Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, juni 02, 2014

Weer een leuke en mooie rondleiding

Arme Saskia heeft vannacht weer erge hoofdpijn gehad en arme Rick was de halve nacht op met haar.   Hij masseerde haar met Mineral Ice, maar ook vanochtend voelt ze zich nog erg slecht.  Rick meldt haar dus maar weer eens ziek. 

Natuurlijk ben ik Rick enorm dankbaar, want als ik al dat masseren had moeten doen had ik geen energie gehad om mijn rondleiding te doen.   Dat is wel iets waar ik soms bij stilsta, maar ook weer gauw wegstop.  Ik vind de rondleidingen superleuk, maar ze zijn ook fysiek veeleisend.  Ik hoop dan ook dat ik de vele boekingen achter elkaar in juli aan ga kunnen.

Het is weer schitterend weer en ik drink mijn koffie buiten op het deck.  Als ontbijt eet ik een lekkere stroopwafel en wat verse mango.  Het smaakt me zeer goed!

Rick zet me bij het metrostation af.  Het is zo vroeg al lekker qua temperatuur en ik hoef voor het eerst geen jas mee.  De trein staat al klaar en bij het Smithsonian station stap ik aan de mallkant uit.

Daar wacht ik even tot ik iemand "kijken" hoor zeggen.  Jawel, hoor, het zijn L. en M. en ik zie meteen dat het weer een gezellige dag gaat worden.  Na een korte geschiedenis van de stad te hebben verteld lopen we langs de musea naar het Capitool.

Met de diepblauwe lucht erachter blijft dit een schitterend gebouw, maakt niet uit hoe vaak ik het zie.  Van steigers is nog geen teken, dus ik ben benieuwd wanneer ze daar eindelijk mee beginnen.


Bij de Library of Congress maken we foto's van de mooie fontein daar (hoewel die van mij om de een of andere reden niet zo goed gelukt is) en gaan dan door de veiligheidspoortjes naar binnen.  Dit gebouw maakt altijd weer indruk en zowel L. als M. houden van fotograferen, dus we besteden er ruim tijd.

Daarna lopen we via het Supreme Court waar we een CNN verslaggeefster een opname zien maken en de voorkant van het Capitool naar Pennsylvania Avenue.  Al fotograferend banen we ons een weg naar Penn Quarter en China Town waar de Chinese boog altijd weer imposant is.

Bij het oudste kerkje in de "Federal City" (1792) gaan we naar binnen.  St. Patrick's is een katholieke kerk, maar lang niet zo'n pracht en praal als in andere kerken.  De gebrandschilderde ramen zijn hier het mooiste.

Via Ford's Theatre waar Lincoln werd vermoord en het zeer onaantrekkelijke FBI gebouw komen we weer op Pennsylvania Avenue uit.  Ik zie dat de ingang naar het Old Post Office Pavillion is afgezet.  Kennelijk zijn de werkzaamheden begonnen om dit gebouw in een luxe Trump hotel om te toveren.

We lopen over Freedom Plaza en bekijken de vloer daar, want daar is van alles interessants te zien.  Dan is het lunchtijd en we worden door Tony en Mark als VIPs ontvangen.  Onze menu's liggen zelfs al klaar op tafel 7, volgens Tony mijn stamtafel.

Onze serveerder herken ik van vorig jaar, want hij wist dat Nederlanders friet met mayonnaise eten. Ik vraag hem daarnaar en mijn geheugen werkt nog goed.  Zijn grootmoeder is Nederlands en hij herinnert zich mij nu ook. 

We bestellen onze lunch en ik zie de soft shell crab nog op het menu.  Die bestel ik, maar niet gefrituurd, zoals ik hem zaterdag kreeg.  Hij wordt echter wel gefrituurd bezorgd.  De serveerders vinden dat heel naar voor me en maken het gauw goed.  Ik krijg hem nu zelfs gestoomd met extra pittige Old Bay kruiden, Heerlijk is het!

Ook L., die mijn andere favoriet op dit menu, de ravioli, heeft besteld en M., die de crabcake heeft, vinden hun eten erg lekker.  Ik heb dan ook nog niet meegemaakt dat er klachten waren over het eten hier (alleen van kieskeurige ik, ha ha).

Hoewel de dessertkaart er zeer goed uitziet, besluiten we dat toch maar niet te doen.  We zetten onze tocht voort en bekijken het Kerkje van de Presidenten wat vandaag gelukkig wel open is.

Voor het Witte Huis is het nooit saai.  Er staan altijd mensen te protesteren, waaronder natuurlijk Consuela, die er al 32 jaar rondhangt met haar anti Israel protest.  Ze is heel klein, maar jee, het is een actieve dame!  Ze is nog net zo gepassioneerd als toen ik haar in 1983 voor het eerst zag.

De achterkant van het Witte Huis is minder druk dan anders.  Ik maak een foto van M. en L. en dan gaan we verder.  Het is zo fijn dat het Washington Monument weer gewoon open is.  De geschiedenis van dit monument blijft interessant.

Door het Tweede Wereldoorlog Monument lopen we verder naar de andere monumenten.  Het is overal veel rustiger dan de afgelopen tijd.  Er zijn nog steeds schoolgroepen, maar minder dan voorgaande weken. 

Bij het Vietnam Monument ligt er zelfs bijna niets wat door bezoekers is achtergelaten, heel ongewoon.  Na het Lincoln Memorial en Koreaanse oorlogsmonument waar ik mijn maandthema foto maak steken we over naar het Tidal Basin.

Het is werkelijk heerlijk zomers weer.   Een graad of 25 en een lekker briesje, we bekijken het Martin Luther King Jr., Franklin D. Roosevelt en Jefferson memorial en lopen daarna tussen een schoolgroep tieners terug naar het hoofdgedeelte van de Mall.

Bij het Smithsonian station nemen we weer afscheid.  Gelukkig hebben zij ook Facebook.  Ik vind het toch altijd leuk contact te houden na zo'n leuke dag samen.  Zij lopen naar een ander station want ze moeten de groene lijn hebben en ik de oranje.

Toegegeven voel ik mijn voeten nu wel en ben blij als ik in de trein meteen een zitplaats krijg.  Ik bel Kai om te vragen of hij me in Vienna op kan komen halen en hij staat er al als ik het station uitloop.

Thuis maak ik een lekkere Aperol spritz en ga met mijn voeten omhoog buiten op het deck zitten lezen.  Als Rick thuiskomt bestellen we kabobs (voor mij zalm) van Friends en eten lekker buiten.   Daarna wordt het me daar te koel en ga ik lekker ontspannen tv kijken. 

Foto's van vandaag staan hier

2 reacties:

Anja zei

Wat een leuke rondleiding weer.

Petra zei

@Anja - Ha, bedankt voor je reactie anders had ik gedacht dat de reacties stuk waren ;)