Zo'n dag dat je een lange lijst afwerkt

Er is op het moment zo ontzettend veel gaande en de hele maand juni is beredruk.  Vandaag heb ik geen rondleiding en heb gisteravond een lange "to do" lijst gemaakt.  Wetend dat ik een drukke dag voor de boeg heb, wil ik bijtijds opstaan.

Dat lukt echter niet zo goed.  Ik word wakker van Saskia's foehn en Vitamix en val dan weer in een diepe slaap.  Pas om kwart over acht word ik uit een diepe droom opgeschrikt en hoor Rick bezig in de badkamer.

Gauw sta ik op en Rick haalt koffies en sandwiches van Starbucks.  We eten samen ontbijt.  Rick hoeft pas om kwart voor elf weg, want ze hebben een teambuilding dag bij een van zijn managers, die nog geen drie kilometer hiervandaan woont.

Op mijn lijstje staan een aantal dingen, die per telefoon of internet afgewerkt kunnen worden, en daar begin ik mee.  Eerst probeer ik online een 4WD SUV in Denver te boeken, maar moet uiteindelijk toch Alamo bellen, want er staat nergens bij dat het 4WD is.  Gelukkig vertelt de medewerkster dat er in Denver veel daarvan voorradig zijn, al kan ze het niet garanderen.

Ook voor die reis boek ik een reservering voor Cosmo bij de kennel.  Ik vind het altijd zo leuk hoe ze hem daar kennen.  De receptioniste wil weten hoe het met zijn pootje gaat en verzekert me ervan dat ze goed voor hem zullen zorgen.

Vandaag kost het me heel wat zelfdiscipline, maar ik krijg een dubbele Max Capacity training voor elkaar.  Ik ontzie mijn benen een beetje en doe voornamelijk bovenlichaam oefeningen.  Na iets meer dan een half uur trillen mijn spieren en ben ik klaar met sporten.

Rick vertrekt naar zijn evenement en ik maak me klaar om Vienna in te gaan.  Bovenaan mijn lijstje staat Madison High School waar ik ga betalen voor een boek dat Saskia twee jaar geleden heeft uitgeleend en volgens de bibliothecaresse nooit is ingeleverd.  Dat boek is allang kwijt dan, dus ik betaal de $9 voor een nieuw boek.

Terwijl ik daar sta komt Saskia in haar pauze er ook heen.  Ze vertelt dat de vice principal heeft gevraagd haar te spreken en is daar duidelijk zenuwachtig over.  Ik bied aan mee te gaan en dat vindt Saskia duidelijk fijn.

De vice principal heb ik alle tien jaar dat we kinderen op deze school hadden nooit ontmoet.  Het is bijna ironisch dat dat met iets meer dan een week voor ons laatste kind de school verlaat nog gebeurt. 

Het is een aardige vrouw, die duidelijk vriendelijk maar streng is.  Saskia heeft van haar school toestemming nodig om morgen naar de prom van een andere school te mogen.  Natuurlijk heeft Saskia heel veel school verzuimd en moet de vice principal haar daarop aanspreken.

Of het is omdat ik erbij ben, maar met Saskia's belofte de komende week wel op tijd te zijn, tekent de vice principal het toestemmingsformulier.  Nog zes schooldagen, ik heb ze bij Katja en Kai niet zo afgeteld!  Ik vind het helemaal niet leuk dat Saskia volgend jaar het huis uitgaat, maar voor haar is het duidelijk helemaal klaar met de high school.

Volgende stop is Rite Aid voor medicijnen en wat toiletspullen.  Dan Whole Foods voor een heel aantal boodschappen.  Het is inmiddels ruim lunchtijd geweest en ik neem gelijk sushi met quinoa rijst mee als lunch.

Die eet ik thuis buiten op en werk verder aan mijn lijst.  Ik geef mezelf online op voor Global Entry.  Rick heeft dat al en hij hoeft zijn schoenen e.d. niet meer uit te doen en kan zo door de douane na internationale vluchten.

Daarna werk ik meer administratie bij, want dit is hoogseizoen voor de rondleidingen.  Ook maak ik een afspraak om onze afvalverwerker te laten vervangen.  Dit is een apparaat dat je in Nederland volgens mij niet vaak tegenkomt.  Het verwerkt organisch materiaal in je gootsteen.

Om half drie laat ik mijn haar weer doen bij Lofty Salon.  De laatste tijd vul ik mijn wenkbrauwen in met oogschaduw en vraag of ik mijn wenkbrauwen ook kan laten verven.  Dezelfde make up artieste, die mijn mooie make up deed voor ons kerstfeest vorig jaar, kan dat doen. 

Terwijl ze mijn wenkbrauwen er weer uit laat zien zoals het zou moeten zijn, vertelt ze dat ze terug naar haar thuisland, Trinidad en Tobago, zal gaan voor een bruiloft.  Vele jaren geleden was ik daar ook dus vind het interessant erover te horen.

Mijn wenkbrauwen zien er dus weer prima uit en beneden is Carmen klaar om mijn haar weer bij te kleuren.  Na zo'n drie kwartier ziet ook dat er weer heel goed uit, jammer dat het zoveel onderhoud nodig heeft!  Mona knipt het nog bij en ik maak na afloop ook maar gelijk een afspraak over drie weken om het bij te laten werken voor de bruiloft, waar we eind deze maand heengaan.

Op de terugweg naar huis stop ik om mijn thema foto van vandaag te nemen.  In een van de tuinen staan prachtige lelies in bloei.  Mijn favoriete foto is er een met een klein vliegje erbij.

Rick is inmiddels al thuis en stelt voor een nieuwe vaatwasmachine te gaan kopen.  Daar ben ik meteen voor te vinden, want de onze is vijftien jaar oud en we moeten gewoon alles compleet afwassen voor we er spullen inzetten! 

We rijden door zwaar spitsverkeer naar Bray and Scarff.  We moeten even zoeken voor we dit filiaal vinden, maar dan gaat het allemaal snel.  Ik heb wat onderzoek gedaan en daaruit kwam Miele als beste, maar zoveel geld vinden wij voor een vaatwasser niet nodig.

Op de tweede plaats kwamen hier in de VS Kitchenaid en Bosch.  Rick gaat toch al snel voor de Kitchenaid en ik vind het ook echt een mooie machine.  Die wordt het dus en woensdag komen ze al om hem te installeren.  Ik kan niet wachten op een schone keuken!

Er staan zoveel files dat we besluiten in Tysons Corner te blijven eten om het verkeer wat minder te laten worden.  De keuze valt op Legal Seafoods in Tysons Galleria.  Daar krijgen we meteen een tafeltje en ik smul van de zes verse oesters als voorgerecht.

Mijn hoofdgerecht, zoals zo vaak, bestaat uit twee voorgerechten.  Ik bestel de gazpacho en de crabcake.  Rick neemt de crabcake combo en dat is een vol bord.  Hij kan het dan ook niet op en ik krijg een scallop en een garnaal van hem.  Alles is erg lekker!

De crabcake is vrijwel alleen crab hier, zo lekker!

Op de terugweg halen we nog dertig Iraanse koekjes voor Saskia's klas morgen bij Yas.  Daarna kunnen de voeten eindelijk omhoog, hoewel ik vandaag voor het eerst in lange tijd minder dan 5000 stappen haalde.  Morgen weer meer dan genoeg, dus even rust is goed.