Een rustige dinsdag

Om zes uur hoor ik Saskia aan Rick vragen of ze langer mag blijven liggen.  Ik heb er niets van gemerkt, maar zij blijkt vannacht weer een hoofdpijnaanval gehad te hebben en Rick heeft haar wel veertig minuten gemasseerd met Mineral Ice.

Daardoor is Rick natuurlijk ook doodmoe en staat voor zijn doen laat op.  Ik sta zelfs vrijwel tegelijk met hem op, ook omdat ik een doktersafspraak heb.  Ook Rick heeft eindelijk een oogartsafspraak.

Al jaren raad ik hem aan een oogarts te bezoeken, want zijn oogleden hangen helemaal op zijn wimpers.  Nu blijkt dat hij zijn voorhoofd zelfs "getraind" heeft zijn wenkbrauwen op te trekken, zodat zijn oogleden worden opgetrokken en hij goed kan zien.  De oogarts denkt dan ook dat onze medische verzekering zal betalen om dat te corrigeren, want dit is niet cosmetisch.

Na mijn ontbijt vertrek ik naar mijn endocrinoloog.  Het is op het moment zo'n genot om door deze omgeving te rijden.  Overal staan roze, paarse en witte bomen in bloei en dan dat prille lentegroen!

Bij de dokter ben ik zo aan de beurt en na een kort consult, want dit is een jaarlijkse schildkliercontrole, kan ik bloed laten prikken.  Na minder dan een half uur sta ik weer buiten.  Deze dokterspraktijk is altijd heel efficient, heel anders dan sommige andere specialisten waar je uren moet wachten.

Thuis tref ik Saskia aangekleed en klaar om naar school te gaan aan.  Ze is alleen doodmoe en heeft diepe kringen onder haar ogen.  Het verbaast me dan ook niets als ik een uurtje later een sms krijg met de vraag of ze naar huis kan komen.  We moeten echt iets vinden wat haar met die hoofdpijnen gaat helpen!

Mijn sportroutine van vandaag is een uur interval op de elliptical.  Ik kan de Virgin River serie van Robyn Carr echt aanraden, romannen met zeer menselijke verhalen.  Het uur gaat daardoor snel voorbij.

Het is lekker warm weer buiten, maar er dreigt regen.  Ik besluit op het deck te gaan lezen tot het om een uur of twaalf begint te spatten.  Dan dwing ik mezelf te gaan douchen, iets wat ik iedere dag weer een noodzakelijk kwaad vind.  Niet zozeer het douchen zelf, maar het haar drogen en make up en gedoe.  Ik kan me dan ook niet voorstellen daar meer dan twintig minuten aan te besteden.

Als lunch haal ik eten voor Saskia en mij bij Noodles & Company.  Voor haar de Indonesian peanut saute en voor mij de whole grain Tuscan linguini, beiden heerlijke gerechten.  Omdat het regent eten we het maar binnen op.

Natte azalea, die ook al aan het uitkomen is

Nu het weer wat warmer weer wordt heb ik hard nieuwe capri broeken voor het sporten nodig.  Gisteren vond ik tot mijn schrik een gat in mijn broek toen ik al bij de sportschool was.  Een aantal anderen zijn ook helemaal dun.

Tijd voor Target, dus.  Daar probeer ik ook een bikini aan op Sharons aanraden, maar die is het niet voor mij.   Ik koop drie nieuwe driekwart sportbroeken en een sport bh.  Ik loop de meeste dagen de halve dag in sportkleding en het Champion merk dat Target verkoopt blijft lang mooi en is zeer redelijk geprijsd.

Inmiddels is het opgehouden met regenen en komt de zon weer tevoorschijn.  Dat maakt de temperatuur buiten op het deck zeer aangenaam.  Cosmo en ik gaan dus naar buiten en ook de katten wagen zich allemaal tenminste op het deck.  Alleen Snickers is gewoonlijk een buitenkat.

Het is lekker vertoeven en ik heb echt een zomers gevoel.  Als Rick thuiskomt mixt hij een lekkere Aperol Spritz voor mij, mijn favoriete zomercocktail.  De bomen in de tuin staan nu in volle bloei en de vogels zingen en zingen.  Wat een verschil toch met de winter, alles leeft nu.

Voor het avondeten bestellen we Chinees.  Hier geen babi pangang of mihoen goreng (helaas), maar de egg drop soup, dumplings en edamame smaken toch prima.  Rick is doodmoe van de doorwaakte nacht en ik om de een of andere reden ook.