Hematoloog

Alweer is het druilerig en miezerig weer!  Heel ongewoon voor ons om drie dagen de zon niet te zien.  De vogels en eekhoorns op het deck vinden het echter wel prima dat wij daar niet zitten.  Het is een af en aan geloop en gevlieg van jewelste.  Iedereen komt zijn of haar ontbijt halen, ik moet alle voer dan ook weer bijvullen.

Na een paar wafels maak ik me klaar om naar de sportschool te gaan.  Het is weer een personal training dag en Sharon wacht me al op.  Op dagen als vandaag ben ik helemaal blij om die stok achter de deur te hebben, want met dit weer zou het zo makkelijk zijn lui thuis te blijven.

Sharon doet in een uur al mijn spieren weer aan bod komen en daarna ga ik nog op de elliptical tot ik 7500 stappen bijeen heb.  De rest van de tienduizend loop ik met Cosmo door de regenachtige buurt bij elkaar.  Ik heb mijn fototoestel met macrolens mee en neem foto's van de beregende bloemen en planten.  Een aantal ervan vind ik erg mooi geworden.

Lunch ga ik halen bij Panera.  Het is weer voor een soba noodle bowl met kip.  Terwijl ik zit te eten komt Rick thuis.  Hij gaat met mij mee naar de hematoloog.  Dat vind ik erg fijn, want zo zijn er twee paar oren om te horen wat zij gaat zeggen.

De hematologie/oncologie praktijk is maar een minuut of tien rijden en ik krijg natuurlijk een hele stapel papieren om in te vullen en ondertekenen.  Vervolgens word ik door een vriendelijke verpleegster naar een kamertje gebracht waar ik weer een aantal vragen beantwoord.

Dan is het wachten op de dokter.  Gelukkig komt ze al vrij snel binnen.  Dr. Cole neemt ruim de tijd om vragen te stellen, mij te onderzoeken en vragen te beantwoorden.  Helaas heeft ze nog niet echt antwoorden en dat had ik ook verwacht.  Enkel aan het feit dat er te weinig witte bloedlichaampjes in mijn bloed zitten kan zij niets zien.

Ze gaat van alles testen in mijn bloed en als daar niets uitkomt moet ik een beenmerg test ondergaan.  Ze denkt niet dat er iets serieus aan de hand is, maar kan dat natuurlijk niet uitsluiten.  Ze brengt me naar het laboratorium waar een heel vriendelijke verpleegster vijf buisjes bloed aftapt.  Omdat ik soms flauw word bij zoveel bloed krijg ik eerst een paar crackers en een kop water aangereikt.

Gelukkig heb ik dit keer geen problemen en we kunnen weer naar huis.  De dokter is volgende week op vakantie, dus ik zal waarschijnlijk rond de vijftiende meer horen.  Ik probeer me er maar niet te druk om te maken, al heb ik wel een flinke hoofdpijn als ik thuiskom.

Thuis bel ik met mijn zus en Christine en dan komt Laura om me eindelijk weer eens een massage te geven.  Helaas helpt die niet mijn hoofdpijn te verminderen, maar volgens Laura komt dat morgen nog.  Volgende week komt ze hopelijk weer, want mijn spieren hebben het hard nodig.

Hij gaat altijd op de massagetafel liggen

Rick wil me graag naar een favoriet restaurant nemen voor wat leuks na deze enerverende dag.  Mijn keuze valt op Four Sisters.  Ik geniet van hun Vietnamese loempiaatjes en bestel een gerecht van garnalen op suikerriet met rijstpapier.  Ontzettend lekker is het en een bijzondere smaak met de suikerriet. 

Het regent weer eens en Rick gaat de auto halen, terwijl ik macarons koop bij Pastry Xpo.  Hopelijk is het morgen eindelijk droog.  In ieder geval lijkt het weer dit weekend een stuk beter te worden. 

De bloemen met druppels foto's staan hier