Capitool, Library of Congress en Great Falls

Donderdag

Alweer de laatste volle dag dat Annette hier is is aangebroken.  Wat gaat zo'n weekje snel!  We hebben ook voor vandaag weer een toeristisch programma.

Maar eerst moet er na het ontbijt even door mij gesport worden.  Donderdag betekent meestal gewichtendag en ik doe een dubbele Max Capacity.  Het is heerlijk weer, dus na afloop loop ik ook nog even met Cosmo.  Zijn wandelingen schieten er deze week een beetje bij in.

Als we klaar zijn om op pad te gaan is het toch weer later dan ik had gedacht.  Saskia is weer thuis uit school en rijdt ons even naar de metro.  Dat scheelt ook weer een kilometer lopen, zodat Annette haar energie voor in de stad kan bewaren.

Bij Federal Center SW stappen we uit en lopen naar het American Indian Museum.  We gaan bij Mitsitam Cafe lunchen.  Omdat Annette wel de baby octopus ceviche, die ik hier zo lekker vind, wil proberen neem ik dat gerecht weer.  Ook neem ik er een salade met jonge varen erin bij, mijn favoriete lentegerecht hier.

Annette kiest de tortilla's met geitenvlees en kaas en dezelfde salade als ik.  Ze probeert een baby octopus en vindt het wel lekker, maar wel wat taai.  Dat zijn ze inderdaad ook wel, maar ze smaken mij altijd zeer goed.

Na het eten lopen we Capitol Hill op.  Daar zie ik een schattig tam eekhoorntje, die perfect voor me gaat poseren.  Dat wordt mijn dagelijkse themafoto, het thema is "Laten we naar buiten gaan".

Aangekomen bij het Capitool wachten we even in de rij om het bezoekerscentrum in te gaan en gaan dan door de veiligheidscontrole.  Eenmaal binnen kunnen we meteen mee met de volgende rondleiding!  Eerst kijken we de mooie film en krijgen daarna een gids toegewezen.

De onze wordt David Linn, een zeer geanimeerde jonge man.  Er is iemand in een rolstoel bij ons groepje dus we nemen, voor het eerst voor mij, de lift naar de verschillende kamers.  Het is beredruk binnen en daardoor krijgen we vandaag maar drie kamers te zien.

In de Rotunda onder de grote koepel zien we al de stellages voor het reparatiewerk dat binnenkort aan de koepel wordt gedaan.  Hij gaat spoedig ook van buiten in de steigers, helaas.  David vertelt interessant en betrekt ons ook bij zijn verhaal.

Ondanks dat ik deze rondleiding al zo vaak gedaan heb, is er toch weer iets nieuws.  Omdat we met de lift gaan krijgen we het plakkaat ter herdenking van vlucht 93 te zien. Dat is  het vliegtuig dat bestemd was om op 11 september 2001 op het Capitool te storten wat door de inzittenden werd voorkomen en in plaats daarvan stortte het vliegtuig in Pennsylvania neer.

Na de rondleiding bedanken we David vriendelijk en lopen dan door de tunnel naar de Library of Congress. Het is altijd zo leuk om dit alles weer door de "nieuwe" ogen van mijn bezoek te zien.  Het is gewoon een overweldigend mooi gebouw van binnen.

We hebben nog net even tijd voor de sluiting om de Orchideeen Symphonie bij de Botanische Tuin mee te pikken.  Deze tentoonstelling loopt nog tot eind april, maar ik denk dat dit mijn laatste bezoek eraan is.  Het blijft prachtig, al die exotische bloemen en de op muziek dansende fonteinen.

De metrotrein komt er net aanrijden als we aan komen lopen en gelukkig vinden we zitplaatsen, want al gauw staat het bomvol.  Saskia komt ons weer van de metro halen en dan frissen we ons wat op.

Rick is al thuis en we besluiten maar meteen te gaan eten.  De keuze is vanavond op Pazzo Pomodoro gevallen.  Het is er nog niet zo druk en wonder boven wonder krijgen we meteen een tafel.  Als voorafjes delen we de verschillende soorten prosciutto en gefrituurde calamari.  Van die laatste is de calamari zelf wel erg lekker en zacht, maar verder vinden we het alle drie wat smakeloos.

Dit is voor Annette de week van het exotische eten en ik vind het knap dat ze alles wat ik aanraad probeert. Hier vind ik de trenette al nero, pasta met inktvisinkt met grote garnalen en zongedroogde tomaatjes ontzettend lekker en we bestellen het allebei.  Gelukkig vindt Annette het net zo lekker als ik.

Thuis kletsen we op deze laatste avond van Annette's bezoek nog lang na en gaan eigenlijk te laat naar bed, maar dat mag ook wel een keertje.

Vrijdag

Het is vandaag helaas een bewolkte dag, maar de eerder voorspelde regen wordt op de weerssites niet meer genoemd.  Terwijl ik boven op de elliptical mijn vijftig minuten cardio doe, pakt Annette haar spullen in.  We doen de bagage alvast in de van, zodat we niet meer terug naar huis hoeven voor we naar het vliegveld gaan.

Cosmo gaat mee de van in en wacht op ons terwijl we gaan lunchen.  Deze laatste lunch eten we bij Le Pain Quotidien.  We nemen allebei hun hibiscus drankje, wat lekker fris is.  Annette geniet van de zalm tartine en ik heb de overheerlijke quinoa cake met groentes genomen.

Als laatste excursie deze week gaan we naar Great Falls.  Door alle regen en sneeuw de afgelopen weken zit de rivier flink vol, maar de watervallen zijn nog te zien.  Wild kolkend racet het water voorbij!  We maken foto's en Cosmo ontmoet een paar vriendjes.

Op een gegeven moment komt er een US Park politieagente op een paard langs en daar wordt Cosmo helemaal wild van.  Zij gaat met dat paard bij het derde uitkijkpunt staan dus ik blijf met Cosmo een eindje weg, terwijl Annette daar foto's maakt.  Dan houdt zij Cosmo vast en maak ik gauw een foto.

Nu is het dan toch echt tijd om naar het vliegveld te rijden.  De rit verloopt vlot en keurig op de afgesproken tijd van drie uur zet ik Annette bij de Delta ingang af.   Het is even slikken bij het afscheid en dat nemen we dus ook maar gauw.  Wat is deze week voorbij gevlogen!

Thuis ga ik gauw aan mijn achterstallige blogs en rondleidingscorrespondentie.  Saskia vertrekt met een auto vol vrienden en vriendinnen naar Richmond.  Ze zal daar vannacht of bij Leah of bij Kai logeren en morgen de introduktiedag van

Zo klinkt "mijn" cardinaaltje (Cosmo blaft op het laatst op de achtergrond)

Katja vertelde me gisteren dat ze gesolliciteerd heeft bij een bedrijf voor een baan als technicien om organen van orgaandonors te helpen oogsten voor transplantaties.  Het klinkt mij als een lugubere doch mooie baan in de oren.  Katja ziet er ook veel voordeel in met betrekking tot medical school straks.

Ze ziet er wel tegenop dat er ook overleden kinderen bij zullen zijn, maar hoopt zich eraan op te halen dan een overleden kind twee andere kinderen kan redden met zijn of haar organen.  Jeetje, ik doe het Katja niet na!

Vanmiddag kon Katja al op sollicitatiegesprek komen en belt daarna dat ze aan is genomen.  Natuurlijk is dit geen volle tijdsbaan, dus haar baan bij het ziekenhuis in Roanoke zal ze hoogstwaarschijnlijk aanhouden, maar het EMT werk moet ze waarschijnlijk opgeven.

Rick moet laat werken en als hij thuiskomt gaan we meteen op zoek naar proviand.  Rick heeft een heel drukke week achter de rug en ik ben ook erg moe.  Hij heeft zin in een restaurant met lekker bier en kiest Chef Geoff's.

Jason is daar onze serveerder en echt heel erg attent.  We beginnen met hun superlekkere dumplings.  Als hoofdgerecht neem ik weer eens twee voorafjes.  De tonijn tartaar is ontzettend lekker en de aspergesalade is bijzonder met een gepocheerd ei en een pittige aardappelsalade.  Het is allemaal een zeer smakelijk einde van een leuke week.  Het weekend kan beginnen.

Mooie zonsondergang

Foto's van gisteren staan hier.