Werkweekend

Zaterdag

Zoals altijd als ik weet dat ik op een bepaalde tijd op moet staan ben ik ruim op tijd wakker.  Dit weekend is dit jaar het enige weekend dat ik moet werken.  Vorig jaar herinner ik me vaker, maar toen vond ik het niet zo erg, want we logeerden toch in het hotel.  Niet dat ik het dit jaar zo erg vind voor een keer, maar ik ga er toch beter op letten als ik rondleidingen bevestig, want zomerweekends zijn kostbaar.

Een blik op mijn buienradar app stemt me niet vrolijk.  De zon schijnt nog, maar een flink regengebied nadert.  Ik neem dus zeker mijn paraplu mee!  Rick en ik halen ontbijt bij Starbucks en eten onderweg naar de stad.

Het blijft nog droog en ik zie mijn groepje al zitten.  Zodra ik de auto verlaat begint het met grote druppels te spatten.  Ik maak kennis met het gezin P. uit Drenthe wat geen paraplu's of wat ook mee heeft.  Ik stel voor in het metrostation te gaan schuilen en dat wordt dankbaar aangenomen.

Eenmaal beneden zien we de ene trein na de andere aankomen en een heel aantal andere mensen schuilen ook.  Het blijft maar regenen en niet zo'n beetje ook.  Ik vertel over de geschiedenis van de stad als we hier dan toch staan en de kinderen zijn geinteresseerd in het schoolsysteem hier.

Pas na een uur en een kwartier wordt het droog genoeg om te gaan lopen.  Ik ben blij dat we vandaag niet bij de Old Ebbitt Grill gaan eten, want die reserveringstijd zouden we niet halen.  Ik besluit ook de monumentenwandeling om te keren, zodat we directer naar het restaurant kunnen lopen na afloop.

We lopen dus eerst langs het Bureau of Engraving and Printing naar het Jefferson Memorial.  Er zijn mooie weerspiegelingen vanochtend, want er staat vrijwel geen wind. Nadeel van het rondje kloksgewijs lopen is dat we achterstevoren door het Franklin Roosevelt Memorial gaan en met zijn dood beginnen.  Ook het Martin Luther King Jr. Memorial is omgekeerd, maar ach, dat deert niemand.

 

 

Het is vochtig, maar doordat de zon nog niet doorkomt valt de hitte mee.  We lopen door het Koreaanse monument naar het Lincoln Memorial en dan volgen de Vietnam en Tweede Wereldoorlogmonumenten.  In dit gedeelte van de Mall is het flink druk!

Door de regen zijn we flink verlaat en het is al half twee als we de Potbelly binnenlopen.  Iedereen kiest de sandwich, die hij of zij wil en ik zoals altijd mijn mushroom melt met hun hete pepers erop. Die zijn echt heet! 

Na het eten lopen we naar de voorkant van het Witte Huis en daarna de achterkant.  Intussen hoor ik heel wat Nederlands.  Er is zelfs een hele groep Nederlandse jongeren met een Amerikaanse gids.  Van de president en zijn familie is er zoals gewoonlijk niets te bekennen.

S. geeft aan dat ze graag naar een souvenirwinkel wil, maar we zijn al voorbij de grote White House Gifts.  Er is een kleinere aan Pennsylvania Avenue, maar die is belachelijk duur en heeft niet echt iets van hun gading.

Ook hier wijk ik weer even van mijn gewoonlijke route af om naar de grote souvenirwinkel aan 10th Street te gaan.  Hier vindt S. inderdaad wat ze zoekt en ik bedenk me dat dit eigenlijk wel een geode route is, want zo kan ik Ford's Theatre waar Lincoln vermoord is ook laten zien.

Intussen sms ik Rick dat het vandaag wat langer gaat duren.  Zo heeft hij ook meer tijd om Saskia's IKEA meubelen in elkaar te zetten in plaats van nutteloos op mij te wachten.  Langs het FBI gebouw en verscheidene musea banen we ons een weg naar het Capitool.

De klachten over pijnlijke benen beginnen nu een beetje dus Capitol Hill is zoals altijd een flinke heuvel om te beklimmen al stelt die eigenlijk niet heel veel voor.  Helaas doet mijn rechtervoet ook weer heel veel pijn opeens.  Voor de lunch ging het goed en opeens is die pijn er weer.

We bekijken de Library of Congress, die iedereen altijd zeer indrukwekkend vindt.  Vandaag is het niet anders. Dan neem ik afscheid van een duidelijk moeie familie.  Zij kwamen uit Las Vegas en waren pas om twee uur vannacht in hun hotelkamer, ik vind het dus heel knap dat ze het vol hebben gehouden!

Na hen de weg naar het metrostation te hebben gewezen ga ik aan de overkant wachten op Rick.  Die komt al gauw voorrijden.  Zonder oponthoud rijden we huiswaarts.  Rick gaat verder aan de meubelen en ik doe mijn bikini aan, loop naar de overkant en spring in het zwembad.  Aaaaah, wat heerlijk is dat na zo'n dag zweten in de hitte (al viel het uiteindelijk mee, want al was het 33 graden de vochtigheid was minder dan verwacht).

Chris is er ook en Sabayna en Niall.  We praten wat en dobberen in het water.  Dan ga ik op een ligstoel afdrogen en val bijna in slaap!  Na nog een duik loop ik lekker afgekoeld terug naar huis.  Ik neem me voor dit de komende dagen ook te doen.

Rick stelt voor naar Barrel and Bushel te gaan voor het avondeten.  Kai gaat ook gezellig mee en we krijgen een tafeltje op hun terras.  We krijgen de heerlijkste biscuits als broodjes en bestellen cocktails, voor mij de mint julep, mijn absoluut favoriete cocktail.  Als hoofdgerecht kies ik de spinaziesalade met zalm, heerlijk!  Rick en Kai zijn ook tevreden met hun keuzes.

Intussen heeft Saskia een vriend uit Chesapeake hier, die vannacht blijft logeren.  Een leuke jongen en ze hebben duidelijk plezier samen.  Zo leuk om haar met een "gewone" jongen te zien! Hij eet zelfs veganistische macaroni met kaas met haar.

Rick installeert mij op mijn stoel met een grote zak ijs op mijn voet.  Hopelijk gaat dat werken, want ik moet er de komende drie dagen weer op uit.  Ik wil er niet echt aan denken, maar ik vraag me soms wel af hoe lang ik dit nog vol kan houden als die voet blijft opspelen.

Zondag

Fris en fruitig en zonder pijn in mijn voet sta ik nog voor achten op.  Rick merkt op dat het al 28 graden is.  Er is een "heat advisory" met gevoelstemperaturen van 42 graden voorspeld.  Dat wordt nog wat.  Gelukkig heb ik een paar heel koele topjes in de uitverkoop van Macy's gekocht en de golf skorts en bermuda werken ook goed.

We halen weer koffie en sandwiches en ik krijg een email van mijn familie vandaag dat ze waarschijnlijk iets verlaat zijn, omdat ze een bus moeten nemen vanwege gesloten metrostations.  Dat geeft mij de kans nog even de toiletten in het Smithsonian kasteel te bezoeken.

Ruime keuze aan ontbijtbroodjes bij Starbucks

Rick en ik kijken naar de mensen bij het station en dan denk ik mijn gezin van vandaag te zien staan.  Ze zien er wel Amerikaans uit qua kleding en baseball cap en cowboy hoeden, maar toch ademen ze iets Nederlands uit.  En inderdaad, ik maak kennis met het gezin T. uit Hillegom.

Gelukkig is iedereen gekleed op hitte want het is meteen al zinderend.  Ik ken inmiddels mijn schaduwplekken en daar vertel ik over de monumenten.  Toch zijn we allemaal flink verhit en bezweet tegen de tijd dat we de trappen van het Lincoln Memorial oplopen.

Mijn voorstel om de lift naar beneden te nemen het museumpje met airconditioning in wordt dan ook grif aangenomen.  We zijn niet de enigen en hitte verbroedert, want iedereen in de lift heeft het erover.  Toch zijn er heel wat toeristen op de been.

Het korte tijdje in de airco geeft weer wat energie om door het Koreaanse oorlogsmonument te lopen.  Dan is het tijd voor vers en koud water wat we aan de overkant kopen.  Vervelend in dit weer is dat zelfs het koudste water binnen de kortste keren lauw is. 

Na rond het Tidal Basin gelopen te hebben is het nog even de heuvel op puffen naar de Old Ebbitt Grill.  Daar zijgen we dankbaar neer aan de tafel en drinken het verstrekte ijswater vol genot op.  Ik heb door de hitte weinig trek en houd het bij de heirloom tomato salad, verschillende kleuren rijpe tomaten met mozzarella, erg lekker en fris.  De anderen zijn zeer te spreken over hun keuzes.

Al te gauw is het weer tijd om ons naar buiten te begeven.  In de volle zon is het nu 35 graden en de gevoelstemperatuur inderdaad 42 graden.  Helaas is er voor en achter het Witte Huis geen schaduw dus dat is afzien, maar ja, het is een van de hoogtepunten van de rondleiding voor de meeste mensen.

Het White House Visitor Center is daarna een welkome koele afleiding.  Het is ook leuk om te zien hoe het complex eruit ziet en we bekijken de film waarin (ex)bewoners vertellen hoe het is om het "thuis" te noemen.

Omdat het zondag is, is de Library of Congress dicht.  Vanwege de hitte besluiten we het Capitool alleen van achteren te bekijken en Capitol Hill niet op te klimmen.  Ik vind het heel knap van de kinderen dat ze dit vol hebben gehouden, vooral twaalfjarige B.!  Ik heb geen woord gezeur gehoord.

Na over het Capitool te hebben verteld lopen we erachter langs naar het Federal Center SW metrostation.  Daar neem ik afscheid van het gezin en bel Rick om te zien hoe ver weg hij is.  Dat is ver, want hij is nog bij de supermarkt met Kai. 

Prima, ik besluit de metro een paar haltes te nemen en mezelf op een Blue Moon biertje bij Elephant & Castle te trakteren.  Ik ben altijd voor terrasjes, maar zelfs ik verlang nu naar de airconditioning en ga aan de gezellige bar zitten. 

Ook hier is het weer het gesprek van de dag. Het is dan ook in lange tijd niet zo warm en vochtig geweest.  Er hangt letterlijk geen droge draad aan mijn lijf en mijn haar is helemaal nat, alsof ik zo uit de douche kom! Het biertje is heerlijk!

Rick komt me ophalen en vertelt over zijn frustrerende dag.  Op de een of andere manier zijn we vorige week vergeten Saskia's ladenkastje mee te nemen van IKEA.  Hij is teruggegaan om het alsnog te kopen, kwam in langzaamrijdend verkeer terecht en lange rijen bij IKEA. Superman Rick heeft het echter voor elkaar gekregen en zelfs nog tijd gehad avondeten te kopen.

Thuis weifel ik even, want ik ben wel erg moe, maar trek dan toch mijn bikini aan en ga naar het zwembad.  Daar wuift Chris me al naar haar toe, zij heeft een ligstoel naast haar vrijgehouden, want ze verwachtte me al.  Blij dat ik gegaan ben, dus.  Het water is ook heerlijk en ik dobber lekker tijdens het kwartier dat de kinderen eruit moeten. Chris dobbert niet, maar zwemt serieuze banen.

Het is zo ontspannend, maar na een uurtje is het etenstijd en ga ik huiswaarts.  Daar grilt Rick heerlijke moten zalm, die we met asperge en een olijfbroodje eten.  We eten buiten, maar het is me eigenlijk te warm.  Misschien is het wel omdat ik er al de hele dag in heb gelopen.

Binnen in de airco zoek ik mijn stoel op en leg de ijszak weer op mijn voet.  Het helpt wel, want vanochtend voelde ik hem bijna niet.  Halverwege de middag weer wel, maar niet zo erg als gisteren. Morgen en overmorgen wordt het net zo warm dus ik bereid me vast voor.