Great Falls met Irene

Alweer schijnt de zon vrolijk de kamer binnen en dat maakt het zoveel makkelijker om op te staan!  Waar ik in de koude winter pas om een uur of negen en soms zelfs later opstond, sta ik nu rond achten naast mijn bed.  Dat geeft me ook opeens een stuk meer tijd in de ochtend, natuurlijk.

Saskia, die een late schoolstart heeft vandaag, en ik ontbijten samen.  Net voor zij naar school vertrekt vraagt ze of ik haar lunch kan brengen.  Ik heb zoveel tijd vanochtend dat dat me makkelijk gaat lukken.

Eerst doe ik een uur op de elliptical en ga na mijn douche naar Whole Foods.  Onderweg gaat mijn telefoon en ik neem hem op met mijn bluetooth.  Alleen hoor ik niets en wordt het gesprek afgebroken.  Ik kijk welk nummer het was en het was mijn endocrinoloog.

Even staat mijn hart stil, ik voel me zo goed met deze dosis, het zou toch niet?   Terugbellen is geen optie, dus ik hoop dat hij ook een berichtje op onze huistelefoon heeft achtergelaten.

Met Saskia's groentesandwich rijd ik niet veel later naar James Madison High School.  Daar wacht Saskia me al op.  Ze zou vandaag bloed geven, maar haar ijzergehalte was te laag.  Vreemd, want ze is daar net bij de kinderarts op getest en er zit voldoende ijzer in haar dieet.

Op ons antwoordapparaat thuis heeft de endocrinoloog gelukkig inderdaad een berichtje achtergelaten.  Goed nieuws, alles ziet er prima uit, geen verandering.  Heel lief van hem om te bellen, maar omdat hij altijd zegt alleen te bellen als er veranderingen zijn kreeg ik zowat een hartverzakking, ha ha.

Na wat administratieve taken afgewerkt te hebben rijd ik met Cosmo naar de metro om Irene op te halen.   Zij komt niet vaak buiten de stad Washington, dus dit is een heel andere wereld voor haar.

We gaan eerst lunchen bij Sweet Leaf.  Irene neemt een van hun bakken sla waar naar mijn smaak veel te veel sla en te weinig andere dingen doorheen zitten.  Irene krijgt hem ook niet op.  Ik kies een gerookte zalm met cream cheese sandwich op meergranen brood.  Hun brood is heerlijk (de zalm en cream cheese ook).

Cosmo heeft geduldig in de auto gewacht en we rijden naar Great Falls. Helaas heeft Cosmo kennelijk iets verkeerds gegeten en geeft achter in de van over, maar hij is verder zijn gewone zelf.  Gelukkig stinkt het niet.

De weg naar Great Falls is altijd prachtig, maar in de lente helemaal.  Rijen roze bloesembomen staan langs de wegen.  Ook in het park zelf is er heel wat kleur.

We lopen eerst richting waar we het adelaarsnest aan de overkant van de rivier kunnen zien.  Daar zijn de ouders niet aanwezig, maar we zien ze op een gegeven moment hoog boven ons cirkelen.  Ze zijn vooral te herkennen aan hun felwitte kop, die bijna lichtgeeft in de zon, verder zijn ze helaas te ver weg.

Ook in dit park zijn heel wat bluebells te zien.  Zelfs meer dit jaar dan ik me van andere jaren herinner.  Die bloemen groeien het best vlak langs het water.  Ook zien we wilde phlox, vergeet-me-nietjes en viooltjes.

De watervallen zijn prachtig, er zit precies genoeg water in de rivier om mooie vallen te krijgen en toch imposant te zijn.  Irene heeft de Great Falls nog nooit gezien en het is altijd leuk om dingen door de ogen van "newbies" te zien.  Het blijft iedere keer ook weer een schitterend uitzicht.

We bezoeken de drie uitzichtpunten en Cosmo besnuffeld allerlei vriendjes.  Het is opvallend dat hij alleen blaft als hij honden van verre ziet.  Kennismaken met andere honden gaat prima.

Na de uitzichtpunten lopen we nog een stuk van het River Trail.  Mensen denken dat Great Falls een klein park is, maar ook Irene merkt verbaasd op dat het veel groter is dan zij dacht.  Je kunt hier eindeloos "hiken", ik blijf meestal bij de rivier, maar er zijn nog allerlei andere paden.  Katja en Leah zijn zelfs een keer verdwaald.

Met een moeie hond rijden we terug naar Vienna.  Daar zet ik Irene weer af bij de metro.  We nemen afscheid voor de zomer, want maandag gaan zij weer terug naar hun boerderij in Traverse City, Michigan.

Thuis ga ik lekker op de bank liggen lezen.  Rick is helemaal in zomer spirit en gaat om te beginnen voor het eerst dit jaar het gras voor maaien.  Daarna verrast hij mij door sushi te halen voor het avondeten.  Natuurlijk is dat altijd een favoriete afsluiting van de dag!

Foto's van vandaag staan hier