Great Falls

Het was een zeer rusteloze nacht.  Rick en ik hadden beiden moeite in slaap te komen.  Mijn linkerbeen bleef maar "krampen", een soort rusteloze benen syndroom, maar dan maar in een been.  Eindelijk zijn we dan in slaap als Cosmo begint te piepen.  Ik ben Rick heel dankbaar als hij met hem naar beneden gaat om hem in de tuin te laten.

Veel te snel is het dus tijd voor Rick om op te staan en gek genoeg met ik net na achten ook weer klaarwakker.  Ik zwaai Rick uit naar zijn werk en maak dan een lekkere kop koffie en mijn "slechte" ontbijt van crackers met clotted cream en hagelslag.  Want tja, we kunnen van alles zeggen over de zoete cereals hier, maar die hebben tenminste nog wat vitamines toegevoegd.  Dat gemis maak ik dan maar goed met een bakje aardbeien, bramen en bosbessen.

Het is buiten nog een beetje wit, maar belooft een mooie dag te worden.  Ik gebruik mijn beste overredingspogingen om Kai zover te krijgen de honden vanmiddag mee naar Great Falls te nemen.  Hij vindt dat echter niets.  Het is hem te koud.  Ik neem me dus maar voor alleen te gaan.

Maar eerst heb ik een personal training afspraak bij Anytime Fitness.  Sharon heeft weer een goede routine voor me in petto.  Ik moet zeggen dat ik me vandaag ondanks de slechte nacht voor het eerst in lange tijd weer wat beter voel.  Na afloop doe ik nog een half uur cardio.

Thuis vraag ik Kai toch nog eens of hij echt niet mee wil de natuur in en tot mijn verrassing en blijheid zegt hij "ja"!  Eerst halen we even lunch bij Panera.  Ik geniet weer van hun linzen en quinoa soep. 

We halen de honden op, doen onze wandelschoenen aan, want de paden zullen wel modderig zijn (heel erg, blijkt!), en rijden naar Great Falls.  In de winter is het hier heerlijk rustig en als Kai niet mee zou zijn gegaan zou ik alleen zijn gegaan, maar ik heb veel liever dat Kai Cosmo neemt en ik Django.

We lopen langs de rivier naar het adelaarsnest.  Ik las in een lokaal krantje dat hun oude nest vorige lente uit de boom is gewaaid en er werd gevreesd dat het paar elders hun heil zou gaan zoeken.  Dit nieuwe nest hebben ze dus net gebouwd en is hoger gevestigd in dezelfde boom.  Beter zichtbaar van de oevers, dus.  Adelaars zien we er echter niet, broeden begint pas in februari las ik.

Op weg naar de uitkijkpunten over de watervallen kijkt Django opeens heel gericht de struiken in.  En ja, hoor, daar staat een hert.  Het lukt me nog net een paar foto's te maken voor Cosmo het ook ziet en begint te blaffen.  Django blaft niet naar herten, maar wilde wel heel graag de rivier in om achter de Canadese gansen aan te gaan.

Bij het eerste uitkijkpunt over de watervallen nemen we even rust om al het moois echt in ons op te nemen.  Hier voel ik me altijd helemaal tot rust komen.  Wat er ook gaande is, de rivier is er en de watervallen ook.  George Washington had zelfs al een schilderij ervan in Mount Vernon hangen.

Een stel uit Californie komt langs en vraagt of de grote zwarte roofvogels, die boven ons vliegen, adelaars of arends zijn.  Helaas moet ik ze teleurstellen, het zijn twee soorten gieren, de "kalkoen" gier en de zwarte gier.  Het doet me wel weer realiseren dat we hier in een zeer toeristisch gebied wonen, zij komen helemaal van de andere kant van het land.

Kai wil nog net het tweede uitkijkpunt zien, maar voor het derde heeft hij geen interesse.  Prima, ik ben al blij dat ik hem eens het huis uit heb gekregen.  Onderweg bespraken we ook onze plannen voor Nederland in maart.  Kai wil wat eerder gaan, want hij wil zijn internetvriendin in persoon ontmoeten.  Tijdens de wandeling liet zij hem weten dat hij in ieder geval vier nachten bij haar kan logeren.

Op de terugweg stop ik nog even bij de Giant.  Op Facebook (hoera voor die optie) las ik dat het vandaag Laura's (massage therapiste) vijftigste verjaardag is.  Ik koop een leuk geel potje met vrolijke gele gerbera's met een kaart.

Thuis ga ik eens kijken naar vluchten naar Europa en zie dat we op moeten schieten als we nog een redelijke prijs willen krijgen.  Vluchten van hieruit naar Europa zijn altijd al duurder dan omgekeerd, geen idee waarom.

Overleggend met Rick en Saskia vertrekken we zaterdag 7 maart 's ochtends vroeg en nemen de dagvlucht naar Londen.  Dan logeren we daar een nacht bij het vliegveld en nemen de volgende ochtend een vlucht naar Brussel.  Van daaruit rijden we naar Utrecht waar we een week zullen verblijven.  Op deze manier vermijden we de nachtvlucht, heerlijk!

Laura komt en geeft me een goede massage.  Ze is aandoenlijk blij met mijn kleinigheid voor haar verjaardag.  Ze vertelt dat het haar enige verjaarscadeau is.  Amerikanen doen niet altijd veel aan verjaardagen, maar kroonjaren toch wel.  Op mijn vraag of ze haar verjaardag dan helemaal niet viert antwoordt Laura dat ze dit weekend een feestje hebben bij een plaatselijk restaurant.

Rick en ik hebben vanavond een "date night" bij Pazzo Pomodoro.  We genieten van een bord met verschillende kazen en prosciutto.  Als hoofdgerecht bestel ik weer eens "trenetti al nero", de zwarte (door inkt van de inktvis) pasta met garnalen.  Het smaakt weer bijzonder goed en het is fijn eens heel rustig alles over vooral de meisjes en hun perikelen samen door te kunnen spreken.

Foto's van Great Falls staan hier.