Dag 4 Seattle: Underground tour en zeeotters

Rick moet er vanochtend weer vroeg uit en ik ben eigenlijk ook meteen klaarwakker.  Ik blijf nog een uurtje doezelen en sta dan ook op.  Gisteren heb ik gezien dat er in de mall, die aan het hotel vastzit, een Tully's Coffee Shop zit.

Seattle is de stad van de koffiehuizen en ik wil weleens wat anders dan Starbucks.  Daar heb ik geen spijt van.  Ik bestel een americano met amandelsiroop en een broccoli en rode paprika ei "strata".  Dat laatste is een ei "muffin", heel lekker!

Na mijn ontbijt loop ik meteen door naar de sportruimte.  Hier doe ik bijna een uur op de elliptical.  Ik ga tot ik 8000 stappen bijeen heb.  Intussen sms ik met Saskia en geef haar het VCU nummer om te bellen mocht er weer iets mis zijn met haar kamergenootje.  Ik heb een aantal kennissen, die voor Amerikaanse universiteiten werken en die hebben goed advies gegeven.  Het meisje moet binnen twee weken vertrekken en Saskia wil dat voor nu maar zo laten.

Voor de lunch heb ik in Seattle afgesproken met weer een andere kennis van een internetgroep.  Ik neem een taxi naar de stad waar ik bijna een uur voor de afspraak aankom.  Het is typisch Seattle weer met een mistige regen.  Het klimaat is een grote reden waarom wij niet in dit gebied wonen.

Om niet de hele tijd in de regen te hoeven lopen ga ik Pike Place Market verder verkennen.  Er zijn allerlei verdiepingen met winkeltjes, standjes en restaurants.  Precies om half twaalf loop ik Tulio's waar ik met Tracy heb afgesproken, binnen.

Tracy is er nog niet dus ik ga vast aan een tafeltje op haar wachten.  Intussen bekijk ik het menu waar van alles lekkers op staat.  Tracy wilde vroeg lunchen, omdat ze dichtbij moet werken vanmiddag.  Als zij komt bestellen we dus meteen ons eten.

Voor mij wordt het de ravioli met gerookte zalm en daar heb ik geen spijt van.  Ik heb Tracy zo'n zestien jaar geleden al een keer ontmoet en sindsdien hebben we via de groep veel gecommuniceerd.  Net als met de anderen vloeit het gesprek daarom ook makkelijk, want we weten eigenlijk best veel van elkaar.

Als we klaar zijn met eten lopen we even dezelfde richting op en dan nemen we voor het Municipal Building waar Tracy moet werken afscheid.  Ik had nu eigenlijk afgesproken met Kathleen waar ik zatermiddag ook mee naar het glasmuseum ging.  Zij sms-te helaas niet te kunnen komen, omdat haar dochter naar de dokter moest voor een vermoedelijke niersteen.

Wel een beetje jammer, maar ik vind het ook prima om er alleen op uit te gaan.  Ik wil graag een Underground Tour doen en loop naar het historische gedeelte Pioneer Square.  Kathleen had me zaterdag al verteld dat er nu meer dan een rondleiding ondergronds is en ik loop net om half een langs Beneath the Streets, die adverteren ieder uur op het halve uur te vertrekken. 

Ik loop naar beneden, ondergronds Seattle binnen, en kan inderdaad nog mee.  Lucy is onze gids en vertelt heel interessant over de geschiedenis van de stad en hoe er een hele stad ook onder de straten doorloopt.  De andere rondleiding, die we al vaker hebben gedaan, is meer grappig, deze is meer op geschiedenis gebaseerd.  Voor mij is deze dus interessanter.

Hier in het ondergrondse vinden veel huwelijken plaats

We zien "speak easy's", die ik altijd fascinerend vind.  Speak easy's waren bars tijdens de "prohibition" toen alcoholische dranken verboden waren.  Het is grappig hoe men daar omheen probeerde te komen.  Er werd letterlijk uit theekopjes gedronken in deze illegale bars, die dus in het ondergrondse Seattle opbloeiden.

Er is van alles interessants en het uur vliegt voorbij.  Lucy was een leuke gids en ik geef haar een $4 fooi.  Ik hoop maar dat dat genoeg was, ik zie niet wat de anderen geven.  We nemen allemaal afscheid en ik loop richting het aquarium.

Daar geniet ik van de enorme inktvissen, die actief zijn.  En ik kijk naar de andere vissen, maar mijn werkelijke reden om hier bij ieder bezoek aan de stad heen te gaan zijn de zeeotters.  Daar blijk ik meer dan een uur kijken tot ik het echt te koud krijg, want hun verblijf is buiten.  Ze zijn zo schattig!  Hier een filmpje.

De zeehonden zijn ook leuk en de rivierotters ook, maar ik ga nog eens terug naar de zeeotters voor ik het aquarium verlaat.  Via de vele trappen loop ik naar Pike Place Market.  Daar neem ik ook nog wat laatste foto's en roep dan een Uber taxi.

Die komt nog geen vijf minuten later voorrijden.  Het is een heel aardige jonge chauffeur, die dit doet om te sparen om verder naar school te kunnen.  Uber blijkt weer een heel stuk goedkoper dan een taxi, maar liefst $10!  Hun auto's zijn ook altijd heel schoon en nieuw, ik ben helemaal over.

Rick is ook vroeg klaar met zijn training.  We lopen naar de Tap House aan de overkant waar ik een cider bestel en Rick verscheidene Belgische biertjes.  Die cider is een Woodchuck cider, want vandaag is het woodchuck (groundhog) dag. 

Op twee februari komt de groundhog voorspellen of we nog meer winter krijgen.  Punxsutawney Phil is de beroemdste en die zag zijn schaduw vanochtend en voorspelde zes meer weken winter. Hoe hij dat kon terwijl het daar regende zal altijd een raadsel blijven, maar goed.

Naast deze bar ligt Purple Cafe and Wine Bar waar we gaan eten.  Zij hebben zo'n menu waar ik wel alles zou kunnen bestellen en het lekker vinden.  Met wat moeite besluiten we de crostini met champignons en biefstuk als voorafje te delen.

Als "hoofdgerecht" neem ik het voorafje van de zalm tartaar en de Mediterranese salade met allerlei lekkers erin.  Rick neemt de kreeft macaroni en kaas, die wel heel zwaar is, maar de paar hapjes, die ik proef ook zeer smakelijk.  Een restaurant dat ik graag in onze omgeving zou zien is dit!

Zo eindigt dan alweer de laatste dag voor mij in Seattle.  Morgen moet Rick hier nog zijn. maar in alle vroegte zal hij mij naar het vliegveld brengen.  Dan vlieg ik naar het zuiden waar het helaas niet zo warm zal zijn als ik had gehoopt, maar ik heb er wel veel zin in.

Foto's van vandaag staan hier