Vals brandalarm, autoproblemen en een leuke rondleiding

Om twee uur vannacht werden we uit onze slaap geschrikt door het rookalarm in onze kamer.  Niet alleen dat ging af, maar ook dat op de overloop.  Kai en Saskia waren ook meteen wakker en we gingen op zoek naar mogelijk brand.

Gelukkig was die nergens te vinden en de rookalarms gingen ook vanzelf weer uit.  Wij terug in bed, maar vijf minuten later gingen ze weer af!  Cosmo was helemaal in paniek, de arme hond trilde helemaal.  Ik weet niet of ik het eerder geschreven heb, maar hij raakte vorige week ook helemaal in paniek toen Saskia wierook brandde wat erg als de geur voor onze brand uitbrak rook.  Die hond heeft veel meer meegekregen vorig jaar dan ik dacht.

Ook dit keer konden we niets vinden en hielden de alarms er vanzelf weer mee op.  Geen idee wat het geweest kan zijn, maar gelukkig was het verder stil de rest van de nacht.  Toch staan we ietwat geradbraakt op vanochtend.

Rick maakt koffie voor mij terwijl ik douche en dan gaat hij zich klaarmaken terwijl ik een kopje drink en mijn ontbijtsandwich verorber.  We zijn eigenlijk iets te lang blijven liggen dus Rick haast zich om mij naar de metro te brengen.

Gisteren zag Rick echter al het waarschuwingslichtje voor de motor in zijn auto aangaan. Dat gebeurde wel vaker, de auto is 13 jaar oud, dus Rick negeerde het en dacht er nog wel even mee door te kunnen rijden. 

Daar heeft zijn bejaarde BMW echter andere gedachten over, want net als we halverwege zijn heeft die er geen zin meer in.  Met horten en stoten halen we het nog net terug naar huis, maar die auto gaat niet ver meer rijden!  Gelukkig wordt Ricks nieuwe auto volgende week hier verwacht.

Gauw hevelen we alles over in de van en ik haal het nog voor half tien naar het Smithsonian station.  Daar zie ik nog geen teken van mijn gezelschap van vandaag, maar wel is mijn "vriend" Michael er weer.  Hij wijst toeristen de weg en ik krijg een hug van hem.  Ook stelt hij mij enthousiast voor aan zijn vrouw.

Dan komen H. en A. uit het station en op mij af.  We maken kennis en ik vertel ze met behulp van de grote kaart die bij het station staat over het ontstaan van Washington DC.  Dan lopen we naar het monumentengedeelte en bezoeken de ene na de andere.

Het is vrij rustig vandaag.  Er zijn nog een paar schoolgroepen en natuurlijk wat toeristen, maar het seizoen is nog niet helemaal begonnen. We kunnen alles dan ook uitgebreid bekijken en foto's zonder mensen erop maken.

Na de monumenten op de Mall lopen we rond het Tidal Basin en de monumenten daar.  Het is intussen een stuk warmer en zonniger en ook vochtig.  We lopen dan ook met graagte naar de airconditioning van de Old Ebbitt Grill.

De wandeling van het Jefferson Memorial naar het restaurant valt altijd weer tegen in lengte.  Ook lopen we dan de hele tijd geleidelijk heuvel op.  De blauwe luifels van de saloon zijn dus altijd een welkom zicht.

Mark heeft mijn opmerking over kou in de zijzaal ter harte genomen en tegen Tony's protesten in geeft hij ons een tafel in de hoofdzaal.  Daar ben ik blij om, want ik vind het er ook gezelliger.  Tony neemt onze waterflessen en vult ze met lekker koud water.  Scheelt weer een paar dollar straks.

Dit keer bestel ik eens de kikkererwt "fritters", een soort falafel.  Ik moet zeggen dat ze heerlijk zijn met een frisse salade. H. neemt de crabcake en A. de portobello sandwich.  We delen daarbij een lekkere fles sauvignon blanc, die gaat er goed in. 

Het is bijna te gezellig om verder te gaan, maar we doen het toch maar.  Na de voor- en achterkant van het Witte Huis te hebben bekeken (de president is er niet, ik zie op het schema dat hij rond lunchtijd naar Los Angeles is vertrokken) lopen we Pennsylvania Avenue af.

De warmte ligt als een vochtige deken over ons heen, maar in de schaduw valt het wel mee.  We zien telkens zeer dreigende wolken, maar voelen slechts een paar spetters.  We lopen Capitol Hill op en gaan na het van buiten bezichtigen van het Capitool en Supreme Court (waar ik weer veel meer over weet te vertellen na vorige week) de Library of Congress binnen.

Zoals altijd maakt dat gebouw indruk.  Het is een mooi gebouw van buiten, maar niemand vermoedt hoe mooi het ook van binnen is.  We bekijken de algemene leeszaal van boven en de bibliotheek van Thomas Jefferson waaruit deze bibliotheek is gegroeid.

Buiten lopen we naar het metrostation en nemen afscheid. Zij denken erover om naar Pentagon City Mall te gaan en moeten daar de blauwe lijn voor hebben.  Ik haast me naar beneden voor de oranje lijn, die vrijwel meteen aan komt rijden.

Als ik in Virginia weer boven de grond komt slaat de regen op de trein.  Op de radar zie ik dat er in Vienna ook onweer dreigt.  Ik bel Kai om te vragen of hij me van het station kan halen en gelukkig kan dat.

De boze wolken pakken zich samen boven het station en ik ben blij dat ik mijn paraplu meeheb.  Ik dacht hem voor niets meegesjouwd te hebben, maar hij helpt me vrij droog Kai's auto in te gaan en thuis houd ik Kai er ook droog mee.  Het onweert en stormt flink en tot twee keer toe valt de stroom uit, gelukkig komt die wel weer vrijwel meteen terug.

Rick brengt gyro's van Plaka Grill mee voor het avondeten.  Lekker makkelijk, want Rick moet er nog op uit. Hij gaat door de AAA zijn auto naar de garage laten slepen.  Of Rick er nu nog het geld voor gaat krijgen wat ze hem beloofd hadden valt te bezien.  Echt het slechtste moment voor dat ding om er de brui aan te geven! 

Foto's van vandaag staan hier