Lege accu en produktief dagje

Als Rick opstaat word ik ook wakker en kan daarna de slaap niet weer vatten.  Mijn brein maalt en maalt.  Gisteravond heb ik een nogal scherpe email gestuurd aan de opzichter, die ons projekt overnam.  Degene, die we al die tijd gehad hebben, verliet het bedrijf vrijdag voor een andere baan en sindsdien hebben we nauwelijks iets vernomen van Jenkins.

Voor ik opsta lees ik mijn emails en daar zie ik dat de nieuwe opzichter gisteravond laat nog heeft geantwoord.  Hij wist pas gisteren dat hij ons projekt "geerfd" had en belooft vanochtend contact op te nemen.  Heel netjes!  Inderdaad geeft hij een tijdlijn voor de dingen, die nog gedaan moeten worden en alles zal voor maandag klaar zijn.  Hoera, soms werkt het om je ongenoegen duidelijk te maken.

Het is echt koud buiten vanochtend en ik ben Kai dankbaar dat hij Cosmo uitlaat.  We eten samen ontbijt en ik bestel weer eens eiwit omelet.  Ik tel nu letterlijk de ontbijten hier af.  Gewoonlijk eet ik thuis niets bijzonders voor het ontbijt, maar ik kan niet wachten gewoon weer een Grieks yoghurtje te pakken of een wafel te roosteren, gewoon waar ik zin in heb.

Kai vertrekt naar het huis om te wachten tot Ricks nieuwe bureau wordt bezorgd.  Zijn oude bureau viel uit elkaar dus dit was ook de perfekte gelegenheid om het te vervangen.  Ik ga naar de sportruimte en doe een uur op de elliptical. 

Mijn schouders doen nog steeds veel pijn en ik voel de hoofdpijn alweer opkomen. Er wordt vannacht slecht weer voorspeld en dat merk ik altijd meteen.  Het voelt alsof er een zwaar juk op mijn schouders rust.  Het sporten helpt altijd het iets losser te maken.

Dan maak ik me gauw klaar en rijd naar de tandarts.  Eindelijk is mijn gebitsbeschermer er en hij past heel goed.  Er hoeft nauwelijks iets aan te worden aangepast.  Ik ben benieuwd hoe het gaat zijn om ermee te slapen.

Tegenover de tandarts ligt onze bank en daar ga ik ponden en euros bestellen, zowel voor mezelf als voor Rick en Kai.  Als ik de van weer instap lees ik even wat emails met de motor aan en opeens gaat die uit en de radio ook.  Ik krijg hem niet weer aan de praat.

Gelukkig heb ik een AAA (Amerikaanse ANWB) lidmaatschap en bel hen.  Binnen de drie kwartier moet er een sleepwagen komen om mijn accu te herstarten.  Ik ga dan maar lezen, gelukkig heb ik mijn boek op mijn telefoon. 

Na drie kwartier is er nog geen sleepwagen dus ik bel AAA nog eens.  Als het goed is moet de truck vlakbij zijn.  Inderdaad word ik niet veel later gebeld dat hij "hier" is.  Ik zie echter nergens een AAA wagen. 

Er zijn twee Suntrust banken in Vienna aan dezelfde weg, dus ik zeg hem dat hij waarschijnlijk bij het verkeerde filiaal is.  En inderdaad zo'n tien minuten later parkeert hij naast mij.  Het is een heel aardige man en hij checkt mijn accu. 

Die moet duidelijk vervangen worden en is ook van AAA.  Ik weet niet van wanneer hij is, maar als hij minder dan drie jaar oud is zal hij gratis vervangen worden.  Je raadt het al, de vorige heb ik op 9 september 2011 erin laten zetten.  Dit had nu net een maandje eerder moeten gebeuren!

Wel handig is dat de monteur de accu meteen kan vervangen.  Een kwartiertje later rijd ik met een nieuwe accu weg.  Intussen heb ik flinke trek gekregen, want het is al bijna half drie!

Opeens herinner ik me de bon voor een gratis maaltijd bij Noodles & Company, die ik een aantal weken geleden kreeg.  Ik bestel een Indonesian peanut saute en eet die in het vrijwel lege restaurant op.  De manager komt zelfs nog speciaal vragen of het smaakt en of ik nog iets anders nodig heb.

Na het eten rijd ik naar ons huis waar Kai en Cosmo ook aanwezig zijn.  Ietwat verlaat door het gedoe met de accu begin ik aan mijn lijstje van vandaag.  Dit is de gelegenheid om de keuken op te ruimen.

Nadat de voorraadkast er weer keurig uitziet ga ik verder met de keukenkastjes.  Onvoorstelbaar wat je vindt als je al jaren niet opgeruimd hebt!  Ik vind nog dingen voor onze vorige hond Brynna en kat Miep, die beiden al jaren dood zijn.

Waarom geven opgeruimde kasten toch zo'n voldaan gevoel?

Als de keuken weer keurig is ga ik naar beneden.  Daar staan dozen met de flessen liqueur en andere alcohol.  Ook daar ga ik doorheen en haal er de flessen uit, die we echt niet meer willen.  Een van de drie (!) dozen kan weg.  Ik gooi de vloeistoffen uit de flessen, zodat die morgenavond met de recyclables (weet hier geen Nederlands woord voor zo gauw) meekunnen.

Dan ben ik voor vandaag klaar met "wieden".   Er komt regen en ik kondig tegen Rick aan dat ik Cosmo mee terug neem naar het hotel.  Rick wil graag blijven om meubelen in elkaar te zetten en haalt mij over om ook te blijven.

Dat vind ik ook prima, want die hotelkamer staat me enorm tegen.  Ik ga in ons theatertje tv kijken, terwijl Rick nog Kai's meubelen in elkaar zet.  We bestellen kabobs van Friends, heerlijk!  Het voelt bijna alsof we weer thuis zijn, nog vijf nachtjes!

Rick maakt nog een meubel klaar in Kai's kamer en dan rijden we door de stromende regen terug naar het hotel.  Morgen heb ik een rondleiding en ik hoop heel erg dat het weer dan beter zal zijn!  Echt balen, de rest van de week hebben we prachtig weer gehad en na morgen ook.  Hopelijk valt het mee met de voorspelde regen!