Het is op het moment iedere ochtend zo'n genot om de lamellen te openen! Het lijkt buiten werkelijk net een lenteschilderij met alle bloesems in de achtertuin. De zon schijnt weer, maar het is een stuk koeler dan gisteren.
Ontbijt op het deck lukt dan ook vanochtend niet, maar terwijl ik mijn wafels en verse aardbeien en bramen eet komt een van de eekhoorntjes ook ontbijten. Niet veel later komt het cardinalenpaar ook. Ik heb echter nog geen kolibri gezien, maar misschien is het daar nog te vroeg voor.
Flapjack heeft een gevecht met mijn veter
Sharon wacht me bij Anytime Fitness al op. Zij had maandag een laparoscopische operatie aan haar meniscus. Onvoorstelbaar dat ze drie dagen later alweer gewoon loopt met enkel een drukverband om. Sharon laat de drie minuscule sneetjes zien, heel wat anders dan de grote littekens van weleer.
Vannacht werd ik al wakker met scherpe pijn in mijn nek en schouders en spoot mezelf plat met Icy Hot. Daardoor kon ik gelukkig wel verder slapen. Ik denk echter dan mijn rechter rhomboid spier ontstoken is en Sharon voelt daar ook flinke knopen in.
We besluiten alleen lichte gewichten te gebruiken vandaag en na het uur rolt Sharon mijn rug. Na afloop doe ik cardio tot ik 6000 stappen bijeen heb. Het bewegen helpt en ik voel me een stuk beter als ik huiswaarts ga, al doet die spier nog net zoveel pijn.
Na mijn douche ga ik terug naar het centrum van Vienna. Eerst gooi ik de van vol benzine, die nog steeds heel goedkoop is. Daarna bestel ik een soba noodle bowl met kip bij Panera. Het is vandaag een beetje een gure dag, dus een warme lunch is lekker. Hoewel ik me bedenk dat de veertien graden van vandaag een paar maanden geleden nog hemels voelde.
Saskia en haar vriendin Bella hebben een appartement gevonden voor volgend jaar. Saskia stuurde gisteren foto's en er moet een aanbetaling komen. Daarvoor haal ik een cashier's check van onze bank en sms Saskia dat ik die en het contract dat wij als garantstaanden voor Saskia moesten ondertekenen naar haar zal overnachten. Helemaal goed schrijft zij terug.
Bij het postkantoor betaal ik dus $19,99 daarvoor en sms dan Saskia weer dat het op weg is. Oh, schrijft ze terug, maar ik kom vanavond thuis. Oelewapper dat ze is, dan had ze die dingen dus gewoon mee kunnen nemen! Maar ik ben natuurlijk blij haar voor het weekend hier te hebben.
Thuis haal ik Kai en Cosmo op voor een wandeling bij Great Falls. De weg erheen is zo mooi met alle bloeiende bomen. De kersenbloesems in Washington zijn prachtig, maar nu is het het hoogtepunt aan kleur in de buurten, zelfs de azalea's beginnen al te bloeien.
In het park geef ik Kai de verrekijker en we lopen richting het adelaarsnest. Kai vindt de adelaar al gauw. Hij of zij zit op een tak vlakbij het nest. Jammer genoeg kunnen we niet zien hoeveel adelaarskinderen daarin zitten, maar dat er een of meerdere zijn is wel zeker.
Terwijl ik foto's neem van de wilde bloemen hier, ook bluebells, maar niet zoveel als bij Bull Run, rennen Kai en Cosmo lekker. We klauteren naar het eerste uitkijkpunt over de watervallen en zien daar dat de rivier flink vol zit. Het is een bruine kolkende massa, die naar beneden komt.
Kolkend water
Het is zo genieten hier dat de tijd vliegt en het is alweer tegen vieren voor we terug bij de van zijn. Op de terugweg halen we avondeten, sla bij Whole Foods en spinazie en kip quiche bij Pie Gourmet. Kai haalt me daar ook over een gemengde fruit "pie" (die mij nog het meest aan Limburgse vlaaien doen denken) te kopen.
Precies als we de deur binnenlopen belt Christine. We hebben alweer een tijdje niet echt bijgekletst en voor we het weten zijn er een paar uur voorbij! Intussen heb ik ook mijn Jan van Haasteren puzzel af. Hij was weer erg leuk en de laatste tot volgende herfst en winter.
Saskia komt thuis en we kijken met zijn allen sitcoms. Big Bang Theory en Mom zijn mijn favorieten. Ik mis soms Katja wel erg en zij ons, vandaag had ze migraine op haar werk en dan is het extra moeilijk om je ouders niet dichtbij te hebben. Je vriend is toch niet altijd net zo zorgzaam, tenslotte.
Foto's van Great Falls staan hier.
3 reacties:
Oelewapper hahaha! Beterschap voor Katja! Alvast een fijn weekend in het vooruit....
Oh, die Flapjack! Het lijkt me zo'n geestig beest!Zo'n kat zou ik wel willen hebben.
Niet fijn inderdaad dat Katja zo ver weg woont. Gelukkig hebben we nu veel communicatiemiddelen, dat scheelt tenminste nog iets. Ik heb net gehoord dat mijn zoon voor Nederlandse begrippen ver weg (136 km) gaat verhuizen. Vreselijk. Zal erg wennen voor me zijn. Op de een of andere manier denk (of beter: wil) je toch dat je kinderen altijd in de buurt blijven wonen. Maar het goede is, dat hij een passende baan heeft gevonden.
@Ron - Dank je, jij ook!
@Marion - Ik ga Flapjack echt wel missen volgend jaar. Als ik van tevoren zou weten wat voor karakter een kat heeft zou ik er wel zoeen willen. Sterkte met wennen aan je zoon zo ver weg. Ik heb het gevoel dat Katja er toch wel moeite mee heeft.
Een reactie posten