Aruba 6: Shoppen en UTV-en

Gisteravond kletsten we veel te laat door en gingen pas na middernacht slapen.  Daardoor blijf ik liever wat langer liggen, dan dat ik mijn cardio ga doen.  Ik besluit mezelf vandaag een sportvrije dag te geven, mag ook weleens.

Rick maakt lekker sterke koffie voor mij en we eten ontbijt op het balkon.  Dit keer heb ik tien granen beschuit met sambalkaas, erg lekker.  Rick is dol op de witte bolletjes van Super Food en eet daar ook kaas op.

We wekken de kinderen, die het beduidend moeilijker vinden dan wij om wakker te worden.  Maar om kwart over tien zijn we toch allemaal klaar om naar Oranjestad te gaan.  We gaan daar vanochtend wat winkelen.

We beginnen met het marktje aan het water.  Daar vindt Saskia wat cadeautjes voor haar vriendinnen thuis en Katja t-shirts voor haar vrienden.  Rick ziet een leuk Balashi t-shirt. 

Bij Gemani hebben we eergisteren wat juwelen afgegeven om te maken.  Die gaan we nu ophalen en ook mag ik van Rick mijn huwelijksverjaardagscadeautje vast uitzoeken.  Dat is sinds wij in 2003 voor het eerst in Aruba waren "traditie" geworden.

Dit keer weet ik precies wat ik graag wil.  Ik heb namelijk een ring, armband en oorbellen met blauwe diamanten, maar nog niets voor om mijn nek.  Ik heb een mooie witgouden ketting waar sliders aan kunnen.  Daarvan kies ik een prachtige blauwe diamanten uit.  Omdat we al zo vaak hier gekocht hebben, krijgt Rick een heel goede prijs ervoor.   

De meisjes zien ook nog wat mooie dingen, maar die zijn toch echt te duur voor "zomaar".  Katja en ik krijgen wel ook nog een Aruba bedel met een schildpadje eraan voor onze Pandora bedel.  Erg leuk zijn ze.

Omdat we om een uur al aanwezig moeten zijn voor onze UTV tour gaan we een vroege lunch eten bij Iguana Joe's.  Dit is een van twee lunchrestaurants waar we in Oranjestad iedere vakantie willen lunchen.

 

Dit is mijn restaurant om het Arubaanse gerecht Keshi Jena te eten.  Ook Kai bestelt dat.  Het is wel zwaar, maar oh zo lekker!  Gesmolten Goudse kaas over kip, rozijnen, olijven en kruiden.  Ook de anderen vinden hun eten lekker, zelfs Saskia.

Na het eten gaan we naar de Palm Tours.  Omdat wij niet met hun bus vanaf het hotel komen, instrueerde de dame, die mij de kaartjes verkocht voor de UTV tour, mij streng om om een uur bij hun hoofdkantoor aanwezig te zijn. 

Dat vond ik al belachelijk, want de bus zou ons pas om tien over een van het hotel halen.  En inderdaad, we wachten minstens een half uur tot de bus met de andere deelnemers komt.  We moeten formulieren ondertekenen en tot onze verbazing verder niets.  Onze rijbewijzen worden zelfs niet gecontroleerd.

Luis is onze gids en geeft een korte uitleg hoe de UTV's werken.  Wij hebben drie karretjes.  Rick, Katja en Kai (alleen) gaan om te beginnen chaufferen.  Eerst rijden we over gewone wegen, maar al gauw gaan we de rimboe in.

Aruba is een woestijnachtig eiland en we zijn omringd door cactussen.  De "weg" verdient die naam eigenlijk niet.  Over enorme rotsen hobbelen we naar beneden.  Ik ben trots op Katja en Kai, die dit ook zo rijden!  Rick vindt het althans best lastig bij tijden.

Eenmaal beneden wordt de weg zanderig en onze eerste stop is het strand bij Andicuri.  Hier zijn we andere jaren ook geweest en de anderen hebben hier ook gezwommen.  De golven zijn mij hier te hoog.

Terwijl de anderen rondkijken hebben Saskia en ik geen zin zanderig te worden en blijven bij de UTV.  We kletsen wat met Luis en zijn vriendin.  Het blijkt dat zij in Utrecht studeert, kleine wereld, want dat deed ik ook.  Zij woont in dezelfde studentenflats als vriendinnen van mij, grappig dat die nog altijd bestaan.

We rijden verder, hobbelend over wat Aruba dirt roads noemt.  Die zijn ietsjes ruiger dan de dirt roads in de VS!  De volgende stop is een oude goudmijn.  Hier kopen we ook een paar koude drankjes, want ons water is inmiddels op.

De derde stop is de Alto Vista kapel.  Hierna neem ik het stuur over van Rick en rijd het laatste stuk over de ruige weg.  Ik vind het echt leuk en de anderen ook.  Onze laatste stop is de California vuurtoren.  Van hieruit hebben we ook mooi uitzicht op Palm Beach.

Het laatste stuk rijd ik terug naar de Palm Tours.  Dat gaat langs Palm Beach en Eagle Beach, soms over het strand, ook erg leuk.  We zijn zeer tevreden over deze excursie!  Echt een aanrader!  We geven Luis dan ook een goede fooi (opvallend was dat de Amerikanen in de groep dat deden, maar de Nederlanders niet). 

We mogen nog heel even mee in de bus, die Luis ook zelf rijdt.  Buiten het hek mogen we weer uitstappen en lopen naar onze auto.  Terug bij het hotel hebben Rick en ik nog heel veel zin even het zwembad in te duiken.  De kinderen gaan douchen.

We zitten allemaal onder het stof.  Ik moest mijn zonnebril herhaalde malen afstoffen onderweg.  Het voelt dan ook heerlijk even het water in te gaan.  Daarna douchen wij ook en is het tijd voor het volgende strandrestaurant voor het avondeten.

Barefoot is na Flying Fishbone mijn favoriete restaurant hier.  Niet alleen omdat dit ook aan het strand ligt, maar vooral om hun eten.  Katja en ik bestellen de mosterdsoep vooraf.  Een te grote portie, waarvan we de helft eten, maar wel erg lekker.

Verder bestellen wij ook voorafjes en alweer schrik ik van hoe groot ze zijn, maar veel ervan is lichte salade.  Mijn meloen met Parma ham en tonijn carpaccio en tonijn tataki smaken super, al kan ik het niet allemaal op. 

De flirtini 

 

 

Als laatste delen Rick, Katja en ik de melk- en witte chocolade mousse.   Heel lekker, maar ook zo zoet, na een paar hapjes heb ik genoeg.  De andere twee eten de rest.

Na de late avond gisteren zijn we allemaal moe. We kijken tv op de kamers en gaan bijtijds slapen.  Ook al omdat Rick, Katja en Saskia morgenochtend een vroege duik hebben. 

Kleurige visjes foto's van gisteren staan hier

Een paar avondfoto's van gisteren hier

Foto's van vandaag staan hier