Een gelukkig vrijwel droge rondleiding

Als ik wakker word zie ik aan de condensatie op de ramen al dat het vannacht geregend heeft.  Dat niet alleen, het blijkt nog maar net droog te zijn en is zwaar bewolkt.  Er wordt meer regen voorspeld, dus de paraplu gaat mee.

Het is wel al warm genoeg om gewoon in mijn bermuda en korte mouwen te gaan.  Rick brengt me na ons ontbijt naar de metro.  Het perron staat vol en even ben ik bang dat er vertragingen zijn, maar het blijkt gewoon spitsdrukte.  De trein komt een paar minuten later aan en ik vind gelukkig nog een zitplaats.

Als ik bij het Smithsonian station weer uitstap zie ik dat het in de stad ook flink heeft geregend.  Sterker nog, op mijn buienradar app zie ik dat het maar net ten noorden aan de andere kant van het Capitool plenst! 

Omdat er vanmiddag onweersbuien worden voorspeld besluit ik vandaag met de monumenten te beginnen.  Ik vind C. en T. makkelijk als ik C. T.'s naam hoor roepen.  We maken kennis en lopen, na mijn verhaaltje over het ontstaan van Washington, richting het Washington Monument.

Zo lopend bedenk ik me dat ik de rondleidingen weer met de monumenten ga laten beginnen.  Het is minder lopen, want zo kunnen we na het bezoek aan de Library of Congress eindigen.  Zeker in de hete maand juli gaat dat toch schelen.

Vandaag blijkt het helemaal een goede keuze, want al ziet het er flink dreigend uit, we houden het droog.  Bij het Tweede Wereldoorlog monument worden we uitgenodigd om naar een high school band te komen luisteren, die volgens de vrouw over tien minuten zou beginnen.

Daar kunnen we nog wel even op wachten vinden we.  Maar die tien minuten blijken er veel meer te worden.  Na een kwartier maken de spelers nog geen aanstalten te beginnen dus lopen we maar verder.  Pas als wij bij het Lincoln Memorial zijn horen we ze beginnen.

Vandaag is er een goede weerspiegeling van het Lincoln Memorial in de Reflecting Pool en we maken er foto's van.  Dan lopen we door het Vietnam Veterans Memorial naar het Lincoln Memorial. 

Daar zien we het Capitool maar heel wazig.  Een blik op de buienradar laat zien dat het tussen het Washington Monument en Capitool keihard regent.  Zo plaatselijk zijn de buien dat ik zelfs een waarschuwing van een "flash flood warning" op mijn telefoon krijg terwijl het bij ons gewoon droog is.

Als we rond het Tidal Basin lopen voelen we wel af en toe een spetter, maar het mag geen naam hebben.  Pas binnen in het Jefferson Memorial schuilen we even voor wat lichte regen, maar dan wordt het al gauw weer droog.

We lopen terug het bewoonde deel van de stad in en langs de achterkant van het Witte Huis naar onze lunchplek.  C. en T. hebben verkozen naar een sandwichshop te gaan en ik neem ze mee naar Potbelly. 

Daar hebben ze een heerlijke sandwich met champignons en kaas.  We vinden nog een tafeltje op hun terras en smullen.  Terwijl we daar zitten bereikt de regen ons toch ook en het plenst een tijdje.  Gelukkig zitten we droog onder een afdak en parasol.

We wachten de ergste regen af en zetten dan onze tocht voort.  Niet veel later klaart het helemaal op en schijnt de zon warm.  We beginnen met een bezoek aan het kerkje van de presidenten.  Samen met een enorme groep Frans-Canadezen bekijken we dit mooie kerkje.

De president is duidelijk thuis van zijn Europese reis als we de voorkant van het Witte Huis willen bekijken.  We mogen niet tot aan het hek komen en Pennsylvania Avenue op lopen.  Via een omweg moeten we het park verlaten.

Zo zien we ook nog het huis waar president James Madison en zijn vrouw woonden na zijn presidentschap en een aantal andere gebouwen met mooie architectuur, die ik gewoonlijk niet passeer. 

We lopen Pennsylvania Avenue af, over Freedom Plaza wat ik min of meer herontdekt heb als een interessant plein om te laten zien.  C. en T. hebben Chinatown al bekeken dus dat slaan we over.  In plaats daarvan besteden we meer tijd aan het U.S. Navy Memorial.

Via het Capitool waar zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden voor de verandering in sessie zijn, lopen we naar onze laatste stop van vandaag, de Library of Congress.  Hier is het ook weer druk, de schoolgroepen zijn er nog steeds.

Zoals altijd maakt ook dit gebouw weer enorme indruk.  Ik vind het telkens zo leuk "mijn" stad zo door de ogen want nieuwkomers te zien.  Ook C. en T. vinden het een prachtige stad.

We lopen naar het Capitol South metrostation.  In de trein kletsen we nog even verder tot we bij Metro Center afscheid nemen en C. en T. uitstappen.  Ik lees de rest van de weg en Saskia haalt me in Vienna van het station.

Thuis zink ik in mijn stoel op het deck neer en lees mijn boek uit.  Rick komt laat uit zijn werk en heeft zijn eigen auto weer terug.  Die had weer een flinke reparatie nodig, maar hij doet het weer.  Onderweg heeft Rick sushi gehaald voor het avondeten wat we lekker buiten opeten.

Bij de post zit nog een leuke verrassing, precies op tijd voor de voetbalwedstrijd vrijdagmiddag.  Bedankt, Naomi! 

Het is zo lekker warm buiten en nog geen muggen dat we nog tot laat op het deck blijven lezen.  Tegen tienen vallen mijn ogen toe en zoek ik mijn bed op. 

Foto's van vandaag staan hier