Familiebezoek uit Michigan

Al heel vroeg staat Rick op, want zijn nicht en haar zoon uit Michigan zullen al om half acht aankomen bij BWI.  Dat is ongeveer een uur rijden van hier, dus voor dag en dauw gaat Rick erop uit.  Ook Saskia vertrekt keurig op tijd, jammer genoeg voor haar zullen de high schools volgend jaar later gaan beginnen.

Kai en ik blijven langer liggen.  Om half negen moet ik er van mezelf uit, al lig ik nog zo lekker en is de kamer lekker koel.  Eigenlijk te koel, Kai en Saskia klagen zelfs dat hun kamers te koud waren.  Die nieuwe airconditioning is heel anders dan de vorige, die nauwelijks werkte!

Na mijn ontbijt komt Rick thuis met onze twee gasten, Jamie en Travis.  Travis heeft dit afgelopen weekend zijn high school graduation gehad.  Hij is dus dezelfde  leeftijd als Saskia.  Als cadeautje voor hem heeft Jamie dit reisje geregeld.

Zij waren vanochtend al om drie uur op pad, dus Travis valt meteen op bed voor een dutje.  Rick blijft tot vanmiddag thuis werken en onderhoudt Jamie.  Ik maak van de gelegenheid gebruik om een half uur interval op de elliptical te doen.

Als ik klaar ben en Travis ook weer boven water is het pas kwart voor elf.  Ik stel voor met dit mooie weer Cosmo naar Great Falls te nemen en daarna in Vienna te gaan lunchen.  Daar wordt gretig mee ingestemd en we rijden naar de watervallen.

Daar is het vooral druk met honden en hun baasjes, dus Cosmo heeft heel wat te snuffelen.  Na alle regens van de afgelopen tijd zit de rivier flink vol.  Bruin kolkend water komt naar beneden snellen.  Er mogen nu zelfs geen kayaks op de rivier.

We bekijken alle drie de uitkijkpunten en lopen dan terug naar de van.  In Vienna kiezen we Noodles & Company voor de lunch, zodat Cosmo ook meekan op hun terrasje.  Zij kennen deze keten niet in Michigan en smullen van hun pasta met pesto en beef stroganoff.  Ik heb een pittig penne gerecht, ook erg lekker.  Cosmo krijgt een garnaal van Travis en een bakje koud fris water.

Na de lunch nemen we Cosmo terug naar huis en blijven even praten met Rick tot hij naar zijn afspraak moet.  Wij gaan dan op weg naar Arlington National Cemetery.  Daar bezoeken we als eerste de graven van de Kennedy's.

Daarna lopen we naar het graf van de onbekende soldaat voor de wisseling van de wacht.   Die vind ik altijd weer indrukwekkend.  Na de wisseling van de wacht is er een kranslegging door middle school studenten.  Ook dit is een plechtige ceremonie en mooi om mee te maken.

Een tijdje geleden las ik over vier Nederlandse graven uit de Tweede Wereldoorlog op deze begraafplaats.  Van een van die mensen heb ik de naam en de sectie en grafnummer.  We lopen daarheen, maar dat grafnummer is het graf van een kind, dus dat klopt niet.  Er liggen hier zoveel mensen begraven dat het verder zoeken naar een naald in een hooiberg is dus we geven de zoektocht op.

We lopen de heuvel op naar het Arlington House en hebben van daaruit prachtig uitzicht over de stad.  Jamie is hier zo'n dertig jaar geleden geweest en Travis nog nooit, dus het is allemaal nieuw voor ze. 

Jamie wil ook graag een graf opzoeken.  Dat ligt in sectie 64 en op de kaart lijkt het niet zo ver.  Maar in de praktijk lopen we langs eindeloos veel graven en meer graven.  Dit doen maakt het voor mij nog duidelijker wat een gigantische begraafplaats dit is.  Ik moet ook even flink slikken als ik een weduwe eenzaam bij het graf van haar man zie huilen.

Na  zo'n half uur vinden we het graf van Jamie's buurman Harold J. Tucker.  We nemen er foto's van en gaan dan terug naar de ingang.  Op de terugweg zien we ook de columbariums, een (groot) gedeelte met gecremeerde mensen.  Heel indrukwekkend en de gemiddelde toerist (of inwoner, zoals ik) ziet die niet.

We hoeven niet helemaal terug naar het bezoekerscentrum, maar kunnen direct naar de parkeerplaats lopen.  De volgende stop hier dichtbij is het Iwo Jima Memorial, een van mijn favoriete beelden.  Jamie en Travis zijn ook onder de indruk en maken veel foto's.

Omdat we met zijn drieen zijn kunnen we de HOV nemen op de snelweg (high occupancy vehicle, in dit geval twee of meer mensen).  We zijn dan ook al snel weer thuis en Rick komt ook al gauw uit zijn werk.

Voor het avondeten gaan we naar de Cheesecake Factory.  Kai's is bijna klaar met zijn kamer en voor we vertrekken bewonderen we die.  Ook Saskia heeft, waarschijnlijk aangestoken door Kai, haar kamer veranderd en opgeruimd.  Het ziet er boven heel erg goed uit.

Saskia is de enige, die niet mee uit eten gaat, zij blijft thuis studeren.  We krijgen meteen een tafeltje en bestuderen het enorme menu.  Rick en ik delen zalm rolletjes, die heerlijk zijn.  Als "hoofdgerecht" bestel ik de voorafjes van gegrilde artisjok en tonijn tartaar.

Vooral de artisjok is ontzettend lekker.  Ook de anderen vinden hun keuzes duidelijk heerlijk, geen wonder dat deze keten het zo goed doet.  We hebben er eigenlijk geen plaats voor, maar bestellen toch cheesecake als dessert.

Travis en Kai kunnen die nog op, maar Jamie neemt die van haar mee naar huis en Rick en ik delen er een met macadamia noten, witte chocolade en caramel en nemen daar een paar hapjes van voor we hem ook laten inpakken om naar huis te nemen.

Thuis hangen we letterlijk allemaal op de bank. We zijn allemaal moe en het zal niet laat worden.  Morgen hebben we een volle dag voor de boeg in de stad, want zij willen in korte tijd zoveel mogelijk zien.  Nou, dan zijn ze bij mij in goede handen, ha ha! 

De rest van de foto's van vandaag staan hier.