Vannacht heb ik de ramen gesloten, want het waaide te hard. Toen sneeuwde het ook nog, maar veel is er niet bij gevallen. We hebben een centimeter of zes gekregen. Net genoeg om mooi te zijn, niet genoeg om het leven lam te leggen.
Ook bij Katja is het allemaal erg meegevallen. Zij hebben een centimeter of twintig gekregen. Voor ons gebied is dat veel, maar daar zijn ze aan zulke hoeveelheden gewend. Bij mijn zusje in Newburyport, Massachusetts is het echter een ander verhaal.
Daar hebben ze inderdaad een zware "blizzard". Het laatste wat ik hoorde lagen er 30 inches, dus ongeveer 75 cm, en ze zijn er nog zeker een dag niet klaar mee! Gelukkig hebben ze nog wel stroom.
Terwijl ik koffie en ontbijt maak zie ik een koolmeesje van ons vogelvoer genieten. Niet veel later komt er een titmouse (ook een meessoort, maar weet niet of er een Nederlandse naam voor is). Gauw grijp ik mijn fototoestel en maak wat foto's. Ons vogelcafe is duidelijk echt ontdekt!
Na het warme ontbijt van twee gepocheerde eieren met kaas haast ik me naar boven. Ik doe bijna een uur op de elliptical en kleed me dan warm aan om naar Washington te gaan. Met Anja heb ik afgesproken daar te gaan lunchen en een museum te bezoeken.
Eerst zou Anja hierheen komen en dan zouden we weer met de metro gaan. Anja voelt zich echter niet zeker over de wegen en ik wil echt heel graag deze excursie doen. We hebben hem vorige week ook al uitgesteld. Ik stel voor om Anja op te komen halen en dan naar Washington te rijden (achteraf helemaal goed, want er was weer eens vertraging op onze metrolijn).
De wegen zijn prima schoongemaakt en door mooi besneeuwd landschap rijd ik naar Reston. Daar staat Anja al klaar en zonder oponthoud rijden we de hoofdstad van de VS binnen. Na al die jaren voel ik me nog steeds heel bevoorrecht hier "zomaar" heen te kunnen. Daar is het Witte Huis links van ons en het Washington Monument rechts.
In Washington is er niet veel sneeuw gevallen
In Chinatown parkeer ik de van op de enige openluchtparkeerplaats. We lopen naar Zaytinya om te gaan lunchen. Een van mijn allerfavoriete restaurants hier en Anja is er nog nooit geweest. Zoals altijd smullen we van het lekkers.
We bestellen beiden de overheerlijke bloedsinaasappelsalade met feta. Dan delen we een gerecht met allerlei verschillende paddestoelen, dadels en amandelen. En, voor Anja helemaal nieuw, we delen de kibbeh nayah, rauwe biefstuk met bulgur graan, ook erg lekker.
Na de lunch lopen we naar de overkant het Smithsonian American Art Museum and National Portrait Gallery binnen. Dit is weer een gratis museum dus we kunnen zo doorlopen. We beginnen met de Amerikaanse kunst kant.
Daar is een speciale tentoonstelling van Richard Estes. Hij schildert fotorealistische schilderijen. We vinden ze ontzettend goed en zoeken telkens naar zijn handtekening, want die heeft hij heel bekwaam in de schilderijen verstopt. We nemen goed de tijd om zijn schilderijen te bekijken.
Daarna lopen we de andere twee verdiepingen met interessante kunst door. Dit museum ligt niet op de Mall en wordt daarom vaak door toeristen overgeslagen, maar het is zeer de moeite waard. Na de kunst en foto's van het mooie oude gedeelte lopen door de tentoonstelling met de portretten van de Amerikaanse presidenten. Kennedy en Clinton zijn daarvan verreweg de meest interessante kunstwerken.
Mijn favoriete kunstwerken in dit museum
Als laatste kijken we nog even rond in het leuke winkeltje. Ik koop er een cadeautje en dan lopen we terug naar de van. Op de snelweg valt het op hoe rustig het is, terwijl het bijna spitsuur is. Kennelijk zijn veel mensen vanwege het weer toch thuis blijven werken.
Na Anja weer bij haar thuis te hebben afgezet stop ik onderweg bij het postkantoor. Katja had nog wat dingen vergeten, waaronder Django's medicijn en speeltjes. Gelukkig hebben ze een doos, die je vol kunt stoppen, en maar een prijs betaalt om te versturen ongeacht het gewicht. Als het goed is komt alles donderdag bij Katja aan.
Over Katja gesproken, zij heeft al een telefonisch sollicitatiegesprek bij een orthopeed morgen. Ik merk een rust in haar nu ze van die andere baan af is. Ik maakte me zorgen om mijn anders zo gelijkmatig gehumeurde oudste. Ik had haar nog niet eerder zo depressief en snel huilend meegemaakt!
Bij Whole Foods haal ik een paar boodschappen en neem ook wat reserve en vintage oude Goudse kaas mee. De ene is 2,5 jaar en de ander 5 jaar oud. De vader van Saskia's beste vriendin heeft in Nederland gewoond en had het gisteravond op Facebook over Old Amsterdam. Die kon ik vandaag niet vinden, maar hoop dat hij deze ook lekker vindt. Hij heeft mij namelijk een eerste klas zitplaats bezorgd voor mijn eerste vlucht donderdag en daar wil ik hem voor bedanken.
Met Kai overleg ik waar we zullen gaan eten en we kiezen Sea Pearl. Hun happy hour $1 sushi is altijd een lekker hapje om mee te beginnen. Verder kan ik hun gefrituurde spruitjes met granaatappel en pindasaus en natuurlijk de crispy rijstcake met tonijn nooit aan me voorbij laten gaan.
Thuis gaat de open haard aan. De wind waait flink hard en het zal vannacht flink gaan vriezen. Ik zie er wel naar uit deze winterse kou een weekje achter me te laten, al zal het ook in Seattle en New Orleans niet heel warm zijn. Alles warmer dan tien graden voelt op het moment echter als zomer!
Meike poseert mooi
Foto's van de vogels staan hier
Foto's van het museumbezoek staan hier
8 reacties:
Ik ben blij om dit nieuws over Katja te lezen. Een job waar je je niet happy in voelt kan zo'n grote (slechte!) invloed hebben op je leven! Je spendeert er een groot deel van je actieve dag aan. Laat ons hopen dat ze snel iets anders vindt dat ze wel leuk vindt, en dichter bij haar nieuwe thuis.
(dat was ik dus, hier boven)
Elke, Oakville
Het was een geslaagde excursie! Brr vertraging op de metrolijn, maar goed dat we met de auto zijn gegaan. Het heeft zo moeten zijn.
Die neon verlichte staten herinner ik me nog goed; heel mooi!
Geweldig dat Katja al weer een sollicitatie gesprek heeft gehad; ze is jong en het zal haar vast lukken snel een baan te vinden.
Hier komt er vanavond en de volgende paar dagen sneeuw .
Dat is wel handig zo'n verzenddoos voor 1 prijs. Je weet dan altijd waar je aan toe bent.
Ik heb gisteren eens gekeken wat de verzendkosten zijn van die metalen "bouwwerken" en ik ben net weer bekomen van de schrik. $41 om dit naar Nederland te verschepen!! Ik had gekeken naar het Chrysler building en ik denk dat ze me de echte willen opsturen. :-)
Het doet een moeder goed als haar dochter beter in haar vel zit.
Dat Katja maar snel een andere baan zal vinden waar ze beter in thuis voelt. En wellicht een die goed aansluit bij haar opleiding tot physician assistant.
Groetjes Wil
Die musea zijn altijd leuk.
Fijn dat Katja zo snel alweer vooruitzichten heeft. Ja, aan die 1000 uur komt ze alles bij elkaar wel.
Annemiek
@Elke - Katja was echt bang er mentaal aan onderdoor te gaan dus ik ben blij dat het niet zover kwam.
@Anja - Het is wel lekker makkelijk om te rijden, he? Moeten we maar vaker doen
@Tineke - Sterkte met het winterweer. Ik heb er allang genoeg van!
@Jurgen - Die 1 prijs doos was nog duur vond ik en alleen binnenlands. Ik sla altijd stijl achterover van de verzendprijzen naar het buitenland!
@Wil - Ja, dat hopen wij ook allemaal!
@Annemiek - Zoals je al schreef het is niet makkelijk om je vleugels uit te slaan!
Een reactie posten