Weer naar huis

Om net voor zessen word ik wakker door een bonk boven mijn hoofd.  Ik kijk op mijn horloge en zie hoe vroeg het is.  Het lawaai blijft maar doorgaan en ik kan de slaap niet weer vatten.  Katja klaagde al eerder over hun bovenburen en nu hoor ik wat ze bedoelde!

Eindelijk als het stil wordt moet ik weer in slaap gevallen zijn, want mijn telefoonalarm wekt me om kwart voor negen weer.  Katja is intussen al naar haar werk, maar ik zie haar nog voor ik terug naar huis rijd.

Terwijl de koffie pruttelt pak ik mijn spullen in en doe ze vast in de van.  Na het ontbijt van bosbessenwafels en frambozen, bosbessen en bramen lijn ik een superenthousiaste Django aan.  We gaan nog even naar Shark River Park, net als gistermiddag.

Op de radar zie ik dat de regen heel dichtbij is en het is werkelijk heel koel met een graad of elf.  Ik heb mijn regenjas aan en neem de paraplu ook maar mee.  Django kan het allemaal niets schelen, die heeft zijn neus aan de grond en ruikt allerlei lekkers kennelijk.

 

Katja sms-t over de lunch en zij krijgt maar een half uur dus ze wil graag dat ik vroeger kom en alvast voor haar bestel.  Oeps, dan kan ik niet zo lang met Django wandelen als ik zou willen.  Vandaag haal ik dan maar voor het eerst in lange tijd 5000 stappen.

Gelukkig hebben we er wel een half uurtje in de natuur opzitten en begint het als ik terug in de auto zit ook te regenen.  Onderweg laat ik de van volgooien bij de Exxon.  Het heeft wel wat dat je niet je eigen benzine kunt pompen hier, zeker als het regent.  Mijn ruiten worden ook gelijk gewassen, maar met de regen is dat wat overbodig.

Na Django weer bij zijn thuis te hebben afgezet rijd ik weer richting Katja's werk.  We gaan lunchen waar ik gisteren koffie haalde bij Taylor Sam's.  Katja geeft mij haar bestelling en de vriendelijke bediening houdt die warm voor haar.

Voor mijn lunch neem ik de panini met kaas en verschillende groentes.  Erg lekker!  Katja vindt haar kipsandwich ook zeer smakelijk en de latte erbij ook.  Het is echt een leuk tentje en eigenlijk het enige restaurant dicht bij Katja's werk.  Zij krijgen echter vrijwel dagelijks lunch gepresenteerd door verschillende farmaceutische bedrijven.

Dan is het weer tijd om voor iets meer dan 24 uur afscheid te nemen van Katja.  Zij en Kevin komen namelijk voor het lange Memorial Day weekend onze kant op morgen.  Katja gaat terug naar haar werk en ik begin aan de lange rit terug naar huis.

Vrijwel onmiddellijk begint het flink te plenzen en dat blijft bijna de hele weg zo.  Echt verschrikkelijk rijden met de spray van de achttienwielers!  Waze blijft ook mijn aankomsttijd maar verlengen, want het verkeer wordt erger.  Opeens komt er echter een groen lichtje, want een alternatieve route is gevonden, die maar liefst vier minuten van mijn tijd afschaaft.  Ja, je leest het goed.

In de verte doemt de Mormoonse tempel, altijd een teken dat ik dicht bij huis ben

Toch neem ik die omleiding maar, want wie weet hoeveel meer verkeer erbij is gekomen in de tussentijd.  Na iets meer dan vier uur rijd ik eindelijk onze oprit weer op.  Inmiddels is het ook weer droog en voor de komende dagen wordt mooi weer voorspeld. 

Binnen tref ik het huis in redelijke staat aan, hoewel Saskia's spullen wel overal liggen.  Ik ruim mijn tassen uit en zet de feetjes, die ik van Katja heb gekregen, in de tuin.  Ik heb inmiddels ook een snoepwinkeltje en andere kleinigheden.  Het dorpje neemt al leuke vormen aan.

 

 

Rick is ook onderweg naar huis vanuit Pasadena, Californie.  Dat doet mij meteen denken aan het liedje "Little Old Lady from Pasadena" wat de Beach Boys ook zongen.  Grappig genoeg kent Rick dat niet. 

We bestellen makkelijk kabobs van Friends.  Dan kijken we 500 Questions.  Ik houd altijd wel van die trivia shows.  Het is weer fijn thuis te zijn met mijn tweevoetige en viervoetige vriendjes.  Mijn gevederde vriendjes hebben genoten van het eten buiten en ik moet het kolibri buisje alweer vullen, dat is helemaal leeg gedronken!

Als laatste weet ik dat hier heel wat mensen, die regelmatig naar de VS reizen, meelezen.  Met mijn rondleidingen valt het me op dat velen niet snappen waarom ze een 15 tot 20% fooi moeten achterlaten op hun rekening.  Feit is dat de "tip" hier geen fooi is voor werk goed gedaan, maar echt deel van het salaris van de mensen, die je bedienen.  Onderstaande laat de wet zien. Tot die wordt aangepast laat alsjeblieft nooit minder dan 15% tip achter.  Het is geen liefdadigheidsfooi, maar deel van hun levensonderhoud!