Filmbezoek en een ijskoude wandeling

Gisteravond toen ik Cosmo zijn voor het slapen gaan wandeling gaf sneeuwde het licht.  Het verbaast me dan ook niet als ik weer een witte wereld zie als ik om acht uur Saskia ga wekken.  Er ligt maar een centimeter of zo, maar het is toch altijd ook weer mooi.

Het blijkt dat er elders in onze county meer is gevallen en de scholen openen twee uur verlaat vandaag.  Dat betekent dat Saskia pas om vijf voor half twaalf op school hoeft te zijn.  We doen het dus lekker rustig aan en eten ontbijt bij het haardvuur.  Buiten waait het en vriest 14 graden (gevoelstemperatuur -21) dus haast om naar buiten te gaan hebben we zeker niet.

Alweer vind ik het heerlijk om de elliptical te hebben.  Enkel een trap op en ik kan aan mijn sporten beginnen.  Mijn plan is een uur cardio, maar dat loopt anders, want na een kwartier vraagt Saskia of ik haar naar school kan brengen.

Zo laat zou ze ver weg moeten parkeren en de kou gaat inderdaad door merg en been.  Ik zet Saskia dus bij school af en ga dan thuis weer door met sporten, maar bij elkaar heb ik nu maar tijd voor een half uur.  Nou ja, ook niet zo erg voor een keer.

Mijn zwartwit foto van vandaag heb ik al snel

Gauw neem ik een douche en kleed me dan goed warm aan in mijn skibroek, die eruit ziet als een gewone broek, en mijn Noorse trui.  Daar krijg ik geen spijt van, want het is overal enorm koud!

Net als ik klaar ben gaat de deurbel en Lia en Anja staan op de stoep.  Wij hebben afgesproken te gaan lunchen en daarna naar de bioscoop te gaan.  Dat leek ons een perfecte besteding van een ijskoude middag.

In mijn van rijden we naar het Mosaic District.  Daar kiezen we een tafeltje bij Le Pain Quotidien en smullen van de lunch daar.  Ik moet me altijd bedwingen om niet iedere keer hetzelfde te bestellen en probeer dit keer eens de quinoa cake met allerlei groentes en hummus.  Een heel goede keuze, die op mijn favorieten lijstje gaat.  Anja en Lia hebben beiden een van hun enorme, maar ook zeer smakelijke salades.  De dames trakteren mij op mijn lunch, waarvoor nog heel hartelijk dank!

Na de lunch lopen we al rillend naar het Angelika Film Center.  We kopen kaartjes voor Her en zien dat er verder nog geen stoelen bezet zijn.  Dat blijft de hele film zo, we hebben de zaal voor onszelf.  Wel een typisch gevoel en af en toe kunnen we zo ook zonder bang te zijn anderen te storen wat opmerkingen over de film maken.

Dat doen we zeker, want de film zet aan het denken.  Het is aan de ene kant erg romantisch, aan de andere kant ook wel bizar.  Hoe zou het zijn om een relatie met een kunstmatige intelligentie te hebben?  Werkelijk een film, die ik iedereen aanraad en hij is bij tijden nog echt grappig ook.

Om een uur vier is de film klaar en bij ons thuis neem ik afscheid van Lia en Anja.   Het was weer een erg gezellige middag!

Met Chris heb ik afgesproken dat ik haar zou bellen als ik thuis was om met de honden te gaan wandelen.  Cosmo en ik gaan haar en PJ ophalen en we lopen naar Nottoway Park.  Het is erg koud, maar ook wel weer heel lekker om een stuk buiten te lopen.  

Het bospad is besneeuwd en soms wat ijzig.  De honden snuffelen ieder hoekje, duidelijk helemaal blij weer eens een goede wandeling te krijgen.  Op een gegeven moment zie ik een groep herten zo'n twintig meter verderop.  Cosmo heeft ze nog niet door en ik probeer een foto te maken.

Daarbij laat ik per ongeluk Cosmo's riem vallen net op het punt dat hij de herten ook opmerkt.  Als een pijl uit de boog rent Cosmo achter de herten aan.  We zijn dan wel in een park, maar een drukke weg is niet ver weg.  Ik roep Cosmo dus nogal in paniek terug en gelukkig komt hij dat ook.  Blij dat hij een herder is en geen jachthond, want onze vorige hond Brynna trok zich nooit wat van mijn roepen aan.

Na dit leuke avontuur loopt Cosmo zo mak als een lammetje mee terug naar huis. Die arme herten zullen zich  hem wel heugen.  Chris en ik spreken af volgende week weer te gaan, ik vind het wel erg leuk zo.

Saskia en ik gaan ons avondeten bij Sunflower halen.  Hun wakame soep is mijn favoriete soep hier, zo lekker en licht.  Daarbij de General Tso's Surprise, mijn favoriete hoofdgerecht daar, of eigenlijk het enige hoofdgerecht dat ik er echt lekker vind, want de rest van degenen, die ik heb uitgeprobeerd, smaakte vreemd.

Vanavond kijk ik eens de voorrondes van American Idol.  Eigenlijk vind ik dat het leukste deel van deze talentenjacht.  Er zijn altijd heel goede stemmen bij, maar ook mensen, die enkel om op tv te komen meedoen.