Dag 3 Grand Cayman: George Town en Sting Ray City (zwemmen met de roggen).

Alweer slaap ik vrij slecht.  Het helpt niet dat een of ander insekt heeft besloten mij linkerbeen van zeven bijten te voorzien, die enorm jeuken.  Ik denk dat ik het klem heb gezet of zo, want vijf zijn op mijn kuit en twee op mijn dijbeen.  Ik ben dan ook om kwart voor acht helemaal klaar met het bed.

Zachtjes kleed ik me in de badkamer aan en als ik terug in de kamer kom ligt Rick op zijn telefoon te lezen. Kai ligt nog in diepe rust.  Hij en Saskia zouden gaan afwisselen wie er bij ons op de kamer zou slapen, maar Kai heeft besloten toch liever hier te liggen dan bij nachtuilen Katja en Kevin.

Fluisterend zeg ik tegen Rick dat ik een koffie ga halen bij het cafeetje in het hotel.  Het is vandaag helemaal prachtig weer, maar het licht weer heel anders dan gisteren.  Gisteren leken de zee en lucht bijna dezelfde kleur, nu zijn ze allerlei schakeringen blauwe met een duidelijk onderscheiding van de horizon.  Blauw is mijn favoriete kleur, misschien dat ik daarom zo kan genieten van de tropische kleuren.

Rick en ik kloppen nog even op de deur van de andere drie om te kijken of die nog mee willen naar George Town, maar een slaperige Katja verkondigt dat ze gisteravond naar een bar zijn geweest.  Dat werd kennelijk laat.

Toen ik gisteren mijn cameraatje in zijn onderwaterhoes wilde doen brak daarvan het slot in tweeen.  Dan is het niet meer waterdicht en Rick was zo lief me gistermiddag zijn fototoestel te lenen.  Onderwaterfotografie is echter een van de dingen waar ik zo van geniet tijdens het snorkelen dus we gaan op zoek naar de enige fotozaak, die het eiland rijk is.

Zelfs hagedissen zijn goede ouders

Cathy Church is zelf fotografe en maakt de mooiste onderwater foto's. Zij raadt de Olympus TG4 aan en die ziet er inderdaad zeer goed uit.  Ik koop er ook een extra lensje bij, die de zoom van 4x naar 7x zou moeten verhogen.  Helemaal blij met mijn nieuwe rode cameraatje ben ik.

Onze magen rommelen intussen en we gaan op zoek naar ontbijt.  We zien Paradise, een leuk restaurantje aan het water met een parkeerplaats vlakbij.  We nemen plaats aan een van de tafeltjes aan het water met zicht op het Carnival cruiseschip dat er vandaag ligt.

Hee, zegt Rick opeens, het is "ons" cruiseschip!  En inderdaad het is de Paradise waarmee we een jaar of twaalf geleden een cruise maakten.  Toen was het het enige schip waar het verboden was te roken aan boord.  Heel toevallig dat we het hier, terwijl we ontbijten in het gelijknamige restaurant, weer zien.

Op het menu staan allerlei conventionele ontbijtgerechten met ei en bacon etc.  Een gerecht intrigeert mij echter.  "Local breakfast" en men dient te vragen wat dat is.  Het blijkt mahi mahi met ui, wortel en Scotch bonnet pepers (hete pepers) en bakbanaan.  Dat wil ik natuurlijk proberen en het is heerlijk!

Na het eten lopen we wat door George Town.  Ik moet zeggen dat ik er niet veel aan vind.  Behalve de Pandora winkel, daar vind ik heel veel aan!  Ik wil er een bedel van de Cayman Islands vinden.  De keuze is tussen een ingegraveerde met een rog en een blauwe met "Cayman" en een schildpad.  Ik kies de laatste, want die ingegraveerde vervagen met de tijd.

Intussen heeft Rick een heel aantal Disney bedels ontdekt.  Volgende week is onze trouwdag en het lijkt hem leuk, die aan mij te geven.  Daar ben ik helemaal voor te vinden, want ik ben een grote Disney fan.  Traditie is dat Rick mij een sieraad geeft, want ik ben een echte ekster!

We kijken nog in wat andere winkels en Rick koopt een t-shirt van de Cayman Islands.  Dan hebben we George Town wel gezien.  Het haalt voor ons niet bij Oranjestad of Willemstad op de ABC eilanden.  Het viel mij echt tegen, ik had meer Caribische kleurrijke huisjes verwacht.

Op weg terug naar het hotel stoppen we nog bij de enige supermarkt, die we hier hebben gezien.  We nemen wat ontbijtspullen voor Saskia en drankjes mee.  Rick heeft al bepaald dat hij het hier erg mooi vindt, maar het is niet Aruba en daar ben ik het wel mee eens.  Het heeft niet het gemengde internationale wat we op dat eiland zo waarderen.

In het hotel zoeken we de kinderen op en genieten nog even van een frisse duik in het zwembad.  Dan is het alweer lunchtijd en we besluiten toch maar weer in het zwembad restaurant hier te gaan eten.  Dit keer nemen Katja en ik de soba noodle salade met groene papaya en meer.  Alleen blijkt het geen groene, maar oranje papaya te zijn en die maakt dat het een vreemde kleffe massa is. 

Het uitzicht maakt alles goed tijdens de lunch

Als we geen haast gehad zouden hebben, zou ik erover geklaagd hebben, maar alles gaat hier op zijn elvendertigst dus we zeggen maar niets.  Katja eet haar portie niet eens op, ik doe een goede poging, want ik weet dat ik me anders halverwege de middag niet lekker ga voelen.

Om twee uur moeten we present zijn bij Captain Marvin's aan de overkant van de weg van ons hotel.  We worden met een busje naar het water gebracht en stappen in een boot.  Die brengt ons naar Stingray City waar we letterlijk knuffelen met roggen.

Het is een heel bijzondere ervaring!  De roggen komen op onze armen liggen en zwemmen tegen ons aan.  We mogen ze voeren en het voelt alsof mijn hand wordt opgezogen. Heel bijzonder.  We leren dat de grote roggen de vrouwtjes zijn.  De mannetjes zijn een heel stuk kleiner.  Interessant.

Na allerlei foto's, ook professionele, die we later kopen, en snorkelen is het tijd om verder te gaan naar de volgende stop.  Dat wordt Barrier Reef en daar is het prachtig snorkelen.  Behalve veel kleurige visjes waarop ik mijn nieuwe camera oefen zien Rick en ik ook een gigantische barracuda. 

Die zien er zo vervaarlijk uit dat we ons afvragen of ze ooit agressief worden.  Als kind herinner ik me veel barracuda te hebben gegeten, want mijn vader viste die in de wateren bij Senegal.  Deze zou een lekker diner zijn geweest, zo groot.

Veel te gauw moeten we de boot weer op en gaan we naar de laatste stop, Coral Gardens.  Deze is de minste van de drie vinden we allemaal, maar we zien er toch een aantal mooie vissen.  Wat ik hier ook prachtig vind zijn de veel koraal"bloemen".  Zo staan er overal paars met gele waaiers te zwaaien.

Het kaartje met USB waar onze foto's op staan

Wat een prachtige paar uur waren dit!  We hebben genoten.  De bus brengt ons terug naar het hotel en daar springen we nog even in het zwembad en bestellen een drankje aan de bar daar.  Kai en ik hebben onze favoriet gevonden.  El Matador heeft tequila, chambord, gember bier en limoensap, lekker en niet te zoet.

Al te gauw moeten we ons weer klaarmaken voor het avondeten.  We hebben vanavond gereserveerd bij Rackams ook weer aan het water.  Hier hebben Katja en Kevin tijdens hun cruise ook gegeten en goede herinneringen aan.

We krijgen een tafeltje aan het water en bestellen lekkere drankjes.  De anderen nemen cocktails, ik houd het bij een glaasje wijn.  Vanavond trakteert Kevin ons en dat waarderen we natuurlijk zeer.  Het wordt weer een gezellig maal met zijn allen.

Mijn keuzes zijn conch chowder, die op dit eiland niet romig, maar als tomatensoep wordt geserveerd.  Ontzettend lekker!  Dan heb ik Caribische kreeft cakejes en een Griekse salade, ook allemaal bijzonder smakelijk.  De anderen genieten duidelijk ook.  Het eten is hier overal prima.

Terug in het hotel zet ik de professionele foto's van vandaag online en dan mijn eigen foto's.  Het was weer een heerlijke dag die ik wel eindeloos had willen laten duren!

Professionele foto's hier

Landfoto's hier

Mijn onderwaterfoto's hier