Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, februari 13, 2015

Vroeg Valentijnsdiner


Wat heb ik het vannacht koud gehad en Rick ook!  Voor het eerst ooit zie ik ijs op de ramen van onze slaapkamer.  Door de wind en de -11 temperatuur voelt het buiten als -22.  Gelukkig hoef ik er niet meteen op uit!


Tijdens het ontbijt en een paar koppen koffie vermaken de katten en ik ons met het kijken naar het "vogelcafe".  Het is zeer drukbezocht vanochtend, het paar Titmouse, pa en ma Mees, vader Cardinaal en de spechtjes komen allemaal langs.  Af en toe moet ik alleen een groep spreeuwen, die met iedereen ruzieen, wegjagen.
Het meesje en de titmouse tegelijk

Pa Cardinaal

Titmouse

Intussen sms ik met Katja.  Zij heeft gisteren nog een sollicitatiegesprek gehad en nu drie mogelijkheden op een baan.  Het liefst heeft ze degene bij de orthopeed, maar ze zal pas volgende week horen of zij het is geworden daar.  We blijven maar duimen.

De bel gaat en op de stoep ligt een groot boeket rozen van Rick, mijn Valentijn.  Ik ben blij dat ik thuis ben, anders waren de bloemen op de stoep bevroren!  Ze zijn prachtig in verschillende kleuren.

Al Downton Abbey kijkend gaat het uur interval op de elliptical snel.  Ik ben weer blij als het gedaan is, maar vandaag is alweer een pijndag dus het was noodzakelijk.
Op zo'n ijskoude dag is het wel heel fijn deze kamer te hebben!

Net als ik onze straat uitrijd komt Saskia aanrijden.  Ze verraste me vanochtend met een sms dat ze een dagje naar huis komt.  Ze vraagt of ze mee mag naar Vienna voor lunch en boodschappen en natuurlijk vind ik dat alleen maar gezellig.

Als eerste gaan we naar de vogelvoerwinkel.  Hier koop ik wat maiskolven voor op onze decktafel in de hoop dat de eekhoorns die wel zullen vinden.  Verder raad de verkoopster me aan gewoon een bord met zaadjes op de tafel te zetten voor de cardinaaltjes.  Een duur voerhuisje hoef ik daar volgens haar niet voor te kopen.  Die gaan we dus uitproberen.

Voor de lunch kiest Saskia Panera.  Zij neemt een salade en de zwarte bonensoep en ik de soba noedelsoep met kip.  Tijdens het eten praat Saskia me helemaal bij over haar schoolleven.

De laatste stop is Whole Foods.  Katja vroeg mij voor Valentijnsdag bloemen voor Saskia uit te kiezen.  Heel lief, want zij herinnert zich nog hoe moeilijk de Valentijnsdagen zonder Valentijn waren.  Ik laat Saskia kiezen en zij neemt een tulpenbol, die nog moet gaan bloeien, mee.  Natuurlijk vertrekken we ook met een tas vol bananen, mandarijnen en andere spullen voor Saskia om mee terug naar school te nemen. 
Thuis probeer ik onze ramen te zemen, want er zit veel modder van Cosmo op.  Stom om dat te doen als het zes graden vriest, natuurlijk, en binnen de kortste keren is de vloeistof in prachtige ijsbloemen veranderd.  Ik haal een straalkacheltje van boven en krijg daarmee de ramen warm genoeg om schoon te maken.  Als ik iets in mijn hoofd heb moet het gedaan worden ook en die moddervlekken waren me allang een doorn in het oog.

Voor de vogeltjes (en wie weet een eekhoorn) zet ik een maiskolf op de decktafel.  Ook vul ik een bordje met zaadjes.  Ik ben benieuwd of de cardinaaltjes daar inderdaad op afkomen.  Ze eten nu telkens de zaadjes van het deck, die de andere vogels hebben laten vallen.

Tussen vier en zes zou de monteur voor de afwasmachine moeten komen.  Dat ding hangt helemaal scheef op de een of andere manier.  Hij is pas een paar maanden oud, dus moeten ze hem zonder kosten maken.  Maar zes uur komt en geen monteur is er te bekennen.

Rick en ik heb een Valentijnsdiner reservering in Washington en moeten daarheen.  We instrueren Kai en Saskia wat er gedaan moet worden en roepen een Uber.  Ik heb mijn "gouden" jurk aan en Rick is in pak.

We krijgen een heel vriendelijke Syrische chauffeur die ons een half uurtje later afzet bij het Jefferson Hotel.   Daar worden we naar ons tafeltje in hun restaurant Plume geleid en genieten van een van de beste diners, die we in lange tijd hebben genoten en dat zegt wat!

We toasten eerst op Valentijnsdag met een kir royal en krijgen dan een amuse bouche.  Die is ontzettend lekker!  Een mini kaasprofiterole, een klein kopje consomme en een zalm hapje, ik had er veel meer van op gekund.

Er is keuze tussen een tasting menu met acht gangen of een prix fixe met zes gangen.  We kiezen de prix fixe want dat lijkt ons meer dan genoeg.  Het blijkt een goede keuze te zijn.  Rick en ik kunnen zo ook de gerechten kiezen, die wij lekker vinden, bij de tasting menu moesten we hetzelfde nemen.

Mijn voorgerecht is een foie gras terrine met vijgencompote en een vijgenbrioche.  Ieder hapje is een feest!  Rick heeft de scallops, die er ook erg lekker uitzien.

Terwijl we ons voorgerecht eten wordt mijn hoofdgerecht, de zalm, in bijenwas "gekookt" op onze tafel.  Zoiets hebben we nog nooit eerder gezien.  De rauwe zalm ligt in een houten doosje en er wordt hete bijenwas over gegoten.  Binnen twintig minuten is de was stijf geworden en de zalm gekookt.
Bijenwas over de zalm
Klaar!

Dit gerecht is werkelijk uniek!  De zachte smaak van de zalm wordt gecomplimenteerd met creme fraiche, honing gelei, zalm caviaar en bij pollen.  Het is onbeschrijflijk en ik moet me ervan weerhouden het bord af te likken (ik zeg dat tegen onze ober, die ook weer niet zo stijf is, want hij lacht daar hartelijk om).

Voor we het echte dessert krijgen komt er nog een dessert voorafje.  Ook dit is weer uitzonderlijk lekker.  Het is ananas granita met ananas compote en dulche de leche panna cotta.  Ieder hapje smelt op de tong.

Inmiddels kan ik weinig meer op, maar er komt nog dessert.  Ik kies de Sumatra koffie parfait met hazelnoot croquant, praline truffels en zoete sinaasappel gelei.  Ik kan het bij lange niet op, maar het smaakt super.  Als laatste komen er nog een paar truffels en dan kun je ons vrijwel naar huis rollen.

Gelukkig is daar weer Uber en Charles in een luxe Lincoln Town Car staat ons al op te wachten.  Zonder oponthoud worden we weer thuis afgezet.  Saskia is alweer terug naar Richmond en de afwasmachine staat weer recht.  De monteurs kwamen nog om half acht!

Het was een heel goed begin van het Valentijnsdagweekend en dit restaurant gaat op ons lijstje van favorieten voor een speciale avond uit. 

PS: Ik zag vandaag dat allerlei mensen uit Nederland en Belgie dit blog bezoeken.  Ik zou het heel leuk vinden als jullie een korte reactie schreven.  Ik vind het interessant te weten wie er zoal meeleest.

22 reacties:

Anoniem zei

Laat ik mij dan maar bekend maken :-), mijn naam is Toos Streefkerk uit Rotterdam 58 jr. getrouwd en werkzaam bij Infiniti Nederland.

Ben op uw log terecht gekomen via het Alles America Forum.

In 1977 was onze eerste reis naar de USA de bestemming Cape May waar een kennis van ons een B&B had, en ja we waren "verkocht" aan het land en zijn bewoners :-).

Sinds die tijd komen we jaarlijks voor een maand vakantie heel veel road trips gemaakt, de laatste jaren voornamelijk Florida Vero Beach waar we veel vrienden hebben en mijn man veel kan golven.

Ik vind uw blog er leuk geschreven en als u het goed vind zou ik het leuk vinden deze te blijven volgen.

Met vriendelijke groet Toos.

Anoniem zei

Hallo Petra,

Ik ben Efie, 43 jr oud en woon in Desselgem (België).
Ik heb je blog ook leren kennen via het allesamerika forum in 2010 toen wij voor de 1ste keer naar Amerika gingen. In het begin las ik je blog regelmatig, maar de laatste tijd toch bijna dagelijks :-).
Ik heb recent ook een Facebook account en volg je ook op deze manier :-)
Ik heb 2 kinderen, waarvan de oudste even oud is als Saskia.
Groetjes, Efie

Corry zei

Wat een leuk verhaal Petra. Ik moest ook wel lachen om dat bord aflikken hhor. Ik zie je het al doen. HAHAHA!!! Fijn om Saskia even een dagje langs te hebben. Het is bij jullie wel BEREKOUD hoor. Wij zitten gelukkig steeds in de plus en niet veel sneeuw gehad. XOXO

Wilma zei

Hoi, ik ben Wilma Reijnhoudt, 42 jaar, getrtouwd, moeder van een dochter (21) en een zoon (18) en woon in Purmerend samen met 4 honden (dogo canario) en 3 katten..
Wij hebben een eigen zaak en onze voorliefde voor USA is enorm...wij zijn er nu zelf 3 x geweest en gaan zeker nog een asntal keer ernaar toe..
Ik geniet elke dag van je blog bij een kopje koffie, het hoort inmiddels bij mijn ochtend ritueel...
Ik wens je nog heel veel blog uren en mooie momenten met je gezin!

Groetjes van Wilma

naomi zei

Hallo Petra

Zoals je weet lees ik je iedere dag, maar ik heb meer mensen aan gestoken. Roberto leest je iedere ochtend in de tram naar zijn werk, mijn moeder leest je al rond een uur of 5 in de ochtend dan is ze meestal even wakker en mijn zusje Sharon leest je ook iedere ochtend. Haha wij zijn fan van je blog.

Wow wat een bijzonder diner en zeker hoe de zalm gemaakt wordt in hete bijenwas, smaakte het dan ook honing achtig? Leuk dat Sas even thuis en wordt duimen voor Katja.

Wij gaan vandaag voor onze Valentijnsdag naar de bios night at the museum 3 en dan lekker eten bij de Griek in de stad.

Fijn weekend liefs naomi

naomi zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Ann zei

Wat een valentijnsdiner... super de luxe, dat zou ik ook nog lusten ;-)
Saskia is op die paar maanden precies echt veranderd qua uiterlijk, groter geworden vind ik.

Marion2 zei

Wow, wat een schitterend Valentijnsdiner. Heel bijzonder.

Ik heb vandaag voor het eerst van mijn leven iets (kleinigheidje met kaartje) voor Valentijnsdag gekregen. Leuk!

An zei

Ik ben An, 48, uit België. Ik lees je blog al heel lang, weet niet meer hoe ik erop terecht kwam. Heb toen ik 7 was bijna een jaar met mijn ouders in Richmond gewoond en daarom nog steeds geïnteresserd in de States en de American way of life. Mijn dochters zijn geboren in 1991 en 1995 en het is leuk over jou en je kinderen te lezen. Ik vind het ook leuk dat je echt heel uitgebreid je dag beschrijft.

Anoniem zei

Hallo,
Ik ben Wendy, 31 jaar. Ik ben getrouwd en woon in Brabant. Wij hebben een zoontje van 1,5 jaar en ik ben nu 22 weken zwanger van ons tweede kindje, die hopelijk rond 21 juni geboren gaat worden.
Mijn familie woont in Great Falls en daar hopen we nog eens heen te gaan als onze kindjes wat groter zijn.
Ik ben op je blog terecht gekomen toen ik wat opzocht over Great Falls. Ik lees al heel lang mee.

Anoniem zei

Hoi Petra,
Ik ben op je blog terecht gekomen door Ingrid en Eugène uit Capelle aan den IJssel. Je bent wel eens met hen op stap geweest. Het is ieder dag vaste prik om je blog te lezen.

Ik ben 35 en heb een zoontje van 6, waar mee ik veel op stap ben in en om Rotterdam. Ik vind het leuk om te lezen dat jullie ook veel op pad zijn en de wereld verkennen.

Groetjes Silvia

Antoinette van Schaik zei

Hoi Petra, ik ben Antoinette, 47 jaar, al jaren samen met mijn man, moeder van een zoon van 18 en een dochter van 16. Via Cisca ben ik ooit op je blog terecht gekomen. We zijn jaren geleden, voordat we knderen kregen, een paar maal in Amerika op vakantie geweest en hopen nu, deze zomer een reis naar de westkust te maken met de kinderen. Ik vind het leuk dat je dagelijks blogt (ik probeer het ook, maar het lukt lang niet altijd) en zoveel reizen maakt, zoals laatst naar Seattle en new orleans, twee steden waar we hele leuke herinneringen hebben. veel plezier straks in Nederland! Groetjes, Antoinette

Petra zei

@Toos - "U" is niet nodig, hoor, schrijf maar gerust "jij". Hartelijk dank voor de leuke reactie!

@Efie - En deze zomer gaan we, als het lukt, elkaar in persoon ontmoeten, toch?

@Corry - Het wordt hier alleen maar nog kouder :(.

@Wilma - Jullie hebben ook al zo'n dierenhuishouding! Ik heb dogo canario opgezocht, mooie honden!

@Naomi - Wauw, zelfs Roberto! Leuk!

@Ann - Saskia is inderdaad echt volwassen geworden het afgelopen half jaar

@Marion - Leuk, ja! Ik vind Valentijnsdag al van het begin hier leuk. Vroeger kreeg ik geheime kaarten, helemaal spannend.

@An - Wat grappig dat je gewoond hebt waar Saskia nu studeert!

@Wendy - Spannend, een tweede kindje onderweg! Great Falls is prachtig

@Silvia - Leuk ook voor je zoontje dat jullie er zoveel op uit gaan.

@Antoinette - Veel voorpret gewenst voor jullie Amerika reis deze zomer!

@

Anoniem zei

Dat ziet er weer heerlijk uit.
De bloemen zijn prachtig.
Mijn man heeft zoveel lol in New Orleans, zoals je al voorspelde.
Sterkte met het koude weer.
Groet, Bea

Petra zei

@Bea - Dit weekend zal het wel helemaal leuk zijn in New Orleans!

Tineke zei

Hoi Petra,

Weet niet of ik me al eens heb voorgesteld. Ik ben Tineke en samen met mijn man heb ik 6 kinderen. De oudste 30 en de jongste 13 jaar. Sinds een half jaar hebben wij ook een prachtige kleindochter. Wij wonen in de kop van Noord Holland.
Ik weet niet meer hoe ik ooit op je blog ben gekomen.
Ik vind het knap hoe jij ondanks je ziekte weet te genieten van de dagelijkse dingen.
Hartelijke groet,
Tineke

Ron zei

Hi Petra,

Ik lees vaker mee, zo 's morgens op mijn werk met een kop koffie. Ik ben redelijk USA fanaat en vind het interessant om te kijken hoe jullie je leven daar beleven :-).... Sommige dingen zijn heel herkenbaar, maar ook soms heel anders als bij ons. Maar dat maakt het zo leuk! Je schrijft leuk! Heb het gevoel jou en je familie (redelijk) te kennen door je manier van schrijven. Ik ben overigens 35 en vader van een kleine meid....

Veerle zei

Dag Petra,
Mijn dochter en ik zijn twee lezers van je blog uit België. Je hebt een zeer aangename schrijfstijl, persoonlijk maar ook niet té. Bedankt om zo leuk te bloggen.
Ik wens je veel warmte :-).
Groetjes,

Veerle

Petra zei

@Veerle - Wat leuk dat je reageerde! En ik hoop dat je wens uitkomt :)

Petra zei

@Tineke - Tot mijn schrik zie ik dat ik jouw reactie had gemist! Leuk om je wat te leren kennen! Wat een drukke familie zullen jullie hebben, gezellig!

@Antoinette - Ook jouw reactie zie ik nu pas. Veel plezier met het plannen van jullie volgende Amerikareis!

Anoniem zei

Hallo Petra,

Sinds enige tijd lees ik af en toe je blog, leuk en prettig om te lezen en vooral "de gewone dingen van het leven in de USA" vind ik interessant.
Mijn man Peter en ik reizen elk jaar in september een maand door de USA.
Zelf ben ik aangestoken met het USA-virus door mijn vader die in de jaren 50-75 gevaren heeft bij de Holland America Line en destijds (ik was nog een klein kind in '70) luisterde ik geboeid naar de verhalen over Amerika en NY in het bijzonder. Het was letterlijk een andere wereld en leek destijds natuurlijk veel verder weg dan nu.
Hoop nog veel van jou en je familie te lezen en wens jullie alle goeds!
Groetjes, Rineke

Petra zei

@Rineke - Leuk dat je even reageerde! Wat bijzonder dat jullie iedere keer een maand door dit land reizen. Jullie hebben er vast al veel meer van de gezien dan de meeste Amerikanen!