Een gezellige rondleiding en drankje met Texaanse vrienden

Rick voelt zich vanochtend nog steeds niet lekker.  Ik heb een rondleiding, maar ze moesten eerst hun huurauto ophalen dus we hebben pas om half elf afgesproken, in plaats van half tien.  Ik doe het dus ook wat rustiger aan tot ik een sms krijg dat ze toch om tien uur bij het Smithsonian station kunnen zijn.

Oeps!  Dat haal ik niet meer, maar gelukkig kan Rick me gauw naar de metro brengen en kom ik om tien over tien op de Mall aan.  Daar zie ik niemand, die aan de beschrijving van P. en J. kunnen voldoen.  Gelukkig komt J. al gauw op me aflopen en we maken kennis.

Zij hebben mijn naam gekregen van iemand, die vorig jaar mijn rondleiding heeft gedaan.  Erg leuk om te horen!  Ik weet ook meteen weer dat het een leuke dag gaat worden, want de "klik" is er weer.

We lopen naar het Washington Monument, maar P. heeft korte mouwen aan en J. is ook zomers gekleed.  Er staat een koude wind en al zegt mijn app dat het 20 graden is, zo voelt het absoluut niet.  Gelukkig heb ik wel mijn jas mee.

J. vindt bij het winkeltje bij het Washington Monument een leuk kersenbloesems jasje.  Gek genoeg hebben ze helemaal geen truien of hoodies voor mannen, alleen t-shirts.  Arme P. moet dus in zijn korte mouwen langs het Washington Monument wat onbeschut op een heuvel ligt.

Gelukkig weet ik op 17th Street een souvenirsstandje met hoodies en daar koopt hij een Washington DC jasje.  Het voelt toch een stuk prettiger om door de stad te lopen als je het niet koud hebt.  Ik ben in ieder geval blij met mijn winddichte jas bij tijd en wijlen.  Het is echt jas aan, jas uit weer.

We lopen verder langs het Tweede Wereldoorlog Monument waar ik weer het "Kilroy was here" tekeningetje laat zien.  We vinden het allemaal zo grappig bij dit verder zo heel serieuze monument.

Bij het Vietnam Veterans Memorial is het vrij rustig, maar het Lincoln Memorial is zo druk als altijd.  Het Koreaanse oorlogsmonument is altijd mijn favoriet en maakt ook weer indruk.

We steken over naar het Tidal Basin waar Martin Luther King Jr. weer streng over het water uitkijkt.  Franklin Roosevelt zit nog steeds in zijn rolstoel waarvan je enkel kunt zien dat het een rolstoel is als je onder zijn cape kijkt.  Als laatste voor de lunch bekijken we Jefferson in zijn tochtige monument, altijd het fijnst in de hitte, maar op een dag als vandaag kil.

De wandeling naar de Old Ebbitt Grill is altijd weer langer dan ik denk, maar keurig op tijd voor onze reservering zijn we er.  Mark begroet me enthousiast en Peter, die ons naar onze tafel brengt, zegt "long time no see" en vraagt hoe mijn weekend was. 

Ook vertelt hij enthousiast dat er soft shell crab op het menu staat vandaag.  Daar hebben we alle drie wel oren naar!  Gelukkig vinden J. en P.  het net zo lekker als ik.  Wij dames drinken er een lekker wijntje bij en P. heeft een DC Brau biertje.

Na het eten lopen we verder naar de voorkant van het Witte Huis.  Zij hebben al de achterkant bekeken dus dat slaan we over.  Overal in de stad zien we politieagenten, want het is deze week politieweek en er is hier in de stad het National Law Enforcement Memorial.

P.'s  werk heeft te maken met politie en brandweer en hij is wel geinteresseerd in dat memorial.  Ik eigenlijk ook wel.  We gaan ernaar op zoek, maar het wordt een beetje een "wild goose chase".  We vinden het bezoekerscentrum ervan wel, maar dat is gesloten om de een of andere reden.

We hebben het al bijna opgegeven als we nog een groepje politiemensen zien, die er ook naar op zoek zijn.  Het lijkt wel heel dichtbij en ik kijk op een kaart en zie dan waar het moet zijn.  We lopen erheen en zien een fonteintje met wat bloemen.  Volgens een van de politieagenten zou het zo indrukwekkend zijn nu.  We kunnen ons bijna niet voorstellen dat dit het is, maar we zien verder niets wat op een groter memorial wijst. 

Nu ik het thuis opzoek blijkt er wel een groter memorial te zijn wat wij niet hebben gevonden.  Nu wordt het een doel voor mij om het te bezoeken!  Ik kan het niet uitstaan dat ik het ondanks de aanwijzingen kennelijk gewoon voorbij gelopen ben!

We gaan verder naar het Capitool waar Capitol Hill altijd een flinke klim is na een hele dag lopen.  Mijn rechtervoet doet me vandaag veel pijn en J. merkt ook op dat ik wat mank loop.  Stom ding!

Zoals altijd maakt de Library of Congress veel indruk en is het leuk de opnieuw bijeengeraapte bibliotheek van Thomas Jefferson te zien.  Die verkocht hij precies tweehonderd jaar geleden aan het congres voor ongeveer $24000.  Nu is dat de grootste bibliotheek ter wereld geworden.

Weer buiten gaan we even aan een picknicktafeltje uitrusten en nog wat napraten.  Dan nemen P. en J. afscheid en gelukkig kunnen we via Facebook nog contact houden.  Zij gaan door naar de kust vanavond.  Ik heb ze een leuk crabrestaurant in Annapolis aangeraden.

Intussen heeft mijn vriendin Kate uit Austin, Texas, ge-sms-t dat zij in het American Indian Museum zijn.  We hebben afgesproken wat te gaan drinken en ik loop naar het museum.  Daar komen Kate en Tony me tegemoet en we bespreken even waar we heenkunnen.

Dat wordt de Penn Quarter Sports Tavern.  We nemen het laatste tafeltje op hun terras en Kate en ik bestellen een Blue Moon, Tony een diet Coke.  Tony heeft ook wel trek en we kiezen de nacho's om te delen.  Die zijn lekker en intussen kletsen we gezellig bij.  De vorige keer dat ik hen zag was toen we nog in het hotel woonden! 

Voor we het weten loopt het al tegen zessen en zij hebben vanavond een concert in de stad.  We nemen afscheid en ik stap in de metro vlakbij.  Dat is de groene lijn en een station later moet ik overstappen op de oranje lijn.

Eerst komt er nog een blauwe lijn trein langs en tot mijn verrassing is dat voor het eerst in heel veel jaren een helemaal nieuwe en moderne trein.  Hij is zilverkleurig met blauwe stoelen, heel modern ziet het eruit.

Helaas is mijn trein gewoon de oude versie, maar ik kan zitten en dat is het enige wat belangrijk is.  Rick haalt me op en we halen ook maar gelijk avondeten van Plaka Grill. Ik heb linzensoep, druivenbladeren gevuld met gehakt en spanakopitas.

Dan gaan de benen omhoog.  Het was een erg leuke, maar vermoeiende dag en ik hoop vannacht zeer goed te slapen!

Foto's van vandaag staan hier