooral voor Saskia zitten daar een aantal dingen tussen en ik besluit het centrum van Vienna in te gaan om te kijken of ik iets voor haar kan vinden bij Terra Christa.  Dit is echt zo'n winkel, die Rick "zweverig" noemt, maar Saskia houdt daar erg van. Ik vind er dan ook een paar leuke dingetjes.

Hier ben ik ook vrijwel naast Pure Pasty waar Rick voor morgenavond mini pasties heeft besteld.  Die was hij van plan morgenochtend op te halen, maar dat kan ik nu dan net zo goed doen.  Ik koop ook meteen een handje vol Britse chocoladerepen voor Rick's stocking.

Thuis pak ik mijn laatste cadeautjes in, al verwacht ik nog een kleinigheid voor Rick.  Wat is deze Kersttijd toch weer snel gegaan!  Morgen en overmorgen vieren we het alweer!

Beneden liggen Kai en Saskia dubbel.  Ze hebben een Kersthoed voor Cosmo gekocht, die hem heel lief gewoon ophoudt.   Naturlijk moet ik daar een paar foto's van maken. 

Rick komt met Thais eten van Natta Thai thuis.  Lekkere wild pork met verse groene peperkorrels voor mij.  En nu is het wachten tot Katja laat vanavond thuiskomt.  Dan kan de Kerstviering echt beginnen.

Intussen heeft Saskia hier een groepje van vrienden en vriendinnen en maken zij een gingerbread house.   Dat hoort inderdaad ook bij het Kerstfeest.  Ik vind het aan de ene kant leuk dat ze dat doen, maar aan de andere kant had ik net weer een schone keuken en die van al die andere ouders blijft dat.  Maar ach, ook wel erg leuk dat ze ons huis daarvoor kiezen.
Cosmo heeft zijn hoed nog steeds op, wat een lobbes is het toch!

Kai en zijn Duolingo team hebben de beta versie van Nederlands-Engels nu online staan.  Je kunt die dus gaan doen (en de foutjes in het Nederlands melden, ik heb er toch een paar gevonden, maar daar is het een beta voor).  Als je fouten vindt, klik dan op "Meld een probleem", klik het probleem aan en klik op "verstuur".  Kai en zijn team danken je, dit is allemaal vrijwilligerswerk, dus met vereende krachten gecreeerd.

Rest mij om iedereen hier nogmaals een heel fijne Kerst toe te wensen!

zondag, december 22, 2013

Echt? Het is winter? Je zou het niet zeggen hier!

Zaterdag

Saskia is twee dagen geleden haar iPhone verloren en dat is zo ongeveer het einde van de wereld voor een tiener tegenwoordig.  Ze kan wel even een Windows Phone van Rick gebruiken, maar er moet een vervangende iPhone komen. 

Rick heeft, zijn kinderen kennend, een verzekering genomen op de telefoon, maar die blijkt waardeloos te zijn.  Verizon zou de iPhone 5 met een iPhone 5C vervangen en ook nog eens bijna $200 rekenen!

Boos neemt Rick Saskia mee naar AT&T en koopt daar voor een stuk minder een nieuwe iPhone 5.  Dit alles duurt veel langer dan gedacht, want het is overal superdruk.  Ik ben blij dat ik niet meehoefde, want het is schitterend lenteachtig weer met een temperatuur van 18 graden!

Natuurlijk kan ik met zulk weer niet binnen gaan sporten.  Ik lijn Cosmo aan voor een heel lange wandeling door de buurt.  Ik doe nog voorzichtig een jasje aan, maar ik heb nog geen blok gelopen als ik het al te warm heb en in korte mouwen doorloop!  Op 21 december nog wel, het is vandaag officieel winter, onvoorstelbaar, maar dit gebeurt vrij vaak hier rond de Kerst.

Onderweg neem ik foto's van verschillende versierde huizen.  Het is 's avonds echt een genot door de wijk te rijden nu, maar overdag is er ook veel te zien, zowel smaakvol als niet.  Met dit weer is vrijwel iedereen buiten en ik zie dan ook heel wat bekenden.

Deze kerst Yoda maakt me altijd weer aan het lachen!
 
Na acht kilometer en ongeveer anderhalf uur ben ik weer thuis.  Het is inmiddels lunchtijd en Rick belt dat zij nog lang niet klaar zijn.  Kai vraagt of ik lunch kan halen bij Panera en dat vind ik prima. 

Als ik de cul de sac uitrijd, zie ik Mary Ellen ook net langs rijden.  We zwaaien en ik denk dan dat zij ergens wel af zal slaan, maar ik rijd de hele weg achter haar aan tot we dezelfde parkeerplaats opdraaien. 

Er zijn nogal wat winkels in dat winkelcentrum, maar als ik naar Panera loop, gaat Mary Ellen er net naar binnen.  We lachen om het toeval en sluiten aan in de rij, al bijkletsend.  Haar man is ziek en heeft haar gevraagd een bak kippensoep hier te halen.  Ik neem ook soep, maar de cheddar broccoli, en haal voor Kai een panini en uiensoep.

Op het trapje voor het huis eet ik mijn lunch in het zonnetje.  Daarna blijf ik lekker buiten lezen.  Intussen hoor ik de sirenes van de historische brandweerwagen van Vienna de hele tijd.  Vandaag komt Santa langs op die wagen en gewoonlijk ook door onze straat.  Maar dit keer slaat hij ons helaas over, al kan ik nog wel een foto nemen als hij de straat achter ons bezoekt.

Pas tegen vieren komen Rick en Saskia terug van hun iPhone nachtmerrie.  Rick natuurlijk helemaal in een slecht humeur, want hij vond Apple's service erbarmelijk en hij vindt het toch al maar zo zo dat Saskia een iPhone heeft.

We hadden plannen om naar de bioscoop te gaan, maar daar hebben we geen zin meer in.  Ik geniet ook liefst zo lang mogelijk van deze heerlijke temperaturen.  Gelukkig is Rick in de zon ook al snel zijn ergernissen vergeten.

Voor het avondeten gaan we naar Alegria, het Mexicaanse restaurant in Vienna.  Daar hebben ze ook een klein terrasje wat vanavond open is.  Hoe bijzonder is het om op 21 december, weliswaar met een verwarmingspaal naast ons, buiten te eten? 

Het eten is ontzettend lekker.  Ik bestel drie verschillende taco's, een met varkensvlees, een vegetarische met champignons en een met gegrilde vis.  Rick heeft biefstuk en Kai een quesadilla, allemaal erg lekker. 

We blijven nog een tijdje nakletsen en van het weer genieten.  Dan wordt het verder een rustig avondje thuis.
 
Nog maar een paar dagen voor Kerst en het is om half tien nog achttien graden buiten!  Uitgerekend nu zou ik wel sneeuw willen hebben, maar ik klaag geen moment, want ik voel me met dit weer zoveel beter dan met die kou! En morgen zal het alweer omslaan, maar we hebben er met volle teugen van genoten.
Dit mag dus helemaal niet, maar is te schattig om niet te fotograferen!
 


Zondag

Het plenst van de regen als we opstaan.  Ben ik even blij dat ik gisteren van iedere minuut lekker weer heb genoten!  De temperatuur is nog wel idioot warm, als we naar Starbucks rijden is het al 17 graden!

Na ons gebruikelijke zondagse Starbucks ontbijt ga ik naar boven om te sporten.  Ik vind drie kwartier op de elliptical voor vandaag wel voldoende.  Daarna maken Rick en ik ons gauw klaar om op pad te gaan.  We willen een gedeelte van onze Kerstavond en Kerstdag maaltijden vandaag al kopen.

Kai en Saskia gaan gezellig samen Kerstcadeautjes kopen.  Heel leuk van die volwassen kinderen.  Ik ben heel benieuwd waar ze mee terug gaan komen! 

Rick en ik gaan eerst op zoek naar een plek om snel te lunchen.  Die vinden we in Fairfax bij een bagel deli.  De auto naast ons heeft een NL sticker erop en er is een ouder stel in het restaurant dat ik er Nederlands uit vindt zien, maar ik kan niet horen of ze een accent hebben. 

Als Rick later zijn jas uit de auto gaat halen, beaamt hij dat hij hen inderdaad in die auto weg heeft zien rijden.  Toch grappig dat mensen er op de een of andere manier "Nederlands" uitzien.  Hun kleding was het niet, want de vrouw had een heel Amerikaanse "ugly Christmas sweater" aan.

Buiten op hun terrasje, want het is nog steeds lekker warm en de regen is intussen opgehouden, eten we onze lunch.  Voor mij een spinaziewrap met hummus en groentes en voor Rick een bagel met pastrami.  Dat laatste is een van die dingen in de VS, die ik nooit lekker heb gevonden.

Na het eten rijden we eerst naar de Russian Gourmet.  Rick koopt hier een paar biertjes en ik zalm en osetra caviaar.  Die laatste is hier onvoorstelbaar goedkoop vergeleken bij andere winkels.  Ik ben er heel erg dol op en sta mezelf die traktatie eens per jaar toe.

Volgende stop is Total Wine & More.  Hier kopen we, behalve allerlei Belgische bieren voor Rick, ook vast wat "champagne" voor Oud en Nieuw.  Als laatste lopen we de Trader Joe's binnen.  Hier vinden we wat lekkere hapjes voor ons Kerstavond buffet.

Thuis begin ik meteen aan het maken van "peppermint bark" om rond te brengen naar de buren.  Ieder jaar brengt iedereen wat zelfgemaakte lekkernijen en ik vind dat een erg leuke traditie.  Rick helpt me met het "pellen" van het plastic van de candy canes.  Dat is het vervelendste werkje aan het maken van deze lekkernij.

Rick en ik wisselen af met de candy canes hameren tot ze heel fijn zijn.  Dat is altijd leuk om te doen, ons even uitleven met de hamer.  Dan smelt ik de witte chocolade chips in de magnetron, meng ze met de candy canes en wat pepermuntolie en spreid ze op een bakblad. 

In de ijskast wordt het geheel snel stijf.  Ik breek het in stukjes en vul er de doosjes, die ik eergisteren bij Just $1 mee.  Een kind kan de was doen, maar het is oh zo lekker!  Als alle negen doosjes vol zijn, breng ik ze rond en wens iedereen een vrolijk Kerstfeest. 
 

Het is nog steeds heel warm en de achterdeur staat open.  Helaas regent het inmiddels wel weer en wordt het levende stalletje bij de kerk achter ons huis dit jaar dus niet opgevoerd.  Erg jammer, want ook dat is een traditie, die er inmiddels bijhoort.  Maar ach, er zijn nog zat andere tradities om van te genieten.

Voor het avondeten bestellen we makkelijk Zpizza.  We bedenken dat dat langzamerhand ook een wekelijkse traditie is geworden.  Vanavond is er geen Once Upon A Time dus het worden weer leuke Kerstfilms. 

Kai en zijn team van Duolingo.com zijn bijna klaar met het Nederlands-Engelse gedeelte van de site.  Ik doe een paar lessen en het ziet er goed uit.  Morgen of overmorgen gaat het online en zal ik de link hier plaatsen voor geinteresseerden.

PS: Beide weekenddagen zijn er warmterecords verbroken, het oudste van 1889!

Foto's van onze Kerstbuurt staan hier.

zaterdag, december 21, 2013

Onze 2013 online Kerstkaart

Iedereen, die hier meeleest, wens ik een heel fijne Kerst toe:

Click to play this Smilebox greeting
Create your own greeting - Powered by Smilebox
Free ecard created with Smilebox

Kerstvakantie begonnen!

Gisteravond vroeg Saskia of ze vandaag al thuis mocht blijven.  Op school zouden er toch alleen maar concerten en prijsuitreikingen zijn.  Dat vonden wij goed en dus is voor Saskia de broodnodige Kerstvakantie begonnen.  Alleen Rick moet dus nog naar zijn werk en de rest van ons slaapt lekker uit.

Tijdens mijn ontbijt maak ik de balans op van mijn bestelde Kerstcadeautjes.  Een paar moeten uit het buitenland komen en zijn er nog niet.  Gelukkig zijn er nog een paar bezorgdagen.  Maar ook een trui van PacSun, die ik al meer dan een week geleden heb besteld, is nog niet aangekomen.

Aangezien de andere spullen van hen, die ik op dezelfde dag had besteld, er wel al zijn, besluit ik er een telefoontje aan te wagen.  Waar de trui is weet ook de vriendelijke dame van PacSun niet, maar niet getreurd, ze sturen er nog een met FedEx, die maandag zal worden bezorgd.  De extra kosten van de verzending nemen zij op zich.  Heel netjes opgelost!

Na een half uur interval op de elliptical maken Kai en ik ons klaar om naar Great Falls te gaan.  We nemen Cosmo natuurlijk mee.  Onderweg halen we lunch bij Starbucks om bij de watervallen op te eten.

Het is alweer heerlijk weer met zo'n zeventien graden.  Onvoorstelbaar dat het morgen officieel winter is.  De watervallen zitten mooi vol en het is zoals altijd een genot om hier te zijn.  Ver onder ons zien we iemand op een paddleboard in het kolkende water.  Dat lijkt me echt doodeng!


We lopen een flink stuk van het River Trail met een heel happy hond.  We komen onderweg nog een aantal andere wandelaars tegen, die duidelijk ook genieten van het lenteachtige weer.  Het is zo'n vreemd gevoel om op 20 december zonder jas te wandelen!

Als we bijna terug zijn bij de auto zie ik opeens witte staarten in het struikgewas.  Er staan vier herten, waarvan er een ons nieuwsgierig blijft aanstaren.  Pas als Cosmo ze doorheeft en begint te blaffen rennen ze weg. 

Na Cosmo en Kai thuis afgezet te hebben ga ik nog even Vienna in.  Bij de Giant haal ik wat boodschappen waaronder ingredienten voor "peppermint bark" wat ik dit weekend traditiegetrouw voor de buren en onszelf ga maken. 

Bij Michaels ga ik kijken of ze nog leuke Kerstdoosjes of -bakjes hebben om die in te doen.  Ik vind er niets echt leuks en er staat een gigantische rij voor de kassa's, dus met lege handen vertrek ik weer.  Bij Just $1 heb ik meer succes.  Daar vind ik tien vrolijke ronde Kerstdoosjes en ik neem ook maar gelijk nog een paar tasjes mee om de laatste cadeautjes in te pakken.

Net als ik weer de van instap belt Rick.  Hij heeft een borrel van zijn team op kantoor bij The Range in Washington.  Rick zegt dat hij en Shadi er een tafeltje hebben besproken en dat Shadi's man Frank op weg is om mij op te halen.

Gauw haast ik me naar huis en doe wat nettere kleding aan, want de plunje waarmee ik bij Great Falls wandelde is geen geschikt ensemble voor een restaurant.  Een kwartier later belt Frank aan en we rijden samen via sluipwegen naar Washington.

Bij The Range zien we Rick en Shadi meteen met nog een aantal van hun collega's.  We bestellen een interessante cocktail met scotch, cayenne peper en bouillonijsblokjes, heel lekker.  Er staan ook schotels met charcuterie, enorme garnalen en oesters.  Het is meteen gezellig en we kletsen nog een uurtje met iedereen.

Dan is ons tafeltje vrij en nemen de anderen afscheid.  De gerechten op het menu zijn bedoeld om te delen en dat doen we dan ook graag.  Ik smul van de caesar salad van boerenkool, de gefrituurde spruitjes (die zelfs Rick, gewoonlijk een spruitjeshater, lekker vindt!) en de gegrilde octopus.  Alles is even lekker en het gesprek geanimeerd.  Een leuk begin van de Kerstvakantie, zo!

Na het eten gaan Shadi en Frank nog wat Kerstinkopen doen, maar Rick en ik zijn moe en gaan huiswaarts.  Daar treffen we Saskia met een hele groep vrienden en vriendinnen aan, een spontaan feestje nog voor haar 18e verjaardag.
Struiken versierd als kerstballen