Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, november 14, 2014

Brrr, echt een koude rondleiding vandaag!

Na een nogal slechte nacht, want het was koud in de kamer en ons dekbed niet warm genoeg, sta ik om kwart voor acht op.  Rick heeft om dezelfde reden niet lekker geslapen dus we moeten op zoek naar een warmer dekbed of warmere pijama's aan.

De sterke kop koffie en het broodje met ei die Rick me aanreikt maken dat ik me weer meer mens voel.  Ik kleed me zo warm mogelijk, want het vriest buiten en zal vandaag niet veel warmer dan vijf graden worden met een harde koude wind. 

Rick brengt me naar de metro en onderweg herinner ik mijn USB handverwarmers, die ik vandaag goed zou kunnen gebruiken.  Het is weer even georganiseerd worden voor koude rondleidingen.  Eenmaal in de stad weet ik ook meteen dat ik een hoofdband mee had moeten nemen.  Het voelt alsof er ijspegels tegen mijn voorhoofd worden gegooid!

Meteen zie ik mijn gezelschap voor vandaag en maak kennis met L. en E. uit Belgie.  Zij zijn gelukkig warm gekleed, maar deze wind gaat door merg en been.  Het is werkelijk alsof we in een ijskoud zwembad springen!

Na een snelle geschiedenis van het ontstaan van de stad lopen we naar het Washington Monument.  Daar moeten we naar binnen voor de kaartjes, het is kennelijk ook te koud voor het gewoonlijke loket.  Met gemak krijgen we kaartjes voor twaalf uur.

Omdat het zo waait en koud is vertel ik al lopend over de monumenten.  Stilstaan koelt meteen af.  Daardoor schieten we flink op.  Het is ook niet druk en iedereen ziet er heel kleumend uit.  Bij de oorlogsmonumenten vallen de vele kransen op, die ongetwijfeld dinsdag op Veteranendag gelegd zijn.  De meeste bloemen zijn alweer verwelkt door de kou.

In het Lincoln Memorial is het even wat warmer buiten de wind.  De herfstkleuren zijn overal prachtig en de lucht diepblauw, dus dat maakt voor mooie foto's.  Rond het Tidal Basin zijn de kersenboompjes diep oranje, bijna rood. 

Hier loopt bijna niemand.  Het Martin Luther King Jr. Memorial is verlaten en het Franklin Roosevelt Memorial ook vrijwel.  Duidelijk is dit niet een dag voor toeristen.  We komen voornamelijk schoolgroepjes tegen.


Na het tochtige Jefferson Memorial (wat ik 's zomers altijd zeer kan waarderen, maar nu niet zozeer) lopen we terug naar het Washington Monument.  Daar komen we al om tien over half twaalf aan en onze kaartjes zeggen twaalf uur.

We bevinden ons hier op een heuvel met geen beschutting.  Dat voelt niet fijn!  We worden letterlijk weggeblazen en het is ijzig koud.  Eventjes gaan we het monument zelf gebruiken.  Tegen de muur van de obelisk is het een stuk warmer. 

Maar op een gegeven moment moeten we toch weer terug in de rij.  Gelukkig hebben de rangers ook wel door hoe koud het is en mensen worden sneller binnengelaten dan gewoonlijk.  Dan moeten we wel wat langer op de lift wachten, maar we zijn tenminste binnen.

Het uitzicht boven is schitterend.  We kunnen zo ver kijken!  Volgens een van de rangers zelfs tot West-Virginia.  Dit uitzicht verveelt nooit en is ook iedere keer weer anders.  Nu vallen de mooie herfstkleuren op.

Eenmaal weer buiten lopen we zo snel mogelijk naar de Old Ebbitt Grill.  Helaas is Mark er niet meer en de nieuwe mensen kennen mij natuurlijk (nog) niet.  Tony komt later zeggen dat hij dat heel ergerlijk vindt.  Tja, ik vond het ook leuk zo bekend te zijn, maar op het moment heb ik niet zoveel rondleidingen dus ben maar een uit velen.  Komt volgend jaar misschien wel weer en de ober herkent me wel meteen.

Vandaag bestel ik de mosselen en die zijn heel erg lekker.  L. heeft de crabcake en E. biefstuk met spruitjes en friet.  Beiden vinden het duidelijk smakelijk, want hun borden zijn helemaal leeg.  De porties in de restaurants hier in de stad zijn dan ook meestal niet zo enorm als in keten restaurants.

We bereiden ons weer mentaal voor voor de kou en gaan verder met de rondleiding.  L. en E. willen wat euro's wisselen en ik heb op mijn telefoon gevonden dat er twee blokken verderop een wisselkantoor moet zijn.  Op dat adres zit echter een juwelier.

Ernaast is een Bank of America en ik vraag of zij geld wisselen.  Dat doen ze alleen voor mensen met een rekening daar.  Maar, zegt de vriendelijke medewerkster, hiernaast wisselen ze buitenlands geld.  Dus toch!  Blijkt dat de juwelier ook een wisselkantoor is, vreemde combinatie, maar de euro's worden dollars en wij kunnen door.

Wij gaan verder naar de voorkant van het Witte Huis.  Ondanks dat de president in Azie is moeten we toch opeens weg.  Gelukkig heb ik net mijn verhaaltje kunnen doen.  We moeten helemaal omlopen, misschien kwamen de kinderen net uit school of zo? 

De tijd begint al wat te dringen, want de laatste rondleiding in het Capitool vertrekt om vier uur en L. en E. hebben aangegeven die te willen doen.  Ik geef ze dus de keus of ze de achterkant van het Witte Huis van dichter bij willen zien.  Dat hebben ze vandaag al van verre en van boven gezien dus het besluit is door te lopen.

Langs Pennsylvania Avenue lopen we naar het Capitool.  Daarvan is de koepel nu helemaal in de steigers.   Alleen het beeld Freedom steekt er nog bovenuit.  Ook vandaag is het Congres weer eens niet aan het werk, te zien aan de vlaggenstokken boven de vleugels.  Als de vlag uithangt zijn ze in sessie.

Als  laatste gaan we de Library of Congress binnen.  Dit gebouw maakt altijd indruk en vandaag is geen uitzondering.  We bekijken de grote leeszaal, ook te zien in National Treasure Book of Secrets, en de rest van het gebouw.

Dan neem ik afscheid en stuur ze richting de rondleiding in het Capitool.  Ik kleed me weer dik aan en loop naar het Capitol South metrostation.  Er staat nog maar een dollar op mijn Smartrip kaart dus die vul ik aan.  Ik moet hem nog steeds registreren...

Gelukkig vind ik Kai bereid me van de metro te halen, want ik heb meer dan genoeg van de kou!  Kai heeft de verwarming in zijn auto lekker warm staan en thuis is het ook heerlijk warm.  Het verbaast me hoe lang het duurt voor ik me echt opgewarmd voel.

Rick belt helemaal blij dat de voor hem zeer stressvolle week ook voorbij is.  Hij heeft zin om bij Pazzo Pomodoro te gaan eten.  Daar is het flink druk, maar na even zoeken vinden we drie stoelen aan de bar. 

De hostess hoort mij en Kai Nederlands spreken en komt vragen of ik Nederlands ben. Zij doet de hogere hotelschool en loopt hier acht maanden stage.  We kletsen even en ik ben blij te horen dat deze mensen twee nieuwe restaurants gaan openen in de omgeving.  Dit restaurant is duidelijk enorm populair dus ik denk dat een keten goed zal gaan.

Ons eten is ook weer erg lekker.  We delen een bord met prosciutto, salami en verschillende kazen.  Voor mijn hoofdgerecht neem ik mijn favoriet, inktvisinktpasta met garnalen en zongedroogde tomaten.  Kai is mee, Katja is onderweg naar New Jersey.

Intussen zou ik zo graag beer zijn.  Gewoon winterslaap houden, wat een super idee.  Maar ja, ik ben mens en hoop vannacht een stuk beter te slapen.  Ik voel allerlei rare pijnen, maar negeer ze gewoon.
Konden mensen zich maar zo ontspannen

Foto's van vandaag staan hier


7 reacties:

Tineke zei

Sterkte toegewenst dit weekend; om wat bij te komen.
Ik kan je flanellen dekbedovertrekken/hoeslakens voor de herfst/winster aanbevelen, dat voelt lekker warm, al direct als je in bed stapt.
Wat een prachtige foto's , het contrast zo groot met de blauwe lucht en herfstkleuren
Het indianenhoofd is nu inderdaad uit het gras verdwenen.

Anoniem zei

Prachtig foto's met die mooie herfstkleuren! Zelfs de mormonenkapel zie je duidelijk! Dat is ook zo verraderlijk, zonnetje, blauwe lucht, mooie kleuren maar ijzig koud. Gr. Greet

Anoniem zei

Ik slaap onder een 4-seizoenendekbed,
een lichtere en een zwaardere die aan elkaar geklikt kunnen worden.En voor de winter een jersey onderlaken. Alles puur katoen want gemengde vezels zijn niet aan mij besteed.
De temp. in mijn slaapkamer is meestal zo rond de 15 - 16 C.
Ik kan niet anders zeggen; maar ik slaap voortreffelijk.

Anoniem zei

Groetjes Wil, was ik even vergeten.

Anja zei

Prachtige foto’s met de herfstkleuren.
Het ziet er mooi uit met die blauwe lucht maar het was inderdaad erg koud.

Margreet zei

Ik ben de kou ook alweer zat.. De hele week alweer diepvriesweer hier, bah. Maar goed. Vervelend dat je steeds veel pijn hebt, sterkte!

Petra zei

@Tineke - Ik ga morgen naar flanellen lakens kijken.

@Greet - Inderdaad, met die felle zon hier in de winter verwacht je dat het veel warmer is. Buiten de wind was dat ook wel zo.

@Wil - Wij hadden zo'n dekbed, maar in de praktijk gebruikten we alleen het zomer gedeelte ook in de winter. Ik ga een flanellen laken proberen onder het dekbed.

@Anja - Ja, brrr!!!

@Margreet - Inderdaad, het neemt niet lang om weer genoeg vnn de kou te hebben!