Nog een laatste warme dag voor de kou invalt

Rick vertrekt weer heel vroeg naar zijn werk en ik word ook wakker als zijn wekker gaat, maar draai me nog maar een paar keer om.  Helaas laat Katja Django en Cosmo naar buiten, die maar niet ophouden met blaffen.  Om acht uur sta ik dan maar op, want zelfs doezelen lukt niet meer.

Als ik de lamellen open zie ik iets heel ongewoons voor hier, dichte mist.  Meestal is het hier te droog voor mist en ik vind het wel een mooi gezicht met de herfstkleuren.  Aan de andere kant ben ik blij dat het niet lang duurt en als ik ontbijt zit te eten komt de beloofde zon alweer tevoorschijn.

Na mijn uur cardio op de elliptical loop ik een beetje met mijn ziel onder mijn arm rond.  Ik vind het toch wel erg moeilijk dat Katja nu weer zo ver weg gaat wonen en kan het niet helpen een beetje jaloers op de ouders van haar vriend te zijn.  Daar gaan ze namelijk heel dichtbij wonen. 

Maar kom, ik verman me, het belangrijkste is dat ze gelukkig zijn en het is niet het einde van de wereld.  Ik weet ook van mezelf dat ik op het moment wat zwaarder op de hand ben omdat ik zo ontzettend opzie tegen het koude seizoen.

Het is dus helemaal goed dat ik met Claudia heb afgesproken met de honden te gaan wandelen.  Haar heb ik al sinds ver voor de brand niet gezien en Cosmo is ontzettend blij haar hond Ranger weer te zien.  Hij herkent al waar we heengaan als we haar straat inrijden.

Claudia heeft net zo'n hekel aan de winter als ik en haar dochters wonen ook beiden ver weg.  De oudste zelfs in Californie, dus zo erg is die vier uur dat Katja wegverhuist ook weer niet.  We maken er een lange wandeling van, beiden vastbesloten zoveel mogelijk van de 17 graden van vandaag te genieten.

Nottoway park bomen en schaduwen

 

Anderhalf uur later voel ik me een stuk beter en we spreken af dit echt vaker te doen, al houden we beiden niet van de kou.  Claudia vindt die zo mogelijk nog erger dan ik en gedeelde smart blijft nog altijd halve smart.  Als we elkaar nou af en toe naar buiten trekken is dat toch weer meegenomen.

Het is inmiddels lunchtijd en ik haal gauw een dunne bagel bij Manhattan Bagel. Mijn plan is om voor het huis in het zonnetje te eten, maar Katja sms-t dat haar nieuwe bril haar een enorme hoofdpijn geeft en kan ik alsjeblieft haar contactlenzen brengen. 

Dan stel ik mijn picknick maar even uit, want natuurlijk doe ik dat.  Tien minuten later geef ik de contactlenzen aan Katja, die net tussen patienten inzit.  Nog even genieten van hoe dichtbij Katja werkt.

Mijn maag rommelt inmiddels en ik picknick op het bankje voor het huis.  De esdoorns langs het plein lijken wel in brand te staan met de zon erop.  Ik lees een tijdje en dan komt buurvrouw Lorraine even buurten.  Na de brand zijn zij en Chuck van goede buren echte vrienden geworden.

Als de zon achter de huizen verdwijnt ga ik naar binnen.  Kai vertrekt net met een baguette en Nutella naar zijn laatste Alliance Francaise klas.  Hij denkt niet daar verder te gaan, maar wat zijn precieze plannen nu zijn is mij onduidelijke en ik weet ook niet of Kai dat zelf weet.

Mijn alfabet themafoto van vandaag: L = Light through Leaves (licht door bladeren)

Katja komt thuis en we nemen de honden mee naar de dierenarts om hun nagels te laten knippen.  Cosmo gaat gewillig mee en er valt bij hem niet veel te knippen, zijn nagels zijn al vrij kort.  Django daarentegen moet een muilkorf om, maar de dierenartsassistente is een meesteres en zonder al te veel moeite lukt het haar zijn nagels een flink stuk korter te maken.  Zijn tenen spreiden zich nu ook niet meer, wat ook beter voor zijn pootjes is.

Rick belt en biedt aan eten te halen in Vienna.  Katja en ik kijken elkaar aan en zeggen tegelijk "Yama".  We hebben beiden zin in sushi.  Rick zucht dat we dure "dates" zijn, maar komt toch met heerlijke sushi thuis.

We eten met zijn drieen en dan krijgt Katja een telefoontje van haar toekomstige werk.  Het is goed nieuws, ze hoeft pas op 5 januari te beginnen.  Dat geeft het paar tijd geschikte woonruimte te vinden, wat nog niet meevalt met een hond en een kat en Katja kan zo de feestdagen allemaal hier vieren.  Daar zijn we dus allemaal blij mee!

Na de middag in de zon te hebben gezeten voel ik me zelfs wat verbrand.  Helaas was dit de laatste warme dag voorlopig.  Morgen wordt het zaak handschoenen en dergelijke te gaan vinden, want die zitten ergens in een tas.