Katja thuis, bierfestival en Dodenherdenking

Zaterdag

Gisteravond lag ik veel te laat in bed en daardoor sta ik ook later op dan ik zou willen.  Ook Rick blijft langer liggen dan gewoonlijk, maar om een uur of half tien staan we beiden op.  Katja ligt nog op een oor en haar maak ik om tien uur wakker om haar bestelling voor het ontbijt te krijgen. 

Rick en ik rijden Vienna in en hij zet mij af bij Panera.  Rick rijdt door naar Starbucks voor onze koffies.  Na Katja en mijn sandwiches gehaald te hebben, loop ik naar de Starbucks waar het zoals altijd enorm druk is en Rick nog op de drankjes wacht. 

Buiten op het deck eten we ontbijt.  Het belooft weer een lekkere dag te worden met temperaturen van een graad of 23.  Eigenlijk zou ik liever buiten willen blijven zitten, maar het is tijd om te sporten.  Boven op de elliptical doe ik al lezend een interval van een uur.

Nu Katja thuis is proberen we onze zomer ook wat te plannen.  De reis naar Aruba in augustus is al geregeld en wij zijn blij dat Katja daar ook (gedeeltelijk) bij zal kunnen zijn.  Eind juni hebben we het huwelijksfeest van een van onze neven in Colorado en daarna willen we naar Utah om de nationale parken Arches en Canyonlands te bezoeken.

Dat is al een jarenlange wens van mij.  We hebben de meeste grote nationale parken bezocht, maar die ontbreken nog en vooral Arches trekt mij enorm.  We kunnen er vanaf het huis van Ricks zus heenrijden, dus helemaal goed.  Alleen wil Saskia per se op 4 juli hier terug zijn.

Na wat onderzoek blijkt Katja helaas toch niet mee te kunnen.  Wij gaan een paar dagen voor het feest al naar Colorado om met de familie samen te zijn en vertrekken de dag erna naar de parken.  Zo kunnen we op 3 juli terugvliegen en hier nog 4 juli meemaken.  Iedereen (behalve Katja, hoewel ze er niet erg van ondersteboven lijkt) is blij met dit reisplan.  Ik kan niet wachten die parken te zien!

Het wordt een rustige zaterdagmiddag.  Katja studeert hard voor haar MCATs, die zij op 24 mei moet doen.  Saskia komt terug uit Richmond en probeert een tweede prom jurk aan, die ze geleend heft van een vriendin.  Wij vinden allemaal de eerste mooier, maar Saskia vindt die te warm.  Deze tweede jurk is ook mooi, maar niet zo uniek.  Ach, als ze zich er maar lekker in voelt.

Na een middagje lekker ontspannen lezen op het deck maken Rick en ik ons klaar om naar het jaarlijkse "Spring Bock" bierfestival bij de Mad Fox Brewery te gaan.  Hier ontmoeten we onze vrienden Shadi en Frank en twee stellen, die we vorig jaar al tijdens hetzelfde festival hebben ontmoet.

Het wordt weer erg gezellig.  Het is heerlijk vertoeven in het zonnetje.  Ik probeer een paar verschillende bieren, maar ben nu eenmaal geen grote bierfan.  Rick daarentegen geniet met volle teugen.

Om een uur of zes gaan we naar binnen de bar in.  De 140ste Kentucky Derby zal om vijf voor half zeven gelopen worden.  Een paar mensen proberen een mint julep, het officiele drankje van de Derby te scoren, maar er is geen verse mint aanwezig.  Sommigen nemen dan maar een Manhattan cocktail, maar die is mij en Rick veel te sterk!

Intussen komt Katja ook aan in het restaurant. Zij neemt een pause van het studeren om met ons te komen eten.  We gokken (zonder dat er geld bij gemoeid is) wie de Kentucky Derby gaat winnen en mijn stem gaat naar "Wicked Strong", gewoon omdat ik dat een leuke naam vind. 

De race duurt ongeveer twee minuten en Wicked Strong haalt het niet, California Chrome wint.  Ik zou best weleens een Kentucky Derby mee willen maken.  Voor ik Rick leerde kennen heb ik een keer de Preakness, een van de andere twee Triple Crown races, meegemaakt, maar de Derby is *de* race natuurlijk.

Katja arriveert ook en we nemen afscheid van de andere twee stellen en vragen dan met Shadi en Frank een tafel in het restaurant.  Die krijgen we meteen.  We bestellen een aantal voorafjes, waaronder de bitterballen.  Het recept daarvan is veranderd en nu smaken ze meer als de echte Nederlandse, maar ik mis de verse groentes erin.

Als hoofdgerecht neem ik een salade met tonijn.  Die is heel erg lekker met appel, gedroogde cranberries, pinda's en feta kaas erdoorheen.  Ook de anderen vinden hun eten duidelijk smakelijk.  Katja zit op hete kolen om verder te studeren en neemt afscheid. 

Wij kletsen nog wat na met Shadi en Frank, maar gaan ook al gauw weer huiswaarts.  Tot onze verbazing zijn we eerder thuis dan Katja.  Het blijkt dat zij de weg kwijtraakte.  Gelukkig komt ze maar een paar minuten later ook aan.  Het is nu aanpoten voor haar, haar belangrijke testen zijn op 24 mei.

Snickers heeft het keyboard van Ricks laptop gevonden als warm plekje

Zondag

Katja heeft ons gisteravond al een bestelling gegeven voor haar ontbijt.  Ook vandaag gaan we weer naar Starbucks voor de koffies.  Ik bestel een ijs-Americano, want het is lekker warm buiten.  Bij Panera haal ik "power breakfast bowls" voor Katja en mij.  De mijne is met kalkoenborst, ei, spinazie, tomaat en pesto saus, erg lekker!  Katja heeft er een met ei, biefstuk, avocado en tomaat.

We eten weer gezellig buiten in het zonnetje ontbijt.  Dan gaan Katja en Saskia aan de studie, Rick naar de mall, o.a. om onderzoek te doen voor een nieuwe laptop van mij, want deze is helaas de geest aan het geven.  Ik heb een afspraak met mijn elliptical voor een  uur "gluteal" programma.

Als Rick terug is eten we gauw hier thuis lunch en dan gaan de dames samen naar Caffe Amouri om te studeren.  Wij rijden naar het Netherlands Carillon om daar om 14 uur de Dodenherdenking ceremonie mee te maken. 

We moeten daarvoor bij het Iwo Jima Memorial parkeren, maar daar staat alles al vol.  Rick laat mij uit de auto en ik loop naar het Carillon, terwijl Rick blijft zoeken naar een parkeerplaats.  Anja en Lia en hun mannen, die meedoen aan de ceremonie in hun uniformen, zijn er ook al.  Langzaam komen er steeds meer aanwezigen binnendruppelen en gelukkig vindt Rick nog op tijd een parkeerplek.

Om kwart voor twee wordt iedereen naar hun plaats gewezen en uitgelegd hoe de ceremonie in zijn werk zal gaan.  Eerst komen de vrouwen van de ambassadeur en vice-ambassadeur en daarna hun echtgenoten.  Die laatsten groeten de grote krans witte bloemen met een Nederlandse en een Amerikaanse vlag erachter.

Dan speelt een militaire trompetspeler heel indrukwekkend "Taptoe".  Helaas waait het flink en is de krans al een paar keer gevallen.  Ook tijdens de ceremonie moeten de twee militairen, die aan weerszijden ervan staan, een paar voorkomen dat dat weer gebeurt.

Precies om twee uur na het spelen van de trompet houden we twee minuten stilte.  Tegelijkertijd wordt dat in Nederland gedaan, want wij leven hier zes uur vroeger.  Het is erg indrukwekkend allemaal.  Mijn opa is in de Tweede Wereldoorlog overladen en op 4 mei herdenk ik hem altijd.  Ik wist alleen tot dit jaar niet dat deze ceremonie gehouden werd.

Na de twee minuten stilte speelt het carillon het Wilhelmus.  Dit is ook de eerste keer dat ik het heb horen spelen en het klinkt erg mooi.  De ambassadeur houdt een toespraak, waarvan we helaas weinig kunnen verstaan.  Dan leest een groepje kinderen van de Nederlandse School een mooi gedicht over vrijheid voor.


Tot slot groeten eerst de militairen de krans, dan de schoolkinderen en uiteindelijk in kleine groepjes de rest van de aanwezigen.  Het duurt bij elkaar maar iets meer dan een half uur, maar ik ben blij dat we gegaan zijn. Mary Ann komt nog even praten en kennismaken met Rick en we kletsen nog even na met Anja en Lia en hun mannen en dan gaan we huiswaarts.

Terug thuis gaan we allemaal op het deck van het lekkere weer genieten.  Het is nog steeds lenteachtig weer voor hier, maar in de voorspelling voor volgende week zag ik echt zomerse temperaturen.

Voor het avondeten gaan we met de twee meisjes naar Le Pain Quotidien.  We delen eerst hummus en olijftapenade en wat kaas en prosciutto.  Rick en ik nemen voor ons hoofdgerecht de spinazie en champignons quiche.  Die komt letterlijk net uit de oven en smaakt dan ook voortreffelijk.

Zo eindigt weer een heel leuk weekend.  Morgenochtend vroeg moet iedereen weer aan het gewone leven geloven.  Het was een superverrassing om Katja hier te hebben en we hebben ervan genoten. 

Foto's van de Dodenherdenking staan hier.