De stilte voor de storm

Voor Rick is het weer een gewone werkdag na twee weken vrij te zijn geweest.  Hij vertrekt dan ook al voor achten.

Saskia heeft het eerste uur vrij, maar om kwart voor negen zie ik nog geen teken van haar.  Ik ga eens polshoogte nemen en vind een huilend meisje van de krampen.  Gauw geef ik haar een pijnstiller.  Ze heeft gelukkig eerst nog een uur vrij werken voor haar eerste vak, zodat ze niet weer een les hoeft te missen.

Het heeft vannacht zo geregend dat bijna alle sneeuw weg is.  Het is ook met een graad of vijf absoluut niet koud.  Moeilijk voor te stellen dat we vannacht en morgen recordlage temperaturen gaan krijgen!  Nu is het in ieder geval nog te doen om Cosmo uit te laten.

De temperatuur valt echter gestaag en de wind maakt het nog kouder.  Mijn zusje sms-t dat het bij hen, toch een heel stuk noordelijker, vijftien graden is.  Ook zij verwachten de "polar vortex" vannacht en daar zal het temperatuurverschil meer dan dertig graden bedragen van de ene op de andere dag!  Hier "maar" iets meer dan 20 graden (hoewel de gevoelstemperatuur een ander verhaal is).

Door een sneeuwbui rijd ik na mijn ontbijt naar de sportschool.  Daar doe ik eerst een half uur cardio en dan leidt Sharon mij weer door een zwaar uur gewichten.  Als ik de van weer instap zie ik tot mijn schrik dat ik nog maar voor een paar mijl benzine heb.  Voor mijn handen aan de pomp vastvriezen morgen besluit ik hem maar gauw vol te gaan gooien!

Thuis haal ik de tuinslangen van de buitenkranen, zet ze open (Rick heeft een paar weken geleden de toevoer al afgesloten) en wikkel ze in doeken om bevriezing te voorkomen.  Onze buizen lopen verder binnen in het huis volgens Rick dus als het goed is hoeven we ons nu nergens zorgen om te maken (al laat ik vanavond de kranen beneden in de basement wel druppelen, zoals wordt aangeraden).

Voor de lunch heb ik enorme zin in pho wat ik alweer een tijdje niet heb gegeten.  Ik ga bij Pho Thang Long vispho eten en bestel ook een glas van hun superlekkere limoensoda.  Ook al is het koud buiten, dit zomerse drankje vind ik niet te versmaden.  Alles staat binnen vijf minuten voor mijn neus, wauw!

Eenmaal buiten schijnt de zon weer, maar de wind blaast ook steeds harder.  Een van mijn goede voornemens dit jaar is onze oude vrijwel dode planten te vervangen met nieuwe.  Bij Safeway koop ik twee planten, die volgens de verkoopster niet te vermoorden zijn.  Maar goed ook, want ik heb absoluut geen groene vingers!

Na nog een paar pakjes naar Nederland te hebben verstuurd bij het postkantoor haast ik me naar huis om de planten en de bos bloemen, die ik ook heb gekocht voor wat kleur in huis, binnen te brengen.  Ze staan allemaal goed.  Nu nog zeker twee andere planten vervangen, maar dit waren de lelijkste.

Terwijl ik de rest van de planten water geef, glijd ik opeens uit in de keuken en voor ik het weet lig ik op de grond.  Au!  Het moet een flinke klap geweest zijn, want Kai komt verschrikt aanrennen.  Alles lijkt nog te werken, maar mijn linker knie en rechter schouder zijn niet blij en ik ben op mijn linkerhand gevallen, die meteen opzwelt.  Nou ja, het had erger kunnen zijn.

Het wordt steeds kouder buiten en de wind huilt om het huis.  Iedere keer dat ik naar Weatherbug kijk is de temperatuur verder omlaag.  Rick komt dan ook rillend thuis.  We bestellen Thais eten en ik doe mijn Snuggy aan.

De mannen, die helemaal gek zijn, gaan met een gevoelstemperatuur van -18 de hot tub in!  Ik zou dat op zich ook best lekker vinden, want het water is er warm genoeg voor, maar dan moet je eruit en door de vrieskou weer naar binnen.  Ik blijf maar gewoon lekker warm tv kijken.

Flapjack weet het helemaal, na het spelen lekker slapen (let op het speeltje nog op zijn buik)

Ook dit jaar doe ik weer een dagelijkse foto met een thema.  Dit keer doen we het met een leuke grote groep, erg grappig om de verschillende foto's te zien.  Het thema voor januari is "zwart-wit" en mijn album staat hier voor degenen, die me willen volgen.