Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, januari 25, 2015

Katja en Kevin verhuizen naar New Jersey

Zaterdag

Na een beetje uitslapen staan Rick en ik op.  De kinderen hebben gisteravond een lijstje met ontbijtwensen achtergelaten en wij rijden Vienna in.  Ik bestel sandwiches bij Panera en Rick haalt de koffies bij Starbucks. 


Tegen de tijd dat we terugzijn is iedereen wakker en op.  We eten met zijn allen ontbijt en dan vertrekken Katja en Kevin naar U-Haul om hun gehuurde mini-vrachtwagentje op te halen.  Rick haalt vast dingen van Katja van zolder en ik ga mijn uur sporten op de elliptical.

Intussen krijg ik sms-jes van Katja dat hun gehuurde truck een lekke band heeft.  Ze krijgen nu een veel grotere mee.  En al is het weer hier bij ons redelijk, het heeft in New Jersey gesneeuwd.  Ze zullen dus niet vanavond maar morgenochtend terugrijden, zodat Kevin dat bakbeest niet op donkere gladde wegen hoeft te rijden.  Dat vind ik natuurlijk extra gezellig!

Na mijn uur interval zie ik op de elliptical dat ik op deze machine in 198 uur al 858 mijl heb "gelopen"!  Dat is 1382 kilometer, best een end weg als je dat echt zou lopen!

Met vereende krachten worden Katja's spullen in de truck geladen.  Behalve de queen matras en wat tafels zijn het voornamelijk dozen met kleding en boeken.  Het is toch een vreemd gevoel dat ze nu echt het huis uit verhuist.  Voorheen was dit toch nog altijd haar thuishaven.  Het voelt dan ook erg permanent en hopelijk is het dat ook, want Kevin is echt een leuke man en goed voor Katja.

We nemen even pauze om met zijn allen te gaan lunchen bij Potbelly.  Daar is het druk, want veel mensen willen deze nieuwkomer in Vienna wel meemaken.  Het duurt dus ook vrij lang voor we onze sandwiches hebben.

Daardoor moet Rick zich haasten om op tijd weg te komen naar het vliegveld.  Zijn taxi staat al te wachten.  Gauw neemt hij afscheid van mij en de kinderen en vertrekt naar Seattle.   Daar zal ik hem donderdag weerzien.

Katja en Kevin gaan verder aan het inpakken.  Intussen vermaak ik me met het vogelpaar dat ons voerhuisje aan het raam heeft ontdekt en Flapjack en Zorro, die dat zeer interessante "kattentv" vinden.  Zorro maakt er zelfs allerlei geluidjes bij.
Deze Carolina wren kwam
En daarna dit spechtje
 
Zorro en Flapjack op de loer
 
Tegen zessen hebben ze alles in de truck en ziet Katja's kamer er een stuk leger, maar netjes uit.  We zetten onze namen op de lijst voor Matchbox waar de wachttijd voor een tafeltje meer dan een uur bedraagt.  Intussen halen we wat huishoudelijke spullen voor het appartement van K. en K.  Ze hebben duidelijk echt zin daar morgen in te trekken.
 
We hebben net een drankje van mijn favoriete barkeeper Sean besteld als onze tafel al klaar is bij Matchbox.  Het wordt een gezellige maaltijd.  Kevin voelt al helemaal deel van ons gezin.  Het eten is ook weer prima, Katja en ik nemen de tonijn tartaar als voorafje.  Mijn zalm is ook weer heerlijk.
 
Thuis zitten heel ongewoon alle vier de katten bij elkaar.  Morgen neemt Katja Zorro en Django met zich mee en ik moet zeggen, ik ben daar klaar voor.  Ik vind zes huisdieren echt teveel.  Ook omdat Katja's dieren niet de makkelijkste zijn voor onze dieren, hoe lief ze individueel ook zijn.
 
De Amerikaanse nationale kampioenschappen kunstschaatsen zijn dit weekend en ik kijk het damesprogramma.  Onvoorstelbaar toch wat een talent er hier is!  Ieder klein foutje in een programma wordt dan ook fors bestraft door de jury.  De kampioene, Ashley Wagner, schaatste dan ook een compleet foutloos en prachtig programma.
 
Zondag
 
Om een uur of negen pakken Katja en Kevin de laatste spullen in.  Ik kijk eens naar het weerbericht, want er wordt voor morgen sneeuw voorspeld.  Dan zie ik dat er voor het gebied in New Jersey waar Katja en Kevin wonen maar liefst 30 centimeter wordt voorspeld.
 
Als Katja dat hoort is ze flink overstuur, want ze vindt haar baan al vreselijk en nu komt ze daar waarschijnlijk een paar nachten vast te zitten.  Haar werk is een uur rijden vanaf hun appartement en ze moet tijdens haar dienst op ieder moment oproepbaar zijn. 
 
Op weg naar Panera voor ons ontbijt bespreken we mogelijke oplossingen.  Terwijl ik het ontbijt haal, want Katja huilt nog en wil niet in het restaurant eten, komen ze tot de conclusie dat het niet het einde van de wereld is als Katja een paar nachten bij haar werk in een hotel moet verblijven.  Gelukkig, want ik heb Katja werkelijk in jaren niet zo vaak zien huilen.  Het is duidelijk dat ze iets anders moet vinden.
 
Thuis eten we onze sandwiches en dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen.   Katja neemt Zorro en Django bij haar in de auto en Kevin rijdt in de U-Haul truck achter haar aan.  Zo komen ze halverwege de middag bij hun appartement en kunnen ze de spullen nog uitpakken en de U-Haul terugbrengen. 
 
Kai en ik vertrekken naar boven voor een snel half uur cardio.  Dan maak ik me klaar om Lois en Jim op te halen.  Met hen rijd ik naar Middleburg naar de Chrysalis wijngaard.  Ik wil graag nog een paar van Chrysalis' wijnglazen kopen en weet dat Lois en Jim ook graag naar wijngaarden gaan.
 
De weg naar Middleburg is, zodra we uit het stedelijke gebied zijn (wat overigens steeds verder strekt), prachtig.  Oude plaatsjes en glooiend heuvelland zien we onderweg.  De weg naar Chrysalis is onverhard en modderig, maar verder gelukkig ondanks de sneeuw van gisteren goed te doen.
 
Voor Lois en Jim is dit de eerste keer bij Chrysalis.  Ik laat ze het graf van Sarah Gertrude Lynn zien in de tuin van de wijngaard.  Sarah was een vroegere bewoonster, die op haar zestiende stierf aan tuberculosis.  Een aantal van de wijnen van Chrysalis zijn naar haar genoemd.
 
Het is rustig vandaag en we besluiten een wijnproeverij te doen.  Ik neem de gewone proeverij met vijf wijnen en Lois en Jim de "estate" proeverij met tien wijnen.  Ik vind hier de Mariposa rose en de Sarah's Patio Red heel lekker en daarvan neem ik dan ook een fles mee. Ook koop ik dus een paar van hun wijnglazen.
Het logo van Chrysalis vind ik ook zo leuk
 
Omdat het bij Chrysalis zo stil is stel ik voor ook nog naar de vrij nieuwe grote wijngaard Cana vlakbij te gaan.  Daar blijkt het een stuk levendiger met een gitaarspeler, die country liedjes zingt.  We bestellen wat kaas en stokbrood en ieder een glas wijn, voor mij de rose.
 
Na een paar uur genieten van het lekkers en de gezelligheid is het tijd terug naar de bewoonde wereld.  Ik zet Lois en Jim weer bij hun thuis, afsprekend dat we zoiets vaker zullen doen.  Het was zo stukken leuker dan als ik alleen was gegaan!
 
De van is bijna leeg en ik gooi hem toch maar even snel vol bij de Shell.  Er wordt hier nauwelijks sneeuw voorspeld, maar het is zo druk overal dat je zou denken dat wij ook een grote sneeuwstorm zullen krijgen.  Ook bij Whole Foods waar ik een paar nieuwe bosjes tulpen koop is het een gekkenhuis.
 
Kai en ik gaan vanavond samen eten.  Ik ben wel erg blij dat hij nog thuis is, anders zou het helemaal zo leeg zijn nu!  We kiezen Sweet Ginger.  Kai neemt erg lekker uitziende kipspiesjes en ik spinaziesalade en sashimi. 
 
Thuis boeken we ook Kai's vlucht naar Amsterdam.  Hij vertrekt bijna een week eerder dan wij en gaat ook iets eerder terug.  Hij gaat daar bij zijn vriendin logeren, erg leuk voor hem.
 
Intussen houdt Katja me op de hoogte.  De truck is uitgepakt en ze zijn nu dozen aan het uitpakken.  Haar werk heeft ge-emaild dat ze bij een Best Western hotelkamers hebben gereserveerd voor tijdens de sneeuwstorm.  Zolang Katja er maar niet doorheen hoeft te rijden vind ik alles best! Nu de eerste schok voorbij is is Katja ook blij met een hotel natuurlijk, het is tenminste een bed.
Cosmo is helemaal ontspannen vanavond
 
 
 
 


12 reacties:

Anoniem zei

Jammer dat het alweer een baantje is dat maar kortdurend is, als het zo erg niet bevalt zal ze toch wel snel weer op zoek zijn naar wat anders. In een hotel is het einde van de wereld niet. Vast heel wat beter dan vele andere healthcare werkers die op hun werk stranden en misschien een bed hebben :( Met die blizzard van '92 werkte ik als home health aide en zat daar bij een hulpbehoevend echtpaar thuis zo'n 60 uur, balen!
Dat lege nest is wel even wennen!

Annemiek

Anja zei

Jammer dat Katja het niet naar de zin heeft op haar werk, hopelijk vindt ze snel wat anders. Fijn dat ze in een hotel kan overnachten!!
De Chrysalis wijngaard was de 1e wijngaard die ik hier in 2008 samen met jou bezocht.

Becs zei

Dat zal niet makkelijk geweest zijn om as heid te nemen. Maar wat leuk voor Katja en haar vriendin dat ze nu eindelijk in hun appartement zitten.

Romy zei

Wat vervelend dat Katja het niet naar haar zin heeft op haar werk. Wat doet ze? Je hebt het vast ergens geschreven maar ik loop achter met het lezen van blogs na een drukke afgelopen paar maanden.
Je doet altijd zoveel leuke dingen! En jullie gebied heeft wel veel geschiedenis, iets dat ik hier erg mis. Calgary is maar 100 jaar oud dus een "heel oud huis" is hier iets uit 1930 of zo ;)

Tineke zei

Niets zo erg als huilende grote kinderen; fijn dat je ze weer even gezien hebt.
Lange reis voor Rick zijn werk. Nu mijn de baby van mijn dochter wat groter is gaat zij ook weer meer op reis; dinsdag voor een paar dagen naar Wisconsin.

Anoniem zei

Wat fijn dat Katja en Kevin goed zijn aangekomen. En lekker dat Katja in ieder geval in een hotel kan slapen als het nodig is. Wel jammer dat het tegenvalt.
Wat een leuke besteding van de zondag zo'n bezoek aan een wijngaard.
Groetjes Anja L.

Jurgen de Bruin zei

Die foto met Cosmo zou je zo 90graden (CW!!) kunnen draaien!

Marion2 zei

Wat een mijlpaal! Het eerste kind gesetteld. Het lijkt me toch even flink slikken voor je. Ik heb het idee dat het allemaal wel snel is gegaan. Hoe lang kennen ze elkaar? Maar het is heel fijn dat ze zo gelukkig met elkaar zijn. De rest komt vast ook helemaal goed.

Ann zei

Cosmo heeft het huis en de baasjes weer helemaal voor zich, je zou voor minder ontspannen ;-)

Sandrah zei

Ach, wat vervelend voor Katja. Het is zeker duidelijk dat dit niet de baan voor haar is. Hopelijk vindt ze snel iets anders. Wel fijn dat ze eindelijk in hun eigen appartement kunnen trekken.

Heerlijk zo'n middagje wijnproeverij!

Marion van de Sande zei

Nou, Katja gelukkig helemaal over en veilig aangekomen ondanks het weer. Ik heb echt een beetje medelijden met haar, de stress van zo'n nieuwe baan en dan ook nog in een nieuwe omgeving. Fijn dat alles met Kevin wel lekker loopt!

Zeg, waarschijnlijk lees ik het verkeerd of heb ik ergens wat posts gemist maar Kai gaat logeren bij "zijn" vriendin in Nederland? Zijn als in zijn vriendin of een vriendin?

Tjonge, dat zou toch wat zijn als daar nog een Nederlandse in jullie gezin zou komen. ;-)

Liefs,
Marion

Petra zei

@Annemiek - Het is ook echt wel een zware baan. Katja is wel wat gewend als EMT, maar iedere dag in net overleden mensen snijden kan ze toch niet van zich afzetten. En ja, ik heb ook weleens tijdens een sneeuwstorm onder mijn bureau op mijn werk moeten slapen.

@Anja - Inderdaad! Ik blijf hun wijnen erg lekker vinden.

@Becs - Het samenwonen is lekker spannend voor ze. Ze lijken echt goed met elkaar.

@Romy - Ze oogstte organen van net overleden mensen. Dat ging haar toch niet zo makkelijk af als ze dacht. Straks ga je nog minder tijd hebben hier te lezen ;). Veel succes met de geboorte!

@Tineke - Inderdaad, Katja huilt werkelijk vrijwel nooit en nu leek ze waarlijk depressief.

@Anja - Ik vind zo'n wijngaard zo ontspannend. Mooie natuur, lekker wijntje, leuk muziekje, even een mini vakantietje

@Jurgen - Inderdaad, LOL

@Marion - Ze kennen elkaar al vijf jaar, maar zijn sinds eind juni officieel een stel. Maar ze waren elkaars beste vrienden al, dus dat zit volgens mij wel goed.

@Ann - Volgens mij vindt hij dat inderdaad heerlijk!

@Sandra - Ja, het was moeilijk haar zo ongelukkig te zien, maar zoals je in het blog van vandaag kunt lezen ligt het alweer achter haar

@Marion - Ja, Kai ziet haar wel als "zijn" vriendin. Of zij dat ook vindt, ik hoop het maar, want zou dat zo fijn voor hem vinden!