Even ruiken aan de lente

Zaterdag

Oh, wat een schitterende dag daagt!  Maar voor ik daarvan ga genieten kijk ik natuurlijk naar de ploegachtervolging wedstrijden.  Ik kijk online, want ik vind Stuart Storey veel leuker om naar te luisteren, dan Dan Jansen, hoewel er natuurlijk niets mis is met die laatste.  Het zijn gewoon die typisch Engelse uitdrukkingen, die Stuart zoveel leuker maken.

Saskia is intussen op weg naar Richmond waar ze ook zal lunchen met Kai.  Halverwege krijgen we enthousiaste sms-jes dat Sas helemaal weg is van Richmond en er heel erg naar uitkijkt daar te gaan studeren.

Het is dus vrijwel zeker dat Saskia naar VCU zal gaan.  Ik kan er niet over uit wat een opluchting dat is, je weet hier maar nooit of en waar je aangenomen wordt en ik ben blij dat we daar nu alleen nog met Katja's medical school doorheen zullen moeten, maar die heeft al een goede baan en dat maakt het toch minder nijpend.

Over Katja gesproken, ook zij heeft een avontuurlijk weekend.  Behalve dat ze gaat skien in Breckenridge heeft ze ook voor de lunch afgesproken met mijn schoonzusje Lisa om te lunchen.  Lisa en familie wonen een stuk buiten Denver en drie uur rijden van Breckenridge dus dat is heel wat om te rijden voor een lunch.  Lisa draait haar hand daar niet voor om.

Terug naar Vienna waar Rick en ik gezellig samen zijn.  Na de medaille ceremonies en de Nederlanders nog twee laatste gouden plakken uitgereikt te zien krijgen is het tijd voor mijn eigen sporten.  Rick is hard aan het werk, want hij moet volgende week naar Chicago voor een grote presentatie.

Voor mijn dagelijkse "Olympische Spelen" thema, het wordt steeds moeilijker iets te bedenken

Als ik klaar ben met mijn uur op de elliptical komt Rick vragen of ik zin heb te gaan lunchen bij Plaka Grill.  Daar is het zoals altijd flink druk  Het is dan ook een heel goed Grieks restaurant.  Ik bestel de avgolemono soep, een van mijn favoriete soepen.  Rick smult van zijn souvlaki.

Een makkelijk recept hiervoor hier

Inmiddels is het zo'n zestien graden en ik ga met Cosmo voor het huis zitten.  Rick gaat verder met werken, wel balen dat hij een deel van zijn weekend achter de computer moet, maar hij is tenminste thuis.  Ik lees buiten in de zon en heb het in mijn korte mouwen zelfs warm!  Heerlijk, deze warme temperaturen, vooral wetend dat het volgende week weer flink kouder gaat worden.

Halverwege de middag gaat Rick naar de sportschool.  Ik blijf tot half vijf buiten zitten, dan verdwijnt de zon achter de huizen en ga ik met tegenzin naar binnen.  Zulke dagen doen toch zeker hopen dat lenteweer niet lang meer zal duren.

Vanavond heb ik Rick overgehaald weer eens Koreaanse barbecue te gaan eten.  We hebben daarvoor bij Woo Lae Oak gereserveerd, een wat sjieker Koreaans restaurant dan anderen in de buurt.  Het zit vol met Koreanen wat altijd een goed teken is.

Wij kiezen Gu Jeol Mari, een voorafje van gevulde mini crepes, heel erg lekker.  Als hoofdgerecht delen we de combinatie Koreaanse barbecue met varkensvlees, kip, biefstuk, garnalen, scallops en groentes.  Hier komen ook een aantal bijgerechten bij, waaronder kimchi en gedroogde inktvis (die laatste vind ik heerlijk).

Het eten wordt op een grill midden in de tafel voor ons gekookt.  We dachten om te beginnen dat het wat weinig was voor twee personen, maar niets is minder waar!  Het is licht met veel smaak en erg gezond, maar ook ruim voldoende voor ons tweeen.

Dit is een van mijn favoriete Aziatische cuisines.  In tegenstelling tot Thais eten zwemt niet alles in saus.  Het is ook gezellig eten met alles aan tafel bereid.  Wij hebben in ieder geval gesmuld!

Dan is het tijd voor de laatste Olympische avond.  Het zal weer vreemd zijn "gewone" shows te kijken volgende week.  Het is toch ook altijd weer een paar weken van internationale sporten, die we hier gewoonlijk niet zien, kijken.  

Zondag

We hebben vannacht weer eens met de ramen open geslapen, heerlijk!  Rick is al ontbijt bij Starbucks aan het halen als ik beneden kom.  We genieten van onze koffies en sandwiches en dan gaat Rick weer aan het werk.

Voor het eerst in vrij lange tijd heb ik weer eens met Mary Ellen afgesproken met de honden te gaan wandelen.  Het is weer zeer lenteachtig weer en we hebben enkel een zomerjas nodig.  Vreemd is het dan om toch nog tussen de hopen sneeuw door te lopen.  We hebben heel wat bij te kletsen dus het wordt een leuke wandeling.

Na afloop heb ik echter nog maar de helft van mijn Fitbit stappen en ik kan niet wachten de volgende aflevering van Downton Abbey te kijken.  Ik ga dus nog boven op de elliptical mijn tienduizend stappen afmaken.

Intussen is de zon er ook weer en is het zo lekker buiten met 16 graden dat Rick en ik onze lunch voor op de stoep opeten. Het huis tegenover het onze (dat van Leah's ouders voor de al langer meelezenden) staat te koop en de makelaar houdt open dag.  

Er komen vrij gestaag mensen kijken en wij zijn benieuwd hoe lang het gaat duren voor het verkocht is.  Dit is pas het tweede huis in onze straat in de vijftien jaar sinds ze gebouwd zijn dat van eigenaar gaat veranderen.

Eigenlijk vind ik het zonde van het lekkere weer, maar ik heb Rick beloofd vanmiddag naar de film Pompeii te gaan.  De recensies zijn niet zo goed dus ik verwacht er niet veel van.  Het is ongewoon rustig in de mall, waarschijnlijk geniet iedereen van het lekkere weer. 

Als we kaartjes hebben gekocht is er nog een kwartier voor de voorstukjes beginnen.  Sinds kort krijg je in deze bioscoop je stoelnummer toegewezen dus we hoeven ons niet te haasten om stoelen te bezetten.  Ik ga nog even buiten in het zonnetje wachten, want de komende week komt Koning Winter ons weer een bezoek brengen

In mall zie ik ook mijn Olympische kleuren foto

Pompeii valt me alles mee, het is een spannend verhaal en de speciale effekten spectaculair.  Ook loopt het gelukkig realistisch af, ik was nog bang dat dat niet zo zou zijn.  Het is echt een Titanic, maar dan aan wal.  De film doet me in veel opzichten aan die film denken, al zal hij nooit zoveel eerbetuigingen krijgen. 

Als we de bioscoop uitkomen is het nog schitterend weer.  Thuis ga ik dus met Cosmo nog voor het huis zitten tot de zon achter de huizen verdwijnt.  Morgen zal het maar liefst tien graden kouder worden en halverwege de week voorspellen sommigen zelfs weer dat vervelende "S" woord!

Vanavond gaan de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen kijken.  Dit waren toch wel historische Spelen voor de Nederlandse schaatsers!  Erg leuk al dat oranje telkens op tv.  Ik ben ook trots op "onze" Meryl en Charlie, die na zeventien jaar trainen de eerste gouden medaille ijsdansen voor de VS in de wacht sleepten.  Het waren weer twee weken leuk wintersporten kijken!