Over een IKEA bezoek en een productieve zondag

Zaterdag

De nieuwe airconditioning werkt zo goed dat het opeens vijftien graden is in onze kamer als ik wakker word.  Duidelijk moeten we de temperatuur aanpassen, want de thermostaat hangt in de gang waar het kennelijk warmer is.

We staan allemaal bijtijds op en maken ons klaar om naar IKEA te gaan.  Saskia zou meegaan om naar dingen voor haar dorm te kijken, maar op het laatste moment blijft ze toch maar thuis.  De voornaamste reden voor ons om te gaan is Kai's graduation cadeau.

Nu hij weer voorlopig thuis komt wonen heeft hij om een "make over" van zijn kamer gevraagd.  Die is inderdaad nog erg tienerjongen.  Kai wil hem zo krijgen dat hij er zijn vertaalwerk kan doen en ook in die kamer kan leven.  Hoe leuk hij ons ook vindt, hij is natuurlijk ook gewend op zichzelf te wonen inmiddels.

Zoals altijd staat er een file op de I-95 en duurt het even voor we bij Potomac Mills aankomen.  Bij IKEA is het gelukkig niet zo druk.  We vinden een heel gunstige parkeerplaats om in te laden later en gaan naar binnen.

We beginnen met het zoeken naar een bureau en kasten voor Kai.  Alleen zijn bed gaat hij houden, de rest moet nieuw.  Al gauw vindt hij een luie stoel, die hem aanstaat.  De rest neemt wat voeten in de aarde, maar tegen de tijd dat onze magen rommelen voor de lunch zijn we een heel end.

Natuurlijk is een bezoek aan IKEA niet compleet zonder een lunch in hun restaurant. De mannen kiezen de gehaktballetjes om te eten, maar ik vind juist hun zalm zo lekker.  Ik neem dan ook de gravad lax en een bord met salade en wat gerookte zalm erop.  Als ik dichterbij zou wonen zou ik hier heel vaak gaan eten!

Kai's lunch

Voor mij de zalm

 

Na de lunch gaan we weer serieus aan de winkel.  Behalve meubelen voor Kai kopen we ook een nieuwe dekbedhoes voor ons bed en het bed in onze logeerkamer.  Zo ook nog wat meer kleinigheidjes en voor we het weten hebben we drie karretjes om af te rekenen.  Rick en Kai hebben heel wat bouwen voor de boeg!

Rick neemt nog een zak met gehaktballetjes mee en dan laden we alles in de van.  Zo komt een minivan weer erg goed van pas.  Alles gaat er met gemak in. 

Ook op de terugweg hebben we wat langzaamrijdend verkeer, maar gelukkig niet lang.  Thuis gaan Rick en Kai hard aan het werk aan Kai's kamer leeghalen.  Ik ben doodop van deze dag in IKEA!  Mijn hemel, ik ben minder uitgeput na een lange rondleiding in Washington!

Gelukkig zijn we allemaal goed geslaagd en Kai is zeker helemaal blij met zijn aanwinsten.  Hij zal eerst nog zijn kamer gaan verven en dan de nieuwe meubelen in elkaar zetten. 

Voor het avondeten hebben we zin in Pazzo Pomodoro.  Dit restaurant is een van onze favorieten hier in Vienna en niet in de laatste plaats omdat de eigenaars en serveerders ons (her)kennen.  We hoeven niet lang op een tafel te wachten dit keer.

Een van de eigenaars vertelt ons dat ze deze zomer gelato gaan verkopen in het pand naast het restaurant.  Echte gelato is niet makkelijk te maken en hij vertelt dat de melk anders smaakt in Europa waardoor de gelato hier in de VS gewoon nooit het "echte" is, maar zij hopen er in ieder geval heel dichtbij te komen.  Ik ben benieuwd.

Het eten is, zoals altijd, ontzettend lekker.  Als voorafjes hebben we prosciutto en olijven.  Het is weer soft shell crab seizoen en ik bestel dat gerecht.  Het stelt absoluut niet teleur.  Een van de eigenaars vraagt hoe het is, want hij gaat het vanavond ook proberen.  De interactie met de medewerkers en eigenaars maakt dit restaurant zo gezellig.  Alsof je bij vrienden komt eten voelt het.

"Baci di Sofia Loren" staan op hun dessert menu en die willen we, op aanraden van onze serveerder, graag proberen.  Het zijn zes kleine pure chocolade bakjes gevuld met zabaglione en daarop een framboos.  Precies genoeg voor een kleine zoete hap voor drie personen.

De mannen gaan verder met Kai's kamer.  Ik probeer mijn ogen te sluiten voor de rotzooi.  Over twee dagen krijgen we gasten en dan wil ik het huis weer op orde hebben.  De mannen verzekeren me ervan dat dat gaat lukken. 

Zondag

Al vroeg hoor ik Rick opstaan, maar blijf zelf nog liggen.  Alsof ik het geroken heb kom ik precies als Rick van Starbucks terugkomt met ontbijt naar beneden.

Voor mij heeft hij de ei en spinaziewrap mee, die is altijd erg lekker, ik zou hem vaker moeten nemen.  We eten met zijn allen ontbijt en dan vertrekken Kai en Rick naar Home Depot om verf te halen voor Kai's kamer.  Hij heeft besloten hem helemaal, inclusief plafond,  blauwgroen te verven. 

Op mijn sportprogramma staat een uur interval op de elliptical.  Daarna maak ik me gauw klaar om naar de mall te gaan.  Saskia wil haar wenkbrauwen laten threaden en dat wil ik ook wel laten doen.  Er is een nieuwe salon daarvoor in Tysons Corner Center, Eyebrow Designer 21.

We zijn meteen aan de beurt.  Ik moet met mijn vingers mijn ooghuid straktrekken en ik voel er daardoor helemaal niets van.   Mijn wenkbrauwen zien er voor de verandering weer eens keurig uit.

Volgende stop is Sephora.  Ik heb nieuwe oogpotloden nodig en Saskia ook een aantal dingen.  Als laatste bezoeken we Victoria's Secret en zijn dan alweer klaar in de mall.  Gelukkig want het is zulk mooi weer, zonde om binnen door te brengen.  De mall is dan ook helemaal niet druk voor een zondagmiddag.

Na de lunch ga ik Vienna in.  Eerst stop ik bij Meadow Lane Park, want Lia sms-te me dat ze de cache daar heeft gevonden vanochtend. Nu moet ik hem natuurlijk ook vinden en met nog een kleine hint van Lia lukt dat na een tijdje ook.  He he!   En waarom we die eerst niet vonden is me een raadsel.  Hij was achteraf gezien vrij opvallend, maar dat is vaak het geval.

Cosmo heeft bijna geen eten meer, dus ik haal een grote zak bij Petco.  Daar kom ik allerlei bekenden tegen. Soms is Vienna net een klein dorp.  Met een enorm zak hondeneten loop ik niet veel later naar buiten.

Bij Whole Foods haal ik wat boodschappen.  Ik laat ze in mijn praktische Duitse boodschappentas laden.  Daar past veel meer in dan in de tassen hier in de VS.  Er zijn zelfs lussen voor (wijn)flessen!  De kassamensen zijn er altijd helemaal lyrisch van.  Misschien een gat in de markt hier, een praktischer boodschappentas.

Thuis neem ik Cosmo mee voor een wandeling en ga op zoek naar mijn dagelijkse themafoto.  Het is heerlijk lenteweer met een graad of negentien.  Dat is voor hier in mei vrij koel, maar heerlijk wandelweer natuurlijk.  De pioenrozen zijn nu uit en ik fotografeer er een voor mijn "Very..." thema (very close up).

 



Rick en Kai schieten goed op in Kai's kamer, maar Rick gaat nog wat verfspullen bij de verfwinkel in Vienna halen.  Hij komt met een verrassing terug.  Bij de wijn- en bierzaak naast die winkel verkopen ze nu Oranjeboom bier, altijd mijn favoriet in Nederland.  Zo drink ik voor het eerst in jaren weer eens mijn "stambier".

Natuurlijk komt "mijn" cardinaal me ook weer lief toezingen en kan ik het niet nalaten daar een filmpje van te maken.  Het is altijd zo vrolijk.

De mannen zijn moe van al het geverf dus we bestellen lekker Indiaas en de voeten gaan omhoog en de tv aan.  Dit weekend is weer voorbij gevlogen.  We hebben een drukke, maar leuke week voor de boeg.