Dokters afspraak

Om te kijken of de bloeddrukverlagende medicijnen hun werk doen heb ik vanochtend een vervolgafspraak met mijn nurse practitioner.  Vorige keer was mijn afspraak in het midden van de middag en had ik dus niet gevast.  Vandaag moet dat wel om mijn bloedsuiker en cholesterol te laten testen.

Ook dit keer is mijn afspraak wat later dan ik zou willen, maar half elf is nog wel te doen.  Met rommelende maag en hopend dat niet te erg te horen is, rijd ik naar Vienna Family Medicine.  Na de nodige formulieren, die iedere keer weer ingevuld moeten worden, komt een verpleegster me keurig op tijd naar een behandelkamer brengen.

Daar is het dus tijd om mijn bloeddruk weer op te nemen en ik voel gewoon dat die door de spanning weer hoog is.  En jawel, precies hetzelfde als twee maanden geleden, ondanks de medicijnen.  Daar baal ik van, maar de nurse practitioner is er niet van onder de indruk.  Ze neemt de bloeddruk na een praatje nog eens op en hallelujah, hij is normaal!

Met een vingerprik wordt mijn bloedsuiker getest en ook dat is normaal.  Nu alleen de cholesterol nog, daarvoor mag ik naar beneden naar het lab.  Ook die test is zo gepiept en nu mag ik eindelijk op zoek naar eten.  Sporten heb ik vandaag maar van de agenda geschrapt.

Bij Starbucks bestel ik een Americano en koop een zakje met gevriesdroogde vruchten.  Iets zwaars wil ik niet eten, want daar loopt het al te dicht tegen lunchtijd voor.  In de zaak eet en drink ik langzaam alles op.  Een van de medewerksters komt langs en laat hun nieuwe "caramel flan" latte proeven.  Erg lekker moet ik zeggen!

Thuis wacht Kai me al op.  Hij heeft bij zijn geboorte staatsobligaties van Ricks ouders gekregen, die hij wil gebruiken voor de aankoop van vertaalsoftware.  We denken even naar onze bank, Suntrust, te gaan en te regelen dat het geld op onze rekening komt, want Kai wil het niet contant.

Dat heeft echter meer voeten in de aarde dan we dachten, omdat Kai er zelf geen rekening heeft.  Hij moet dus eerst een rekening openen, het bedrag daarop laten zetten en dan van die rekening naar de onze verhuizen.  Maar ja, dat doet Kai toch maar en nu moet hij binnenkort weer terug om die rekening weer te sluiten.  Hoe ingewikkeld kun je het maken?

Inmiddels is het ruim lunchtijd en we gaan gezellig bij Le Pain Quotidien eten.  Kai neemt de quiche lorraine en ik hun kip pot au feu.  Die hadden ze de vorige keer niet en ik heb er al heel lang zin in.  Het is zo lekker met veel groentes, quinoa en lekker pittige harissa.

Na het eten zet ik Kai thuis af en ga door naar Vienna.  We hebben vanavond weer ons Nederlandse eetclubje en ik heb toegezegd brood mee te nemen.  Mijn allerfavorietste brood hier is het Danish kernel brood van Cenan's.

Sowieso is hun brood heerlijk, maar dit brood slaat alles.  Zo ongeveer ieder zaad dat je je kunt bedenken is erin gebakken.  Als ik er kom staat er een rij voor deze broden, want ze zijn net uit de oven en dus nog warm.

Even twijfel ik of er geen twee zal kopen en een ervan vast eten, want warm brood is natuurlijk niet te versmaden.  Maar de broden zijn ook duur en in mijn eentje eet ik niet heel zo'n brood op, dus ik houd het maar bij een.  In de auto ruikt het meteen heerlijk naar versgebakken brood, mmm!!!  Hopelijk vinden de dames het vanavond ook erg lekker.

Het is weer tijd om mijn uitgroei bij te laten werken bij Lofty Salon.  Carmen doet de kleur en wast mijn haar.  Gewoonlijk ga ik dan met nat haar naar huis om het daar te foehnen.  Maar het vriest buiten en vandaag mag ik het daarom met Mona's foehn drogen.  Wel zo handig, zou ik wel vaker willen.

Thuis ga ik weer bedenken wat mijn zwartwitte foto van vandaag gaat worden.  Ik heb een mooi boeket paarse lelies staan en bedenk me dat die met hun vlekjes en stampers ook mooi in het zwartwit zouden zijn.  Het blijft iedere dag leuk om echt rond te kijken om weer iets anders te vinden om te fotograferen.

Rick brengt me naar Karins huis waar we weer een heel gezellig etentje hebben.  Het brood wordt zeker ook lekker gevonden, waarschijnlijk heeft Cenan's er een paar nieuwe klanten bij.  Na lekkere borrelhapjes eten we paprika soep vooraf, heerlijk door Karin gemaakt.  Daarna verschillende salades en peertaart en superlekkere (wil wat zeggen voor mij) zelfgemaakte biscotti, het is weer smullen.

Rick haalt me om half tien op en thuis vertelt Saskia dat ze over heeft gegeven.  Ze heeft ook al de hele middag erge hoofdpijn dus hopelijk is het geen buikvirus.  Ik heb echt met Saskia te doen, ze wil zo graag hard aan school werken, maar haar gezondheid zit haar constant tegen.  Hopelijk is ze morgen weer beter.