Voorbereiden van Saskia's verhuizing

Een dag vrij en ik kan wat langer blijven liggen.  Niet te lang, want om negen uur komen de werkers om ons plafond te maken na de lekkage.  Ze zijn zeer efficient en voor ik het weet kan ik niet meer bij de ijskast en magnetron om ontbijt te maken!

Eigenlijk baal ik ervan dat dit op mijn ene vrije dag moet gebeuren.  Een beetje met mijn ziel onder mijn arm eet ik mijn bij elkaar geraapte ontbijt op het deck.  De vochtigheid is helemaal verdwenen en de lucht is knalblauw.  Zo grappig hoe dat iedere keer gebeurt als ik geen rondleiding heb.

Zo'n blauwe lucht heb ik alweer even niet gezien

Gelukkig hoef ik niet thuis te blijven voor de werkers, die ook de buitenkant van het huis zullen schoonspuiten. Zo gauw ik kan vlucht ik dan ook naar Anytime Fitness.  Daar doe ik een kwartier op de elliptical en dan komt Sharon me halen voor het uur personal training.

Een groot deel daarvan besteden we aan rek- en strekoefeningen voor mijn benen.  Ik moet echter zeggen dat mijn pijnen de afgelopen paar weken een stuk minder waren.  Constant in beweging zijn en het warme weer helpen daar beiden mee.

Na afloop haast ik me naar huis, want Saskia wilde graag naar Target om nog wat laatste spullen voor haar verhuizing morgen te kopen.  Tot mijn verbazing is zij echter niet thuis.  Ze blijkt al bij Target te zijn en ik rijd daar ook heen, want mijn van heeft alle ruimte, die Saskia's Kia niet heeft.

Hopelijk is dit de laatste shopping trip, maar ik vrees van niet.  Onvoorstelbaar wat er allemaal nodig is voor zo'n appartementje.  Het zijn ook echt geen frivole aankopen, vuilnisbak, prullebak, douchegordijn e.d.  Target heeft altijd goede prijzen en ik koop ook gelijk onze voorraad zonnebrandsprays in, sommigen hebben Minions erop.

Saskia helpt de spullen in de van laden en dan zien we dat we een stapeltje kleinere dingen zijn vergeten af te rekenen onderin het wagentje.  Ik wil echt niet stelen dus loop terug om die alsnog te betalen, terwijl Saskia huiswaarts gaat en verder met inpakken.

Niemand bij de kassa's van Target kan het wat schelen dat wij misschien een paar onderbroeken onbetaald mee hadden genomen, maar ik vind dat niet kunnen.  Na betaald te hebben loop ik naar Sweet Green waar ik een heerlijke salade met watermeloen, feta, boerenkool, spinazie, komkommer, tomaat, mint, zonnebloempitten en een champagne vinaigrette soldaat maak.

Na nog wat in het Mosaic District rondgekeken te hebben ga ik huiswaarts.  Daar tref ik een wanhopige Saskia, die overweldigd is door alles wat er nog moet gebeuren.  Tijd om onze schouders eronder te steken, want tranen en stress heeft Saskia niet nodig.

We dragen dozen de van in en ik rangschik alles zodat het goed past. Soms verbaas ik mezelf over hoe ik dingen kan inpakken, zodat er veel meer in kan dan zou lijken.  Op dagen als deze ben ik erg blij nog een minivan te hebben. 

Veel gesjouw en werk later zijn alleen de spullen, die in de aanhangwagen moeten, nog over.  Een opgeluchte Saskia vertrekt naar vriendinnen en ik naar het zwembad.  Daar dobber ik lekker in het inmiddels vrijwel lauwe water en lees wat. 

Expres had ik mijn kappersafspraak om vijf uur gezet, zodat ik lekker kan relaxen.  Ik krijg echter een email of ik een half uur eerder kan komen.  Tja, eigenlijk heb ik daar geen zin in, maar vooruit.  Vroeger dan ik van plan was verlaat ik het zwembad en kleed me weer in nette kleding.

In Kai's auto, want Rick heeft de van nodig, rijd ik naar Lofty Salon. Carmen kleurt mijn haar weer bij en ik laat ook nog een verlate fooi achter voor Taylor.  Zij kleurde Saskia's haar van blauw naar donkerrood wat ik heel mooi vind staan.  Saskia vergat echter een fooi te geven en Taylor is net zo oud als Katja en die heeft zoiets hard nodig.

Terwijl mijn kleur intrekt begin ik aan mijn volgende zentangle.  Ik blijf het erg leuk "werk" vinden en heb er eigenlijk te weinig tijd voor naar mijn smaak.  Maar ach, dat komt wel weer deze winter.  Eigenlijk zou ik willen dat dan het drukke seizoen voor rondleidingen zou zijn.   Maar ja, wij vinden de winter niet zo leuk, de toeristen ook niet.

Een uurtje later loop ik naar buiten en Rick komt ook net terug met de minivan en de UHaul aanhangwagen erachter.  Ik help hem de wagen achteruit de oprit oprijden en dan vertrekken Kai, Rick en ik naar ons avondeten.

Bij Pazzo Pomodoro worden we als oude bekenden begroet en krijgen het laatste tafeltje. Kai en ik delen hun kaas en prosciutto plankje, er zit ook speck op, nooit geweten dat er Italiaanse speck was!  Ik geniet van een Aperol Spritz en als hoofdgerecht de trenette al nero, zwarte (van inktvisinkt) pasta met zongedroogde tomaatjes en garnalen.

Thuis gaan Rick en Saskia de meubelen in de aanhangwagen laden.  Ze krijgen hulp van onze buren en Saskia's vriendinnen.  Helaas kan ik niet helpen, want was ik vanochtend nog zo positief nu doen al mijn spieren pijn en vrees ik voor morgen.  Opeens voel ik me helemaal niet goed, geen aanleiding en typische fibromyalgie.  Voor het slapen gaan zal ik mezelf plat spuiten met Icy Hot.

Morgen gaat Flapjack ook mee met Saskia en ik zal hem missen.  Ik bedacht me gisteren dat geen van de katten onze keuzes waren sinds Miep, die meer dan tien jaar geleden overleed.  Toch houd ik van allemaal.

 

Voor we gaan slapen gaan we nog even naar buiten om het Internationale Ruimtestation over ons heen te zien vliegen.  Inderdaad zien we dat goed. Heel bijzonder!